Κλοπές, πορνό και όπλα: όταν οι παίκτες δεν… στροφάρουν
Κλεμμένο καπάκι τουαλέτας, οδήγηση με σώβρακο, εισαγόμενες ταινίες πορνό, πυροβολισμοί με αεροβόλα, χρονιές με... 15 μήνες, τατουάζ στο μέτωπο, 60% - 60% πιθανότητες. Όταν οι παίκτες δεν "στροφάρουν" το αποτέλεσμα είναι ξεκαρδιστικό. Ή επικίνδυνο.
Στο αθλητισμό, και εν προκειμένω στο ποδόσφαιρο, όταν μιλάμε για υψηλό επίπεδο τότε το τρίπτυχο ταλέντο – δόξα – χρήμα είναι άχαστο. Αυτό πάλι δεν σημαίνει πως η ιστορία των παικτών εξαντλείται στην προπόνηση, το παιχνίδι, την καλή ζωή και την υψηλή κουλτούρα. Αντίθετα, στο πέρασμα των χρόνων υπάρχουν πολλές καταγεγραμμένες περιπτώσεις που δεν έπραξαν ή μίλησαν με τον τρόπο που τους αρμόζει. Τουλάχιστον με αυτόν που θα περίμενες. Με λίγα λόγια, όταν οι ποδοσφαιριστές δεν “στροφάρουν” το αποτέλεσμα είναι ξεκαρδιστικό. Ενίοτε και επικίνδυνο. Μπορεί και συνδυασμός των δύο.
1. Ο Γκλεν Τζόνσον και το καπάκι τουαλέτας
Γουέστ Χαμ, Μίλγουολ, Τσέλσι, Πόρτσμουθ, Λίβερπουλ, Στόουκ Σίτι, εθνική Αγγλίας. Δεν τη λες και άσχημη την καριέρα του Γκλεν Τζόνσον, ούτε και λίγα τα λεφτά που πέρασαν από τα χέρια του. Ούτε η δόξα, ούτε το χρήμα όμως ήταν ικανά να διώξουν το… χούι του. Την περίοδο που έπαιζε στην Πόρτσμουθ έπαιρνε 30.000 λίρες την εβδομάδα. Και αποφάσισε πως ήταν καλή ιδέα να ρισκάρει τη φήμη του για ένα καπάκι τουαλέτας.
Θεωρούσε κοροϊδία να ξοδέψει πολλά σε μια τέτοια αγορά, από την άλλη δεν ήθελε να πάρει και κάτι φτηνιάρικο για να μην τον κακοχαρακτηρίσουν. Τι σκέφτηκε; Να πάρει το ακριβό που ήθελε και να το βάλει μέσα σε ένα κουτί, που στην ταμπέλα είχε τιμή από φτηνότερο μοντέλο! Δεν έμεινε εκεί, αφού θέλησε να κρύψει και ένα σετ με βρύσες κάτω από το νεροχύτη που είχε στα ψώνια του. Έγινε τσακωτός, πλήρωσε κανονικά, τσαλάκωσε την εικόνα του και έφαγε μαζί ένα πρόστιμο 80 λιρών. Ιδιοφυΐα.
2. Ο Πάτισον δεν φορούσε παντελόνια
Γεννημένος στο Γιοχάνεσμπουργκ και σήμερα παίκτης της ερασιτεχνικής South Shields, στα 32 του χρόνια. Κι όμως για τον Μάτι Πάτισον τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Ξεκίνησε από την Ακαδημία της Νιούκαστλ, έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα και πήρε μεταγραφή στη Νόριτς το 2007 αντί 405.000 λιρών. Μια αδυναμία είχε μόνο: τα νυχτοπερπατήματα.
Σε ένα από αυτά, έχασε τ’ αυγά και τα πασχάλια. Μετά από ένα πάρτι, το επόμενο πρωινό πετάχτηκε από το κρεββάτι του, έχοντας αργήσει για την προπόνηση. Τουλάχιστον έτσι νόμιζε. Άρπαξε ότι χρειαζόταν, μπήκε σφαίρα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε για το προπονητικό κέντρο.
Μόνο που είχε ξεχάσει δύο σημαντικά πράγματα: το ένα ήταν το παντελόνι του! Γεγονός που παραξένεψε τον αστυνόμο που τον σταμάτησε για έλεγχο και τον βρήκε με ένα t-shirt, παπούτσια και το… σώβρακο. Το άλλο ήταν ίσως ακόμη σημαντικότερο. Ο Πάτισον βιαζόταν να πάει σε μια προπόνηση που πίστευε πως έχει αργήσει, σε ημέρα που η ομάδα είχε ρεπό, αφού είχε αγωνιστεί την προηγούμενη. Επιστήμονας.
3. Free, στην κυριολεξία
Η αποστολή της Μπνέι Σαχίν πήγαινε στην Ισπανία το 2008, για ένα παιχνίδι του intertoto με αντίπαλο την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Πέντε ποδοσφαιριστές της έκαναν ένα… αθώο λάθος μόλις έφτασαν στα duty-free προϊόντα.
Αμπέντ Ραμπά, Καλέντ Καλάια, Μαχμούντ Κανάντλι, Αλά Αμπού Σαλέ και Μοσα Σαμπάν, έκαναν αμέριμνοι τα free ψώνια τους, αφού πίστεψαν στην κυριολεκτική έννοια της λέξης. Ή έτσι ήθελαν να πιστέψουν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό τουλάχιστον υποστήριξαν όταν τους συνέλαβε η ασφάλεια του αεροδρομίου, με αρώματα αξίας χιλιάδων δολαρίων στις αποσκευές τους. Σπίρτα αναμμένα.
4. Εισαγόμενο πορνό
Ο Πίτερ Στόρεϊ αγωνίστηκε ως αμυντικός μέσος για 13 χρόνια στην Άρσεναλ και άλλα δύο στην Φούλαμ, πριν κρεμάσει τα παπούτσια του. Τα χρήματα, τα αυτοκίνητα, τα κορίτσια που χάρηκε ως ποδοσφαιριστής δεν του προσέφεραν την αδρεναλίνη και την αγωνία που επιθυμούσε, οπότε σκέφτηκε να περάσει στην παρανομία.
Με μια πιασάρικη ομολογουμένως ιδέα, ειδικά για την εποχή, όπου δεν υπήρχε η πρόσβαση στο διαδίκτυο – επομένως ούτε η δυνατότητα άντλησης “πληροφοριών”. Κάπου στα τέλη του ’80 με αρχές του ’90, ο Πίτερ Στόρεϊ είπε να εισάγει ταινίες πορνό. Όχι πολλές, καμιά 20αριά. Δεν έβγαινε, ήθελε κάτι για να… τσοντάρει στο μηνιαίο εισόδημα. Συνελήφθη και πέρασε 28 μέρες στη φυλακή. Οι 8 από αυτές θα ήταν μοναχικές.
5. Κάτι για τη λιγούρα
Ο Τζέισον ΜακΑτίρ υπήρξε ένας αξιόλογος ποδοσφαιριστής. Με 54 συμμετοχές στην εθνική Ιρλανδίας και καριέρα στις Μπόλτον, Λίβερπουλ, Μπλάκμπερν, Σάντερλαντ, Τρανμίρ σε συλλογικό επίπεδο. Ένα θεματάκι με τα μαθηματικά το είχε πάντως. Περνώντας τις αθλητικές του μέρες στο Anfield, ο ΜακΑτίρ σήκωσε μια μέρα το τηλέφωνο για να παραγγείλει πίτσα.
Καλά μέχρι εδώ. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε με την ερώτηση που του έγινε από τον υπεύθυνο του καταστήματος. “Την θέλετε κομμένη σε οκτώ κομμάτια ή τέσσερα;”
Η απάντηση χάρισε στον ΜακΑτίρ μια περίοπτη θέση στις καρδιές των ποδοσφαιρόφιλων, έστω και για λάθος λόγους. “Στα τέσσερα, δεν πεινάω και τόσο πολύ”. Έπος.
6. Με… περικεφαλαία
Σύμφωνοι, τα τατουάζ πάνε πακέτο με τους αθλητές σήμερα. Κανένα πρόβλημα. Περίπου. Βασικά υπάρχει ένα πρόβλημα. Όταν προσπαθείς να κάνεις κάτι πρωτότυπο, αλλά κάτι δεν έχεις σκεφτεί καλά. Όπως στην στην περίπτωση του Νάιλ Ρέιντζερ, παιδί που είχε ταλέντο αλλά κράταγε ομπρέλα.
Ως παίκτης της Νιούκαστλ το 2013, αποφάσισε να “χτυπήσει” το όνομα του στο μέτωπο. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ. Έγινε ανέκδοτο. Του άξιζε. Στα social media στήθηκε ένα μικρό πανηγύρι με το κατόρθωμα του. Οι ποδοσφαιρόφιλοι δεν ξαφνιάστηκαν και πολύ, αφού υπήρχε… δεδικασμένο. Η προηγούμενη απόπειρα του να πρωτοτυπήσει, είχε γίνει με ένα τατουάζ στο εσωτερικό του κάτου χείλους του. Ήταν μια χαμογελαστή φατσούλα. Κλαίμε.
7. Δεν το κάνεις αυτό. Never Ever
Ο Έβερ Μπανέγκα είναι παικταράς. Καμία αμφιβολία. Αλλά δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το Top-10. Την παραμονή της ρεβάνς για τα ημιτελικά του Copa del Rey με την Μπαρτσελόνα τον Φλεβάρη του 2012, ο Αργεντίνος τραυματίστηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός δράσης για τους επόμενους 6 μήνες.
Όχι δεν ήταν στην προπόνηση. Δεν ήταν από απρόσεκτο μαρκάρισμα συμπαίκτη σε “οικογενειακό διπλό”. Δεν στραβοπάτησε. Δεν ήταν η κακιά στιγμή. Ή μήπως ήταν; Ο Μπανέγκα σταμάτησε με το αυτοκίνητο του στο βενζινάδικο για να φουλάρει.
Βγήκε από το όχημα, αλλά είχε ξεχάσει να σηκώσει το χειρόφρενο. Το αυτοκίνητο τσούλησε προς τα πίσω, παγίδευσε το πόδι του Αργεντίνου ανάμεσα στο λάστιχο και το οδόστρωμα και το αποτέλεσμα ήταν ένα κάταγμα κνήμης – περόνης. Σκληρό.
8. Why always you?
Ο Μάριο Μπαλοτέλι δεν χρειάζεται συστάσεις. Σε τίποτα. Σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, είτε με μια ενέργεια του στο γήπεδο, είτε όταν τσακώνεται ακόμη και με ένα φανελάκι προπόνησης. Ταλέντο από τα λίγα, αλλά… μυαλοφυγόδικος. Επικίνδυνος, γενικά. Μπουρλοτιάζει τα αποδυτήρια ή και το ίδιο του το σπίτι.
Το 2011 ο Super Mario αποθήκευσε ντουζίνες από βεγγαλικά και εκτοξευτήρες στην πολυτελή έπαυλη που έμενε. Τα ήθελε για το πάρτι που ετοίμαζε. Όταν μαζί με έναν φίλο του προσπάθησε να τα πυροδοτήσει, το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει μια μεγάλη φωτιά που προξένησε ζημιές 400.000 λιρών στην έπαυλη! Φυσικά, η πυροσβεστική έσπευσε να σώσει την κατάσταση. Την επόμενη μέρα, ο Ιταλός φορ ατάραχος σκόραρε δύο γκολ στο ντέρμπι του Μάντσεστερ, ως παίκτης της Σίτι και κόντρα στη Γιουνάιτεντ. Μπαλοτέλι είσαι, τίποτα περίεργο.
9. Το “αεροβόλο του Θεού”
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είναι… ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ο τρόπος που έχει απασχολήσει τον ποδοσφαιρικό πλανήτη ήταν πολυποίκιλος, ποτέ βαρετός. Το μακρινό 1994, έξω από την κατοικία του στο Μπουένος Άιρες, το “χέρι του Θεού” εμφανίστηκε ξανά. Αυτή τη φορά όχι για να σκοράρει, αλλά με το χέρι στη σκανδάλη.
Φωτογράφοι και δημοσιογράφοι ήταν μαζεμένοι στα πέριξ της οικίας του Ντιεγκίτο. Δεν γούσταρε. Ξεκάθαρα. Έτσι είπε να βγάλει το αεροβόλο και να πυροβολήσει τους εκπροσώπους του Τύπου, για καταπάτηση ξένης περιουσίας. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Seems legit.
10. Ο Κόουλ αστόχησε. Ευτυχώς
Τον Φεβρουάριο του 2011, στο προπονητικό κέντρο της Τσέλσι, ο Άσλεϊ Κόουλ θέλησε να κάνει μια ακόμη προπόνηση. Όχι ποδοσφαιρική. Αποφάσισε να βγάλει το 22άρι αεροβόλο του και να παίξει σαν παιδί. Μια σφαίρα δεν άργησε να συναντήσει τον Τομ Κόουαν, έναν φοιτητή που έτυχε να βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από τον Κόουλ.
Στον άτυχο νέο παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και ο δράστης υποστήριξε πως δεν ήξερε ότι το αεροβόλο ήταν γεμάτο. Ευτυχώς ο Κόουλ δεν στόχευσε σωστά, σε διαφορετική περίπτωση θα γύρευε το δίκιο του με πορτοκαλί φόρμα. Θα του πήγαινε.
ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΑΣΑΣ
Για επιδόρπιο, ακολουθούν ορισμένες εκπληκτικές ατάκες ποδοσφαιριστών ή προπονητών, που έγραψαν ιστορία στο πέρασμα των χρόνων. Καλή τύχη.
“Ο Τζίμι Τραορέ έπρεπε να προσαρμοστεί στον αγγλικό τρόπο παιχνιδιού και το κατάφερε πηγαίνοντας δανεικός στη Λανς” – Ίαν Ρας.
“Δεν κατάφερα να εγκατασταθώ στην Ιταλία, ήταν σαν να ζω σε ξένη χώρα” – Ίαν Ρας.
“Ο Άλεξ Φέργκιουσον είναι ο καλύτερος προπονητής που είχα σε αυτό το επίπεδο. Βασικά, είναι ο μόνος προπονητής που είχα σε αυτό το επίπεδο. Αλλά είναι ο καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ” – Ντέιβιντ Μπέκαμ.
“Θέλω σίγουρα να βαφτιστεί χριστιανός ο Μπρούκλιν, αλλά δεν ξέρω σε ποια θρησκεία” – Ντέιβιντ Μπέκαμ.
“Πήρα 14 κίτρινες κάρτες φέτος. Οι οκτώ από αυτές ήταν δικαιολογημένες, οι άλλες επτά συζητήσιμες” – Πολ Γκασκόιν.
“Μια χρονιά έπαιζα 15 συνεχόμενους μήνες” – Φραντς Μπεκενμπάουερ.
“Νομίζω πως Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία και Αγγλία θα είναι μαζί με την Βραζιλία στα ημιτελικά” – Πελέ.
“Έχω ένα καλό ρεκόρ εκεί. Έπαιξα μια φορά, κέρδισα μια φορά. Ελπίζω να συνεχιστεί και μετά το ματς του Σαββάτου” – Στίβεν Τζέραρντ.
“Το αγαπημένο μου είδος τυριού, είναι το λιωμένο” – Στίβεν Τζέραρντ.
“Θα ήθελα να στείλω χαιρετίσματα στους γονείς μου, ιδιαίτερα στον πατέρα μου και τη μητέρα μου” – Σεμπάστιαν Τσιμίροτιτς.
“Κάνω συνέχεια αυτοκριτική, ειδικά στον εαυτό μου” – Σεμπάστιαν Τσιμίροτιτς.
“Δεν έχει σημασία αν είναι το Μιλάνο ή η Μαδρίτη, αρκεί που είναι στην Ιταλία” – Αντρέας Μέλερ.
“Οι πιθανότητες μας να φτάσουμε στον τελικό είναι 50% – 50%. Ή 60% – 60%” – Ράινερ Κάλμουντ.
“Επωφελούμαστε πλήρως από το αβαντάζ έδρας, ειδικά όταν παίζουμε στην έδρα μας” – Κάρστεν Ράμελοβ.
“Πιστεύω δεν θα χάναμε το παιχνίδι αν είχε λήξει 1-1” – Ούλι Χένες.
“Ακόμη κι αν υπάρχει μόνο ένα ματς και είμαστε 12 βαθμούς πίσω, ακόμη το πιστεύουμε. Πρέπει να παλέψουμε, ποτέ δεν ξέρεις” – Τζο Χαρτ.
“Είμαι όσο χαρούμενος γίνεται να είμαι. Αλλά έχω υπάρξει και περισσότερο χαρούμενος” – Ούγκο Εχιόγκου.
“Έχω μόνο έναν πνεύμονα, όπως όλοι” – Φρανσίσκο Ρόχας.
“Είμαι πολύ χαρούμενος για το ντεμπούτο μου. Πήγα καλά και δόξα τον θεό, κατάφερα να τραυματίσω τον Φραντσέσκολι” – Λουίς Τσαβαρία.
“Καταλαβαίνω γιατί απολύουν προπονητές. Επειδή χάνουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί μας προσλαμβάνουν. Είμαι μυστήριο, σαν την συνταγή της Coca Cola” – Μανουέλ Λίγιο.
“Το να μην πάρεις ρίσκα είναι ό,τι πιο ρισκαδόρικο μπορείς να κάνεις. Έτσι, για να αποφύγω τα ρίσκα, θα πάρω ρίσκα” – Μανουέλ Λίγιο.
“Είναι σημαντικό ότι φέρνει μια καθαρή γραμμή στη ζωή του τώρα” – Λόταρ Ματέους για την ομολογία του Κρίστοφ Ντάουμ στην χρήση κοκαΐνης.
“Ήμασταν στην άκρη του γκρεμού, αλλά ευτυχώς κάναμε ένα βήμα μπροστά” – Ζοάο Πίντο.
Photo by Arthur Mola/Invision/AP, Sang Tan, Scott Heppell, Rebecca Blackwell, John Locher