O Στίβεν Τζέραρντ γλίστρησε, ύστερα σήκωσε το δικό του σταυρό

Υπάρχει η χαμένη βολή του Ζάρκο Πάσπαλι στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1994, όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε ένα βήμα από την κορυφή του μπασκετικού σύμπαντος, ως μια στιγμή που ένα μοιραίο λάθος ενός αθλητή έμοιαζε με βήμα που τον οδήγησε στο σταυρό.

Υπάρχουν πολλές ακόμα αντίστοιχες στιγμές, όμως τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει το γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ, που έγινε σαν σήμερα πριν από πέντε χρόνια, στον αγώνα της Λίβερπουλ ενάντια στην Τσέλσι.

Η αποστολή των ‘Reds’ έδειχνε φαινομενικά απλή: Η ομάδα του Μπρένταν Ρότζερς, ένας οδοστρωτήρας επιθετικού ποδοσφαίρου με πυλώνες τους Ντάνιελ Στάριτζ, Λούις Σουάρες και Ραχίμ Στέρλινγκ, καλούνταν να φέρει θετικό αποτέλεσμα ενάντια στην Τσέλσι για να αποκτήσει σοβαρότατες ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η Τσέλσι βρισκόταν στην τρίτη θέση σε απόσταση πέντε βαθμών από την κορυφή. Η Σίτι, βρισκόταν στην δεύτερη θέση, μείον τρεις βαθμούς και ένα παιχνίδι λιγότερο από τη Λίβερπουλ.

Κάπου εδώ αξίζει να σημειωθεί πως κανένας φίλαθλος της Λίβερπουλ ηλικίας ως και 24 ετών, δεν είχε ζήσει την εμπειρία μιας τελετής πρωταθλήματος, δεν είχε αντικρίσει ιδίοις όμμασι την ομάδα του να παίρνει πρωτάθλημα, μόνο είχε ακούσει γι`αυτό, ενδεχομένως από μεγάλα αδέλφια και γονείς. Η Λίβερπουλ βρισκόταν για πρώτη φορά πάρα πολύ κοντά στην πηγή.

Το παιχνίδι με την Τσέλσι ήταν ζόρικο. Η Τσέλσι του Ζοζέ Μουρίνιο είχε φτιάξει ένα αμυντικό ‘οχυρό’ και περίμενε την Λίβερπουλ να κάνει το λάθος για να βγει στην αντεπίθεση. Το παιχνίδι κυλούσε βαρετά, με την Τσέλσι να καθυστερεί απελπιστικά και την Λίβερπουλ να προσπαθεί να δημιουργήσει έστω υποψίες ευκαιρίας για να ανοίξει το σκορ.

Μια στιγμή αδυναμίας, έμελλε να εξελιχθεί σε χορικό αρχαίας τραγωδίας για τη Λίβερπουλ. Ο Μαμαντού Σακό πασάρει στον Τζέραρντ, εκείνος χάνει για λίγο το κοντρόλ της μπάλας, γλιστράει και ο Ντεμπά Μπά κλέβει τη μπάλα, φτάνοντας με επιτυχία ως το τέρμα της Λίβερπουλ.

Φυσικά, υπήρχε ένα ακόμα ημίχρονο για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα: Ένα γκολ ισοφάρισης θα έσβηνε εκείνη την κακιά στιγμή. Όμως αυτό το γκολ όχι μόνο δεν ήρθε ποτέ, αλλά στο 94` ο Γουίλιαν διπλασίασε τα τέρματα υπέρ της Τσέλσι.

Κι όμως, παρά το αρνητικό αποτέλεσμα, τίποτα δεν είχε χαθεί για τη Λίβερπουλ, που αντιμετώπιζε την Κρίσταλ Πάλας και μπορούσε να περάσει ξανά στην κορυφή, κερδίζοντας με ευρύ σκορ, το οποίο στη συνέχεια θα της έδινε προβάδισμα στην κορυφή έναντι της Σίτι, μέσω της διαφοράς τερμάτων.

Όμως ο εφιάλτης συνεχίστηκε. Το 3-0 στο ξεκίνημα, έγινε 3-3 στο δεύτερο ημίχρονο και κάπου εκεί η ομάδα του Μέρσεισαιντ είχε ρίξει λευκή πετσέτα. Η Σίτι κέρδισε όλα τα εναπομείναντα ματς και ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια.

Ο Τζέραρντ στα 39 του πια, έχοντας κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, δεν έχει σταματήσει να θυμάται εκείνη τη μέρα, εκείνη τη στιγμή. Αν και το όνομα του έγινε τραγούδι στα χείλη των φιλάθλων της Λίβερπουλ και ο ίδιος λατρεύτηκε ως θεός, οι φωνές που τον βάπτισαν ‘μοιραίο παίκτη’ εκείνης της σεζόν για την ομάδα του, δεν σταμάτησαν ποτέ. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι τη συγκεκριμένη φάση δεν πρόκειται να τη ξεχάσει.

Την ίδια στιγμή, τα χιλιάδες memes, videos, parodies που υπάρχουν μέχρι σήμερα στα social media, χρησιμεύουν σαν φίνα υλικά για τον σταυρό που ακόμα περιφέρει ο Βρετανός βετεράνος παίκτης.

Αλλά δεν υπάρχει χειρότερος ‘σταυρός’ από αυτόν που θα βίωσε κάθε φίλαθλος της Λίβερπουλ, όταν με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε τον Τζέραρντ, τραγουδώντας το σχετικό τραγούδι με το όνομα του και έχοντας διαρκώς μια απορία να ροκανίζει το μυαλό: Γιατί αυτός ο παίκτης να μη σηκώσει ποτέ ένα πρωτάθλημα;

Κεντρική φωτογραφία: AP Images