Οι 30 καλύτεροι Έλληνες αθλητές κάτω των 30

Ο ελληνικός αθλητισμός βρίθει ταλέντου σε όλα τα σπορ. Αθλητές και αθλήτριες ικανοί για τις μεγαλύτερες διακρίσεις σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, καθημερινά εκπροσωπούν με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μας.

Οι αντιξοότητες δεν λείπουν, τα προβλήματα δεν απουσιάζουν, όμως στο τέλος αθλητές όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Λευτέρης Πετρούνιας και ο Στέφανος Τσιτσιπάς ξεχωρίζουν για τα αγωνιστικά κατορθώματά τους.

Το μέλλον μοιάζει ευοίωνο για τον ελληνικό αθλητισμό, κρίνοντας από τις ηλικίες των περισσοτέρων από τους εκπροσώπους της χώρας μας. Με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο να απέχουν μόλις έναν χρόνο και τους αθλητές μας να διακρίνονται ήδη σε διάφορες διεθνείς διοργανώσεις, το Contra.gr παρουσιάζει μία λίστα 30 under 30.

Οι 30 κορυφαίοι αθλητές και αθλήτριες της Ελλάδας αυτήν τη στιγμή, χωρίς κάποια συγκεκριμένη σειρά:

Γιάννης Αντετοκούνμπο (24, μπάσκετ)

Πέρασαν 6 χρόνια από τη στιγμή που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν μια ατραξιόν του ελληνικού μπάσκετ, που αγωνιζόταν στην Α2 για τον Φιλαθλητικό και παρότι δεν είχε επιλεγεί για το ελληνικό All Star Game εκείνης της σεζόν, οι προπονητές τον χρησιμοποίησαν για να ικανοποιήσουν την περιέργεια του κοινού. Ένας αλτικός μπασκετμπολίστας, με πολύ αδύνατο κορμί και με καταγωγή από τη Νιγηρία έμοιαζε παράταιρος με όσα είχαμε συνηθίσει στα παρκέ.

Fast forward στο 2019 και αυτός ο παίκτης είναι ο πολυτιμότερος στη φετινή σεζόν του NBA. Ο Greek Freak, όπως είναι το πιο διάσημο παρατσούκλι του, εκμηδένισε την ιστορία της Σταχτοπούτας και διηγήθηκε τη δική του με κάθε ντρίμπλα, με κάθε κάρφωμα, με κάθε άμυνα. Από τη 15η θέση του draft κατέληξε στους Μιλγουόκι Μπακς, οι οποίοι έστησαν ένα πρότζεκτ γύρω του και -κυρίως- γύρω από τη μεταμόρφωσή του σε μία ‘μηχανή’ του μπάσκετ.

Πήρε μυϊκή μάζα, έμαθε τα μυστικά του αθλήματος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μπήκε στον αμερικανικό τρόπο σκέψης και γρήγορα σταμάτησε να είναι ο ‘Γιαννάκης’ από τα Σεπόλια και έγινε ο ‘Giannis’ από το Γουισκόνσιν. Εξελίχθηκε στον απόλυτο ηγέτη των Μπακς, προσκλήθηκε -κανονικά αυτήν τη φορά- στο All Star Game, μετέτρεψε σε καθημερινότητα τα double double και με τον καιρό άρχισε να καταρρίπτει κάθε είδους ρεκόρ και να μπαίνει σε γκρουπ με επιδόσεις που είχαν θρύλοι του αθλήματός, όπως ο Μάικλ Τζόρνταν και ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ.

Το 2018-2019 οδήγησε τους Μπακς στην κορυφή της κανονικής σεζόν, με το καλύτερο ρεκόρ σε όλο το NBA και με το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας. Αυτό το θαύμα της φύσης, που μπορεί να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις του παρκέ και έγινε ο πρώτος παίκτης του NBA που τερμάτισε στο top-20 σε πόντους, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα και κοψίματα μιας σεζόν, προχώρησε μέχρι τους τελικούς της Ανατολής, όπου αποκλείστηκε από τους μετέπειτα πρωταθλητές Τορόντο Ράπτορς. Με 27,7 πόντους ανά αγώνα, 12,5 ριμπάουντ και 5,9 ασίστ, όμως, το βραβείο του MVP (αφορά στην κανονική περίοδο) είναι δικό του.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί ο MVP του NBA είναι Έλληνας…

Λευτέρης Πετρούνιας (28, γυμναστική)

Υπερκινητικός… πολυτραυματίας, με μυαλό οπουδήποτε αλλού εκτός από την προπόνηση. Ο Λευτέρης Πετρούνιας έκανε οτιδήποτε περνούσε από το χέρι του μέχρι τα 17 ώστε να μην γίνει αυτό που είναι σήμερα. Εκ των υστέρων, ίσως αυτό το 3ετές διάστημα που τα παράτησε όλα, να είναι εκείνο που υποσυνείδητα τον οδήγησε στην κορυφή του πλανήτη και στις καρδιές όλων των Ελλήνων.

Όταν τελικά πείσμωσε και πήρε απόφαση ότι το μέλλον του πρέπει να βρίσκεται μέσα στα γυμναστήρια και πάνω σε κρίκους, δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Το 2009 κατέκτησε το χάλκινο στο Παγκόσμιο Κύπελλο και το 2011 πήρε το ίδιο χρώμα μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ξανά τόσο χαμηλά, όταν ανεβαίνει στο βάθρο!

Από το 2013 και τους Μεσογειακούς Αγώνες μέχρι και το Παγκόσμιο του 2018, ο Πετρούνιας κατακτά το χρυσό μετάλλιο. Με αποκορύφωμα την πρωτιά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, έχει στη συλλογή του συνολικά 3 χρυσά σε Παγκόσμια και 4 σε Ευρωπαϊκά. Ο ‘άρχοντας’ των κρίκων έχει ξεχάσει τι σημαίνει ήττα, με τρανό παράδειγμα το πιο πρόσφατο μετάλλιό του, στην Ντόχα, όπου πανηγύρισε την πρωτιά, παρότι αρχικά είχε αποσύρει τη συμμετοχή του λόγω σοβαρού τραυματισμού στον ώμο.

Γιατί βρίσκεται σε αυτήν τη λίστα: Γιατί έχει να χάσει 3 χρόνια και επειδή μόνο 2 γυμναστές έχουν καταφέρει στο παρελθόν να κάνουν τέτοιο σερί σε παγκόσμιο επίπεδο, αμφότεροι θρύλοι του αγωνίσματος: ο Γιούρι Κέκι και ο Τσεν Γιμπίνγκ.

Κατερίνα Στεφανίδη (29, στίβος)

Στα 10 της έπιασε για πρώτη φορά κοντάρι. Στα 11 έκανε το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ. Μέχρι τα 14, η Κατερίνα Στεφανίδη κατέκτησε ό,τι διάκριση υπήρχε. Στη συνέχεια βγήκε εκτός συνόρων και συνέχισε στον ίδιο ρυθμό. Πρωταθλήτρια κόσμου στο Παγκόσμιο Εφήβων το 2005, αργυρό δύο χρόνια αργότερα, πολλές διακρίσεις, μέχρι το 2008 και την κατάκτηση του χάλκινου στο Παγκόσμιο Νεανίδων.

Η αθλητική υποτροφία στο Στάνφορντ άλλαξε τα πάντα. Οι αγωνιστικοί ρυθμοί έπεσαν, η εξέλιξη πήρε παράταση. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 δεν τα πήγε καλά, ωστόσο τα κατάφερνε σε ακαδημαϊκό επίπεδο, αφού πήρε πτυχίο στη βιολογία και συνέχισε με μεταπτυχιακό στη νευροψυχολογία, που ακολούθως της χάρισε τη θέση της βοηθού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

Σε αγωνιστικό επίπεδο, δεν το έβαλε κάτω και άρχισε πιο στοχευμένες προπονήσεις, με τον σύντροφο και μετέπειτα σύζυγο, Μιτς Κρίερ. Το αποτέλεσμα ήταν οι επιτυχίες επί αμερικανικού εδάφους σε κολεγιακές διοργανώσεις. Το 2014 επανήλθε και στην ελληνική επικαιρότητα, με τη συμμετοχή της στο Diamond League. Ακολούθως, πανηγύρισε το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό. Αυτό ήταν. Η συλλογή μεταλλίων άρχισε. Ένα χρυσό στο Ευρωπαϊκό και ένα στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2016, ένα χρυσό στο Ευρωπαϊκό κλειστού το 2017, ένα χρυσό στο Παγκόσμιο του ίδιου έτους. Δεν σταμάτησε, ακόμα κι όταν άρχισε να χάνει. Το 2018 συνέχισε με χάλκινο στο Παγκόσμιο κλειστού, αλλά στη συνέχεια κατέκτησε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό και το Diamond League. Και θα συνεχίσει για πολύ ακόμα.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Από το 2016 μέχρι τις αρχές του 2018 δεν είχε πέσει ποτέ από την 1η θέση του βάθρου σε οποιοδήποτε event είχε συμμετάσχει! Κέρδισε 18 σερί αγώνες, μέχρι το σερί να σπάσει με το χάλκινο στο Παγκόσμιο κλειστού.

Στέφανος Τσιτσιπάς (20, τένις)

Ο παππούς του ήταν διεθνής Σοβιετικός ποδοσφαιριστής. Η μητέρα του τενίστρια και πάλαι ποτέ νο1 στις Νεάνιδες. Ο πατέρας του διαιτητής και προπονητής τένις. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς ήταν… καταδικασμένος να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και τελικά το τένις τον κέρδισε από το ποδόσφαιρο και την κολύμβηση, μετά από ένα τουρνουά στη Γαλλία σε ηλικία 9 ετών.

Το 2015 ήταν νο14 στον κόσμο στους Νέους. Έναν χρόνο μετά ανέβηκε στο νο1 και έγινε ο πρώτος Έλληνας της Open Era που κατακτά junior Grand Slam. Κερδίζοντας Futures και Challengers, μπήκε στην πρώτη 200άδα της ATP. Το 2017, όσο το σώμα του και η τεχνική του εξελισσόταν, έκανε την πρώτη νίκη επί τενίστα του top-10 (Νταβίντ Γκοφέν) και πραγματοποίησε ντεμπούτο σε Ρολάν Γκαρός και Γουίμπλεντον.

Το 2018 έλυσε και το τελευταίο χειρόφρενο. Στον Καναδά επιβλήθηκε των Ντόμινικ Τιμ, Νόβακ Τζόκοβιτς, Αλεξάντερ Ζβέρεφ και Κέβιν Άντερσον, με συνέπεια να γίνει ο νεαρότερος τενίστας με 4 νίκες επί αντιπάλων του top-10 σε κάποιο event. Προχώρησε μέχρι τον 4ο γύρο του Γουίμπλεντον κατέκτησε το πρώτο τουρνουά ATP και το Next Gen.

Το 2019 συνέβη το αδιανόητο. Απέκλεισε τον Ρότζερ Φέντερερ από το αυστραλιανό όπεν και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, όπου υποτάχθηκε από τον Ράφα Ναδάλ. Λίγους μήνες αργότερα θα λύγιζε και τον ‘ταύρο από το Μανακόρ‘, με συνέπεια να φτάσει μέχρι το νο6 της παγκόσμιας κατάταξης και ήδη από τα 20 του να είναι ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας στην ιστορία.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Ανάγκασε όλους τους Έλληνες να μάθουν τένις και να ξυπνούν χαράματα για να τον βλέπουν να αγωνίζεται για 5 ώρες σε προχωρημένους γύρους κάποιου major.

Γιάννης Σγουρόπουλος (19, πινγκ πονγκ)

Ο πατέρας του ήταν διεθνής παίκτης του πινγκ πονγκ. Ο Γιάννης Σγουρόπουλος ήταν αδύνατο να μην κάνει τα πρώτα βήματά του στον αθλητισμό κρατώντας μία ρακέτα. Αρχικά μαζί με τον αδερφό του, στη συνέχεια μόνος του, έφτασε σε σημείο στα 15 του να κατακτά την 3η θέση στο Ευρωπαϊκό τουρνουά top-10 Παίδων το 2015.

Ξυπνώντας κάθε πρωί στις 7:00 και πηγαίνοντας σχολείο μέχρι το μεσημέρι, ο νεαρός μαθητής έβρισκε χρόνο καθημερινά να βελτιώνει τα χτυπήματά του και να συμμετέχει σε κορυφαίες διοργανώσεις διαφόρων ηλικιακών κατηγοριών.

Το 2017, σε ηλικία 17 ετών κι ενώ ήταν ήδη νο4 στον κόσμο στους Έφηβους, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Κ18. Έναν χρόνο αργότερα διατήρησε τα σκήπτρα στην ίδια διοργάνωση και τον Μάρτιο του 2019 ανέβηκε επίπεδο, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Κ21 και επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους αθλητές της νέας γενιάς.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί μένει και προπονείται πλέον σε σύγχρονες εγκαταστάσεις, αρχικά στη Σουηδία, όπου η ομάδα του, Έσλοβ, κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2019 και από τη νέα σεζόν στη Γερμανία για την Γκρεντζάου, με συνέπεια οι βλέψεις του να είναι πολύ υψηλές.

Κρίστιαν Γκολομέεβ (25, κολύμβηση)

Ο Κριστιάν Γκολομέεβ γεννήθηκε στη Βουλγαρία, ωστόσο μία άσχημη τροπή της μοίρας τον έφερε στην Ελλάδα. Η μητέρα του πέθανε από ιατρικό λάθος κατά τον τοκετό και ο πατέρας του, πρώην κολυμβητής, αποφάσισε να πάρει τα 3 παιδιά του και να μεταναστεύσει στην Κρήτη, ώστε να βγάλει τα προς το ζην ως προπονητής. Τα πλήγματα δεν σταμάτησαν εκεί για τον νεαρό Γκολομέεβ, ο οποίος έχασε τον πατέρα του το 2010, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο.

Κάπου εκεί, η κολύμβηση άρχισε να τον αγκαλιάζει και τον οδήγησε στην Αθήνα. Το 2011 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 50μ. ελεύθερο στο Παγκόσμιο εφήβων, ακολούθησε το αργυρό στο ίδιο αγώνισμα του Ευρωπαϊκού και η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Το 2013 κατέκτησε 3 μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες.

Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν και στις ΗΠΑ όπου βρέθηκε για σπουδές με υποτροφία, ενώ συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όπου κατετάγη 13ος στα 50μ. ελεύθερο και 20ός στα 100μ. ελεύθερο. Το 2018 κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο (αργυρό) σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 50άρας πισίνας, στη Γλασκόβη, στα 50μ. ελεύθερο, ενώ πήρε και χρυσό στους Μεσογειακούς της ίδιας χρονιάς στα 50μ. πεταλούδα.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί πέρα από ικανότατος κολυμβητής, είναι και ένας μαχητής της ζωής που δεν το έβαλε κάτω, παρόλες τις αντιξοότητες.

Εμμανουήλ Καραλής (19, στίβος)

Στα 15 του ήταν πρωταθλητής Ελλάδας Κ20. Λίγους μήνες αργότερα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κ18. Ο Εμμανουήλ Καραλής δεν αρκέστηκε σε αυτήν τη διάκριση και τον επόμενο χρόνο στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης Κ18. Οι επιδόσεις του συνιστούν παγκόσμιο και ευρωπαϊκό ρεκόρ Κ18. Ήταν αναπόφευκτο πια, ο… πήχης να τοποθετηθεί πολύ ψηλά.

Η καθημερινότητά του άλλαξε. Προτού ενηλικιωθεί, έκανε προπόνηση μαζί με επαγγελματίες, με καταξιωμένους αθλητές στίβου. Πλέον, δεν είχε σημασία που ο πατέρας του έκανε δέκαθλο και η μητέρα του μήκος, σημασία είχε τι έκανε εκείνος. Οι κόποι του ανταμείφθηκαν στο Παγκόσμιο κλειστού το 2018, όταν ‘πέταξε’ στα 5,80μ. και βροντοφώναξε “παρών”, ακόμα κι αν ήταν 18 ετών.

Ο ‘Μανόλο’ είναι το απόλυτο πρότζεκτ του ύψους στην Ελλάδα και εδώ και δύο χρόνια διεκδικεί διακρίσεις τόσο στον κλειστό, όσο και στον ανοιχτό στίβο, με επιδόσεις που πλησιάζουν το πανελλήνιο ρεκόρ.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Για λόγους πιο δυνατούς από την αγωνιστική υπεροχή του. Η μητέρα του προέρχεται από την Ουγκάντα και σε αυτήν οφείλει το χρώμα του δέρματός του. Σε αυτήν οφείλει και τη δύναμη να ανταπεξέρχεται και να βγαίνει πιο δυνατός από καθετί ρατσιστικό, παρά το νεαρό της ηλικίας του.

Κώστας Μανωλάς (28, ποδόσφαιρο)

Η αξία του Κώστα Μανωλά στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο ξεπερνάει τα 40.000.000 ευρώ. Διόλου άσχημα για έναν παίκτη που στα πρώτα χρόνια καριέρας κατηγορήθηκε ότι οφείλει στον θείο του, Στέλιο Μανωλά, την παρουσία του στο top ελληνικό επίπεδο. Αναμφισβήτητα, πάντως, σε εκείνον οφείλει τη μετακίνησή του στην ΑΕΚ από τον Θρασύβουλο το καλοκαίρι του 2009, στην ομάδα που υποστήριζε από παιδί.

Μετά από 3 χρόνια, όπου αγωνίστηκε δίπλα στον Τραϊανό Δέλλα στην Ένωση, κατέκτησε ένα Κύπελλο Ελλάδας και ανέβασε ραγδαία τις μετοχές του, το καλοκαίρι του 2012 πήρε απόφαση να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και να αποχωρήσει. Προορισμός ο Ολυμπιακός, η ομάδα κόντρα στην οποία πέτυχε το πρώτο γκολ της επαγγελματικής καριέρας του (με σπασμένο ζυγωματικό). Στους Πειραιώτες τα πήγε ακόμα καλύτερα στις δύο σεζόν που έμεινε στο λιμάνι, πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο και πήρε μεταγραφή 15.000.000 ευρώ στη Ρόμα το καλοκαίρι του 2014.

Πήρε φανέλα βασικού από την ‘παρθενική’ σεζόν του στη Serie A, σε ένα τόσο δύσκολο πρωτάθλημα για τους αμυντικούς και δίπλα σε παίκτες όπως ο Φραντσέσκο Τότι και ο Ντανιέλε ντε Ρόσι. Εξελίχθηκε σε ‘πυλώνα’ των ‘τζιαλορόσι’, με συνέπεια κάθε χρόνο να κυκλοφορούν μεταγραφικά σενάρια που τον συνέδεαν με ακόμα μεγαλύτερους συλλόγους. Αυτά του προσέφεραν καλύτερες συμφωνίες στη Ρόμα, αν και μετά από 5 χρόνια, όλα δείχνουν ότι ο σύλλογος αυτός δεν θα καταφέρει να τον κρατήσει.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσει την πιο ακριβή μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στην ιστορία.

Κώστας Σλούκας (29, μπάσκετ)

Ο Κώστας Σλούκας είχε προϊδεάσει για το τι θα ακολουθήσει από τις επιτυχίες με τις ‘μικρές’ Εθνικές ομάδες. Αργυρό και χρυσό με την Κ18 στο Ευρωπαϊκό, αργυρό με την Κ19 στο Παγκόσμιο, αργυρό και χρυσό με την Κ20 στο Ευρωπαϊκό μεταξύ 2007 και το 2010.

Από το 2008 ήταν ήδη γκαρντ του Ολυμπιακού, ωστόσο το 2010 επέστρεψε στη γενέτειρά του, τη Θεσσαλονίκη, ως δανεικός στον Άρη. Το 2011 κατέβηκε ξανά στην Αθήνα με τον τίλο του Καλύτερου Νεαρού της Basket League και άρχισε να γίνεται απαραίτητος για τους ‘ερυθρολεύκους’. Το τέλος εκείνης της σεζόν πανηγύρισε πρωτάθλημα και Euroleague. Τη νέα χρονιά, με ακόμα μεγαλύτερες αρμοδιότητες, παρέμεινε πρωταθλητής Ευρώπης και το 2015 κατέκτησε και νέο πρωτάθλημα.

Εκείνο το καλοκαίρι επέλεξε να κάνει αποδεκτή την πρόταση του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, να τον πάρει μαζί του στη Φενέρμπαχτσε, όπου γνώρισε νέες πιένες με 3 πρωταθλήματα Τουρκίας και ακόμα ένα τρόπαιο Euroleague. Το 2019 τον βρήκε στο 6ο Final Four της καριέρας του, στην καλύτερη πεντάδα της Euroleague και έναν από τους κομβικούς παίκτες της Εθνικής Ελλάδας.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί κατέκτησε τα πάντα και με τις δύο ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε σε υψηλό επίπεδο, παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο

Μαρία Σάκκαρη (23, τένις)

Το βάρος που επωμίστηκε η Μαρία Σάκκαρη όταν έπιασε για πρώτη φορά στη ζωή της ρακέτα ήταν τεράστιο και το κατάλαβε με τον καιρό. Κόρη της κορυφαίας Ελληνίδας τενίστριας πριν από το millenium, της Αγγελικής Κανελλοπούλου, η Σάκκαρη όφειλε να ξεπεράσει τη μητέρα της για να καταφέρει να σταθεί στον χώρο. Και το πέτυχε.

Με την απόλυτη οικογενειακή στήριξη, έκανε ντεμπούτο στην Εθνική ομάδα του Fed Cup 2012 σε ηλικία 17 ετών. Η συμμετοχή της στα τουρνουά ITF την έβρισκε συνήθως στην πλευρά της ηττημένης, ωστόσο το πείσμα της την οδηγούσε στο επόμενο σκαλοπάτι. Το 2015 έκανε ντεμπούτο στο US Open, όπου αποκλείστηκε στον 1ο γύρο. Με τον καιρό άρχισε να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις των μεγάλων τουρνουά και μάλιστα το 2017 το απέδειξε επικρατώντας του (τότε) νο6 στον κόσμο, Καρολίν Βοσνιάκι.

Σκαρφάλωσε στην κατάταξη της WTA χάρη σε σταθερά καλές παρουσίες σε διοργανώσεις που λάμβανε μέρος και σε νίκες επί ακόμα 3 top-10 αντιπάλων (Καρολίνα Πλίσκοβα, Κίκι Μέρτενς, Πέτρα Κβίτοβα), ενώ τον Μάιο του 2019 στο Ραμπάτ κατέκτησε το πρώτο τουρνουά WTA. Μετά από 4 χρόνια παρουσίας στο υψηλότερο επίπεδο έχει συμμετοχή μέχρι τον 3ο γύρο σε όλα τα major και κορυφαία θέση την 29η στην κατάταξη της WTA, κυνηγώντας να ξεπεράσει πια τη Λένα Δανιηλίδου (έφτασε μέχρι το νο14 και σε 4ο γύρο major).

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Η σωματοδομή και ο ρυθμός της εξέλιξής της προδιαθέτει για ακόμα καλύτερα πράγματα.

Άννα Κορακάκη (23, σκοποβολή)

Η Άννα Κορακάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στη Δράμα και έπιασε αθλητικό πιστόλι για πρώτη φορά στα 12 της. Ο πατέρας της ανέλαβε χρέη προπονητή ως πρωταθλητής σκοποβολής ο ίδιος και η δουλειά τους την οδήγησε στην Εθνική ομάδα μόλις στα 14 της. Το 2011 κέρδισε το πρώτο σημαντικό μετάλλιο, στο Ευρωπαϊκό Νεανίδων. Ακολούθησε το χάλκινο στο Παγκόσμιο και το χρυσό στο Ευρωπαϊκό του 2014 (με παγκόσμιο ρεκόρ) και κατόπιν ήρθαν οι συμμετοχές σε διοργανώσεις γυναικών.

Το 2015 κατέκτησε αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο και συνέχισε με αρκετά μετάλλια σε αυτές τις διοργανώσεις. Το καλοκαίρι του 2016 ήρθε η ώρα να πετύχει τον… στόχο της. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, η 20χρονη σκοπεύτρια κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο πιστόλι 25μ. και το χάλκινο στο αεροβόλο πιστόλι 10μ. Έγινε η πρώτη εκπρόσωπος της χώρας μας που κατακτά δύο μετάλλια στους ίδιους Αγώνες από το 1912 και τον Κωνσταντίνο Τσικλητήρα.

Το όνομά της είχε γίνει συνώνυμο της επιτυχίας, αφού συνέχισε να κατακτά μετάλλια σε σημαντικές διοργανώσεις, όπως το χρυσό που πανηγύρισε στο πιστόλι 10μ. στο Παγκόσμιο του 2018 και το χρυσό στα 10μ. ή το χάλκινο στα 25μ. στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί έβαλε και το άθλημα της σκοποβολής στη λίστα του Έλληνα φιλάθλου.

Μίλτος Τεντόγλου (21, στίβος)

Ο Μίλτος Τεντόγλου δεν θα ήταν κορυφαίος αθλητής στίβου, αν δεν τον εντόπιζε ένας προπονητής να κάνει παρκούρ στα Γρεβενά και δεν τον προέτρεπε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Τα άλματά του σε πεζούλια και σκάλες μετατοπίστηκαν στο σκάμμα του εθνικού σταδίου της πόλης του και οι διακρίσεις άρχισαν το 2015.

Μετάλλια σε διοργανώσεις Παίδων και Εφήβων, ρεκόρ και μία 5η θέση στο Παγκόσμιο Νέων το 2015. Τη νέα χρονιά, στο Παγκόσμιο Κ20, κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο και κέρδισε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Ζανέιρο. Το 2017 ήρθε η ώρα της κορυφής. Πρωταθλητής Ελλάδας στην Πάτρα, πρωταθλητής Ευρώπης Κ20 στο Γκροσέτο, ξεπερνώντας τα 8μ.

Πλέον, άρχισε να συμμετέχει σε διεθνείς διοργανώσεις ανδρών. Στο Παγκόσμιο του 2017 κατετάγη 19ος, όμως στο κλειστό λίγους μήνες αργότερα πήρε την 9η θέση. Το αποκορύφωμα ήρθε στο Ευρωπαϊκό του Βερολίνου, όταν με άλμα στα 8,25μ. κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Μία διάκριση που μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού το 2019 διατήρησε τα σκήπτρα στην Ευρώπη και στον κλειστό στίβο, με άλμα στα 8,38μ.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί στέφθηκε δις πρωταθλητής Ευρώπης προτού συμπληρώσει 21 χρόνια ζωής και έχει αφήσει πίσω του ήδη τους Κώστα Κουκοδήμο και Λούη Τσάτουμα.

Οδυσσέας Βλαχοδήμος (25, ποδόσφαιρο)

Ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος έχει συμμετοχή με όλα τα ‘μικρά’ κλιμάκια της εθνικής Γερμανίας, αρχής γενομένης από την Κ15 και τελειώνοντας την πορεία του στην Κ21. Παρ’ όλα αυτά, είναι διεθνής με την Εθνική Ελλάδας εδώ και μερικούς μήνες, έχοντας αποδείξει την ικανότητά του στο εξωτερικό, με τα γάντια της Μπενφίκα.

Μέχρι να φτάσει να αποθεώνεται από τους Πορτογάλους και να αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή τόσο της κατάκτησης του πρωταθλήματος όσο και του Champions League και του Europa League, πέρασε από αρκετά σκαμπανεβάσματα.

Γεννημένος στη Στουτγκάρδη, γαλουχήθηκε στις ακαδημίες των Σουηβών και έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα. Δεν πήρε πολλές ευκαιρίες, με συνέπεια τον Ιανουάριο του 2016 να βρεθεί στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, όπου αγωνιζόταν ήδη ο αδερφός του, Παναγιώτης Βλαχοδήμος. Αρχικά ήταν αναπληρωματικός του Λουκ Στιλ, ωστόσο από τον Νοέμβριο του 2016 πήρε γάντια βασικού και τα κράτησε μέχρι το καλοκαίρι του 2018, όταν έφυγε για Λισαβόνα.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Η μεταγραφή του κόστισε περί τα 2.000.000 ευρώ, ωστόσο μόλις έναν χρόνο μετά οι Λουζιτανοί προσπαθούν να τον πουλήσουν για δεκαπλάσια χρήματα σε ομάδες που ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του.

Ανδρέας Βαζαίος (25, κολύμβηση)

Τα 21 πανελλήνια ρεκόρ του σε Παίδες και Παμπαίδες υποδήλωναν τη συνέχεια για τον Ανδρέα Βαζαίο. Τα μετάλλια σε εφηβικό επίπεδο, με αποκορύφωμα το χρυσό στο Ευρωπαϊκό 2012 στα 100μ. πεταλούδα, επιβεβαίωναν τις προσδοκίες. Όταν, δε, καταστάλαξε και στα αγωνίσματα, πρωτίστως 200μ. μικτή και ακολούθως 100μ. και 200μ. πεταλούδα, άρχισε η εκτόξευση.

Στα 18 του συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου με πρόσκληση από τη FINA. Το χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες 2013 στα 200μ. μικτή ήταν η αρχή μιας πλούσιας συλλογής. Ακολούθησαν ακόμα 5 μετάλλια σε Μεσογειακούς Αγώνες (συνολικά έχει από 2 σε κάθε χρώμα), ωστόσο δεν έμεινε σε αυτά. Το 2015 κατέκτησε το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό 25άρας πισίνας στα 100μ. μικτή και δύο χρόνια αργότερα κατέκτησε το αργυρό της ίδιας διοργάνωσης στα 200μ. μικτή και στα 200μ. πεταλούδα. Ενδιάμεσα, στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης σε 50άρα πισίνα, όταν κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200μ. μικτή στο Λονδίνο.

Όλα αυτά κάνοντας προετοιμασία στις ΗΠΑ, αφού το 2015 μετανάστευσε για σπουδές (ψυχολογία) και ταυτόχρονα εξασφάλισε μία κολυμβητική υποτροφία. Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού πραγματοποίησε εξίσου εντυπωσιακές εμφανίσεις και διακρίθηκε τόσο στα 200μ. μικτή ατομική, όσο και σε σκυταλοδρομίες σε κολεγιακό επίπεδο.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Επειδή μετά από δύο απογοητεύσεις σε Λονδίνο και Ρίο ντε Ζανέιρο, στο Τόκιο ετοιμάζεται να γίνει ο πρώτος Έλληνας κολυμβητής που θα προκριθεί σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων εκτός Αθήνας.

Βασιλεία Καραχάλιου (22, ιστιοπλοΐα)

Η Βασιλεία Καραχάλιου ασχολείται με την ιστιοπλοΐα από τα 6 της. Η αρχή έγινε από τον Ναυτικό Όμιλο Γλυφάδας και όταν επέλεξε τα Laser στα 13 της, δεν υπήρχε γυρισμός. Η αποφασιστικότητα και το ταλέντο της την έκαναν κορυφαία Ελληνίδα στην κατηγορία, σε τέτοιο σημείο που δεν υπήρχε εγχώριος ανταγωνισμός.

Εκεί αποδόθηκε και η απώλεια της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Ζανέιρο, με συνέπεια να πάρει τη μεγάλη απόφαση. Παρότι έφηβη, ξενιτεύτηκε στην Ισπανία και άρχισε να δουλεύει με τον Ούγγρο προπονητή Τάμας Έζες, που την είχε ξεχωρίσει από τους διεθνείς αγώνες της.

Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό για την Ελληνίδα ιστιοπλόο. Αφού σάρωσε τα μετάλλια σε διοργανώσεις Κ21, μόνο μέσα στο 2017 κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, δύο χρυσά σε Παγκόσμια Κύπελλα και ένα χρυσό σε ρεγκάτα, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο νο3 της παγκόσμιας κατάταξης. Τα μετάλλια σε Παγκόσμια Κύπελλα συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, ωστόσο ο μεγάλος στόχος είναι το 2020.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Χρειάστηκε να ξενιτευτεί για να βελτιστοποιήσει την προπόνησή της, χρειάστηκε να βγει ‘αλώβητη’ από μία κόντρα με την ομοσπονδία και παρ’ όλα αυτά, μόλις στα 22 της, αποτελεί ένα από τα κορυφαία ονόματα των Laser Radial.

Κωνσταντίνος Γενηδουνιάς (26, πόλο)

Ο Κωνσταντίνος Γενηδουνιάς σπούδασε σε αμερικανικό σχολείο στην Ελλάδα και γρήγορα αναπτύχθηκε το όνειρο να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι, συνδυάζοντας την εκπαίδευση με το πόλο. Αν και αρχικά απέτυχε να πείσει τον προπονητή του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, οι εμφανίσεις του με την Εθνική Νέων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2010, όπου αναδείχθηκε MVP, ανέτρεψε τα δεδομένα.

Στις ΗΠΑ κατάφερε να ισορροπήσει σε δύο βάρκες, υδατοσφαίριση και σπουδές στην Επικοινωνία, και μάλιστα αναδείχθηκε MVP του κολεγιακού πρωταθλήματος το 2014, με την ψήφο των προπονητών.

Την επόμενη χρονιά επαναπατρίστηκε για λογαριασμό του Ολυμπιακό και γρήγορα άρχισε να γίνεται κομβικό κομμάτι στις επιτυχίες των Πειραιωτών. Πρωταθλητής Ευρώπης το 2018, άλλους δύο χαμένους τελικούς, πρώτος σκόρερ το 2018-2019 και φυσικά παρών στην Εθνική, για τα χάλκινα σε Παγκόσμιο το 2015 και World League το 2016, καθώς και για το αργυρό στους Μεσογειακούς του 2018.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Η τροχιά του είναι διαρκώς ανοδική. Δεν σταματά να σκοράρει και ηγείται του Ολυμπιακού σε μία ‘χρυσή’ περίοδο.

Μαρία Μπελιμπασάκη (27, στίβος)

Γεννήθηκε στη Σητεία της Κρήτης το 1991 και τις πρώτες κούρσες τις έκανε σε μεσαίες αποστάσεις, προτού ‘πέσει’ στα 100μ. και στα 200μ. Σε αυτά τα αγωνίσματα συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, κάνοντας την πρώτη γνωριμία με τις μεγάλες διοργανώσεις.

Ακολούθησαν κι άλλα Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια, καθώς και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο ντε Ζανέιρο, μέχρι να αποφασίσει το 2018 ότι ήρθε η ώρα να δοκιμάσει σε άλλο αγώνισμα. Οι αντοχές της ήταν τέτοιες που της επέτρεπαν να ανέβει στα 400μ. Ήταν ένα αγώνισμα που έκανε μέχρι το 2011 (είχε κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα) και η δικαίωση αυτής της επιλογής, κυρίως του προπονητή της, Κώστα Ηλία, ήρθε σχεδόν άμεσα.

Στο Ευρωπαϊκό του Βερολίνου έτρεξε τα 400μ. σε 50.45 και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο. Ο χρόνος της συνιστούσε πανελλήνιο ρεκόρ, καταρρίπτοντας εκείνο της Φανής Χαλκιά από το 2005 στο ίδιο στάδιο. Μέσα σε έναν χρόνο είχε γίνει η πιο γρήγορη Ελληνίδα της ιστορίας στο αγώνισμα.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Επειδή είναι η μοναδική εκπρόσωπος της χώρας μας, σε άντρες και γυναίκες, που διαθέτει μετάλλιο Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στα 400μ.

Θανάσης Πρωτοψάλτης (25, βόλεϊ)

Γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου, ωστόσο από τα 20 του, ο Θανάσης Πρωτοψάλτης προσφέρει απλόχερα το ταλέντο του στην Εθνική Ελλάδας. Πρωταθλητής Κύπρου με την Ανόρθωση πριν γίνει 16 ετών, σήκωσε ακόμα 3 τρόπαια στο Νησί της Αφροδίτης, προτού βρεθεί στον Παναθηναϊκό το 2011. Στις δύο θητείες στους ‘πράσινους’ (μεσολάβησε η Κηφισιά το 2013-2014, όπου τερμάτισε στην 3η θέση του πρωταθλήματος κι έφτασε στον τελικό κυπέλλου) δεν κατέκτησε κάποιο τρόπαιο, ωστόσο η απόδοσή του τού άνοιξε τις πόρτες του εξωτερικού.

Η γαλλική Ναρμπόν του προσέφερε μία θέση στο ρόστερ και μπορεί έναν χρόνο μετά η ομάδα να υποβιβάστηκε, ο ίδιος, όμως κατάφερε να αυξήσει τις μετοχές του. Ο διεθνής λίμπερο πήρε μεταγραφή το καλοκαίρι του 2016 στην πιο πετυχημένη ομάδα της Γερμανίας, στην Φριντριχσάφεν, και μέχρι σήμερα μετράει 3 κύπελλα και άλλα τόσα Supercup (από μία φορά MVP κάθε διοργάνωσης).

Διάκριση έχει και με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας, αφού ήταν στην ομάδα που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στην Ευρωπαϊκή Λίγκα του 2014. Έκτοτε έχει εξελιχθεί στον ‘ακρογωνιαίο λίθο’ της ομάδας και ένας από τους λόγους αισιοδοξίας για επιστροφή της χώρας μας στην τελική φάση μεγάλων διοργανώσεων.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί αποτελεί το καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της Εθνικής Ελλάδας στο βόλεϊ ανδρών.

Ελένη Ξενάκη (21, πόλο)

Στα 15 της εκτελούσε το πέναλτι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδας. Ευστόχησε. Ήταν το δεύτερο που πανηγύριζε με το σκουφάκι της Βουλιαγμένης. Η Ελένη Ξενάκη αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα παιδιά – θαύματα του ελληνικού πόλο και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία.

Το 2012 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ18 (Νεανίδων), έκανε το ίδιο το 2013 στο Ευρωπαϊκό Κ17 ως 1η σκόρερ του τουρνουά και το ίδιο καλοκαίρι κατέκτησε και το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κ20 (Νέων Γυναικών) στον Βόλο. Το 2014 πανηγύρισε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Κ19 και το 2016 το χάλκινο στην ίδια διοργάνωση, ως MVP. Το επόμενο καλοκαίρι πήρε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κ20.

Όλο αυτό το διάστημα, από το 2012, αποτελούσε μέλος και της Εθνικής γυναικών και βασικό στέλεχος της Βουλιαγμένης. Διόλου παράξενο που στα 21 της είναι αρχηγός του ΝΟΒ και έχει στο βιογραφικό της 2 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο, 2 τελικούς Euroleague (2012, 2014), 1 τελικό LEN Trophy (2016) και αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό γυναικών του 2018.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί στα 21 της έχει ζήσει… πολλές ζωές σε αγωνιστικό επίπεδο και το μόνο που μένει είναι ένα ευρωπαϊκό διασυλλογικό τρόπαιο.

Αντώνης Μέρλος (20, στίβος)

Από τα Ίσθμια στις ΗΠΑ και από εκεί στην κορυφή του κόσμου. Αυτή είναι η μέχρι στιγμής διαδρομή του Αντώνη Μέρλου, ο οποίος είναι πρωταθλητής κόσμου στους Νέους, στο άλμα εις ύψος. Ο Κορίνθιος άλτης ίσως οφείλει τα πάντα στο γεγονός ότι ήταν ένα υπερκινητικό παιδί σε ένα χωριό, με συνέπεια να οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στον αθλητισμό. Πρώτα ποδόσφαιρο, μετά μπάσκετ και τζούντο.

Ο στίβος τον κέρδισε στην 5η Δημοτικού και το μπόι του τον οδήγησε στο άλμα εις ύψος, στο οποίο άρχισε να διακρίνεται από τα εφηβικά χρόνια. Το 2016 κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Παίδων και έναν χρόνο μετά στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας. Τον Ιούλιο του 2018 ήρθε η πιο μεγάλη στιγμή. Στο Παγκόσμιο Κ20 πήδηξε στα 2,23μ. και μοιράστηκε το χρυσό μετάλλιο με τον Μεξικανό Ρομπέρτο Βίλχες.

Ο Δεκέμβριος τον βρήκε στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια, για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων. Συνεχίζει τα άλματα και συμμετέχει στα κολεγιακά πρωταθλήματα, κάνοντας προετοιμασία υπό καλύτερες συνθήκες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2020.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Επειδή είναι πρωταθλητής κόσμου στο άλμα εις ύψος! Και έχει υψηλές βλέψεις για το Τόκιο.

Γιώργος Πηλίδης (19, πάλη)

Το ‘χρυσό παιδί’ της ελληνικής πάλης, ο Γιώργος Πηλίδης, μεγάλωσε και ανδρώθηκε στον Ασπρόπυργο. Το κλειστό Γυμναστήριο Πάλης ‘Μέγας Αλέξανδρος’ ήταν για πολλά χρόνια δεύτερο… σπίτι του. Ξύπνιος από τις 6:00 το πρωί για προπόνηση κάτω από άσχημες συνθήκες, η δικαίωση των κόπων άρχισε το 2015, στο Διεθνές Τουρνουά Παίδων στη Ρωσία και την 1η θέση στην κατηγορία των 46κ.

Λίγους μήνες αργότερα κρατά τα σκήπτρα σε παρόμοιο τουρνουά στην Εσθονία, ενώ μέσα στο ίδιο έτος έρχεται η 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Παίδων και 2η στο Παγκόσμιο. Το 2016 έρχονται ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Παίδων, 1η θέση στο Πανευρωπαϊκό Παίδων κι η χρονιά κλείνει με 2η θέση στο Παγκόσμιο Παίδων. Το 2017 ανέβηκε στα 58κ. και κατέκτησε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Παίδων και την 1η στο Ευρωπαϊκό Παίδων. Το 2018 κατέκτησε την 1η θέση στο Πανελλήνιο Ανδρών στα 61κ., την 1η θέση στο Πανελλήνιο εφήβων στα 57κ. και την 3η θέση στο Stoiximan.gr 13ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23 στα 57κ. στην Κωνσταντινούπολη.

Με αυτές τις επιτυχίες στο βιογραφικό του, ο 19χρονος παλαιστής 3ης γενιάς, που έμαθε το άθλημα από τον παππού και τον πατέρα του, ετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς του 2020 με μεγάλο στόχο το χρυσό μετάλλιο.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Επειδή είναι κάτοχος 7 μεταλλίων σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Παίδων, επίδοση που δεν έχει επαναληφθεί από άλλον αθλητή ελευθέρας πάλης στον κόσμο.

Έλενα Χατζηλιάδου (25, καράτε)

Η Έλενα Χατζηλιάδου κατάγεται από την Κατερίνη και μπορεί να την προσέλκυσε από μικρή το καράτε, ωστόσο δεν ήταν όλα βατά για να ασχοληθεί με το αγαπημένο άθλημά της. Τα οικονομικά της οικογένειας δεν της επέτρεπαν να απολαμβάνει τις ίδιες πολυτέλειες με αντιπάλους της από το εξωτερικό και γι’ αυτό πήρε μια μεγάλη απόφαση. Μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου μπορούσε να εργαστεί και η ίδια ως φυσικοθεραπεύτρια και εκτός των χρημάτων που δαπανούσε ο πατέρας και προπονητής της, να συμμετέχει κι εκείνη στα έξοδα για την προετοιμασία της.

Με αυτόν τον τρόπο, άρχισε σταδιακά να αναρριχάται στην κορυφή. Το 2012 κατέκτησε την 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα WKF (γυναικών +68κ.) στο Παρίσι και το 2016 το ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών +68κ στην Αυστρία. Τον Ιούνιο του 2018 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στην κατηγορία +68κ. κατά την διάρκεια των Μεσογειακών Αγώνων, που φιλοξενήθηκαν στην Ταραγόνα.

Η απόλυτη στιγμή της ήρθε μερικούς μήνες αργότερα. Τον Νοέμβριο του 2018 αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια καράτε στην κατηγορία +68κ. στη Μαδρίτη, επικρατώντας της Γιαπωνέζας Αγιούμι Ουεκούσα στον τελικό.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο, το 2020, για πρώτη φορά περιλαμβάνουν το καράτε στο καλεντάρι τους και η Χατζηλιάδου αποτελεί τη χρυσή ελληνική ελπίδα για μία ιστορική στιγμή στο άθλημα.

Λαμπρίνα Τσάκαλου (25, χάντμπολ)

Από το 2014 μέχρι και το 2019, το τέλος κάθε σεζόν τη βρίσκει πρωταθλήτρια. Η Λαμπρίνα Τσάκαλου αποτελεί τον ‘Μίδα των τίτλων’ του ελληνικού χάντμπολ γυναικών και όχι τυχαία είναι η κορυφαία εκπρόσωπός μας στο άθλημα.

Μετά από δύο χρόνια στην Αναγέννηση της γενέτειράς της, η Αρτινή περιφερειακός βρέθηκε στη Νέα Ιωνία, όπου άρχισε τη συλλογή τίτλων. Σε 4 σεζόν από το 2014 μέχρι το 2017 κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα Ελλάδας, ενώ έχει και 3 κύπελλα. Παράλληλα, πανηγύρισε το χάλκινο μετάλλιο στο Challenge Trophy το 2014 (αναδείχθηκε καλύτερη αμυντικός) και το 2017, όταν έληξε το συμβόλαιό της, δοκίμασε την τύχη της στο εξωτερικό.

Πρώτος σταθμός η δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης Κριμ, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια, κατακτώντας ισάριθμα νταμπλ Σλοβενίας. Τον Απρίλιο ανακοινώθηκε η μετακίνησή της σε ακόμα μία ιστορική ομάδα, τη μόνιμη πρωταθλήτρια Κροατίας Ποντράβκα Βεγκέτα, με την οποία ευελπιστεί να συνεχίσει αυτό το απίθανο σερί τίτλων.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί αποτελεί μια από τις καλύτερες περιφερειακούς στην Ευρώπη και έχει αγωνιστεί και στη Μικτή Κόσμου.

Μαριέλλα Φασούλα (21, μπάσκετ)

Ο δρόμος που έπρεπε να διαβεί η Μαριέλλα Φασούλα ήταν δύσβατος. Όχι μόνο έπρεπε να αποτελέσει το μήλο που έπεσε κάτω από τη ‘μηλιά’, έπρεπε να είναι το ίδιο καλή. Γιατί ως κόρη του Παναγιώτη Φασούλα, οι συγκρίσεις θα ήταν αναπόφευκτες.

Μέχρι στιγμής, το πετυχαίνει σε απόλυτο βαθμό, αφού η Μαριέλλα Φασούλα αφενός παίζει στην ίδια θέση με τον πατέρα της, ούσα περίπου 2 μέτρα, αφετέρου διακρίνεται στις ΗΠΑ, όπου σπουδάζει επικοινωνία και παράλληλα παίζει μπάσκετ στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ (παίρνοντας μεταγραφή με υποτροφία από τη Βοστώνη).

Από τον Πρωτέα Βούλας (κυπελλούχος 2013), μεταξύ των κορυφαίων σέντερ στο κολεγιακό πρωτάθλημα, μέλος της Εθνικής Ελλάδας πριν… μεταναστεύσει πέρα από τον Ατλαντικό, ετοιμάζεται το 2020 να επαναπατριστεί και να επιβεβαιώσει τα προγνωστικά για μεγάλη καριέρα.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Όταν επιστρέψει στην Ελλάδα αναμένεται να αποτελέσει βασικό μέλος της νέας γενιάς που θα διαδεχθεί σπουδαίες Ελληνίδες όπως η Εβίνα Μάλτση, η Στέλλα Καλτσίδου, η Αναστασία Κωστάκη κλπ.

Χρυσή Διαμαντόπουλου (23, πόλο)

Γνώρισε το πόλο στα τμήματα υποδομής του Πανιωνίου, αλλά γρήγορα μετακινήθηκε σε εκείνα του Ολυμπιακού, όπου υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο. Οι πρώτες επιτυχίες ήρθαν μέσω της Εθνικής ομάδας, όπου στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου σε επίπεδο Κ18 το 2012.

Μπορεί να σάρωσε τις διακρίσεις στα ηλικιακά πρωταθλήματα, τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε διεθνές, ωστόσο δεν θα έμενε εκεί. Στα 23 της έχει προλάβει να πανηγυρίσει 6 πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, ένα LEN Trophy και φυσικά τη Euroleague του 2015.

Μαζί με τους τίτλους του Ολυμπιακού, στην προθήκη της κατέχει και το αργυρό μετάλλιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος πόλο του 2018 και το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα μπορούσε να διπλασιάσει τις Ευρωλίγκες της, εφόσον δεν την λύγιζαν οι πόνοι στον ώμο που την οδήγησαν στο χειρουργείο, πριν από το Final Four του 2019.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί πολύ απλά συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων τερματοφυλάκων του πλανήτη.

Άγγελος Βλαχόπουλος (27, πόλο)

Όταν το 2002 ο Άγγελος Βλαχόπουλος προτίμησε το πόλο από την κολύμβηση στη Θεσσαλονίκη όπου διέμενε, επειδή ως άθλημα περιελάμβανε μεγαλύτερη δράση, δεν αντιλαμβανόταν ότι ήταν η πρώτη από τις πολλές επιλογές που θα έκανε μετέπειτα στη ζωή του με τον ίδιο γνώμονα.

Τα πρώτα βήματά του στο πόλο δεν τα έκανε στον βορρά, αλλά στη Βουλιαγμένη. Παρότι κατέκτησε νταμπλ του 2012, δεν έμεινε στον ΝΟΒ, αλλά επέλεξε τον Ολυμπιακό. Κατέκτησε ακόμα ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα, όμως ξανά χρειάστηκε να πάρει μία κρίσιμη απόφαση.

Το καλοκαίρι του 2016 έφυγε από την Ελλάδα και πήγε στο Ποζίλιπο, μια γειτονιά της Νάπολης όπου η τρέλα για το πόλο δεν κρύβεται ούτε από το ποδόσφαιρο. Μετά από έναν χρόνο στην ομάδα, επέλεξε ξανά κάτι καινούργιο. Πήγε στη… Μέκκα του πόλο, την Ουγγαρία, όπου παραμένει μέχρι σήμερα στην Έγκεν.

Λίγο πριν κλείσει τα 28 χρόνια ζωής, ο διεθνής περιφερειακός, ο οποίος πανηγύρισε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2015 στο Καζάν, έχει μόνο ανοδική πορεία και η Έγκερ πλέον χτίζεται (και) πάνω του.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Ποτέ δεν καταστάλαξε, ποτέ δεν εγκλωβίστηκε σε μία ομάδα και πέτυχε σε όλες όσες έχει αγωνιστεί μέχρι στιγμής, έστω κι αν είναι πολύ υψηλού επιπέδου.

Αθηνά Παπαφωτίου (29, βόλεϊ)

Η τελευταία 5ετία τη βρίσκει στο εξωτερικό. Τα ελληνικά σύνορα δεν χωρούσαν το ταλέντο της και η Αθηναία πασαδόρος βάλθηκε να κάνει στην Ευρώπη, ό,τι έκανε και στη χώρα μας, να μαζεύει τρόπαια, να φτάνει σε τελικούς και να αποδεικνύει ότι το ταλέντο και η ικανότητα δεν χάνεται, παρά τις όποιες δυσκολίες.

Μέχρι το 2010 είχε περάσει από Ιλίσια, Αγία Παρασκευή και Πανιώνιο. Το 2011 τη βρήκε να σηκώνει πρωτάθλημα με τα χρώματα του Παναθηναϊκού και το 2012 τη βρήκε να κάνει ακριβώς το ίδιο με την ΑΕΚ. Στην Ένωση έμεινε για ακόμα 2 χρόνια, προτού αποφασίσει να φύγει για το εξωτερικό.

Το 2015 έφτασε μέχρι τον τελικό του γερμανικού πρωταθλήματος με τη Στουτγκάρδη, το 2017 με τη Μιλούζ στέφθηκε πρωταθλήτρια Γαλλίας, στο πρώτο μισό του 2017-2018 ανήκε στην Κονελιάνο η οποία στο τέλος της σεζόν κατέκτησε το πρωτάθλημα Ιταλίας. Έφυγε όταν τραυματίστηκε στον μηνίσκο και επανήλθε στη δράση με την πολωνική Λοτζ, λίγες ημέρες μετά από την κατάκτηση του Κυπέλλου Πολωνίας. Έφτασε μέχρι τον τελικό πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκε. Πέρυσι επέστρεψε στη Μιλούζ και πανηγύρισε το κύπελλο, την πρωτιά στην κανονική διάρκεια και τον τίτλο της MVP και της καλύτερης πασαδόρου.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Επέστρεψε από έναν σοβαρό τραυματισμό και επανήλθε στο ίδιο (υψηλό) επίπεδο στο οποίο βρισκόταν.

Κώστας Φορτούνης (26, ποδόσφαιρο)

Στα 16 του, ο Κώστας Φορτούνης αγωνιζόταν στη Γ’ Εθνική με τη φανέλα των Τρικάλων. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πισωγύρισμα στη σταδιοδρομία του, αφού μέχρι το 2008 βρισκόταν στις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Οι εμφανίσεις του στους Θεσσαλούς και στην Εθνική Κ17 τον οδήγησαν στον Αστέρα Τρίπολης το 2011, όπου καταξιώθηκε ως φέρελπις επιθετικός μέσος.

Η Κάιζερσλαουτερν δεν έχασε ευκαιρία και τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2011. Ο 19χρονος μεσοεπιθετικός έκανε 28 συμμετοχές στη Bundesliga, αλλά δεν απέτρεψε τον υποβιβασμό των ‘κόκκινων διαβόλων’. Μετά από 2 σεζόν στη συνέχεια, η ομάδα υποβιβάστηκε ξανά και ο Φορτούνης αποφάσισε να φύγει.

Ο Ολυμπιακός του προσέφερε στέγη και γρήγορα ο Έλληνας διεθνής έδειξε την αξία του. Βασικός κάθε σεζόν, μόνο μία φορά αυτήν την 5ετία δεν σημείωσε διψήφιο αριθμό τερμάτων. Αν και παρουσίασε ορισμένα σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, δεν σταμάτησε να μαζεύει τίτλους και διακρίσεις. Στην κατοχή του βρίσκονται 3 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο, ένας τίτλος πρώτου σκόρερ της Super League, δύο τίτλοι του πρώτου σε ασίστ και δύο τίτλοι του Καλύτερου Έλληνα του πρωταθλήματος.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί σε μία χώρα που τα τελευταία χρόνια παράγει μόνο αμυντικογενείς παίκτες υψηλού επιπέδου, ο Φορτούνης αποτελεί την πιο φωτεινή εξαίρεση.

Στέλλα Χριστοδούλου (27, βόλεϊ)

Το 2010-2011 ήταν ανενεργή αθλητικά. Διάβαζε για τις σπουδές της στα ΤΕΦΑΑ, όμως δεν είχε δικαίωμα να αγωνιστεί. Ήταν το βήμα πίσω για να πάρει φόρα και να προσγειωθεί σε δύο βραβεία MVP της Volleyleague (2016-2017, 2018-2019), δύο βραβεία MVP του Κυπέλλου Ελλάδας (2013-2014, 2018-2019) και ένα βραβείο MVP του Challenge Cup (2017-2018).

Η κόρη του Χρήστου Χριστοδούλου, ανιψιά του Φάνη Χριστοδούλου και αδερφή της Έλενας Χριστοδούλου του Παναθηναϊκού, μετά από τα μικράτα της στην Ένωση Βύρωνα και την 3ετία στον Πανελλήνιο, άρχισε και τη συλλογή τροπαίων, όταν βρέθηκε στον Ολυμπιακό. Το 2018 πανηγύρισε το Challenge Cup, ενώ εντός συνόρων κατακτά το πρωτάθλημα από το 2013 και το κύπελλο από το 2012. Στην πρώτη διοργάνωση χρειάζεται ακόμα ένα τρόπαιο για να ισοφαρίσει το ρεκόρ των Σοφία Αγγελάκη και Μαρία Καραγκούνη και στη δεύτερη έχει πιάσει ήδη την επίδοση της Ρούξι Ντουμιτρέσκου.

Η 27χρονη, που το 2010 πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, αλλά ο Πανελλήνιος δεν της το επέτρεψε και το ΑΣΕΑΔ την έβαλε στον ‘πάγο’ για μία χρονιά, αποτελεί πλέον μια από τις κορυφαίες πασαδόρους του κόσμου.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Γιατί πρόκειται για την αρχηγό του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδας, αν και είναι μόλις 27 ετών.

Απόστολος Χρήστου (22, κολύμβηση)

Στην πισίνα βούτηξε πρώτη φορά σε ηλικία 7 ετών, αλλά ποτέ δεν ενθουσιάστηκε με την κολύμβηση. Μέχρι τα 14, απλώς ήθελε να διατηρεί καλή φυσική κατάσταση. Τρία χρόνια αργότερα κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Εφήβων στα 100μ. ύπτιο. Τη νέα χρονιά αναδείχθηκε και πρωταθλητής Ευρώπης στους Εφηβους, καταρρίπτοντας δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ, ενώ κατέκτησε και το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων.

Όταν πια άρχισε να αγωνίζεται στις διοργανώσεις των Ανδρών, συνέχισε να τα πηγαίνει περίφημα σε αγωνίσματα υπτίου. Μάλιστα, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 και του 2018. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο σε 4 αγωνίσματα (100μ. ύπτιο, 200μ. ύπτιο, 4Χ100μ. ελεύθερο, 4Χ100μ. μικτή) με καλύτερη τη 10η θέση στα 4Χ100μ. ελεύθερο.

Αναπόφευκτα ο δίμετρος κολυμβητής έχει σαρώσει τα εγχώρια μετάλλια και τα πανελλήνια ρεκόρ και επόμενος στόχος είναι η πρόκριση σε τελικό αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Γιατί βρίσκεται στη λίστα: Κατάφερε να φτάσει στην κορυφή κάνοντας προπόνηση στην Ελλάδα, με τις υπάρχουσες συνθήκες των… ανύπαρκτων ή μη λειτουργικών κολυμβητηρίων της ΑΘήνας.