Οι προκρίσεις των καλοκαιρινών διακοπών που δεν θα ξεχάσουμε

Ο Ολυμπιακός νίκησε την Κρασνοντάρ με 4-0 και έκανε ένα αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση του στους ομίλους του Champions League. O Λαζάρ Ραντζέλοβιτς έγινε ο άνθρωπος που συνέδεσε το θρυλικό παρελθόν με το ένδοξο μέλλον του Ολυμπιακού, με τις παρομοιώσεις του με τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς να μοιάζουν πια με διαπίστωση μιας λογικής διαδοχής. Μιλώντας για τον ‘Τζόλε’, η νίκη ενάντια στους Ρώσους φλερτάρει με το να εξελιχθεί σε μια ακόμα θρυλική πρόκριση, μια από εκείνες τις προκρίσεις που έχουν σημαδέψει τις καλοκαιρινές διακοπές μας.

Η λέξη ‘πρόκριση’, όταν βρίσκεται στην ίδια πρόταση με τις ‘καλοκαιρινές διακοπές’, θεωρητικά μοιάζει παράταιρη. Όμως, στην καρτ-ποστάλ των αναμνήσεων ενός ποδοσφαιρόφιλου, πέρα από τα παγωτά και τις βουτιές στις παραλίες, υπάρχουν κι οι εικόνες των πανηγυρισμών από εκείνες τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις που προηγούνται του ελληνικού πρωταθλήματος, εκείνες που γεμίζουν κάθε οπαδό με προσδοκίες για τη συνέχεια.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς έχει τραγουδήσει ‘Το καλοκαίρι θα ‘ρθει και θα πάρει κι εσένα μαζί’ και αυτός ο στίχος θα μπορούσε να εξυμνήσει τη σχεδόν ρομαντική σχέση του οπαδού με τις αυγουστιάτικες αναμετρήσεις στα ευρωπαϊκά τουρνουά. Προσωπικά, το Ολυμπιακός – Μπότεφ του Αυγούστου του 1993 (νίκη των ‘ερυθρολεύκων’ με 5-1) αποτελεί τη μύησή μου στα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά βράδια των μεγάλων προσδοκιών, αυτά που υπόσχονται μια μαγική εξέλιξη στους αγώνες που έπονται, χωρίς να λογαριάζουν τη συνήθως κυνική εκδοχή της πραγματικότητας. Όμως, αυτή είναι μόνο μια πινελιά στο σύμπαν των αυγουστιάτικων προκρίσεων των ελληνικών ομάδων, σε εκείνες τις περιπτώσεις που το τραγούδι ποτέ δεν είναι λυπητερό ή έστω τίποτα δεν προμηνύει κάποια λύπη. Παρακάτω ακολουθούν 7 ρομαντικές ιστορίες ευρωπαϊκών προκρίσεων που συνέβησαν ενώ βρισκόσουν σε κάποιο ταβερνάκι, μετά από ολοήμερο στην παραλία ή έστω στο ταξίδι της επιστροφής.

1994-1995: ΑΕΚ – Ρέιντζερς

Στις 10 Αυγούστου 1994, η πρωταθλήτρια ΑΕΚ αντιμετωπίζει στους προκριματικούς του Champions League την ιδιαίτερα ισχυρή εκείνη την εποχή Ρέιντζερς, η οποία 2 χρόνια πριν είχε φτάσει ως τον ημιτελικό της διοργάνωσης. Ο νεοφερμένος Δημήτρης Σαραβάκος αγωνίζεται σαν έφηβος και σκοράρει δις, ο Τιμούρ Κετσπάγια σπάει το χέρι του και βγαίνει νοκ άουτ, αλλά αυτή θα είναι η μοναδική σκοτεινή στιγμή σε ένα βράδυ που η Νέα Φιλαδέλφεια παίρνει φωτιά. Η ΑΕΚ θα νικήσει και στη Σκωτία δυο εβδομάδες αργότερα, για να βρεθεί στη συνέχεια σε έναν όμιλο με θηρία όπως η Μίλαν και ο Άγιαξ (το ζευγάρι του μετέπειτα τελικού της διοργάνωσης), χαρίζοντας στο κοινό της αξιοπρεπείς εμφανίσεις.

1995-1996: Παναθηναϊκός – Χάιντουκ

Ακριβώς έναν χρόνο μετά, ο Παναθηναϊκός του Χουάν Ραμόν Ρότσα φέρνει 0-0 στο Ολυμπιακό Στάδιο ενάντια στους ανταγωνιστικούς Κροάτες και σκοράρει στην έδρα τους με τον Χουάν Χοσέ Μπορέλι, για να περάσει με το τελικό 1-1. Μια τρελή, μαγική χρονιά θα ακολουθήσει για τον σύλλογο, αφήνοντας πίσω τη σκιώδη υπόθεση της Ντινάμο Κιέβου και γράφοντας με χρυσά γράμματα τις ένδοξες βραδιές κόντρα στη Ναντ, στην Πόρτο και φυσικά κόντρα στον μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης Άγιαξ.

1998-1999: Ολυμπιακός – Ανόρθωση

Ο Ολυμπιακός του Ντούσαν Μπάγεβιτς είναι πρωταθλητής, είναι κυρίαρχος στην Ελλάδα, αλλά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις η ‘καψούρα’ της διάκρισης γίνεται απωθημένο, που γεμίζει ασφυκτικά το Ολυμπιακό Στάδιο -έδρα τότε για την ομάδα του Πειραιά- και φέρνει πίστη για επικείμενους θριάμβους. Ο Ολυμπιακός θα ζοριστεί, θα νικήσει με 2-1 εντός έδρας και 4-2 στη Κύπρο, σε ένα ματς όπου η Ανόρθωση είχε καταφέρει να προηγηθεί στο 1ο ημίχρονο. Η συνέχεια θα ξεπεράσει τις προβλέψεις και των πιο αισιόδοξων, καθώς ο Άγιαξ, η Πόρτο και η Ντίναμο Ζάγκρεμπ θα υποκλιθούν στους ‘ερυθρόλευκους’, σε μια γνήσια θρυλική σεζόν. Το φινάλε της μονομαχίας με τη Γιουβέντους στην φάση των ‘8’ και το γκολ του Αντόνιο Κόντε, o οποίος με τη συμβολή του ‘στρατηγού ανέμου’ νικάει τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο, έχει στοιχειώσει μέχρι σήμερα αρκετούς οπαδούς των ‘ερυθρόλευκων’.

2002-2003: ΑΕΚ – ΑΠΟΕΛ

Πραγματικό showtime του Αυγούστου εκείνο, το ντουέτο των αναμετρήσεων της Ένωσης κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, με τους ‘κιτρινόμαυρους’ να έχουν ξανά στον πάγκο τους τον Μπάγεβιτς, να έχουν στη σύνθεση τους Μιχάλη Καψή, Βασίλη Μπορμπόκη, Βασίλη Τσιάρτα, Βασίλη Λάκη, Κώστα Κατσουράνη, Ντέμη Νικολαΐδη, Ίλια Ίβιτς, δηλαδή τον απόλυτο συνδυασμό εμπειρίας και ταλέντου. Η ΑΕΚ περνάει με 1-0 εντός έδρας και 3-2 εκτός, ενώ στην πορεία θα προκαλέσει ταχυπαλμίες και τρόμο ακόμα και στη Ρεάλ Μαδρίτης του Ζινεντίν Ζιντάν. Η τελευταία εκτυφλωτικά φωτεινή στιγμή μιας ομάδας, πριν γίνει στάχτες, για να αναγεννηθεί στη συνέχεια μέσα από αυτές.

2010-2011: Άρης – Αούστρια

Σέρχιο Κόκε να διευθύνει ως μαέστρος και Έκτορ Ραούλ Κούπερ από τον πάγκο να δίνει έμπνευση. Εκείνη η ομάδα του Άρη δεν γινόταν να μην περάσει, ήταν ξεκάθαρο πως μπορούσε να πετύχει μεγάλα πράγματα. Το τελικό 1-0 στο Χαριλάου και το 1-1 εκτός έδρας δεν τρόμαζαν αντιπάλους όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης. Δεν ήξεραν ακόμα…

2010-2011: ΠΑΟΚ – Φενέρμπαχτσε

Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, Πάμπλο Γκαρσία, Βιεϊρίνια μαζί με παίκτες όπως ο Στέλιος Μαλεζάς, ο Γιώργος Φωτάκης και ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης να ορίζουν ένα σύνολο πολύ σκληρό για να γονατίσει. Η… άλωση της Πόλης με το γκολ του Μουσλίμοβιτς και το τελικό 1-1 σε συνδυασμό με το 1-0 της Τούμπας, έφεραν τον ΠΑΟΚ προ ονειρεμένων ευρωπαϊκών βραδιών.

2014-2015: Αστέρας Τρίπολης – Μακάμπι Τελ Αβιβ

Με τις ευρωπαϊκές βραδιές εκείνης της σεζόν, ο Αστέρας μας έμαθε ότι κανένας δεν θα περνάει εύκολα βράδια στο γήπεδο της Τρίπολης, είτε είναι ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ είτε κάποια top clubs της Premier League, όπως η Τότεναμ. Η νίκη 2-0 στο ‘Θεόδωρος Κολοκοτρώνης’ και η αγχωτική ήττα 1-3 στη ρεβάνς των αναμετρήσεων του Europa League είναι το ‘φιξάκι’ μιας γλυκιάς, ιλιγγιώδους σεζόν, ως την επόμενη.