12 αουτσάιντερ που κατάφεραν το αδιανόητο
Από τη... Μπυραρία που νίκησε τους Ρέιντζερς, στον Σοφοκλή Σχορτσανίτη που επιβλήθηκε του Λεμπρόν Τζέιμς. Αυτοί είναι οι 'νάνοι' που νίκησαν τους 'γίγαντες'.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο εντυπωσιακό στον σύγχρονο αθλητισμό από εκείνους που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους, που με όπλο το ατομικό ή συλλογικό πείσμα, τη συγκέντρωση, την πίστη σε ένα συγκεκριμένο πλάνο ή στρατηγική, κατάφεραν να πάνε μπροστά και να πετύχουν αυτό που δεν περίμενε κανείς. Παρακάτω αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε κάποιους από τους σημαντικότερους ‘Δαβίδ’ του σύγχρονου αθλητισμού, που κατάφεραν να πετύχουν επικές νίκες, ενάντια σε επιβλητικούς ‘Γολιάθ’.
(Αντί εισαγωγής) Εθνική Ελλάδας 2004
Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία της Εθνικής Ελλάδας του 2004, αποτελεί από μόνη της κάτι παραπάνω από ιστορία ενός αουτσάιντερ. Πρόκειται για έναν πραγματικό μύθο που έχει αναλυθεί ιδανικά σε μια σειρά εμβληματικών ιστοριών από τους πρωταγωνιστές τους θαύματος. Το σύνολο του Ότο Ρεχάγκελ κατάφερε να γονατίσει θηρία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, δίνοντας εξωπραγματική διάσταση στην έννοια του αουτσάιντερ.
Κόρι ‘Κόκο’ Γκάουφ: Νο Survivors στο Γουίμπλεντον
Δανείζομαι και παραφράζω ένα στίχο τραγουδιού των Destiny’s Child, ενός συγκροτήματος που η 15χρονη Γκάουφ λατρεύει, γιατί τίποτα λιγότερο δεν μπορεί να περιγράψει επάξια το θρίαμβό της. Πρωτοεμφανιζόμενη στα βρετανικά κορτ, κατάφερε να νικήσει έναν θρύλο του αγωνίσματος, την 39χρονη Βίνους Γουίλιαμς με 6-4, 6-4 και από το #313 της παγκόσμιας κατάταξης να δει ξαφνικά το μέλλον μιας ραγδαίας εκτόξευσης να έχει φτάσει ήδη και να την περιμένει να ανάψει την πρώτη σπίθα. Η ήττα από τη Σιμόνα Χάλεπ λίγο πριν τους 8 του τουρνουά δεν σημαίνει τίποτα. Η Γκάουφ είναι το μέλλον.
Όταν μια Μπυραρία άλωσε τη Γλασκόβη
Η Προγκρές Νίντκορν δεν είναι απλά μια ομάδα από το Λουξεμβούργο, δεν είναι απλά ο ορισμός της ‘μπυραρίας’. Η Προγκρές είναι μια από τις χειρότερες ομάδες της Ευρώπης, συνολικά, έχοντας μηδέν νίκες, μηδέν ισοπαλίες, μηδέν τέρματα υπέρ της, στις εμφανίσεις της στα κύπελλα Ευρώπης ως το 2017.
Ακριβώς πριν από 2 χρόνια, είχε την τύχη να συναντήσει στα προκριματικά του Europa League, τους Ρέιντζερς. Η λογική έλεγε πως οι Σκοτσέζοι περνούσαν άνετα. Η Προγκρές δεν πανικοβλήθηκε ιδιαιτέρα από την ομάδα που αγαπάει φανατικά ο ‘James Bond’ Σον Κόνερι. Με ένα καθαρό 2-0 στην έδρα της, κατάφερε να προκριθεί έναντι των Μπλε, βρίσκοντας στον επόμενο γύρο την ΑΕ Λεμεσού. Η συνέχεια της Προγκρές δεν έχει σημασία, όσο αυτή η επική, αξέχαστη ταπείνωση που προσέφερε στους Σκοτσέζους.
O ‘Βαρώνος’ του Ντάλας
Οι Γουόριορς του 2007 ελάχιστα θυμίζουν τη σημερινή θαυματουργή ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό στο NBA. Ένα σύνολο από τίμιους στρατιώτες όπως ο Άντρις Μπιέντρινς, ο Ματ Μπαρνς και ο Στίβεν Τζάκσον πλαισίωνε τον ακαταπόνητο στρατηγό Μπαρόν Ντέιβις και η ομάδα είχε κλείσει τη χρονιά στην 8η θέση της Δύσης, έτοιμη για μια αξιοπρεπή -έστω- εμφάνιση στα πλέι οφ, απέναντι στους πρωτοπόρου Μάβερικς.
Η μεταξύ τους σειρά ολοκληρώθηκε στα 6 παιχνίδια, με το Γκόλντεν Στέιτ να παραδίδει εμφανίσεις με μέταλλο πρωταθλητή. Στο 6ο παιχνίδι, ο Τζάκσον ‘πυροβολεί’ ακατάπαυστα, ο Ντιρκ Νοβίτσκι μένει στους 8 πόντους με άθλια στατιστικά (2/13 δίποντα) και το τελικό 111-86 χάρισε ένα μοναδικό ρεκόρ στην ομάδα του Όκλαντ: το Γκόλντεν Στειτ έγινε η πρώτη 8η ομάδα των πλέι οφ που προκρίνεται στον 1ο γύρο έναντι του πρωτοπόρου της περιφέρειας σε σειρά 7 αγώνων και η 3η συνολικά, στην ιστορία του NBA.
Όταν ο Κασπάροφ δεν νοιάστηκε τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί
Ο Γκάρι Κασπάροφ είναι άνθρωπος, ο Deep Blue ένας υπερ-υπολογιστής της IBM. Σε μια ιστορία που θυμίζει Terminator, αλλά με σκακιστές, σε μια ιστορία που είναι απορίας άξιο πως δεν έχει γίνει τηλεοπτική σειρά, ο Κασπάροφ κατάφερε να νικήσει ένα μηχάνημα, που μπορούσε να επεξεργαστεί 100.000.000 διαφορετικές κινήσεις ανά δευτερόλεπτο! Στη ρεβάνς, βέβαια, ο Κασπάροφ έχασε, ενώ αξίζει να τονίσουμε πως σε εκείνο το ματς, ο Deep Blue είχε ως και 200.000.000 κινήσεις ανά δευτερόλεπτο στο ενεργητικό του.
Όταν ένας… Σόντερλινγκ ‘πετσόκοψε’ τον Ναδάλ
Δεν τον έλεγαν ούτε Νικ Κύργιο ούτε Στέφανο Τσιτσιπά. Ήταν ο Ρόμπιν Σόντερλινγκ και ως το 2009 ήταν ένας αξιόλογος τενίστας, που ανεβοκατέβαινε από τη 15η ως και την 60ή θέση της ATP, χωρίς να αποτελεί φόβητρο για τους top 10 τενίστες της κατάταξης. Στον ημιτελικό του Ρολάν Γκαρός, ο Σουηδός επικράτησε του Ναδάλ με 6-2, 6-7 (2-7), 6-4, 7-6 (7-2). Το να πούμε πως ήταν οδυνηρό αυτό το αποτέλεσμα, είναι understatement.
Όταν οι ΗΠΑ ‘βούλιαξαν’ τη Σοβιετική Ένωση στον πάγο
Το 1980, η Σοβιετική Ένωση ήταν απλά ανίκητη στο χόκεϊ επι πάγου. Μια ομάδα γεμάτη επαγγελματίες, που έκαναν προπονήσεις 11 μήνες τον χρόνο, έβρισκε μπροστά της την ομάδα των ΗΠΑ για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι ερασιτέχνες παίκτες των ΗΠΑ πέτυχαν το ακατόρθωτο. Όχι μόνο νίκησαν την ΕΣΣΔ με 4-3, αλλά κατάφεραν να κατακτήσουν το τρόπαιο, κερδίζοντας και τη Φινλανδία στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου. Το ματς εκείνο θεωρείται μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του αμερικανικού αθλητισμού και δίκαια το 1999 πήρε τον τίτλο ‘Miracle on Ice’ από το Sports Illustrated.
Όταν η Εθνική Ελλάδας έστειλε τις ΗΠΑ για τσάι
Και το τελικό σκορ: 101-95. Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Δήμος Ντικούδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας και τα άλλα παιδιά είχαν πατήσει τον Λεμπρόν Τζέιμς, τον Καρμέλο Άντονι και τον Κρις Μπος. Το θαύμα των τρομερών παιδιών του Παναγιώτη Γιαννάκη θα μνημονεύεται για πολλές δεκαετίες ακόμα στο παγκόσμιο μπάσκετ. Αν εκείνη η Εθνική Ελλάδας κατάφερνε να κρατήσει δυνάμεις για τον τελικό της Σαϊτάμα ενάντια στην Ισπανία, σήμερα θα μιλάγαμε για μια από τις καλύτερες εθνικές ομάδες στην ιστορία του μπάσκετ.
Με τα μάτια ανοιχτά, στην κορυφή του κόσμου
Γιατί υπάρχει σε αυτήν τη λίστα ένας άνθρωπος που ανέβηκε στο Έβερεστ; Τουλάχιστον 3.000 έχουν καταφέρει κάτι αντίστοιχο. Όμως ο Έρικ Βάιενμαγερ ήταν τυφλός. Κάπου εδώ, οι εξηγήσεις περιττεύουν…
Το χέρι του ‘Άγιου’ Γεώργιου Πρίντεζη
Μια ομάδα που είχε δει Κύπελλο Πρωταθλητιών όταν ακόμα στην Αθήνα δεν υπήρχε το μετρό, μια ομάδα που προσπαθούσε να ξαναβρεί τη χαμένη αίγλη της με τον άνθρωπο που την εκτόξευσε για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης, τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Το 2012 ήταν και πάλι στον τελικό της Ευρωλίγκα, ενάντια σε μια παντοδύναμη ΤΣΣΚΑ, με έναν κορμό που είχε ξεφορτωθεί ‘βαριά χαρτιά’ των περασμένων ετών όπως οι Παπαλουκάς, Τσος Τσίλντερς, Μίλος Τεόντοσιτς, αλλά με πιτσιρικάδες με τρομερό θράσος όπως οι Κώστας Σλούκας, Βαγγέλης Μάντζαρης και ποιοτικούς ξένους όπως ο Κάιλ Χάινς, ο Έισι Λο και ο Τζόι Ντόρσει. Μια διαφαινόμενη συντριβή από τους Ρώσους έγινε θρίαμβος, με το άγγιγμα των χεριών του υπαρχηγού Γιώργου Πρίντεζη.
Το magic trip του Παναθηναϊκού
Στα μισά των 90s, το ελληνικό πρωτάθλημα είχε μια δυνατή πεντάδα κορυφής, αποτελούμενη από τις 3 ομάδες της Αθήνας συν τους ΠΑΟΚ και Άρη, είχε όμως έναν σταθερό εκπρόσωπο στην Ευρώπη, που κατάφερνε πάντα να παίζει αξιόμαχο ποδόσφαιρο και να πετυχαίνει σημαντικές νίκες. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το έπος στην έδρα του Άγιαξ, εκείνη τη μαγική βραδιά πουο Κριστόφ Βαζέχα νίκησε τον Έντβιν φαν ντερ Σαρ και ο Παναθηναϊκός άγγιξε την πρόκριση κόντρα σε μια από τις καλύτερες ομάδας του 90s ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Όταν το τένις έγινε το εθνικό άθλημα
Πριν από αυτήν τη νίκη, αυτόν τον θρίαμβο στο Αυστραλιανό Όπεν, ο Τσιτσιπάς ήταν ένας αξιόλογος τενίστας. Μετά από αυτόν τον αγώνα κόντρα στον Ρότζερ Φέντερερ, έγινε κάτι σαν εθνικός ήρωας, κάνοντας ένα αποφασιστικό βήμα για να βρεθεί στην ελιτ της παγκόσμιας αντισφαίρισης.
Ήταν αποτυχημένη η χρονιά του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Γιουβέντους; Το Pod-όσφαιρο έχει την απάντηση:
