O wrestler Όουεν Χαρτ προσγειώθηκε στο θάνατο του
Δεν ήταν κάποια θεατρική performance, δεν ήταν κάποιο σκηνοθετημένο νούμερο. Ο Χαρτ πέθανε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση.
Οι παλαιστές του wrestling είναι κατά βάση ηθοποιοί. Οι παλαιστές του wrestling καθώς εκπαιδεύονται για να μπουν στο ρινγκ, σμιλεύουν παράλληλα, την προσωπικότητα του μαχητή που θα ενσαρκώσουν μπροστά στα μάτια του κοινού. Κάποιος μπορεί να γίνει Κόμης Δράκουλας, άλλος μπορεί να φορέσει τη στολή εργασίας ενός χασάπη και να ακονίσει τα μαχαίρια του (παιχνίδια-μαχαίρια) πριν μπει στο ρινγκ για να αντιμετωπίσει τον αντίπαλο του.
Ο Όουεν Χαρτ άρχισε την καριέρα του στο WWE, σκαρώνοντας μια κόντρα με τον αδελφό του, Μπρετ Χαρτ. Στη συνέχεια, όταν καταξιώθηκε στις αρένες του 90s wrestling, δημιούργησε μαζί με τον Τζεφ Τζάρετ την tag team των Blue Blazer. Αυτός ήταν και ο πρόλογος του θανάτου του, μέσα στο ρινγκ. Του αληθινού, κυνικού θανάτου του, χωρίς σκηνοθεσίες και άλλα θεατρικά.
Το 1997, είχε προκαλέσει τον Stone Cold Steve Austin σε ένα ματς, στο οποίο είχε προτάξει το τρόπαιο του παγκοσμίου πρωταθλητή, προκαλώντας τον αντίπαλο του να τον κερδίσει ή διαφορετικά, να του φιλήσει με πάθος τον πισινό. Μαντέψτε τι έγινε.
Δυο χρόνια αργότερα, ο Χαρτ βρισκόταν στην ‘Kemper Arena’ για να συμμετάσχει σε μια αναμέτρηση με τον Τσαρλς Ράιτ, γνωστό και ως ‘The Godfather’, την οποία προοριζόταν να κερδίσει. Με αφορμή αυτόν τον αγώνα, ο Χαρτ συνάντησε τον Βίνσεντ Κένεντι ΜακΜάχον, έναν ‘εγκέφαλο’ σημαντικών αναμετρήσεων της εποχής, ο οποίος μαζί με τον Τρέι Λίντστορμ, του έδωσαν μια ξεχωριστή ιδέα, μια ‘πινελιά’ για την εμφάνιση του.. Να κρεμαστεί στο ταβάνι του γηπέδου και με τη βοήθεια μιας τροχαλίας, να μπει στο ρινγκ σαν άλλος σούπερ ήρωας. Ο Χαρτ είχε εντυπωσιαστεί και συνάμα αγχωθεί στο άκουσμα αυτής της ιδέας. O αντίπαλος του, επίσης είχε εκφράσει αμφιβολίες για την επιτυχία αυτού του πειράματος.
Ο Χαρτ αποχώρησε από το γήπεδο, σε μια προσπάθεια να καθαρίσει το κεφάλι του και να σκεφτεί. Δεν θα το έκανε. Λιγότερο από μισή ώρα αργότερα, δεχόταν ένα τηλεφώνημα από τον Βινς ΜακΜάχον. Δυο επιλογές: “ή θα γίνει αυτός ο αγώνας όπως είπαμε, ή θα με διώξουν από την ομοσπονδία”.
Θεωρητικά, δεν θα ήταν δύσκολο. Το είχε κάνει και ένας άλλος παλαιστής στο παρελθόν, ο ‘The Sting’. Μόνο που η προετοιμασία του Χαρτ ήταν ύποπτα ‘πρόχειρη’. Δεν υπήρχε κάποιο καραμπίνερ αναρρίχησης για να δέσει το σώμα του σε αυτό ο Χαρτ, αλλά μια αλυσίδα.
Ο Πωλ Λάζενμπι, μέλος του προσωπικού της παραγωγής σε εκείνο τον τραγικό αγώνα, είχε περιγράψει τις τελευταίες στιγμές πριν το μοιραίο: “Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις έδεναν τους παλαιστές με ένα καραμπίνερ αναρρίχησης, κάτι που να νοιώθουν δεμένο στο σώμα τους καθώς πέφτουν στον αγωνιστικό χώρο. Εκείνο το βράδυ, προτιμήθηκε μια χειροπέδα, δεμένη πάνω σε τροχαλίες, στοχεύοντας σε μια πιο γρήγορη πτώση του αθλητή στον αγωνιστικό χώρο.”
Ο αγώνας άρχιζε, η τηλεόραση έπαιζε τα τελευταία διαφημιστικά μηνύματα, ο Τζιμ Ρος και ο θρυλικός βετεράνος πυγμάχος Τζέρι Λόλερ ήταν στη θέση τους για την περιγραφή. Φώτα, κάμερα, 3-2-1, πάμε.
Θύμιζε γιγαντιαία κούκλα που είχε πέσει από τον ουρανό, ενώ στους θαμώνες που βρίσκονταν κοντά στο ρινγκ θύμιζε ακορντεόν σε ανθρώπινη μορφή. Με έναν εκκωφαντικό γδούπο, ο Χαρτ είχε πέσει με το στήθος και το κεφάλι στο ρινγκ. Αμέσως είχε διαλύσει το αριστερό του χέρι και την αορτή της καρδιάς του. Ο Λόλερ έτρεξε προς το μέρος του να δει τι είχε συμβεί. Μια αρχετυπική φιγούρα του μποξ στη δεκαετία του’70, ο Λόλερ έμοιαζε να μη γνωρίζει το φόβο.
Όμως η κάμερα προτίμησε να μη δείξει την έκφραση του ενώ έκανε νόημα προς το τηλεοπτικό συνεργεία “ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΛΑ.” Ο Ρος κλήθηκε να κάνει την πιο δύσκολη εισαγωγή τηλεοπτικής μετάδοσης όλων των εποχών: “Κυρίες και κύριοι, αυτή τη στιγμή έχει συμβεί ένα τραγικό γεγονός, που δεν αποτελεί μέρος της ψυχαγωγίας του WWE, επαναλαμβάνω, δεν αποτελεί μέρος της ψυχαγωγίας του WWE.”
Το κοινό ήταν μπερδεμένο. Κάποιοι νόμιζαν ότι αυτή η εισαγωγή ήταν μέρος του θεάματος, μια ‘ανάσταση’ ίσως ερχόταν, άλλοι ήταν υποψιασμένοι και είχαν νωπές μνήμες από την σκηνοθετημένη απόπειρα ‘αυτοκτονίας’ του Road Warrior, έξι μήνες πριν. Ο Τζιμ Ρος διέλυσε κάθε αμφιβολία, ανακοινώνοντας το θάνατο του Χαρτ. Ο αγώνας συνεχίστηκε (!) με μια απονομή τίτλου στον Undertaker.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, με ένα αρκετά διαφορετικό επεισόδιο του ‘The Raw’, το WWE τίμησε τη μνήμη του Χαρτ: Αθλητές διηγήθηκαν τις ιστορίες τους, μίλησαν για τις συνεργασίες, τις παρέες, τις κόντρες, τις φιλίες που συμβαίνουν μεταξύ τους, αναφέροντας διαρκώς το όνομα του Χαρτ.
Ίσως αυτός ο φρικτός θάνατος να λειτούργησε λυτρωτικά για τους ανθρώπους πίσω από τους χαρακτήρες του WWE, να ανέδειξε τη θνητότητα αυτού του θεατρικού – πάνω απ`όλα – παιχνιδιού. Γιατί όταν τα φώτα σβήνουν, ο Κέβιν Όουενς εκφράζει με κάθε τρόπο την αγάπη του για τα αδέσποτα ζώα και την όμορφη οικογένεια του, ο The Rock παίζει σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, ο Undertaker διαφημίζει συμπληρώματα διατροφής στο Instagram. Αληθινοί, παράξενοι άνθρωποι. Προπάντων, θνητοί.
