Ο Λουίς Σουάρες ‘δίνει’ στη Λίβερπουλ την Premier League
O Λουίς Σουάρες ξέρει πολύ καλά πως 'η Λίβερπουλ είναι η μόνη ομάδα που θέτει ως προτεραιότητα την εγχώρια επιτυχία, έναντι της ευρωπαϊκής' και εξηγεί γιατί η φετινή έκδοση είναι καλύτερη εκείνης που έχασε τον τίτλο στο παρά πέντε -το 2014
Δεν περίμενες εμένα να σου πω ότι το 1990 ήταν η τελευταία φορά που πήρε το πρωτάθλημα η Λίβερπουλ. Εννοώ το εγχώριο. Το αγγλικό. Αυτό που ακούμπησε το 2014, ώσπου έγινε αυτό.
Ο πρώτος στις ασίστ εκείνης της σεζόν, Στίβεν Τζέραρντ γλίστρησε και άνοιξε ο δρόμος για την επικράτηση της Τσέλσι που με το 2-0 διευκόλυνε την πορεία της Μάνστεστερ Σίτι προς την κορυφή της βαθμολογίας -άσε που είχε και έναν αέρα τερμάτων, έναντι των ‘κόκκινων’.
Μια εβδομάδα μετά η Λίβερπουλ έπρεπε νικήσει την Κρίσταλ Πάλας για να ‘χει μια τύχη να ζήσει το θαύμα. Προηγήθηκε 3-0 στο 54ο λεπτό και αυτό που είχε να κάνει ήταν να μην αφήσει κουνούπι να βρεθεί στην περιοχή της. Αντ’ αυτού, κατάφερε (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να δεχθεί 3 γκολ σε 9 λεπτά.
” Αυτό ήταν το λάθος του να είσαι ‘πολύ νέος‘” εξηγεί σήμερα στην The Guardian ο Λουίς Σουάρες. ” Η τωρινή ομάδα της Λίβερπουλ δεν θα έκανε το λάθος που κάναμε εμείς σε εκείνον τον αγώνα -να θέλουμε να βάλουμε κι άλλα γκολ“.
Τότε, ο Μπρένταν Ρότζερς είπε ‘παρασυρθήκαμε’, εκατομμύρια φίλαθλοι τράβηξαν τα μαλλιά τους και ο Σουάρες ήταν τόσο απαρηγόρητος, που έτρεχαν οι συμπαίκτες του να τον ηρεμήσουν.
O Oυρουγουανός είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ, με 31 γκολ, ήρε το ‘χρυσό παπούτσι’ της λίγκας, πήρε και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς στην Αγγλία, ενώ μοιράστηκε το ευρωπαϊκό ‘χρυσό παπούτσι’ με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Είναι ο μόνος που ‘χει μπει ‘σφήνα’ σε Μέσι και Ρονάλντο, σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένου χρωματισμού, παπούτσι.
Πρωτάθλημα θα μου πεις, δεν πήρε -πήρε η Σίτι το δεύτερο σε τρία χρόνια. Ο Σουάρες είχε λαμβάνειν και κάτι ακόμα.
Στις 11/7 του 2014 συμφώνησε με την Μπαρτσελόνα, για πέντε χρόνια. Το ποσό δεν είχε αποκαλυφθεί. Το ‘ξεμπρόστιασε’ το Football Leaks: ήταν 82.300.000 ευρώ, μισθός που τον έκανε έναν εκ των πιο ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών στην ιστορία του σπορ.
Πριν γυρίσω στο θέμα μας, να σου πω ότι άργησε κομματάκι να κάνει ντεμπούτο με την ‘μπλαουγκράνα’, γιατί είχε δαγκώσει (!) τον Τζόρτζιο Τσιελίνι, στο 2014 FIFA World Cup και είχε τιμωρηθεί.
Για ακρίβεια, η ποινή του ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία Παγκοσμίων Κυπέλλων. Δεν ξέρω αν κατάλαβες, αλλά ο Σουάρες δεν ξέρει από ημίμετρα.
Το καλοκαίρι λοιπόν, του 2014 ολοκλήρωσε τη θητεία του στη Λίβερπουλ, έπειτα από τρεις σεζόν. Εδώ που τα λέμε, ο τύπος αυτός συνδέει τους 3 από τους τέσσερις φετινούς φιναλίστ, καθώς πριν τους ‘κόκκινους’ ήταν στον Άγιαξ (2007-2011).
” Το τέλειο σενάριο στο μυαλό μου είναι να αντιμετωπίσουμε τον Άγιαξ στον τελικό, να κάνει το treble η Μπαρτσελόνα και να ‘πάρει’ την Premier League η Λίβερπουλ. Ξέρω πως από τότε που ήμουν εγώ εκεί, δεν έφτασε ποτέ άλλοτε τόσο κοντά στον τίτλο”.
Η Λίβερπουλ είναι η μόνη ομάδα που θέτει ως προτεραιότητα την εγχώρια επιτυχία έναντι της ευρωπαϊκής.
Η ακριβής λέξη που χρησιμοποίησε, για αυτό το όραμα που ‘χε ήταν Ojalá. Δηλαδή ‘θεού θέλοντος’. ” Έχω ζήσει τον ενθουσιασμό, την ελπίδα, τη θέληση. Καταλαβαίνω πολύ καλά τι περνούν οι παίκτες. Δεν είναι εύκολο. Αν και με εμάς ήταν διαφορετικά τα πράγματα γιατί ήταν ‘ή τώρα ή ποτέ’.
Όταν ήμουν εγώ στο Λίβερπουλ όλα ήταν διαφορετικά. Διεκδικούσαμε τον τίτλο με ομάδα που δεν πλησιάζει καν, σε επίπεδο την τωρινή. Δεν είχαν σπαταλήσει όσα έχουν ξοδέψει τώρα. Τώρα δεν υπάρχει παίκτης που να μην θέλει να πάει στη Λίβερπουλ. Τότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Αν είχαμε πάρει το πρωτάθλημα, θα ήταν πολύ μεγαλύτερο επίτευγμα από το αν τα καταφέρει φέτος η ομάδα. Έχουν ένα πολύ γρήγορο επιθετικό, τεχνικά χαρισματικό, τρίο (Σαλάχ, Σανέ, Φιρμίνο), παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και από τους οποίους εξαρτώνται τα αποτελέσματα της ομάδας. Είναι παίκτες με τους οποίους θες να παίξεις, που ανήκουν στο επίπεδο της Λίβερπουλ, η οποία ‘χτίστηκε’ για να κατακτήσει την Premier League και το Champions League”.
Ομολόγησε πως αυτοί οι τρεις παίκτες προσεγγίζουν καλύτερα τα παιχνίδια ” από ό,τι κάναμε εμείς“. Έδωσε και παράδειγμα. ” Αυτό που έγινε με τον Στίβι (βλ. γλίστρησε με την Τσέλσι) ήταν κακοτυχία. Στο ματς με την Κρίσταλ Πάλας, την τωρινή εποχή θα έλεγαν ‘ας παίξουμε ήρεμα. Είμαστε στο 3-0 και έχουμε άλλα δυο ματς που πρέπει να ‘πάρουμε’ σε πέντε μέρες’. Εμείς ωστόσο, νιώθαμε την ανάγκη να σκοράρουμε, σκεπτόμενοι ότι μπορούσαμε να πάρουμε τον τίτλο για ένα γκολ. Αυτό ήταν το λάθος του να είσαι ‘πολύ νέος‘”.
Στην Μπαρτσελόνα έχει χαρίσει 176 γκολ (στην LaLiga Santander σε τέσσερα χρόνια έχει βάλει περισσότερα από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ουδείς πέραν του Μέσι, έχει περισσότερα), έχει πάρει τρία πρωταθλήματα, τέσσερα κύπελλα και ένα Champions League.
” Όταν πήγα εκεί ήξερα πως από τη μία έχω τον Νεϊμάρ και από την άλλη τον Μέσι. Οπότε έπρεπε να κάνω τη ‘βρώμικη’ δουλειά: να τρέχω, να ξεφεύγω από τον αμυντικό μου και να δημιουργώ πλεονεκτήματα για τους συμπαίκτες μου, με δυο σέντερ μπακ πάνω μου. Οι Νεϊμάρ και Μέσι έμεναν με έναν απέναντι τους και όλοι ξέρετε πόσο καλοί είναι στο one on one”.
Σε επίπεδο marketing είναι… λίγο πίσω. Δεν ακούγεται όσο άλλοι που ‘χουν κάνει πολύ λιγότερα. ” Δεν έχω τεράστιο ‘εγώ’. Το να πω ότι είμαι το καλύτερο ‘9αρι’ που ‘χε ποτέ η Μπαρτσελόνα θα είναι χαζό. Για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει την αλήθεια, υπάρχουν πρόχειρα τα στατιστικά”. Εκείνος ξέρει πώς για να παίζει όπου παίζει, έχει την ποιότητα που χρειάζεται για να αντέχει και να ξεχωρίζει. ” Ο κόσμος τονίζει το γεγονός ότι δεν έχω σκοράρει εκτός έδρας στο Champions League, 3-4 χρόνια. Δεν είναι κάτι που με κάνει να χάνω τον ύπνο μου. Ή που έστω με ανησυχεί“.
Στη Βαρκελώνη έμαθε πώς να επιβιώνει ενώ τον κρίνουν όλοι, για όλα -κάθε μέρα. “ Χρειάζεσαι μεγάλη εσωτερική πνευματική δύναμη, για να ξεπερνάς τις δύσκολες στιγμές, όταν τους έχεις όλους από πάνω σου να κατακρίνουν. Αυτή όμως, είναι η πραγματικότητα της Μπαρτσελόνα και προσπαθώ να βοηθώ σε αυτό το κομμάτι τους νέους παίκτες -το έκανε και με τον Φελίπε Κουτίνιο. Είμαστε εκτεθειμένοι. Το μικρότερο πράγμα που κάνουμε γίνεται τεράστιο.
Οι φαν πρέπει να υποστηρίζουν τους παίκτες. Όχι να τους αποδοκιμάζουν. Αν θέλουν να νικήσουμε το Champions League ή οτιδήποτε άλλο, πρέπει να είναι μαζί μας.
Όταν θίχτηκε το όνομα ‘Mέσι’ είχε να πει κάτι πολύ απλό και κατανοητό για να εξηγήσει την περίπτωση αυτού του τύπου. “ Κατεβάζω το κεφάλι, αρχίζω να τρέχω και ξαφνικά εμφανίζεται στα πόδια μου η μπάλα. Τη βλέπω και σκέφτομαι ‘πώς την έστειλε εδώ; Πού ήξερε πού θα φτάσω;‘.
Κάποιες φορές περιμένεις να σου δώσει την μπάλα και υπάρχουν τρεις παίκτες ανάμεσα σε εκείνον και σε εσένα. Σκέφτεσαι λοιπόν, ότι θα την πασάρει αλλού και φεύγεις, ενώ εκείνος έχει βρει τον τρόπο. Και κάνεις λάθος γιατί σκέφτεσαι πως ‘δεν γίνεται να το κάνει ΚΑΙ αυτό’.
Παιχνίδι με το παιχνίδι, χρόνο με το χρόνο, έμαθαν να συνεργάζονται χωρίς καν να κοιτάζονται. Έγιναν φίλοι και γείτονες. Τα παιδιά τους πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο και οι γυναίκες τους είναι συνιδιοκτήτριες εταιρίας που ‘έστησαν’ παρέα. Τις περισσότερες ημέρες, πηγαίνουν με το ίδιο αυτοκίνητο στην προπόνηση. Ξέρει πως τίποτα δεν θα είναι το ίδιο όταν ο Αργεντινός αποσυρθεί.
Στο Λίβερπουλ γεννήθηκαν τα τρία από τα τέσσερα παιδιά του -το τελευταίο είναι κάποιων, λίγων, μηνών. Όλα, συν τη γυναίκα του, Σοφία θέλουν να δουν αυτό το παιχνίδι. ” Τα παιδιά μου δεν έχουν δει ένα ματς του Champions League από το γήπεδο. Σε αυτό μου είπαν όλα πως θέλουν να είναι στις εξέδρες”. Όλα θυμούνται τους στίχους και το ρυθμό του ” You’ ll Never Walk Alone“.
O δημοσιογράφος που του μίλησε, ονόματι Sid Lowe παρατήρησε πως είναι πολύ ήρεμος. ” Όταν δεν είμαι στο γήπεδο” εξήγησε ο 32χρονος, ” ξέρω πως είμαι δυο άνθρωποι, σε έναν. Και ξέρω ότι κάποιες φορές είναι δύσκολο να συμφιλιωθούν. Το βέβαιο είναι πως όταν πατήσω το πόδι μου στο Anfield δεν θα υπάρχουν φιλίες ή αναμνήσεις. Μόνο το πώς θα νικήσει η ομάδα μου“.
Photo: Associated Press
