Ο Ρικ Πιτίνο τα έζησε όλα σ’ ένα 6μηνο με τον Παναθηναϊκό

Veni, vidi, vici. Ο Ρικ Πιτίνο δεν ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας αυτοπροσώπως, αλλά στην Ελλάδα ήρθε ως τέτοιος. Φέροντας το στέμμα του αυτοκράτορα της Ρώμης, ως ένας από τους προπονητές – θρύλους του κολεγιακού πρωταθλήματος στις ΗΠΑ, παρέλασε από τη χώρα μας θριαμβευτής.

Ήρθε, είδε, νίκησε (και απήλθε). Την ‘κατέλαβε’ εξ ολοκλήρου – άνευ αντίστασης μάλιστα, κερδίζοντας μονάχα θαυμαστές και συμμάχους, δρούσε πάντα αφ’ υψηλού δίχως όμως να υποτιμά κανένα. Διότι -πάνω απ’ όλα- ήξερε ποιος είναι κι ας μην γνώριζε πού ακριβώς θα τον βγάλει ο δρόμος όταν μέσα στο καταχείμωνο αποφάσιζε ν’ αποδεχθεί την πρόταση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Ο Πιτίνο δεν θριάμβευσε γιατί με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ κατέκτησε το νταμπλ. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, Έλληνας ή μη, δεδομένης της αποχώρησης του Ολυμπιακού από το πρωτάθλημα και της χαώδους διαφοράς με τις υπόλοιπες ομάδες της λίγκας, θα είχε πετύχει κάτι αντίστοιχο. Ωστόσο ο Αμερικάνος κόουτς, που στα 67 του δεν είχε ανάγκη για αυτοπροβολή και αναγνώριση της δουλειάς του, έφερε -μαζί με τα καλοραμμένα κοστούμια και τα γουστόζικα κασκόλ- τη φρέσκια οπτική ματιά ενός ξένου προς την ντόπια mentalité παράγοντα. Από τον πρώτο μήνα του.

Τα ‘σαρδόνια’ λόγια του, πασπαλισμένα με χιούμορ σχεδόν βιτριολικό, για τα κακώς καμωμένα που ισχύουν και αφορούν δομές, λειτουργία, εγκαταστάσεις, πρόσωπα και κουλτούρα θα ‘ναι εγκληματικό να μην ληφθούν υπ’ όψιν για ένα αύριο πολύ πιο επικερδές σε όλα τα επίπεδα.

Τυπικότατος στη προθεσμία που είχε ζητήσει έως ότου ζυγίσει τα δεδομένα και καταλήξει, αποχαιρέτησε την Ελλάδα γράφοντας για “an awesome country, that will always hold a place in my heart“. Ταυτόχρονα όμως με την υπέροχη χώρα ‘που θα κρατά πάντα μια θέση στην καρδιά μου’, χρησιμοποίησε ένα μεγαλοπρεπές ‘but’ που επηρέασε όλο το νόημα της φράσης. Δυστυχώς, αλλού θέλει να δουλέψει ο, συνηθισμένος διαφορετικά, Νεοϋορκέζος. Αλλού ανυπομονεί “για το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή μου“. Πού; Ήπειρο δεν οριοθέτησε, λεπτομέρειες δεν παρείχε. Ελάχιστη σημασία έχει από τη στιγμή που δεν θα ‘ναι εδώ.

Ουτ’ έξι μήνες συμπληρώθηκαν απ’ όταν διέβη από την αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου προκειμένου να διαδεχθεί τον τσαλακωμένο Τσάβι Πασκουάλ και να βιώσει τη δική του ‘τυχοδιωκτική’ περιπέτεια σε μια χώρα αμφίβολου ‘status quo’, μπασκετικού ή οικονομικού. Πρόλαβε αφενός να κυκλοφορήσει, να μάθει στέκια, να γίνει κομμάτι της πόλης, να αφουγκραστεί και να καταλάβει γράφοντας στο twitter, αφετέρου δε να νοικοκυρέψει το ακατάστατο διαμέρισμα που παρέλαβε και να εμπνεύσει. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ μαζεύτηκε, έπαιξε διαφορετικά, ανέκτησε την αυτοπεποίθηση μιας ομάδας που κερδίζει ανεξαρτήτως έδρας. Που προσπαθεί και δεν εγκαταλείπει. Της έλειψε ένα διπλό στη Μαδρίτη – μονάχα αυτό. Ο ίδιος βέβαια αντίκρισε ομάδα ν’ αποχωρεί στο ημίχρονο ενός αγώνα, τη δική του να μην κατεβαίνει καν ενόσω ήταν στο γήπεδο, το πρωτάθλημα να διακόπτεται, σειρά πλέι οφς να μην διεξάγεται.

Σ’ όλο αυτό το διάστημα και κόντρα σε στη ελαττωματική, στρεβλή και ανεπαρκή πραγματικότητα, ο Ρικ Πιτίνο παρέδιδε μαθήματα. Συμπεριφοράς, σκέψης, νοοτροπίας. Στάσης ζωής και σοφίας, αν θέλετε. Πρώτος πήγαινε στο γήπεδο και τελευταίος έφευγε, κατά τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Δεν κόμπιασε ποτέ να μιλήσει ανοικτά για ό,τι είχε στο μυαλό του. Ν’ αποθεώσει ό,τι του άρεσε (τους παίκτες του κυρίως) και να καυτηριάσει καθετί που ερχόταν σε σύγκρουση με την ιδιοσυγκρασία του. Δεν ξεροκατάπιε ποτέ μπροστά στα μικρόφωνα, παραμένοντας άνετος και αταλάντευτος.

Θυμηθείτε πως:

✔ οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είναι οι καλύτεροι που έχω συναντήσει, αλλά τρεις μέρες μετά το παιχνίδι με τη Ρεάλ δεν μπορούσα να μιλήσω λόγω του καπνού στο γήπεδο.

✔ δεν πήραμε κάποια σφυρίγματα, αλλά οι δικαιολογίες είναι δείγμα αδυναμίας.

✔ Μερικές φορές δεν είναι κακό να παραδέχεσαι ότι η άλλη ομάδα είναι καλύτερη.

✔ τα παιχνίδια πρέπει να γίνονται στο παρκέ, έκανε λάθος ο Ολυμπιακός, αλλά τον χρειαζόμαστε.

✔ τα έβαλα με έναν διαιτητή και του απολογήθηκα. Όταν λες ότι είσαι λάθος και το παραδέχεσαι, τότε περπατάς περήφανος.

Σκόρπιες ατάκες του από διαφορετικούς αγώνες η καθεμιά που μπαίνοντας η μία δίπλα στην άλλη, ή σε αντιδιαστολή, αντανακλούν παρόλα αυτά την προσωπικότητα και την αλήθεια του.

Στη χώρα μας ο Ρικ Πιτίνο έζησε όλες κι όλες 171 ημέρες. Απ’ αυτές κυκλώσαμε με κόκκινο χρώμα τις 10.

26 Δεκεμβρίου 2018: Ο Αμερικάνος κόουτς φτάνει στην Αθήνα. Είναι η πρώτη επαφή του μ’ ένα νέο κόσμο. Χαμογελάει αμήχανα, δεν εκδηλώνεται.

28 Δεκεμβρίου 2018: Πρωτοεμφανίζεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Η νίκη με 96-84 επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο ΟΑΚΑ αναζωογονεί όλον τον οργανισμό. Τα κύτταρα ζωντανεύουν, τα άκρα κινούνται ξανά. Αρχίζει να νιώθει οικεία.

4 Ιανουαρίου 2019: Η ‘κρυάδα’ στο ΣΕΦ, 79-65 από τον Ολυμπιακό με κακό μπάσκετ. Δεν ξέρει ακόμη τι σημαίνει ντέρμπι αιωνίων. Μαθαίνει, καταλαβαίνει γρήγορα, την επόμενη φορά θα έχει έτοιμη την ομάδα του.

13 Φεβρουαρίου 2019: Ο ημιτελικός Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Το 40-25 στο πρώτο μισό του αγώνα γίνεται… τελικό σκορ. Ο ίδιος αναζητά την αιτία του κακού. Ρωτάει, αλλά άντε να του εξηγήσουν.

17 Φεβρουαρίου 2019: Ο πρώτος τίτλος του Ρικ Πιτίνο έχει ένα… λάμδα! Ο Αμερικάνος κόουτς αρχίζει ν’ αντιλαμβάνεται πόσο μεγάλη έχει ανάγκη ένας ελληνικός οργανισμός τους τίτλους. Θρέφεται από δαύτους.

15 Μαρτίου 2019: Ο Νικ Καλάθης ευστοχεί στην εκπνοή του αγώνα της Μόσχας και ο Παναθηναϊκός αποσπά διπλό σε μια έδρα που έχανε ανελλιπώς. Δεν ήταν η νίκη καθεαυτή, όσο η ανταπόκριση των ‘πράσίνων’ καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.

17 Απριλίου 2019: Ο Παναθηναϊκός διεκδικεί με αξιώσεις το μπρέικ στη Μαδρίτη για το 1-0 στη σειρά. Το μπλακ άουτ στο τελευταίο τρίλεπτο τού στερεί μια νίκη που ενδεχομένως άλλαζε τις ισορροπίες στη μάχη πρόκρισης στο Final-4.

23 Απριλίου 2019: Ο Παναθηναϊκός αποκλείεται από τη Ρεάλ Μαδρίτης με τρίτη σερί ήττα (89-82). Αντιλαμβάνεται πως η υπέρβαση στην Ευρώπη αποτελεί εγχείρημα που εξαρτάται από πολλαπλές παραμέτρους. Δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι του.

8 Μαΐου 2019: Ο αγώνας με την Κύμη δεν διεξάγεται και ο Ρικ Πιτίνο φεύγει για να προλάβει την πτήση της γυναίκας του!

14 Ιουνίου 2019: Ο Παναθηναϊκός επικρατεί 111-77 του Προμηθέα στον τρίτο τελικό της Basket League, κατακτά το 37ο πρωτάθλημά του, και ο Ρικ Πιτίνο ολοκληρώνει με επιτυχία την αποστολή του που είχε αναλάβει προ 6μηνου.

Στον Αμερικάνο κόουτς δεν θ’ αρκούσε άλλο ένα νταμπλ για να συνεχίσει.