Περισσότερο από τον Γιαννίκη φταίνε οι δύο διευθυντές

Ο τρόπος με τον οποίον η ΑΕΚ ηττήθηκε στο συγκεκριμένο παιχνίδι καταμαρτυρεί σε μεγάλο βαθμό και το πώς είναι δομημένη ως οργανισμός. Ομάδα η οποία φοβάται και να σκεφτεί ότι μπορεί να πάρει ένα σημαντικό ματς καθώς όταν φτάνει κοντά σε αυτό, καταφέρνει να τρυπήσει τον ίδιο τον εαυτό της. Δεν το πιστεύει, χάνει τη συγκέντρωση της στο πιο κομβικό κομμάτι του αγώνα και παραχωρεί στον αντίπαλό της το δικαίωμα να καταλάβει ότι εύκολα ή δύσκολα, θα περάσει το δικό του.

“Κρινόμαστε από τα αποτελέσματα” είπε μετά το τέλος του αγώνα ο προπονητής της ομάδας Αργύρης Γιαννίκης. Από τι άλλο δηλαδή θα μπορούσε να κριθεί, για να το πει με τρόπο που έκρυβε πικρία; Υπάρχει κάποιος προπονητής στον κόσμο πού να αντιμετωπίζεται διαφορετικά; Η απάντηση είναι ‘ναι, υπάρχουν’.

Όταν όμως οι οργανισμοί λειτουργούν με γνώση του αντικειμένου με το οποίο ασχολούνται κι έχοντας ενεργοποιήσει ανθρώπους που να γνωρίζουν τη δουλειά που τους ανατίθεται. Η ΑΕΚ έχει πάρει διδακτορικό στο πώς να πειραματίζεται με μαθητευόμενους μάγους.

Τι έκαναν όλοι αυτοί αλήθεια που είναι γύρω του, για να τον βοηθήσουν να παρουσιάσει κάτι καλύτερο από αυτό που βλέπουμε έως σήμερα; Διότι καλό είναι να λέμε ότι ο προπονητής φέρει την ακέραια ευθύνη για την εικόνα που η ομάδα παρουσιάζει στους αγωνιστικούς χώρους, από την άλλη όμως, καλό είναι να ξέρουμε και τι λέμε για την προσπάθειά του να βελτιώσει πράγματα δίχως να έχει την απαιτούμενη υποστήριξη.

Τόσα διαπιστωμένα κενά έχει ομάδα τα οποία φάνηκαν ξεκάθαρα και κόντρα στον Ολυμπιακό. Ζητούσε ο άνθρωπος έναν κεντρικό χαφ έτοιμο να μπει και να παίξει και οι δύο διευθυντές του έφερα έναν, ο όποιος ήταν ελεύθερος από τον περασμένο Δεκέμβρη, την τελευταία μέρα του Γενάρη.

Έναν που δεν του κάνει κιόλας, γιατί διαφορετικά χαρακτηριστικά είχε ζητήσει από αυτά που έχει στο παιχνίδι του ως κύρια γνωρίσματα ο Αλεξάντερ Φράνσον. Δεν μπορούμε λοιπόν να μαστιγώνουμε τον προπονητή και γι’ αυτό.

Μιλώντας λοιπόν πιο συγκεκριμένα για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, η βοήθεια που θα μπορούσε να έχει από τον πάγκο από έναν μέσο με ικανότητες να αλλάξει τη ροή του αγώνα, ή με το να τον έχει από την αρχή της συνάντησης στη διάθεσή του, αποτελεί κομβικό κομμάτι για την εξέλιξη του ντέρμπι. Εδώ ακριβώς κρύβεται η ουσία του προβλήματος.

Για να μπορέσει η ΑΕΚ να ορθοποδήσει θα πρέπει να προχωρήσει σε εκ βάθρων αλλαγές. Να αποφασίσει ο Δημήτρης Μελισσανίδης ότι θα πρέπει να εμπιστευτεί έναν άλλο άνθρωπο να αποφασίζει για τη στελέχωση και λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος, διότι όσο παρατηρείται η συνεχιζόμενη κατάσταση εμπιστοσύνης σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τη δουλειά την οποία καλούνται να υπηρετήσουν, τόσο θα φαίνεται εκείνος ως ο απόλυτος υπεύθυνος για τη δυσλειτουργία της.

Δεν είναι δυνατόν να είναι μόνιμα ο προπονητής στο επίκεντρο και να ξεφεύγουν από αυτό οι άνθρωποι οι οποίοι τον πλαισιώνουν και υποτίθεται ότι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά του πιο εύκολη. Ο Παναγιώτης Κονέ και ο Γιάννης Παπαδημητρίου έχουν αποτύχει στην αποστολή που τους ανατέθηκε.

Ακόμα κι αν το budget είναι χαμηλό, οφείλουν να βοηθήσουν τον προπονητή και όχι να τον στείλουν στο λάκκο των λεόντων χωρίς ασπίδα. Έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτό που βλέπουμε, όμως ακόμα μεγαλύτερο έχει εκείνος που τους επέλεξε.