Η Χάλεπ έγινε μεγαλύτερο κυριαρχικό τέρας από τη Γουίλιαμς
Η Σερένα Γουίλιαμς έχασε 0-2 από τη Σιμόνα Χάλεπ (6-2, 6-2) σε ένα ματς που τελείωσε σε λιγότερο από μία ώρα. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό θεατών έκανε περισσότερο χρόνο να φτάσει στο κεντρικό κορτ, από εκείνον που δαπάνησε σε αυτό.
Τα λεπτά που τελούσε σε ύπνωση η Σερένα Γουίλιαμς στον τελικό του Γουίμπλεντον, απέναντι στη Σιμόνα Χάλεπ, ήταν 11. Αυτό το 1/6 της ώρας ποτέ δεν είναι αρκετό, εκτός από τότε που είναι υπεραρκετό. Η Αμερικανίδα βρέθηκε 0-3 πίσω στα 8 λεπτά, 0-4 στα 11. Και μετά, αποφάσισε να παίξει και να διεκδικήσει το 24ο Major της καριέρας της, για να κρατήσει το χρυσοποίκιλτο τρόπαιο του λονδρέζικου Όπεν για 8η φορά στα χέρια της.
Έως τότε, παρ’ ό,τι δεν έκανε πολλά λάθη, προέβαινε στα πιο σημαντικά. Η Χάλεπ, που ήξερε ότι επρόκειτο να τεθεί σε πολιορκία, ήταν έτοιμη να διανύσει λίγα μέτρα σε σπριντ που άγγιζε το 100% της προσπάθειας προκειμένου, να μπορεί να κάνει επιστροφές στα χτυπήματα της Γουίλιαμς, πρώτον για να της δώσει την αμφιβολία ακόμα ενός χτυπήματος και δεύτερον για να δυσκολέψει τη θέση της στο κορτ.
Η Γουίλιαμς έπρεπε να ανεβαίνει στο φιλέ μετά από τα χτυπήματα προσέγγισης, που συνιστούσαν ταυτοχρόνως winners. Για να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση, η Χάλεπ ήταν προετοιμασμένη όχι μόνο να τρέξει στις γωνίες, αφήνοντας όλο το κορτ της ανοιχτό, αλλά να επιστρέφει το μπαλάκι σε σημεία όπου η Αμερικανίδα θα ήταν δύσκολο να αντιδράσει. Αυτό έγινε χρήσιμο εργαλείο, ειδικά από το 4-0 και έπειτα, όταν, πια, τα χτυπήματα της Γουίλιαμς άρχισαν να γίνονται πιο ακριβή. Η Χάλεπ διαπίστωσε πολύ νωρίς ότι η αντίπαλός της θα κυριαρχούσε στο δικό της σερβίς και αφού δεν μπορούσε να κάνει κάτι γι’ αυτό -δεν υπάρχει τενίστρια στον κόσμο όλο που να μπορεί-, φρόντιζε το δικό της σερβίς. Η Γουίλιαμς πήγαινε για return winner σε κάθε δεύτερο σερβίς της Χάλεπ και αυτό ήταν θεμιτό στο μυαλό της Ρουμάνας. Το θέμα της γινόταν το πρώτο σερβίς, το οποίο έπρεπε να είναι ενοχλητικό, αλλά όχι αρκετά, για τη μικρή Γουίλιαμς. Το επιθετικό ένστικτό της είναι διάσημο στον παγκόσμιο αθλητισμό, οπότε επιθυμεί να τελειώνει τα ράλι ακόμα κι αν βρίσκει μια χαραμάδα, που μέσω της διαίσθησής της εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό.
Τα χτυπήματα της Χάλεπ μετά από τρέξιμο όχι απλώς δεν αποτελούσαν τρόπο επιβίωσης, αλλά ήταν τόσο στοχευμένα που η Γουίλιαμς βρισκόταν πολλές φορές σε δύσκολη θέση, ενώ έμοιαζε να ελέγχει πλήρως το κορτ. Ειδικά τα διαγώνια slice στην ad πλευρά της, στο αριστερό μέρος της περιοχής του σερβίς, ήταν πάντα επιτυχημένα, διότι η Γουίλιαμς παίρνει το μπαλάκι νωρίς και επειδή το χτύπημά της είναι βαρύ και το ύψος χαμηλό, αν δεν έφευγε άουτ, τότε κατέληγε στο φιλέ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν παθητική η Ρουμάνα, που κυνηγούσε το 2ο Major της μετά από το Ρολάν Γκαρός του 2018. Ουδόλως. Όποια ευκαιρία αλίευε για επιθετικό παιχνίδι ήταν ευπρόσδεκτη, μερικές φορές και ευκταία. Η Χάλεπ έπαιξε καταπληκτικά το μπάκχαντ στην ευθεία και τα χτυπήματα σε βάθος, που έβρισκαν τη Γουίλιαμς εκτός ισορροπίας και της κόστιζαν χτυπήματα στο φιλέ.
Και βέβαια η Γουίλιαμς, η απόλυτη drama queen του παγκόσμιου αθλητισμού, που κάνει τις Κέιτ Μίντλεντον και Μέγκαν Μαρκλ, να μοιάζουν με παρανυφάκια στο γάμο της, γρήγορα απέκτησε ψύχωση με τους χαμένους winners. Έγινε ο εφιάλτης της, σαν να έπαιζε μόνη της στο κορτ και να προσπαθούσε ματαίως να περάσει το μπαλάκι στην άλλη πλευρά. Η Γουίλιαμς, που το να στέκεται ακίνητη στο κορτ είναι μία εικόνα που ταυτοχρόνως ενθουσιάζει και δημιουργεί αμηχανία, δεν μπορούσε με τίποτα να βρει τον εαυτό της.
Η Χάλεπ κράτησε δύσκολα τα δύο σερβίς της στο τέλος του 1ου σετ, βγάζοντας έναν μπρέικ πόιντ για το 5-1, ένα τυπικό λάθος φόρχαντ της Γουίλιαμς, όμως το δεύτερο ήταν νέο ξεκίνημα. Η βελτίωσή της στο γρασίδι, εμφανής καθώς ήταν, δεν γινόταν να συγκριθεί με την εμπειρία της Γουίλιαμς, η οποία, ωστόσο, από τον Σεπτέμβρη του 2017, όταν έγινε μητέρα, δεν έχει καταφέρει να επανέλθει στον κυριαρχικό εαυτό της.
Για τη Ρουμάνα υπήρχε διαφορετική προσέγγιση, αφού με το τρόπαιο ανά χείρας στη λήξη του παιχνιδιού, ομολόγησε ότι έπρεπε να παίξει κάπως διαφορετικά σε σύγκριση με το προγενέστερο στυλ της, ώστε να μπορέσει να αντέξει το γρασίδι. Βοήθησε σε αυτό και το γεγονός ότι φέτος, όπως εκτιμάται, το γρασίδι έδινε λιγότερη ώθηση από άλλες χρονιές στο μπαλάκι, μετά από το σκάσιμο. Η Χάλεπ, παίκτρια χώματος, βρήκε τον συνδυασμό ιδανικό, διότι κατάφερνε να προλαβαίνει μπάλες και να βρίσκεται σε θέση ισχύος. Αν συνυπολογιστεί το choke της Γουίλιαμς, το πλεονέκτημά της γινόταν μεγαλύτερο.
Αλλά ήταν τέτοια η πεποίθηση πως η Γουίλιαμς θα επέστρεφε στον τελικό, που μόλις κατέκτησε το 1ο γκέιμ του 2ου σετ, στην οθόνη παρατέθηκε το στατιστικό της Χάλεπ, όταν βρίσκεται να παίζει 3 σετ σε ματς στο Γουίμπλεντον (4-6). Η Ρουμάνα δεν άφησε, παρά τη φαινομενική πίεση, τη Γουίλιαμς να πλησιάσει στο να έχει break point. Στα 4 γκέιμς που σέρβιρε στο 2ο σετ έχασε 4 πόντους, κατόρθωμα, ασφαλώς, απέναντι σε μία από τις 5 πιο θρυλικές μορφές του τένις Γυναικών, ενώ η ίδια ήξερε ότι η Γουίλιαμς θα πίεζε τον εαυτό της στο σερβίς της. Αυτό έγινε όταν σέρβιρε στο 5ο γκέιμ. Η Χάλεπ έφτασε στο μπρέικ με ένα δικό της winner και 3 αβίαστα λάθη της Γουίλιαμς.
Για να κατανοήσει κάποιος τη διαφορά που έκαναν αυτά τα λάθη, εν μέρει επειδή η Γουίλιαμς έχασε τη συγκέντρωσή της πολύ νωρίς και εν μέρει διότι η Χάλεπ έπαιζε έξυπνα χτυπήματα, κερδίζοντας το βάθος του κορτ, πρέπει να παρατεθεί το εξής στατιστικό: η Ρουμάνα έκανε 3 αβίαστα λάθη σε όλο το ματς. Η Γουίλιαμς έκανε 26. Στο 7ο γκέιμ, δε, στον δρόμο χωρίς επιστροφή, η Γουίλιαμς έκανε ένα double fault στο σερβίς της και 6 αβίαστα λάθη. Μόνο που σε αυτά τα στατιστικά, δεν φαίνεται η προσπάθεια της Χάλεπ, που την εξανάγκαζε να παίζει ακόμη ένα χτύπημα, συνήθως ακατάλληλο, με λάθος στάση σώματος ή μπροστά στο φιλέ.
Η Χάλεπ έκανε το όνειρο της μητέρας της πραγματικότητα, αφού της είχε πει, όταν ήταν στα 10 της, ότι “αυτό που θέλω να κάνεις στο τένις είναι να παίξεις έναν τελικό Γουίμπλεντον”. Η ίδια είχε μπει στο χειρουργείο για να αφαιρέσει ένα μέρος των στηθών της, τα οποία την εμπόδιζαν να παίζει και στα 27 της κάνει τον κόσμο να τη θυμάται για όλους τους σωστούς λόγους. Η Ρουμάνα δήλωσε ότι “ένα μεγάλο κίνητρό μου ήταν να γίνω μέλος του All England Club και το κατάφερα” και ουδείς στη Μεγάλη Βρετανία συνειδητοποίησε πόσο το εννοούσε εκείνη τη στιγμή.
Κι ενώ η Γουίλιαμς κάποια στιγμή θα επιστρέψει στους τίτλους, διότι για να το κάνει δεν πρέπει να φτάσει στο 100% της απόδοσής της, συν ότι στα 37 της δεν φαίνεται εμπόδιο η ηλικία της στη φυσική και την πνευματική κατάστασή της, η Χάλεπ θα μπει στον πειρασμό να εντρυφήσει στα σκληρά κορτ και να δοκιμάσει την τύχη της σε ό,τι της λείπει, δηλαδή τα Major της Μελβούρνης και της Νέας Υόρκης. Με την άρτια τεχνική της και την ποιητικότητα στο παιχνίδι της, οι πιθανότητες να τα καταφέρει είναι με το μέρος της.
