Η Ματίνα Νικολάου είναι η MVP της ελληνικής TV
Συναντήσαμε την 'Βάνια', πρωταγωνίστρια της εκπομπής 'Για την Παρέα' με το Νίκο Μουτσινά, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίας της τηλεοπτικής σεζόν που τελειώνει αυτές τις μέρες.
Η ‘Βάνια’ είναι πολλά πράγματα μαζί: Είναι σαν ‘ποίημα σουρεάλ’ όπως θα έλεγαν και οι Χατζηφραγκέτα, είναι βγαλμένη από πολύχρωμο όνειρο της Lady Gaga, είναι η Barbie Girl των Aqua, είναι οι φασιο άηκο και οι ινφλουενσερς που ποστάρουν #vitaminsea και #loveyourself στο Instagram. Η ‘Βάνια’ στην πραγματικότητα, είναι ένας χαρακτήρας που επινόησε και ανέπτυξε η Ματίνα Νικολάου μαζί με τον Νίκο Μουτσινά για τις ανάγκες θεατρικής παράστασης.
Στη συνέχεια, η ‘Βάνια’ έγινε ‘κεντρικιά’ παρουσιάστρια στο τηλεοπτικό μαγκαζίνο ‘Για την Παρέα’ που παρουσιάζει ο Νίκος Μουτσίνας. Με αυτή την κίνηση – ματ, η Ματίνα έγινε πρωταγωνίστρια της μεσημεριανής ζώνης, το πρόσωπο που θέλεις να δεις κάθε μέρα είτε στην τηλεοπτική συχνότητα του OPEN, είτε στο YouTube για να κυλιστείς στο πάτωμα γελώντας (τι μόνο εγώ; δεν σας πιστεύω…). Στα δικά μου μάτια η Ματίνα Νικολάου, φέτος ανέβηκε πολλά σκαλοπάτια, αφήνοντας πίσω τη διακριτική μα πάντα αξιοσημείωτη παρουσία της στη τηλεόραση – ούσα ακούραστη ‘εργάτρια’ του θεάτρου- για να γίνει η MVP της τηλεοπτικής σεζόν. Κυρίες και κύριοι, ένας άνθρωπος-‘λάστιχο’ της υποκριτικής, η Ματίνα Νικολάου.
Από την πρώτη στιγμή που συναντώ την Ματίνα έχω μια σχεδόν ακατανίκητη τάση να της ζητήσω να γίνει ‘Βάνια’ για τις ανάγκες της συνέντευξης. Σαν τον Τζιμ Κάρεϊ που όταν ενσάρκωσε τον θρυλικό κωμικό Άντι Κάουφμαν ποτέ δεν ‘βγήκε’ από τον χαρακτήρα μέχρι το πέρας της κινηματογραφικής παραγωγής, η Ματίνα ζει το ρόλο της. Έχω μόλις παρακολουθήσει μια ιστορία στο Instagram όπου στο δρόμο, από διπλανά αυτοκίνητα της φωνάζουν ‘Βανια!” και εκείνη απαντάει γελώντας “ΝΕΕΕΜ”, πιστή στο ρόλο της. Σήμερα, φαίνεται πως το δέλεαρ της γνωριμίας με τον άνθρωπο πίσω από τη Βάνια είναι αρκετά πιο ισχυρό. Η φωνή της είναι ζεστή σαν την αίσθηση μιας γουλιάς ουίσκι μπροστά από ένα τζάκι που σιγοκαίει ξύλα, παραμονές Χριστουγέννων. Ας ξεκινήσουμε.
Fade in, εσωτερικό σπιτιού, Νέα Σμύρνη
“Όταν μου είπαν ότι θα κάνεις τηλεοπτική εκπομπή 3-5 κάθε μέρα, χωρίς σενάριο, μόνο με σκαλέτα, τρόμαξα. Μου ζητούσαν να βγω, να κάνω ο,τι μου έρχεται στο μυαλό και σιγά-σιγά ξεκίνησε όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα”.
“Η επαφή μου με τον Νίκο είναι άμεση. Ξέρω πότε θέλει να κόψω κάτι, πότε θέλει να αναπτύξω περισσότερο μια ιδέα. Έχουμε συνεργαστεί χρόνια στο θέατρο και ‘βρισκόμαστε’ αυτόματα πια στο πλατό. Είναι τα πάντα αυτοσχεδιασμός μέσα στην εκπομπή. Ούτε ο Νίκος ξέρει τι αποσπάσματα θα παίξουν κάθε φορά, ούτε εγώ ξεκινάω λέγοντας ‘σήμερα θα πω αυτή την ατάκα’ ή ‘σήμερα θα κάνουμε αυτό το αστείο’. Δεν θέλει πολλή σκέψη, αν ζαλίσεις μέσα στο μυαλό σου μια ιδέα, πάει, την έχασες”.
“Η εκπομπή είναι σαν μια μεσημεριανή θεατρική παράσταση. Βοηθάει πάρα πολύ η παρουσία του κοινού στην εκπομπή”.
“Η ‘Βάνια’ προέκυψε από ένα θεατρικό έργο που είχε γράψει ο Νίκος πριν από περίπου πέντε χρόνια, το ‘Κοκομπλόκο’. Είχαμε κανονίσει να έρθει κάποια στιγμή ο χαρακτήρας αυτός ως καλεσμένος στην εκπομπή, χωρίς να υπάρχει κάποια ξεκάθαρη ιδέα γι`αυτό που θα ακολουθούσε. Ο Νίκος ήταν σίγουρος ότι θα πέρναγε”.
“Μέσα στην εκπομπή, οι καλεσμένοι, οι συνεργάτες, ο Νίκος, τα παιδιά που έρχονται στο κοινό μπερδεύονται συχνά, δεν ξέρουν πότε να με πουν ‘Βάνια’ και πότε με το αληθινό μου όνομα. Μερικές φορές, ακόμα κι όταν είμαι με τους φίλους μου σκέφτομαι ‘εδώ τι θα έκανε η Βάνια;’ και αντιδρώ σαν αυτή.”
Η ‘Βερβερίτσα’ και εκείνος ο χαρακτήρας με τα τρία ‘ν’
Φέτος, όλη η Αθήνα είδε την ‘Βερβερίτσα’. Πόσο συνέβαλε η τηλεοπτική επιτυχία στη θεατρική αποθέωση;
“Δεν είναι μόνο η ‘Βάνια’ όμως. Φέτος έζησα ένα τρελό χειμώνα. Ξεκινούσα κάθε πρωί με μια – φαινομενική- ηρεμία να πάω στο γύρισμα, σε μια ζωντανή και πάρα πολύ απαιτητική, με έναν χαρακτηριστικό ρόλο, μετά το απόγευμα θέατρο με τη ‘Βερβερίτσα’, με ένα απίστευτα εκδηλωτικό κοινό σε κάθε παράσταση. Βάνια το πρωί, Αϊνχόνχεν το βράδυ, περνώντας καταπληκτικά και με τις δύο”.
“Είναι μαγικό αυτό που συνέβη φέτος με τη ‘Βερβερίτσα’, με τις απίστευτες ουρές που έκανε ο κόσμος κάθε βράδυ για να δει την παράσταση μας. Φυσικά βοήθησε και η εκπομπή, ο κόσμος αγαπάει το Νίκο εδώ και χρόνια και θέλει να τον δει και στο θέατρο, αλλά και όλα τα παιδιά που πρωταγωνιστούν, τη Μαρία Σολωμού, τη Νικόλ Παναγιώτου, τη Στέλλα Ρουσσάκη. Περνάμε φανταστικά μαζί, γι’ αυτό άλλωστε και θα βγούμε περιοδεία φέτος το καλοκαίρι, για 55 εμφανίσεις“.
‘Τα likes στο Instagram μοιάζουν με χειροκρότημα. Το πιο συγκινητικό από αυτή την καθημερινή επικοινωνία με τόσο πολύ κόσμο στα social media – κάτι που ειλικρινά, δεν το είχα ξαναζήσει- είναι ότι ο κόσμος καταλαβαίνει ποια είμαι, χωρίς να με έχει ζήσει, χωρίς να με γνωρίζει από κοντά”.
Εποχή Π.Β.Β. (Προ Βάνιας Βερβερίτσας)
Η Ματίνα Νικολάου πρόλαβε την εποχή της αφθονίας στην τηλεόραση, των ακριβών παραγωγών, των παράξενων ιδεών, που συνέβαιναν, έβγαιναν στο γυαλί χωρίς φόβο. Αφήνουμε εκτός μαγνητοφώνου τον – επικό- μικρό ρόλο της από το ‘Δυο Μέρες Μόνο’ του Χριστόφορου Παπακαλιάτη (αξίζει να εντοπίσετε τη συμμετοχή της) και στεκόμαστε σε κάτι λίγο…αλλιώτικο:
‘”Οι Επτά Θανάσιμες Πεθερές’ ήταν απίστευτη εμπειρία, ειδικά το επεισόδιο της Πεθεράς από το Μέλλον, που είχαμε όλοι ντυθεί κάτι σαν φουτουριστικά ζόμπι! Ήταν μια πολύ αγαπημένη δουλειά που έκανα με τον Γρηγόρη Πετρινιώτη, από εκείνες που γίνονται υλικό για να ‘χτίσεις’ κάτι καλύτερο στη συνέχεια”.
“Δεν με τρομάζει η ‘υπερέκθεση’ στην τηλεόραση και στα media. Ήμουν πάντα μέσα σε παρέες παιδιών που ξεχώριζαν για τις δουλειές τους. Άκουγα συχνά “δεν θα έρθω σήμερα, έχω φωτογράφιση” ή “δεν θα σε δω, είμαι καλεσμένος εκεί”. Άκουγα, μάθαινα πως είναι αυτή η κατάσταση της διαχείρισης μιας επιτυχίας και περίμενα να έρθει η σειρά μου να κληθώ να κάνω κάτι αντίστοιχο. Και τα late night show και τα social media και η απλή κουβέντα με το κοινό είναι κομμάτια της δουλειάς μας. Η δουλειά δεν σταματάει στο χειροκρότημα του κοινού”.
“Μικρή, αγαπούσα πάρα πολύ τον αθλητισμό, ήμουν καλή στο βόλεϊ. Όμως ένα εκ γενετής πρόβλημα στη σπονδυλική μου στήλη δεν μου επέτρεψε να ασχοληθώ με το άθλημα όσο θα ήθελα. Ο πατέρας μου τότε με προέτρεψε να ασχοληθώ με κάτι που δεν θα με καταπονούσε τόσο σωματικά και ξεκίνησα τραγούδι και χορό. Μπήκα στη χορωδία του Δήμου Μαρκοπούλου (όπου μεγάλωσα), στη θεατρική ομάδα. Το 1997 είδα τους Όρνιθες του Αριστοφάνη από το Θέατρο Τέχνης και το ’99, ήμουν στη σχολή, του Θεάτρου Τέχνης”.
Ημουν καλη στο βολεϊ, αλλα ενα εκ γενετης προβλημα στη σπονδυλικη στηλη δεν μου επετρεψε να ασχοληθω οσο θα ηθελα
‘Έλεγα ‘εγώ αποκλείεται να μην παίξω στους ‘Όρνιθες’. Λίγα χρόνια μετά συνεργαζόμουν με τη Ζωή Νικολούδη και ήμουν στο Χορό των Ορνίθων. Πιστεύω ότι έχει κάτι μαγικό το έργο του Αριστοφάνη, κάτι που διαχρονικά, κάνει το κοινό μάρτυρα μιας μυσταγωγίας. Δεν θα πεθάνει ποτέ το έργο του, νομίζω”.
“Πάντα είχα πρότυπα Έλληνες ηθοποιούς. Θαυμάζω τη Μαρία Καβογιάννη. Έχει την ικανότητα να βγάζει γέλιο μέσα από μια έμφυτη, ανεπιτήδευτη μελαγχολία. Τη θαύμαζα μέχρι που συνεργαστήκαμε στο θέατρο, στη ‘Φουρκέτα’ για τρεις υπέροχες σεζόν. Εκεί ήρθαμε κοντά, τόσο μέσα από την παράσταση, όσο και μέσα από προσωπικές δύσκολες στιγμές που περνούσε ο καθένας. Γνώριζα για το κωμικό της ταλέντο, με τη ‘Φουρκέτα’ διαπίστωσα το συνολικό, ερμηνευτικό της μεγαλείο”.
Η έννοια της απελευθέρωσης
Η Ματίνα μιλάει χαμηλόφωνα, με μια γαλήνη Ζεν, νομίζεις πως έχει σηκώσει όλο το βάρος του κόσμου με το ένα της χέρι, χαμογελώντας και δεν πόνεσε ποτέ, δεν ένοιωσε μόνη. Ίσως και όχι: “Δεν νομίζω ότι οι ηθοποιοί που παίζουν κωμωδία κρύβουν μοναξιά, πιστεύω ότι κρύβουν μια ανάγκη για να κάνουν τον κόσμο να γελάσει. Δεν αποκλείω όμως και τη μοναξιά”.
“Δεν είναι εύκολο να βγάλεις από μέσα σου όσα δυσάρεστα μπορεί να συμβαίνουν στη ζωή και να μην τα κουβαλάς όσο παίζεις ένα ρόλο. Το μαθαίνεις με τον καιρό. Είχα βέβαια και την απώλεια του πατέρα μου, την εποχή που έπαιζα στο Θέατρο Χορν ένα έργο που λεγόταν ‘Ο Μπαμπάς’ με το Σταμάτη Φασουλή. Είμαι τυχερή, γιατί έχω σπουδαίους φίλους ηθοποιούς και ανθρώπους της υποκριτικής και μαθαίνουμε κάθε μέρα να τα διαχειριζόμαστε παρέα όλα αυτά, να το αφήνουμε πίσω”.
“Είναι απελευθερωτικό να σου λένε ‘υπάρχει αυτό το απόσπασμα με αυτήν που χορεύει αστεία, φόρεσε αυτό το φόρεμα βγες στη κάμερα και χόρεψε όπως θέλεις εσύ.” Όπως λέει και ο Νίκος, “αν το πολυσκεφτείς, στο τέλος δεν θα το κάνεις.” Θα επιστρέψουμε με την εκπομπή το Σεπτέμβριο. Θα γίνει ακόμα καλύτερη”.
