To ωραίο παραμύθι σκοτώθηκε από την πραγματικότητα
Η Εθνική Ελλάδας πήρε την πρόκρισή της για ένα λιγότερο πόντο στο παθητικό της στη φάση των ‘16’ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος βόλεϊ. Όμως στο νοκ άουτ ματς με τη Ρωσία αυτή η απίθανη ιστορία δεν είχε συνέχεια, αφού η ανώτερη ομάδα νίκησε εύκολα 3-0 σετ (25-16, 25-15, 25-16).
Τα χαμόγελα των διεθνών λίγο μετά τα μισά του πρώτου σετ, έπειτα από μία επίθεση του Ανδρέα Φράγκου με τριπλό ρώσικο μπλοκ, που για να πάρει τον πόντο έπρεπε να σημαδέψει το… στέρνο του Ντμίτρι Μουσέρσκι, έδειξαν τι σήμαινε το ματς με τη Ρωσία για τη φάση των ‘16’ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Το γυμναστήριο στη Λιουμπλιάνα δεν ήταν γεμάτο, αφού οι Σλοβένοι αναμενόταν να εμφανιστούν αργότερα, για το παιχνίδι τους με τη Βουλγαρία, ωστόσο όσοι παρευρέθηκαν μπορούσαν να απολαύσουν ό,τι εξ ορισμού ήταν η λυδία λίθος της Εθνικής: η υψομετρική ανισορροπία. Πώς να τα βάλεις με μία ομάδα που ο μέσος όρος ύψους της είναι 2,06μ. και που ο κεντρικός της σε σχέση με το δικό σου έχουν 18 πόντους διαφορά; Οι ακραίοι και οι διαγώνιοι της Εθνικής δεν μπορούσαν να σημαδέψουν το τάραφλεξ, αφού ακόμα και οι πόντοι τους έρχονταν είτε από μπλοκ άουτ είτε από μισοτελειωμένες άμυνες.
Αυτό που ήθελαν να κάνουν οι διεθνείς, ήταν να δυσκολέψουν τη ρώσικη υποδοχή κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλά λανθασμένα σερβίς. Η Ρωσία ήλεγξε την υποδοχή της στα ‘συμβατικά’ ελληνικά σερβίς κι αυτό σήμαινε πολλές εύκολες επιθέσεις. Αλλά ακόμα κι όταν η πίσω ζώνη κατάφερε να βγάζει τις άμυνες, οι Ρώσοι κατάφερναν να οχυρώνονται πίσω από διπλή και τριπλή παρουσία στο φιλέ, κάτι που οδηγούσε σε μπλοκ, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μπλοκ ήταν 4-0 στο πρώτο σετ, που έληξε 25-16, και 8-1 στο δεύτερο. Αυτό του Πετρέα, που μείωσε το σκορ σε 22-13, ήταν ένα κειμήλιο για αυτό το παιχνίδι.
Οι Ρώσοι χρειάστηκαν δύο μικρά σερί για να ελέγξουν απολύτως τα δύο πρώτα σετ. Το ένα έγινε στο 5-5 του πρώτου, όταν ένα επιμέρους 5-1 έκανε το σκορ 11-6, και στο 9-7 του δεύτερου, που έφερε μια θύελλα, ένα 8-0, και το 17-7 έβγαλε την Εθνική εκτός όποιας πιθανότητας διεκδίκησής του. Αν υπήρχε κάτι απτό, αυτό έπρεπε να δημιουργηθεί κυρίως από ρώσικη αμέλεια, αλλά ό,τι φαινόταν, πλην της πασιφανούς διαφοράς σε σωματική ρώμη, ήταν ότι οι παίκτες του Τουόμας Σαμελβούο έκαναν το μικρότερο δυνατό κόπο για να κερδίζουν τους πόντους. Ο Ντμίτρι Μουσέρσκι, δε, εκ κοψιάς και μόνο, έμοιαζε να περιγελούσε τους Έλληνες επιτιθέμενους, αφού ειδικά σε δύο μπλοκ έμοιαζε με… memes του Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, όταν κάρφωσε χωρίς να πηδήξει και τότε που ο Άντονι Ντέιβις προσπαθούσε να πιάσει την μπάλα από το τεντωμένο χέρι του.
Η Εθνική έγινε ανταγωνιστική πραγματικά μόνο όταν έμεινε εκτός διεκδίκησης του παιχνιδιού, δηλαδή από το 7-1 του τρίτου σετ. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος πέρασε στο παιχνίδι τον 20χρονο κεντρικό Γιώργο Παπαλεξίου, ο οποίος έγινε η αιχμή του δόρατος στην επίθεση της ‘γαλανόλευκης’. Ο Ντίμα Φιλίποφ, που είχε πει, πριν το παιχνίδι, ότι θα σταματούσε από την Εθνική αν νικούσε τη Ρωσία (μία… ασφαλής υπόσχεση), επέμενε να παίζει με τον κεντρικό του Ολυμπιακού και αυτός τον δικαίωνε σε κάθε περίπτωση που τον προτίμησε, μεταξύ άλλων τρεις διαδοχικές φορές στα μέσα του τρίτου σετ. Μάλιστα, ο ίδιος, με τα 205 εκατοστά και τον αριστερό αγκώνα του έκανε το δεύτερο και τελευταίο ελληνικό μπλοκ στην αναμέτρηση, και γι’ αυτό πήρε το προσωνύμιο ‘Παπαλέξοφ’ από το βασικό πασαδόρο της Εθνικής.
Οι Ρώσοι, που πήραν 25-16 και το τρίτο σετ, είχαν 62% ποσοστό υποδοχής και 67% ποσοστό επιθέσεων, σε αντίθεση με την Εθνική, που είχε 52% ποσοστό υποδοχής (φτιαγμένο, σε σχέση με το 26% του πρώτου σετ) και 32% ποσοστό επιθέσεων, κάτι που βεβαίως ήταν καταδικαστικό. Ο αγωνιστικός χρόνος της αναμέτρησης ήταν 1 ώρα και 8 λεπτά.
Όλοι οι διεθνείς δεν είχαν παίξει ξανά τέτοιο ματς στην καριέρα τους, αφού το τελευταίο νοκ άουτ ματς της Ελλάδας σε μεγάλη διοργάνωση ήταν, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο προημιτελικός των Ολυμπιακών το 2004 με τις ΗΠΑ και, πριν από αυτό, ο προημιτελικός της 9ης Οκτωβρίου 2002 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αργεντινής με τη Ρωσία (και τότε 3-0). Αν η παρουσία της στο Ευρωπαϊκό των τεσσάρων χωρών γίνει επένδυση, ώστε τουλάχιστον να βρει τον τρόπο να είναι παρούσα και στη διοργάνωση του 2021, στη Σερβία, ή είναι μία έκλαμψη, που ήταν δυνατόν να δημιουργήσει έντονα συναισθήματα για κάποιες μέρες, αυτό πρόκειται να φανεί.