Οι Ράπτορς ήταν οι γενναίοι του Βορρά

Η ημέρα που ξημερώνει στο ΝΒΑ δεν είναι πια η ίδια. H απροσδιόριστη free agency και όλο το μεγάλο παζάρι που θα στηθεί γύρω από τις αποφάσεις των αστέρων συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που θα φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις. Ταυτόχρονα όμως η κορυφαία λίγκα του κόσμου διαθέτει νέους Πρωταθλητές: τους Τορόντο Ράπτορς.

Μείνε γι’ αρχή στο 114-110 στο Όκλαντ που χάρισε το 4-2 στους ‘Πτερόσαυρους’ Ένα παιχνίδι που κρίθηκε στο τελευταίο δίλεπτο, επιβεβαιώνοντας τις λεπτές ισορροπίες εντός παρκέ.

Μαζί έφερε την αποκαθήλωση ύστερα από μια 2ετία το θρόνο των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Των Γουόριορς που δεν αποκλείεται να έδωσαν την τελευταία παράσταση με την παρούσα σύνθεση. Τρόπος του λέγειν βέβαια, διότι ο Κέβιν Ντουράντ ήταν στην κλινική μετά την επέμβαση στον αχίλλειο και ο Κλέι Τόμπσον δεν επέστρεψε ποτέ μετά το σοβαρό (όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων) τραυματισμό του στο γόνατο (ρήξη χιαστού), 2’19” πριν από το φινάλε της τρίτης περιόδου. Μέχρι τότε είχε 30 πόντους με 8/12 εντός πεδιάς.

Ο Ντρέιμοντ Γκριν προειδοποίησε πάντως πως “όσοι πιστεύουν πως είναι το τέλος μας, δεν είναι έξυπνοι. Δεν βλέπω να συμβαίνει“. Κρατήστε το, κόντρα σ’ όλη την ‘bad luck’ που δεν κατόρθωσε να ξορκίσει η ομάδα του Στιβ Κερ, παρά το 3-2. Δεδομένα πάντως οι ‘Πολεμιστές’ δεν θα παίζουν στην ‘Oracle Arena’, την οποία αποχαιρέτησαν με τρεις ήττες σε ισάριθμους τελικούς. Μετακομίζουν (γιατί χώρισαν από τους τίτλους) στο Σαν Φρανσίσκο.

Με το 3/3 στη δυτική ακτή (κι άλλη μία νίκη εκεί στην κανονική περίοδο) αντιλαμβάνεσαι πόσο άξια και σχεδόν μεγαλειώδης ήταν η συνολική επικράτηση των Ράπτορς στους εφετινούς Τελικούς – η πρώτη στα χρονικά μιας ομάδας από τον Καναδά – φροντίζοντας ν’ αποφύγουν τη διαδικασία ενός ψυχοφθόρου έβδομου αγώνα στο Τορόντο. Οι Ράπτορς δεν ήταν πια οι ‘same old Raptors’ που από χρονιά σε χρονιά έβρισκαν ένα διαφορετικό και σχεδόν σαδιστικό τρόπο ν’ αποκλείονται στα playoffs. Είχαν αποποιηθεί πια τη μοίρα τους, το ‘We The North’ έγινε κτήμα τους και λειτούργησε ευεργετικά.

Πριν από 13 μήνες οι Καναδοί δεν παρείχαν άλλη πίστωση χρόνου στον καλύτερο προπονητή που είχαν ποτέ (Ντουέιν Κέισι) και πριν από 11 έπαιρναν το μεγαλύτερο ρίσκο που είχαν δοκιμάσει ποτέ, ‘θυσιάζοντας’ χωρίς οίκτο τον ηγέτη τους για να δώσουν στον Καουάι Λέοναρντ τη διέξοδο που εναγωνίως αναζητούσε. Δίχως μάλιστα να γνωρίζουν αφενός την κατάστασή του μετά από μεγάλο διάστημα αποχής αφετέρου το μέλλον, μια και μόνο ένας χρόνος απέμενε στο εγγυημένο συμβόλαιό του. Εκ των πραγμάτων σήμερα είναι η κορυφαία ομάδα του ΝΒΑ και ο ‘Klaw’, στο δεύτερο πρωτάθλημά του ο μόλις τρίτος παίκτης με δύο προσωπικούς τίτλους MVP σε τελικούς με διαφορετικές ομάδες, αλλά ο μοναδικός με ομάδες διαφορετικών περιφερειών – οι Μπακς του Τζαμπάρ ανήκαν στη Δύση.

Με 732 πόντους στα 24 παιχνίδια μετά τη ρέγκιουλαρ σίζον ο Λέοναρντ κατέγραψε την τρίτη ανώτερη επίδοση όλων των εποχών, πίσω από τον Τζόρνταν του ’92 (759) και τον περυσινό Τζέιμς (748). Τέλειωσε επίσης με σχεδόν 62% true shooting, 30.9% usage (το καλύτερο δικό του) και 96.6 pace. “Πολλοί με αμφισβήτησαν. Νόμιζαν πως υποκρίνομαι τον τραυματία ή πως δεν ήθελα να παίζω για μια ομάδα“. Περίμενε πολύ καιρό για να δώσει αυτήν του την απάντηση. Ανακουφίστηκε.

Δεν ήταν φυσικά μόνος σ’ όλο αυτό το ταξίδι. Του οποίου ο προορισμός μετρούσε πολύ περισσότερο από τη διαδρομή. Ο Κάιλ Λάουρι, με τους πρώτους 11 πόντους στον Ράπτορς στο Game6, τους 21 στο πρώτο ημίχρονο και τους 26 συνολικά, συνόψισε καλύτερα από κάθε άλλον ό,τι είχε προηγηθεί αυτούς τους μήνες. “Ποτέ μην αφήσεις κανέναν να σου πει ότι δεν μπορείς να πετύχεις κάτι ξεχωριστό“. Ήταν η δική του στιγμή μετά από 7 βασανιστικές σεζόν στο Τορόντο, αφού πρώτα έπρεπε να συνηθίσει χωρίς το alter ego του.

Ήταν από τους λίγους που ο Μασάι Ουτζίρι, στον οποίο κατά τον Βοζνιαρόφσκι οι Γουίζαρντς προσφέρουν 10 εκατομμύρια για ν’ αναλάβει άμεσα το κουμάντο, προστάτευσε. Ούτως ή άλλως δεν είχε αφήσει κανέναν να επέμβει στο έργο του. Είχε επιχειρήσει ανεπιτυχώς ν’ αποκτήσει τον Πολ Μίλσαπ και είχε υποπέσει σε χοντρό λάθος με τον ΝτεΜάρι Κάρολ πληρώνοντας μια μεγάλη υπεραξία άνευ λόγου. Δεν άλλαξε τροπάρι όμως, συνέχισε με το ίδιο σκεπτικό, έμαθε. To αποτέλεσμα χειροπιαστό. Πρώτα απ’ όλα με τον Νικ Νερς. Κατόπιν, τον ΝτεΡόζαν τον μετέτρεψε σε Λέοναρντ. Τον Βαλαντσιούνας σε Γκασόλ. Τον Ποέτλ τον ‘κόντυνε’ για να τον μεταμορφώσει σε Γκριν. Για τον Ρος είχε ήδη βρει Ιμπάκα. Τον Σιακάμ τον επέλεξε στο Νο27 του ντραφτ και τον ΒανΒλιτ, με το καθοριστικότερο σουτ όλης της σειράς, τον είχε βρει στη λίστα των undrafted. Ένας κι ένας.

Ενδεχομένως όλα θα ήταν διαφορετικά, αν ο Στέφεν Κάρι είχε βρει στόχο στο σουτ που πήρε για την ανατροπή των Γουόριορς μετά την κερδισμένη κατοχή από την κακή πάσα του Γκριν. Ένα σουτ απ’ αυτά στα οποία έχει στο ρεπερτόριό του. Όχι όμως σε αγώνες playoffs, στη διάρκεια των οποίων έχει μετρηθεί με 0/8 σε προσπάθειες που εκτελέστηκαν στα τελευταία 20 δεύτερα! Άλλος βέβαια δεν θα μπορούσε να σουτάρει. Ούτε ο ταλαιπωρημένος Κάζινς των 12 πόντων, που είχε σπαταλήσει μια κρίσιμη βολή, ούτε ο ηρωικός Ιγκουοντάλα των 22, ούτε καν ο Γκριν του triple double (11 πόντοι, 19 ριμπάουντ, 13 ασίστ). Αυτός όφειλε να εκτελέσει, έτσι συνέβη, για να κλείσει ένας κύκλος. Μέχρι ν’ ανοίξει ο επόμενος.

Παραδοσιακά βέβαια την ιστορία τη γράφουν οι νικητές και σπανίως οι ηττημένοι. Οι Ράπτορς ήταν αυτοί. Είχαν νικήσει γιατί μετά το 101-101 πέτυχαν επί μέρους 13-9. Είχαν νικήσει γιατί ποτέ ως εδώ δεν κάμφθηκε το ηθικό τους. Είτε όταν αιφνιδιάστηκαν από τους Μάτζικ στον πρώτο γύρο είτε όταν έχασαν το τρίτο ματς από τους Σίξερς είτε όταν βρέθηκαν στο 2-0 από τους Μπακς είτε όταν ηττήθηκαν στο Τορόντο από τους Γουόριορς. Είχαν νικήσει τους πάντες, μα πάνω απ’ όλα τους εαυτούς τους.

“Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που παίζω μπάσκετ“, όπως δήλωσε ο Λέοναρντ, σηκώνοντας στα χέρια το ‘Λάρι Ο’Μπράιαν‘. Του ανήκε δικαιωματικά η τελευταία κουβέντα!