Η Μπιάνκα Αντρεέσκου ζήτησε συγγνώμη για το θρίαμβο στο US Open

Το πρώτο πολυσέλιδο κεφάλαιο της ιστορίας που γράφει η Μπιάνκα Αντρεέσκου έφτασε στο τέλος της. Η θριαμβευτική επικράτησή της με 6-3, 7-5 επί της Σερένα Γουίλιαμς στον τελικό του US Open δεν ήταν απλώς το ηρωικό φινάλε μια επικής πορείας στο μεγάλο τουρνουά της Νέας Υόρκης και ο ‘πρωτότοκος’ τίτλος της καριέρας της σ’ ένα από τα τέσσερα majors κάθε τενιστικής χρονιάς. Ήταν η ατράνταχτη μαρτυρία μιας κυριαρχικής 19χρονης Καναδής, κόρης Ρουμάνων μεταναστών στη Μισασάγκουα του Οντάριο, στην επανεκκίνηση της επαγγελματικής πορείας της.

Η -πρωτάρα σε τελικό- Αντρεέσκου δεν είχε καταφέρει να λυγίσει μονάχα την αθλήτρια-ρομπότ και κορυφαία της τελευταίας 20ετίας, την αειθαλή Σερένα των 349 νικών (και 49 ηττών) σε παιχνίδια grand slams, όταν η ίδια μετρούσε 11 αγώνες όλους. Προτού ζητήσει συγγνώμη από το κοινό για το αποτέλεσμα.

Είχε πάνω απ’ όλα πετύχει να επιβληθεί της μοίρας της, σε μια μάχη που είχε διαρκέσει 100 λεπτά και έμοιαζε να μην τελειώνει. Όταν μετά το τέλος του αγώνα τη ρώτησαν να περιγράψει πού βρισκόταν πέρυσι τέτοια εποχή, όταν η Σερένα Γουίλιαμς έχασε τον αυτοέλεγχό της στο κορτ προτού ηττηθεί από την Ναόμι Οσάκα, η πρώτη Καναδή που κατέκτησε major τίτλο, η νεότερη ηλικιακά μετά την Σβετλάνα Κουζνέτσοβα το 2004 και η μοναδική που έχει γεννηθεί μετά την έλευση του 2000, αποκρίθηκε με την αθώα ειλικρίνεια μιας 19χρονης πως “ήμουν σπίτι. Τραυματίας“. Είπε πως μάλλον δεν είχε δει καν τη σκηνή εκείνη.

Σε χρόνο συντομότερο του ενός η Αντρεέσκου πλασαρίστηκε στην πρώτη 10άδα και άρχισε να αποδίδει τα credits σ’ όσους δεν την άφησαν να πάψει να προσπαθεί. Φτάνοντας να ενώσει ένα ολόκληρο έθνος πίσω από τη ρακέτα της. Πίσω από το γιγαντιαίο σέρβις της. Πίσω από τα πολύ δυνατά χτυπήματά της, όπως αυτό που της χάρισε τον τίτλο. Πίσω από τη μοναδικότητά της.

Όπως -ενδεχομένως- διάβασες προ ημερών από τη Νίκη Μπάκουλη, με αφορμή την πρόκρισή της επί της Μέρτενς, χρησιμοποιεί όλους τους τρόπους και όλες τις γωνίες για να εκθέσει τις αδυναμίες των γυναικών που ‘χει απέναντι της. Δεν κάνει πολλά λάθη, είναι καλή στο τρέξιμο και όσο περνά η ώρα τα σερβίς της γίνονται καλύτερα. “Έπαιξε πολύ καλά και άξιζε τον τίτλο. Τη λατρεύω Είναι ένα σπουδαίο κορίτσι. Αν ήταν κάποιος άλλος ήταν να κερδίσει αυτότο τουρνουά πέρα από τη Βίνους, χαίρομαι που έγινε από την Μπιάνκα“. Τα λόγια της Σερένα Γουίλιαμς, αμέσως μετά την ήττα της, αξίζουν περισσότερα από την πρώτη αυτή αργυροσκάλιστη κούπα. Δεν είχε λόγο να υποβαθμίσει την επιτυχία της, παρά την πικρία της για έναν τέταρτο χαμένο τελικό στη σειρά.

Μέχρι πέρυσι η Αντρεέσκου εξασφάλιζε μια θέση στα μεγάλα τουρνουά από τα προκριματικά και αποτύγχανε να διαβεί την πύλη του τρίτου γύρου. Όταν τέλειωσε η χρονιά βρισκόταν στο #178 της παγκόσμιας κατάταξης. Τα χρηματικά έπαθλα που είχε συλλέξει ίσα που ξεπερνούσαν τις 200.000. Σήμερα, ξαπλωμένη στην μπλε επιφάνεια του ‘Arthur Ashe’, κλείνει τα μάτια και απολαμβάνει την εκπλήρωση του ονείρου της. Από τον Μάρτιο δεν έχει ηττηθεί, μετράει 8-0 απέναντι σε κοπέλες της πρώτης 10άδας, έχει ήδη καρπωθεί 6 εκατομμύρια.

“Είναι τόσο τρελό. Συγγνώμη. Ονειρευόμουν για πολύ καιρό αυτή τη στιγμή. Λίγους μήνες αφότου κατέκτησα το Orange Bowl, πίστευα πραγματικά ότι θα μπορούσα να βρεθώ σε αυτό το επίπεδο. Από τότε το οραματιζόμουν σχεδόν καθημερινά“. Είναι πραγματικότητα.