Ο τελικός του Champions League μπορεί να είναι η υποβαθμισμένη έκδοση του 2013, οι 3 συνδετικοί κρίκοι κρατούν χάρτη…
Το γερμανικό ποδόσφαιρο δεν βρίσκεται στο αποκορύφωμα του, ωστόσο εκμεταλλεύεται κυνικά τις αδυναμίες των αντιπάλων.
Δίχως αμφιβολία, το 2013 ο μεγάλος τελικός του Champions legue αποτέλεσε έναν αέρα αλλαγής. Ο πρώτος τελικός μεταξύ δύο γερμανικών ομάδων οι οποίες ήταν στην καλύτερη φάση των τελευταίων χρόνων. Ομάδες με παίκτες σημαίες, σπουδαίες προσωπικότητες και φυσικά τρομερές ιδιοφυίες στον πάγκο εκατέρωθεν.
Μετά από μία αυθεντική, μετωπική μάχη αναδείχθηκε νικήτρια η Μπάγερν Μονάχου. Η Μπορούσια Ντόρτμουντ είχε όμως κερδίσει τις καρδιές πολλών φιλάθλων ως το μεγάλο αουτσάιντερ που έβαλε στοπ στην κυριαρχία των Βαυαρών στο εγχώριο πρωτάθλημα, η ομάδα η οποία παρέδωσε την ψυχή της και έφτασε μακριά στην Ευρώπη υπό την ηγεσία του Γιούργκεν Κλοπ.
Μερικά χρόνια αργότερα βρισκόμαστε σε ένα σημείο που δεν αποκλείεται αυτό το ζευγάρι να επανασυνδεθεί στο τελικό.
Βέβαια, οι διαφορές από τότε είναι εμφανείς. Από την μία πλευρά, η Μπάγερν παρέδωσε τα σκήπτρα του πρωταθλήματος στην εξαιρετική Λεβερκούζεν και συνολικά δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Υστέρησε σε πολλούς τομείς, δεν είχε ψυχραιμία, δεν μπορούσε να δημιουργήσει, να αμυνθεί με αποτελεσματικότητα και η πρωτοφανής για εκείνη σύγχυση έβγαινε προς τα έξω στο χορτάρι και αντανακλάται στο βαθμολογικό πίνακα, αποτέλεσμα που πλήρωσε ο προπονητής.
Από την άλλη πλευρά, η Ντόρτμουντ εντός Γερμανίας δεν ήταν εξίσου σε καλό επίπεδο. Κατάφερε να “αρνηθεί” το πρωτάθλημα-δώρο των Βαυαρών την προηγούμενη σεζόν και αυτό την στιγμάτισε. Αυτή την στιγμή βρίσκεται στην 5η θέση της Bundesliga και η κρίση εντός συλλόγου συσσωρευόταν.
Πλέον το Champions League αποτελεί το σωσίβιο για τους δύο ιστορικούς συλλόγους.
Η Μπάγερν -μετά την ανακοίνωση πως αποχωρεί ο Τούχελ στο στέλος της σεζόν- ξεκίνησε να στέκεται με επάρκεια απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους με πρωταγωνιστή τον Χάρι Κέιν. Η κινητήρια δύναμη και οδηγός της είναι η βαριά φανέλα. Το 2-2 με την Ρεάλ Μαδρίτης την αδικεί εν μέρει, ωστόσο θα κληθεί να αποδείξει την αξία και την θέλησή της στο κατάμεστο Μπερναμπέου.
Όσον αφορά τους “Βεστφαλούς”, η συνολική εικόνα στο Champions League είναι ανέλπιστα καλή. Η ομάδα μέχρι σήμερα έχει υπερέβη εαυτόν. Διαθέτει φρεσκάδα και διεκδικεί με θέληση τη πιθανή ρεβάνς. Ο τελικός δεν ήταν ποτέ ο στόχος, αλλά τώρα που προέκυψε το άνοιγμα -πόσο μάλλον μετά το 1-0 με την Παρί- θα κυνηγήσει λυσσαλέα το τρόπαιο. Οι δύο οδηγοί της είναι οι Μαρκο Ρόις και Ματς Χούμελς που έζησαν το προηγούμενο όνειρο και ευελπιστούν σε ένα καλύτερο.
Τα δύο φαβορί (Παρί και Ρεάλ) οφείλουν αμφότερες να αποδώσουν πραγματικά διότι σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν πολύ άσχημα…
