Ο Χατζηγιοβάνης έγινε ξανά σημείο αναφοράς του Παναθηναϊκού

Το πρόσωπο του περυσινού Παναθηναϊκού στις αρχές του πρωταθλήματος, όταν έμοιαζε με φουτουριστική ροκ μπάντα πλαισιωμένη από νεαρούς στα 70s, ο Τάσος Χατζηγιοβάνης, βρέθηκε στη θέση να αποδείξει ότι η ανανέωση συμβολαίου αποτελεί καύσιμο στο ψυχικό ρεζερβουάρ του, αλλά και ότι η καραντίνα που μπήκε, δίκην παραδειγματισμού, στην πράξη κόστισε στον σύλλογο. Από την άλλη μεριά, όμως, οι δύο πλευρές μαλάκωσαν σε ένα σημείο της σεζόν που όποια ζημιά έγινε ήταν πρώιμη και επιδέχεται διόρθωσης. Ο Γιώργος Δώνης προφανώς ήθελε τον παίκτη στην ενδεκάδα, αλλά επίσης επιθυμούσε να εργάζονται οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές του στο ομαδικό παιχνίδι με βάση το δικό του αξιακό σύστημα, το οποίο αντανακλά τον οργανισμό.

Μετά τη νίκη στη Νέα Σμύρνη, στις 29 Σεπτεμβρίου, ο κόουτς του Παναθηναϊκού δήλωσε ότι ο Χατζηγιοβάνης ήθελε να φύγει. Ούτε μία εβδομάδα αργότερα, στις 5 Οκτωβρίου, έπειτα από την εντός έδρας ήττα με θύτη την Ξάνθη και το… VAR, είπε ότι ο λόγος που δεν βρισκόταν στην ενδεκάδα ήταν ότι είχε πιεστεί ψυχολογικά και έπρεπε να του δώσει λίγο χρόνο. Στην ουσία, ο προπονητής των ‘πράσινων’ κέρδιζε χρόνο για τον παίκτη του και για την ίδια την ομάδα. Αφού ξεκλείδωσε την πόρτα της αμφιβολίας προσωρινά, στο ντέρμπι της 4ης αγωνιστικής με τον Ολυμπιακό, πήρε παράταση ώστε να εξοφλήσει τα δανεικά. Αυτό έγινε με τρόπο που ενδεχομένως ο ίδιος δεν ήθελε, δηλαδή την αποπομπή του τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα, η οποία ήρθε ελάχιστα πριν από την προφορική συμφωνία για επέκταση συμβολαίου του Χατζηγιοβάνη.

Τρεις εβδομάδες πέρασαν από τη Νέα Σμύρνη και ο 22χρονος μέσος έγινε ξανά το κεντρικό πρόσωπο του Παναθηναϊκού για μία επιτυχία, το 1-0 στο Περιστέρι επί του Ατρόμητου, στην οποία σημείωσε το νικητήριο γκολ. Αυτή η επικράτηση θύμισε την αρχή της περυσινής σεζόν, στον ρυθμό του παιχνιδιού και στο τι έδινε εκείνος που θα γινόταν ο φύσει και θέσει ηγέτης της ομάδας του, αν από διάφορες κατευθύνσεις γινόταν να εξασφαλιστούν επαρκείς βεβαιώσεις και ασφαλές κλίμα. Θύμισε, δεν ήταν ίδια. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τις περισσότερες τελικές από κάθε άλλο ματς στο πρωτάθλημα, αφού έμεινε σε μονό αριθμό, 9, αλλά ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής με το νούμερο 11 στη φανέλα είχε δύο κολλητές, τη μία που έφερε με το διαγώνιο σουτ το γκολ στο 43′ και μια στραβοκλωτσιά έπειτα, μπουκάροντας στην περιοχή.

Ο Χατζηγιοβάνης έπαιξε 71 λεπτά, αρκετά για να αφήσει το στίγμα του στο τερέν και να γιορτάσει με τον κατάλληλο τρόπο την ανανέωση. Ήταν διττό το κέρδος από τη διακοπή των εθνικών ομάδων. Με τον Χατζηγιοβάνη ο Παναθηναϊκός έχει δύο φερέγγυους τεχνίτες στη δεξιά πλευρά, αν βάλεις στην εξίσωση τον Μπουζούκη, που του έβγαλε την ασίστ, αλλά μαζί έχει και περισσότερη αυτοπεποίθηση. Η επίδραση του ενός στον άλλο είναι ευεργετική, διότι υπάρχει σιγουριά ότι η μπάλα είναι στα σωστά πόδια. Αυτήν την αφοβία, που έβγαζε το ‘τριφύλλι’ τις αρχές της περυσινής σεζόν, όταν ο ποδοσφαιριστής που θέλει να τον οδηγήσει στα play offs, πια, είχε βάλει τα 3 από τα 4 γκολ του. Μαζί με εκείνα επί του ΠΑΣ και της ΑΕΛ, ό,τι έμοιαζε σκηνή από ταινία προσεχώς ήταν το σκαφτό πέναλτι στις καθυστερήσεις του ματς στο ‘Κλεάνθης Βικελίδης’, με το οποίο ισοφάρισε ο Παναθηναϊκός. Η ευθύνη συνόδεψε τον ενθουσιασμό και η έξαψη τον οδήγησε στο όμορφο εξεζητημένο.

Αλλά η πτώση του παίκτη ήρθε μαζί με την παρακμή της ομάδας, κάτι που τουλάχιστον αναδείκνυε ότι οντότητα και σύνολο είναι αλληλένδετα. Το ‘Κλεάνθης Βικελίδης’, στο οποίο πέρυσι πήρε μεγάλη χαρά, φέτος έγινε ‘κρανίου τόπος’ για τον 22χρονο μέσο, ο οποίος έπαιξε το δεύτερο από τα 3 ματς που έχει ξεκινήσει ως βασικός (το πρώτο ήταν το 1-3 του ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ τη 2η αγωνιστική), αλλά η ομάδα του συνετρίβη με 0-4. Κι εδώ υπάρχει ένας συμβολισμός, διότι η πρώτη νίκη με τον Χατζηγιοβάνη στον αγωνιστικό χώρο ήρθε στο πρώτο ματς που ο παίκτης φαινόταν πως ήθελε να είναι εκεί.

Είναι φανερό ότι δεν θα προσφέρει αριθμούς ο Χατζηγιοβάνης. Θα ανοίξει χώρους, θα κάνει σωστές μεταβιβάσεις, θα βάλει το σώμα του μπροστά στην μπάλα για να την προστατεύσει και να πάρει φάουλ. Ίσως ανοίξει άμυνες παίζοντας ελεύθερα στα άκρα ή μπαίνοντας ως δεύτερος στην περιοχή, σε φάση που ο Παναθηναϊκός θα κυνηγήσει μπαλιά στην ακραία λωρίδα του άξονα, δηλαδή το μήκος του χώρου της μεγάλης περιοχής.

Όταν οι συμπαίκτες του συγχωρέσουν το εγωιστικό ατόπημα των προηγούμενων μηνών (το οποίο λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουν ότι μπορεί να συμβεί, αν και από τη μεριά του τρίτου η κριτική κυρίως αφορά στο τι κάνει ο ‘κατηγορούμενος’ και από ποιους επηρεάζεται, όχι τι θα έκανε ο ίδιος -ο τρίτος- στη θέση του), ο Χατζηγιοβάνης θα μπορεί να απολαμβάνει και την αλληλεγγύη, η οποία είναι καθοριστική για ποδοσφαιριστές με εύθραυστο ψυχισμό.

Περισσότερο από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, για τον Παναθηναϊκό το ματς στο Περιστέρι μπορεί να είναι καθοριστικό, αφού ενδεχομένως βρήκε τον άνθρωπο που θα γίνει ξανά το σημείο αναφοράς του -κι αυτό όχι μόνο για τη φετινή σεζόν.

Πρέπει να παίζει επιθετικά η Εθνική Ελλάδας; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: