Είναι αυτό το τέλος της δυναστείας των Ουόριορς;

H συντριπτική πλειοψηφία των media έληξε σήμερα τη δυναστεία των Ουόριορς. Όλα έγιναν σαν να ήταν μια στιγμή που την περίμεναν πολλοί. Το να χάσουν το στέμμα οι ‘Πολεμιστές’ -όχι το πού θα πήγαινε, με τους Ράπτορς ωστόσο, να φτιάχνουν περισσότερο το αφήγημα. Για να γίνει βέβαια, η παράδοση αποδεκατίστηκε το ρόστερ. Θα πεις ‘αυτό συνέβαινε στο παρελθόν, με τους αντιπάλους τους’. Θα τα δούμε όλα. Προς το παρόν κράτα το “δεν θα στοιχημάτιζα εναντίον μας”, του Στέφεν Κάρι και μάθε για τη μεγάλη απόφαση που καλούνται να πάρουν αυτοί που έφτιαξαν μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών -γιατί δεν ξέρω αν σας στενοχωρεί, αλλά βάσει τεκμηρίων είναι οι Ουόριορς.

Έφαγαν μούτζα

Η ζηλοφθονία δεν είναι μόνο συναίσθημα. Είναι ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Η Καθολική Εκκλησία ήταν που συνέταξε αυτήν τη λίστα, μαζί με την αλαζονεία, την οργή, την οκνηρία, την απληστία, τη λαιμαργία και τη λαγνεία ως τα αμαρτήματα που ‘μπορούν να σου στερήσουν τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής’. Σου είναι παγερά αδιάφορα τα θρησκευτικά; Σε νιώθω. Δεν μπορεί όμως,  να μην έχεις απολαύσει το Se7en.

Ανεξάρτητα τώρα, από τα ‘πιστεύω’ σου, έχω την αίσθηση ότι σε κάποιο σημείο των NBA Finals σκέφτηκες πως οι Ουόριορς έχουν φάει μούτζα. Θα σου έλεγα πως τους έχουν κάνει βουντού, αλλά αυτό γίνεται από το 2016. Άρχισε με κουκλάκια του Στεφ Κάρι και μετά ‘άπλωσε’.

Ήταν τότε που τραυματίστηκε, πρώτη φορά ο Κέβιν Ντουράντ; Όταν χτύπησε ο Κλέι Τόμπσον; Όταν (ξανα)χτύπησε ο Αντρέ Ιγκουοντάλα; Ή όταν ‘έσπασε’ πλευρό ο Κεβόν Λούνεϊ; Ή μήπως στο νοκ άουτ του KD με αχίλλειο; Σίγουρα θα το σκέφτηκες όταν έφυγε ο Τόμπσον με ρήξη μηνίσκου τα ξημερώματα. O οποίος Τόμπσον, επέστρεψε με ρήξη, στο παρκέ για να επιχειρήσει δυο βολές. Και ήθελε να συνεχίσει. Προφανώς, όμως δεν τον άφησαν.

Όχι, πες αλήθεια. Όλα αυτά δεν είναι πολλά, για να πεις ένα ‘έτυχαν’ και να προχωρήσεις παρακάτω;

Αν σκέφτεσαι πως τόσα χρόνια ήταν οι ευνοημένοι της τύχης στα NBA playoffs, σε καλώ να δούμε ένα ένα τι έγινε μέχρι φέτος, έχοντας πάντα πρόχειρο στο μυαλό πως αυτοί οι τύποι άλλαξαν το μπάσκετ, στο βαθμό που οι παίκτες, οι οποίοι θέλουν να γίνουν NBAers να καλούνται να είναι καλοί αθλητές, καλοί τεχνίτες και με εξαιρετικό μπασκετικό IQ. Ναι, έχουν τρελαθεί και στα τρίποντα. Αλλά είναι πολλά περισσότερα από αυτό.

Για το τίμιο της αφήγησης, ας κάνουμε ένα flashback στην κακοτυχία των αντιπάλων των ‘Πoλεμιστών’, στην postseason. Ας πάμε και την εκκίνηση αυτού που ο Τόμπσον περιέγραψε ως ‘ταξίδι’, το καλοκαίρι του 2014. Τότε που η ανταπόκριση του κοινού ήταν το χειροκρότημα για το new thing, έγινε φθόνος και μετά αμφισβήτηση. Όσο ‘κούμπωναν’ καλύτερα τα κομμάτια που έβαζε στο παζλ ο Μπομπ Μάγερς το μπάσκετ που έπαιζε το Γκόλντεν Στέιτ έγινε απολαυστική υπόθεση και τελικά δυναστεία. Και τότε άρχισε ο φθόνος -που για κάποιο λόγο έρχεται ως φυσική συνέπεια, όταν κάτι πολύ καλό ‘αντέχει’ στο χρόνο.

Στις παραπλευρες απωλειες οσων εκαναν οι Ουοριορς τοσα χρονια, ηταν και ο Νικ Καλάθης

Ας δούμε τι εννοούσε ο Κάζινς, όταν είπε πως ‘φέτος πάθαμε όσα βλέπαμε να συμβαίνουν τόσα χρόνια στους αντιπάλους μας’, μαζεμένα.

✔ Το καλοκαίρι του 2014, το πρώτο του Κερ, είχαν δώσει τετραετή επέκταση στον Τόμπσον, Τότε στο ρόστερ ήταν ο ήδη ο Κάρι (σημείωσε πως το 2012 πήρε επέκταση, ως ρίσκο λόγω της ευπάθειας του με τους αστραγάλους), ο Μπόγκουτ, ο Γκριν, ο Ιγκουοντάλα και ο Λίβινγκστον.

Ολοκλήρωσαν την κανονική περίοδο, με ρεκόρ 67-15. Στα playoffs μέτρησαν ένα 16-5. Και φόρεσαν το πρώτο δαχτυλίδι, με τον Κάρι να αναδεικνύεται MVP της χρονιάς και τον Ιγκουοντάλα MVP των τελικών, ενώ ο Μάγερς ήταν ο ‘καλύτερος παράγοντας της χρονιάς’. Κάτσε όμως, να δούμε τι είχε μεσολαβήσει.

Κάθε ένας εκ των αντιπάλων τους στα playoffs είχε μια μεγάλη απώλεια.

 ★ Στον πρώτο γύρο βρήκαν απέναντι τους τους Πέλικανς, που είχαν για βασικό πόιντ γκαρντ τον Τζρου Χόλιντεϊ, ο οποίος Χόλιντεϊ ήταν εκτός με τραυματισμό στο πόδι.

 ★ Στον δεύτερο γύρο, το Γκόλντεν Στέιτ συνάντησε το Μέμφις που είχε τον Μάικ Κόνλι για ενορχηστρωτή. Αυτός έπαθε κάταγμα στο πρόσωπο, στον α’ γύρο με τους Μπλέιζερς και έχασε την πρεμιέρα με τους Ουόριορς, όταν ο Καλάθης ανέλαβε τον Κάρι. Η αποτυχία ήταν παταγώδης, ο Κόνλι επέστρεψε με μάσκα και οι “Πολεμιστές” έφτασαν στους τελικούς της Δύσης.

★ Για τον τίτλο στη δυτική περιφέρεια συνάντησαν τους Ρόκετς (με τον Κώστα Παπανικολάου στο ρόστερ) που έφταναν εκεί, για πρώτη φορά μετά το 1997. Ο Μοτιεγιούνας είχε τεθεί εκτός με τη μέση του και ο Μπέβερλι με διαλυμένο αριστερό καρπό.

★ Στους NBA Finals σειρά είχαν οι Καβς, που έφτασαν έως το τέλος της διαδρομής χωρίς τους Κέβιν Λοβ και Κάιρι Έρβινγκ. Να το λοιπόν, το πρώτο δαχτυλίδι.

✔ Η σεζόν 2015-16 είχε την κατάκτηση 25 διαφορετικών ρεκόρ, στην ιστορία του ΝΒΑ και περισσότερων από 10 του οργανισμού. Κυρίως, είχε το 73-9 για σούμα της κανονικής περιόδου, που ήταν ό,τι καλύτερο είχε γίνει ποτέ στη λίγκα (και έριξε στο Νο2 το 72-10 των Μπουλς, το 1996).

★ Στην postseason, πέρασαν τους Ρόκετς στον πρώτο γύρο, αλλά είχαν μια τεράστια απώλεια: αυτή του Κάρι που τραυματίστηκε στο γόνατο και έχασε τη συνέχεια. Παρεμπιπτόντως, στα παιδιά που άρχισαν τη δυναστεία είχε προστεθεί ο Λούνεϊ. Η παρέα έφτασε στους τελικούς, όπου παραδόθηκε στους Καβς.

✔ Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, η Team USA είχε τρία παιδιά των Ουόριορς (Μπαρνς, Γκριν, Τόμπσον). Δεν υπήρχε οργανισμός με περισσότερους εκπροσώπους. Θα ‘χε τέσσερα, αλλά ο Κάρι τέθηκε εκτός -για να συνεχίσει τη δουλειά με το λαβωμένο πόδι. Είχε ήδη προστεθεί στο ρόστερ ο Κέβιν Ντουράντ, είχαν ‘χαθεί’ πέντε free agents (Μπαρνς, Ρας, Μπαρμπόσα, Εζέλι και Σπιτς) και εμφανίστηκε ο Ζάζα Πατσούλια. Ο οποίος Πατσούλια ‘σακάτεψε’ τον Καγουάι Λέοναρντ, στους τελικούς της Δύσης με τους Σπερς.

★ Οι “Πολεμιστές” είχαν μπει στην postseason για τρίτη διαδοχική φορά ως οι έχοντες το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας (με ρεκόρ rs το 65-17), είχαν ‘σκουπίσει’ τους Μπλέιζερς και τους Τζαζ, έγινε ό,τι έγινε με τους Σπερς και έζησαν άλλο ένα 4-0, πριν πάνε για τρίτη σερί φορά στους τελικούς. Εκεί ολοκλήρωσαν με 4-1, στην πρώτη φορά της ιστορίας που το ίδιο ζευγάρι βρισκόταν στους NBA Finals. Θα γίνονταν τέσσερις, το 2018.

✔ Το Γκόλντεν Στέιτ έδωσε στον Κάρι το super-max συμβόλαιο των 201 εκατ. δολ για πέντε χρόνια -ήταν ό,τι μεγαλύτερο είχε δοθεί έως τότε. Μαζί με την παρέα του (Ντουράντ, Γκριν, Τόμπσον, Ιγκουοντάλα, Λίβινγκστον, Λούνεϊ κλπ) τελείωσαν με 65-17 την κανονική περίοδο -ήταν το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ της Δύσης- και μετά έφτασαν τις 16 σερί εντός έδρας επιτυχίες στην postseason -για να πάρουν άλλη μια ιστορική πρωτιά από τους Μπουλς.

★ Στον πρώτο γύρο, οι Σπερς δεν είχαν τον Λέοναρντ, στο δεύτερο με τους Πέλικανς o Κάρι τραυματίστηκε πάλι, στον αστράγαλο (όπως φέτος), με τη Νέα Ορλεάνη να ‘χει εκτός τον ΝτεΜάρκους Κάζινς, λόγω ρήξης αχίλλειου από τον Γενάρη. Στους τελικούς της Δύσης με τους Ρόκετς, τέθηκε εκτός στο 5ο ματς ο Κρις Πολ και στους τελικούς κυριάρχησαν απόλυτα των Καβς που ‘χαν τα ψυχολογικά τους.

Αυτή είναι η μεγάλη απόφαση

Το Γκόλντεν Στέιτ φίλε μου, δεν χρειάζεται τον οίκτο σου. Bασικά, δεν τους νοιάζει τι θα κάνεις, γιατί έχουν μάθει να μην ασχολούνται. Όπως θύμισε ο ΝτεΜάρκους Κάζινς, μετά τον ενθουσιασμό των φαν των Ράπτορς για την υποτροπή του Ντουράντ και τα σχόλια ότι ο KD δεν έπαιξε νωρίτερα, γιατί δεν είχε τη ψυχή να το κάνει “στο μυαλό του κόσμου είμαστε σούπερ σταρ αθλητές. Όχι άνθρωποι. Τους ενδιαφέρει μόνο ό,τι μπορούμε να κάνουμε μέσα στις γραμμές. That’s it. Αυτό είναι το μόνο που ενδιαφέρει. Όποτε ξεσπάμε και κάνουμε ανθρώπινα πράγματα, έχουμε ανθρώπινες αντιδράσεις, δεν το δέχονται”.

Η απόφαση λοιπόν, που πρέπει να πάρουν τα αφεντικά του Γκόλντεν Στέιτ είναι αν θα ρισκάρουν να κρατήσουν τους Ντουράντ (έχει option για 31.5 εκατ. δολ. -που θα γίνουν μισά αν χρησιμοποιηθεί η εξαίρεση για τραυματίες και το καλοκαίρι του 2020 μπορεί να πάρει το max contract -τότε τελειώνει το συμβόλαιο του Γκριν) και Τόμπσον, δεδομένου ότι θα χάσουν το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς. Αμφότεροι ανήκουν στη λίστα με τους καλύτερους free agents αυτού του καλοκαιριού).

Σύμφωνα με τον γιατρό που εγχείρησε τον Ντουράντ, ‘οι τεχνικές έχουν βελτιωθεί και ο χρόνος της αποθεραπείας έχει μειωθεί’. Ας πούμε όμως, πως θα χάσει όλη τη σεζόν 2019-20. Aν όλα πάνε καλά με τον Τόμπσον, θα καταφέρει να μπει το 2020.

Άρα ο αρχιτέκτονας των “Πολεμιστών”, Μπομπ Μάγερς καλείται να αποφασίσει -και μετά να πείσει τους ιδιοκτήτες-, αν α) θα συνεχίσει με τα παιδιά που έκαναν το Γκόλντεν Στέιτ δυναστεία, ‘πετώντας’ μια σεζόν στην οποία -ειρήσθω εν παρόδω-, ό,τι και αν κάνει, δεν θα πάρει τη χημεία που είναι το ζητούμενο ή β) θα προχωρήσει σε άλλες λύσεις, που θα σημάνουν το τέλος μιας εποχής και την έναρξη μιας άλλης που θα χρειαστεί έναν κάποιον χρόνο να ‘δουλέψει’.

Ας περιμένουμε να δούμε ποιο δρόμο θα διαλέξουν.