Οι ανατροπές των Γουόριορς ήταν αστειάκι για τον Ρέτζι Μίλερ

Ακόμη κι αν τους ψεκάσουν με φλιτ δεν εξοντώνονται. Είναι οι πρωταθλητές Γουόριορς και μοιάζουν με τις κατσαρίδες που επιβιώνουν ανεξαρτήτως συνθηκών. Αγωνιστικών ή μη, λείπουν ή όχι βασικοί παίκτες.

Θα συμφωνήσουμε όλοι πως οι (όνομα και πράγμα) ‘πολεμιστές’ είναι πολύ πιο συμπαθείς από καθένα εκ των 3.500 διαφορετικών ειδών του εν λόγω εντόμου που σουλατσάρουν εκεί έξω, με φτερά ή χωρίς. Ταυτόχρονα όμως ο τρόπος που κάθε φορά εφευρίσκουν να νικήσουν, κόβοντας τα πόδια των αντιπάλων τους, έχει αναπτύξει ένα κίνημα των ‘αντι’. Των αντι-Κάρι, των αντι-Ντουράντ, των αντι-Γκριν και των αντι-Κερ.

Τη Δευτέρα το βράδυ έχαναν 95-78 από τους Μπλέιζερς στο Πόρτλαντ, δύο λεπτά πριν από τη λήξη της τρίτης περιόδου. Νίκησαν 119-117 μετά το υπέρ τους 8-6 στην παράταση. Ήταν η τρίτη φορά που κάλυψαν διψήφια διαφορά, τουλάχιστον 15 πόντων σε αυτή τη σειρά, καπαρώνοντας ισάριθμες νίκες για το συνολικό 4-0! Εξέλιξη που τους έκανε αυτομάτως την πρώτη ομάδα μετά τους Σέλτικς της σεζόν 1956-57, η οποία θα διεκδικήσει για πέμπτη διαδοχική σεζόν τον τίτλο με 75% επιτυχία ως τώρα.

Ο Ντρέιμοντ Γκριν γελούσε με τα επιτεύγματα των Γουόριορς. Είχε προηγηθεί το δεύτερο δικό του triple double στη σειρά και η πρώτη φορά στην ιστορία που δύο συμπαίκτες (Γκριν, Κάρι) είχαν διψήφιους αριθμούς σε τρεις επιμέρους κατηγορίες.

Ξέρουμε ότι μπορούμε να καλύπτουμε 17 πόντους σ’ ένα διάστημα 3-4 λεπτών. Προσπαθούμε απλώς να κρατήσουμε αυτή τη νοοτροπία με την οποία δεν αφήνει να είμαστε ποτέ εκτός παιχνιδιού. Χρειάζεται απλώς να έχουμε σταθερά συστήματα

Κατά το ‘ Sport Illustrated‘ όλο αυτό δικαιολογείται.

Διότι…

– η άμυνά τους θα ‘ξεπαστρέψει έναν καυτό σουτέρ.

– η ταχύτητά τους στη μετάβαση της μπάλας θα σπάσει το ομαδικό πνεύμα.

Αν πάντως ο Ντρέιμοντ Γκριν ζητάει διορία 3-4 λεπτών γι’ ανατροπές που κυμαίνονται στους 15 πόντους, θα έπρεπε να θυμάται τι -μεμονωμένα- έχει συμβεί στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν του ΝΒΑ.

Όχι μία αλλά δύο φορές, στις πιο δημοφιλείς ανατροπές της τελευταίας 25ετίας.

8 πόντοι σε 9 δεύτερα

7 Μαΐου 1997

1ος Ημιτελικός Ανατολής

Νικς – Πέισερς 105-107

Η Ιντιάνα χάνει 105-99 και στο ρολόι απομένουν λιγότερα από 19 δευτερόλεπτα για τη λήξη. Ο Ρέτζι Μίλερ βγαίνει από τα σκριν, παίρνει την μπάλα από την πλαϊνή επαναφορά και σκοράρει για τρεις. Στην επαναφορά ο πανικόβλητος Μέισον πασάρει λανθασμένα στον killer των Πέισερς (που έχει σπρώξει βέβαια) με αποτέλεσμα ένα δεύτερο τρίποντο που φέρνει το 105-105. Ο -τρέμουν τα πόδια μου- Σταρκς κερδίζει φάουλ και ξοδεύει δυο βολές, προτού ο Γιούιν αστοχήσει σ’ εύκολο, για τα δικά του στάνταρ, σουτ μετά το επιθετικό ριμπάουντ. Ο Μίλερ κερδίσει την κατοχή, μαζί και το φάουλ, το οποίο τον στέλνει στις βολές. 2/2 από τη γραμμή και μια ανεπανάληπτη επιστροφή ολοκληρώνεται με άμυνα στα τελευταία δεύτερα. Οι Πέισερς είχαν κάνει το μπρέικ και σε 7 παιχνίδια κέρδισαν την πρόκριση στους Τελικούς.

13 πόντοι σε 33 δεύτερα

9 Δεκεμβρίου 2004

Μάχη του Τέξας

Ρόκετς – Σπερς 81-80

Το Χιούστον βρίσκεται στριμωγμένο στα σχοινιά, αφού η ήττα από το Σαν Αντόνιο έχει σχεδόν κλειδώσει με 40” να απομένουν και το σκορ στο 76-68. Μέχρι, βέβαια, να πάρει την μπάλα στα χέρια ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Το παραμύθι του άρχισε μ’ ένα τρίποντο από την κορυφή. Μεσολάβησαν 2 βολές των φιλοξενούμενων, προτού στα 24.3” κερδίσει τρίποντο-φάουλ για το 78-75! Άλλοι 2 πόντοι από τα ‘σπιρούνια’ και +5. Ως τα 11.2” που ο T-Mac σηκωθεί εκ νέου για τρεις φέρνοντας τη διαφορά στους 2 (80-78). Ακολουθεί άμυνα και δικό του κλέψιμο, κάλυψη όλου του παρκέ με 6-7 διασκελισμούς και νέο τρίποντο στο 1.7”. Ουδείς έχει καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί!

Συμπέρασμα: Εφόσον οι Γουόριορς ψάχνουν για νέες προκλήσεις, έχουν μια μπροστά τους. Απ’ όταν πάντως μετατράπηκαν στα μεγαλύτερα θύματα της ιστορίας, φροντίζουν αυτοί να πιάνουν κορόιδο όλους τους άλλους, χωρίς αιδώ.

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/L.M. Otero, file