Τζόρνταν Χέντερσον, ο καθαρματένιος πρίγκιπας της Λίβερπουλ

Ο αγώνας έχει ολοκληρωθεί, η Λίβερπουλ έχει πάρει τη μεγάλη νίκη ενάντια στην Τότεναμ, έχει κατακτήσει το τρόπαιο του Champions League, η αρμάδα του Γιούργκεν Κλοπ κατακτά μια κούπα που τόσο άξιζε. Οι πανηγυρισμοί ακόμα δεν έχουν κοπάσει, το μοντέλο που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο, κατάφερε να σπάσει όλα τα κοντέρ του Instagram και το Άνφιλντ έχει βαφτεί κόκκινο. Σήμερα ο κόσμος του ποδοσφαίρου έχει βουτήξει στο Κίτρινο Υποβρύχιο των Beatles, έχει βροντοφωνάξει ‘You`ll Never Walk Alone’, έχει θαυμάσει, ως και ζηλέψει την ομάδα του Σάλαχ,του Άλισον, του Μανέ και όλων των υπολοίπων αστεριών, γνωστή και ως Λίβερκλοπ.

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου αφήνει ένα τελευταίο χειροκρότημα για τον Τζόρνταν Χέντερσον, τον αρχηγό της Λίβερπουλ, που με την παρουσία του μετά το τέλος του αγώνα μπροστά από τις κάμερες, απέδειξε ότι το ποδόσφαιρο είναι στιγμές και συναισθήματα, σαν μια παράσταση, μια τέχνη εκλεπτυσμένη και προσβάσιμη από τις μάζες ταυτόχρονα.

Ποιος θα σηκώσει αυτό το τρόπαιο;
 

Ο Χέντερσον πίστεψε περισσότερο από όλους ότι αυτή η ομάδα είναι δημιούργημα του Γιούργκεν Κλοπ, γι’ αυτό και του ζήτησε κατά την απονομή του τροπαίου του Champions League, να σηκώσουν το τρόπαιο μαζί. Ο Κλοπ αρνήθηκε ευγενικά και του απάντησε: “Αυτή είναι δική σου δουλειά”. Ο Τζόρνταν τίμησε τον ‘ξεχωριστό προπονητή’ του με μια εκτεταμένη αναφορά στις σχέσεις εμπιστοσύνης που έχει δημιουργήσει εντός της ομάδας.

Ο Χέντερσον ήταν ο ίδιος άνθρωπος που πριν από μερικές εβδομάδες είχε αρνηθεί να ανταλλάξει φανέλες με τον Λιονέλ Μέσι, όπως προβλέπεται μεταξύ αρχηγών ομάδων. Ο Χέντερσον είχε εξηγήσει πως κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν αυτή η κίνηση: “Όταν ήμουν στη Σάντερλαντ, ο Ροι Κιν μου είχε πει πως όταν ζητάς τη φανέλα ενός παίκτη, είναι σαν τον φοβάσαι, σαν να σου προκαλεί δέος. Προτίμησα τη φανέλα του Σουάρες, είναι καλός τύπος, είχαμε συνεργαστεί καλά όσο έπαιζε στο Άνφιλντ.” O Χέντερσον έφτασε στο στάδιο της Ατλέτικο Μαδρίτης, με το κύπελλο του Champions League στα χέρια, έχοντας αντέξει στην ισοπεδωτική κριτική των βρετανικών media πως ‘το παιδί είναι λίγος’ για να βαδίσει στα χνάρια του Στίβεν Τζέραρντ και να φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Λίβερπουλ.

Μια Αγκαλιά Αρκεί

O συνταξιούχος αστυνομικός Μπράιαν Χέντερσον, έχει παλέψει με τον καρκίνο για περισσότερα από πέντε χρόνια. Το 2013, πήρε μια απόφαση: Να περάσει τον δικό του αγώνα με χημειοθεραπείες και φαρμακευτικές αγωγές μοναχικά, δίνοντας χώρο στον ανερχόμενο τότε γιο του, να συγκεντρωθεί στο ποδόσφαιρο και να λάμψει με την ομάδα του. Η χθεσινή τους αγκαλιά μετά το τέλος του αγώνα, η αποκάλυψη του πατέρα Χέντερσον πώς ο Τζόρνταν του είχε πει “κάποτε θα παίξω στον τελικό” όταν ήταν μόλις 10 ετών.

H χθεσινή αγκαλιά πατέρα και γιου είναι το τέλος του μοναχικού ταξιδιού δυο αντρών, που κλήθηκαν πάρουν σκληρές αποφάσεις για τις ζωές τους, να παλέψουν με τον κοινωνικό, ψυχολογικό, σωματικό θάνατο και να βγουν ζωντανοί και νικητές. Για κάποιους σκληροπυρηνικούς, ο Χέντερσον δεν θα γίνει ποτέ Τζέραρντ. Άλλωστε έτσι κι αλλιώς, τα αποδυτήρια της Λίβερπουλ έχουν μια πλειάδα ηγετικών φυσιογνωμιών, όπως ο Βαν Ντάικ, ο Άλισον, ο Μίλνερ. Όμως ο Τζόρνταν Χέντερσον είναι ένα ‘κάθαρμα’ που αξίζει να βγει μπροστά και να οδηγήσει τη στρατιά του Άνφιλντ σε νέα ταξίδι, σε νέες κορυφές. Το ταξίδι έχει ήδη ξεκινήσει.