O Γκιλιέρμε ήταν ο Φορτούνης που του έλειπε
Ο Βραζιλιάνος χαφ άνοιξε το δρόμο της πρόκρισης επί της Βικτόρια Πλζεν και ήταν μέσα στις περισσότερες επιθετικές προσπάθειες του Ολυμπιακού, κάνοντας αυτό που είχε υποσχεθεί για τον Φορτούνη.
Την προηγούμενη Δευτέρα, πριν από το πρώτο ματς του Ολυμπιακού με την Πλζεν, οι Πειραιώτες ζούσαν ακόμα το σοκ του σοβαρού τραυματισμού του Κώστα Φορτούνη. Στην άκρη του μυαλού τους υπήρχαν τα ερωτηματικά για το πώς θα καλυφτεί το κενό του. Μετά το 0-0 της Τσεχίας το ενδιαφέρον στράφηκε στη ρεβάνς του Φαλήρου.
Ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που ‘πήρε’ πάνω του την ευθύνη και άγγιξε το ερυθρόλευκο συναίσθημα ήταν ο Γκιλιέρμε. ‘Θα παίξουμε και για τον Φορτούνη’. Τελεία και παύλα, έδωσε τον ‘τόνο’ για την αγωνιστική ‘πώρωση’. Ήταν η δήλωση που χρειαζόταν πριν από δύο κρίσιμους αγώνες, είχε το μομέντουμ, δυνάμωσε την ‘ένταση’ και γέμισε αυτοπεποίθηση τον κόσμο.
Ο Βραζιλιάνος χαφ δεν έμεινε στα λόγια. Το βράδυ της Τρίτης στο Φάληρο, με το θερμόμετρο στα ύψη, τους ιδρωμένους και αγχωμένους φιλάθλους να περιμένουν την πρόκριση και τον Ολυμπιακό να επιζητά το ευρωπαϊκό του come back στο Champions League, ο Γκιλιέρμε έκανε ό,τι ακριβώς του είπε ο Μαρτίνς και κάτι παραπάνω.
Ο Γκιλιέρμε έπαθε Φορτούνη
Ο Πορτογάλος τεχνικός έδωσε ελεύθερο ρόλο στον Βαλμπουενά και άφησε τον Βραζιλιάνο μαζί με τον Μπουχαλάκη να ‘σκουπίζουν’. Ο Γκιλιέρμε ήταν ουσιαστικά το χαφ της μίας επαφής για να βγάζει τον Ολυμπιακό στην κόντρα και ο Βαλμπουενά μαζί με τα εξτρέμ ήταν αυτοί που θα ‘μοίραζαν’ στον Γκερέρο και θα αποτελούσαν τους έξτρα παίκτες στην επίθεση.
Ο Γκιλιέρμε, όμως, δεν το φοβήθηκε. Έπαθε… Φορτούνη. Στα χιλιόμετρα που έτρεξε στον αγώνα, κάποια εξ αυτών είναι και μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Δεν είναι το γκολ -το οποίο εκτός του δεδομένου ψυχολογικού κομματιού στην έκβαση του ματς, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω προήλθε από στημένο- αλλά η επιθετική του αυτοπεποίθηση που έδωσε φάσεις στον Ολυμπιακό.
Γι’ αυτό τον διάλεξε ο Μαρτίνς
Πέρυσι τέτοια εποχή είχαν φουντώσει τα ρεπορτάζ σχετικά με το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού για τον πρώην παίκτη της Ντεπορτίβο. Το βιογραφικό του περιλάμβανε τη θητεία του στην Ισπανία και την Ουντινέζε, το σκληρό, αλλά όχι αντιαθλητικό παιχνίδι του, τα τρεξίματά του, το παθιασμένο ποδόσφαιρο, βγαλμένο από άλλες βραζιλιάνικες ποδοσφαιρικές εποχές. Η Ισπανία τον είχε κάνει πιο σκληρό, του πρόσθεσε αμυντικά χαρίσματα, τον έκανε τρεχαντήρι με τεχνική. Όχι άσκοπα τρεξίματα, γρήγορες επαφές της μπάλας, μυαλωμένος στο κέντρο.
Φάνταζε ιδανικός πίσω από τον Φορτούνη ή πίσω από τον Τουρέ. Τότε που τα όνειρα για τον Ιβοριανό μέσο ήταν μεγαλύτερα από αυτά που πέτυχε στην επιστροφή του. Ένας Μάτος για τον Ολυμπιακό.
Ένα χρόνο μετά τη μεταγραφή του με τον Ολυμπιακό και έχοντας στην πλάτη του την εμπειρία με την ερυθρόλευκη φανέλα, είναι το κουπλέ στο πανηγυρικό ‘τραγούδι’ που ηχεί στα αυτιά των φίλων της ομάδας. Δεν είναι ο καύσωνας ούτε η καλοκαιρινή ραστώνη που φέρνει όνειρα θερινής νυχτός. Είναι ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς που αρέσει συνδυάζοντας ουσία και θέαμα. Είναι ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς που με την Πλζεν είχε τον Γκιλιέρμε για να… πάθει Φορτούνη, αλλά περιμένει και τις επόμενες μεταγραφικές κινήσεις για να τελειώσει το ‘παζλ’ της νέας σεζόν.
Το θριαμβευτικό 4-0 επί της Πλζεν έχει περισσότερα κέρδη εκτός από την ουσία, την πρόκριση, το βήμα παραπέρα προς τα αστέρια. Δείχνει την ικανότητα του εφετινού Ολυμπιακού, τα πλεονεκτήματά του, δημιουργεί προσδοκίες, διώχνει τα όποια ‘μαύρα συννεφα’ ανησυχίας για τα όποια εμπόδια στο δρόμο για την επίτευξη των στόχων. Την Τρίτη ήταν ο Γκιλιέρμε, με την Μπασακσεχίρ θα είναι κάποιος άλλος. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς ‘γεννά’ πρωταγωνιστές, δημιουργεί ιστορίες.
