Τα φαβορί της Euroleague και οι πέντε που μπορούν να μπουν ‘σφήνα’

Ο Μάλκολμ Ντιλέινι δέχθηκε να επιστρέψει στην Ευρώπη (μετά το 2016 και την έξοδο του από τη Λοκομοτίβ Κουμπάν), προφανώς με το αζημίωτο, για την Μπαρτσελόνα που φέτος έκανε τιλτ στα έξοδα, για τη δημιουργία ρόστερ, με τον Νίκολα Μίροτιτς να ‘σερβίρεται’ για αρχή και τον Ντιλέινι για το τέλος. Αυτή ήταν και η αφορμή που είχαμε, ώστε να κάνουμε ένα revisiting -που ξεκάθαρα λένε και στο χωριό μου- στα ρόστερ της Euroleague για τη σεζόν 2019-2020, διοργάνωση που αρχίζει σε τρεις εβδομάδες. Ο στόχος ήταν να ‘βγάλουμε’ τα πρώτα φαβορί -βάσει πάντα του τι έκαναν όλοι το καλοκαίρι και το πώς άλλαξαν τα ρόστερ (δηλαδή, ποιοι έμειναν, ποιοι προστέθηκαν κλπ, κλπ). Η εκτίμηση που ακολουθεί έχει στο επίκεντρο το βάθος των πάγκων (τα κομμάτια του κάθε παζλ) με ξεκάθαρο το δεδομένο ότι αυτοί που έκαναν τις περισσότερες αλλαγές, θα χρειαστούν και τον περισσότερο χρόνο να ‘βρεθούν’. Αν τους δεις να προελαύνουν από την εκκίνηση, κάτι έχει γίνει λάθος.

Θα αρχίσουμε από τα εύκολα και μετά θα περάσουμε στα σύνθετα. Δέκα χώρες θα ‘χουν εκπροσώπους στους πάγκους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μπάσκετ, με τη Σερβία (Ερυθρός Αστέρας, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Φενέρμπαχτσε) και την Ισπανία (Άλμπα, Ζένιτ, Βαλένθια, Ρεάλ) να απολαμβάνουν από τέσσερις head coaches. Ακολουθεί η Ελλάδα με τρεις (ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκός, Μακάμπι), η Λιθουανία με δύο (Ζάλγκιρις, Χίμκι) και από έναν έχουν οι Κροατία (Μπασκόνια), Ιταλία (Αρμάνι), Τουρκία (Αναντολού Εφές), ΗΠΑ (Ολυμπιακός) και Μαυροβούνιο (Βιλερμπάν). Πάμε τώρα, να δούμε και τι μας ετοίμασαν για φέτος.

Οι big spenders αυτού του καλοκαιριού ήταν οι της ‘Μπάρσα’, οι οποίοι ξόδεψαν περισσότερα από κάθε άλλους. Μη σου πω περισσότερα από πέντε άλλες ομάδες μαζί. Το Contra.gr σε είχε ενημερώσει για το πού βρήκαν τα λεφτά οι ‘μπλαουγκράνα‘, οι οποίοι συνηθίζουν να ξοδεύουν το 80% του οργανισμού στο ποδόσφαιρο και το υπόλοιπο 20% στα υπόλοιπα τμήματα, κάτι που δεν έγινε φέτος.

H TΣΣΚΑ προέβη σε μείωση του μπάτζετ (καλά, μη φανταστείς δεν καταγκρημνίστηκε), με τους Φενέρμπαχτσε, Αρμάνι (ο Έτορε Μεσίνα γύρισε για προπονητής, πρόεδρος, με λευκή επιταγή) και Ζενίτ (έχει χορηγό την Gazprom και για αυτό πήρε τη wild card) να παρακολουθούν από πολύ κοντά.

Στους πίνακες που ακολουθούν, με υπογράμμιση είναι οι παίκτες που έκαναν μετακομίσεις και με αστεράκι όσοι αποφάσισαν να μείνουν εκεί όπου ήταν. Θα αρχίσουμε από τις δυνάμεις των τελευταίων ετών.

Θα προχωρήσουμε με εκείνους που έκαναν τα δέοντα και το δίχως άλλο θα είναι καλύτεροι από πέρυσι. Μένει να αποδείξουν πως μπορούν να επιστρέψουν στην ελίτ. Εκεί ανήκουν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.

Tι έμεινε: η Άλμπα Βερολίνου (των Μακάι Μέισον -Baylor University- και Τάιλερ Κάβανο -ΝΒΑ), ο Ερυθρός Αστέρας (των Γκιστ, Περπέρογλου, Τσαρλς Τζένκινς, Ντέρικ Μπράουν, Μουχάμεντ Φαγιέ), η Μπάγερν Μονάχου (έκανε μια από τις πιο ηχηρές κινήσεις αυτού του καλοκαιριού, με την προσθήκη του NBAer Γκρεγκ Μονρό), η Μπασκόνια (ποτέ δεν απογοητεύει), η Βιλερμπάν (Αντουάν Ντιό, Έιντριαν Πέιν, Ντέιβιντ Λάιτι), η Βαλένθια (Κουίνο Κόλομ, Μπροκ Μότουμ), η Ζάλγκιρις (Ζακ ΛεΝτέι, Λούκας Λεκαβίτσιους,… Σαρούνας Γιασικεβίτσιους) και η Ζενίτ (των πολλών προσθηκών-παικτών με τεράστια εμπειρία από Euroleague, όπως Αγιόν, Άιβερσον, Ρένφρο). Δηλαδή, πέραν της Άλμπα που μένει να τη δούμε, δεν μπορείς να πεις για κάποια άλλη ότι υστερεί των υπολοίπων. Ή ότι θα βαρεθείς.