ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός: Λύνοντας τη ζώνη, πήρε το Κύπελλο ο ΠΑΟ
Ο Παναθηναϊκός άντεξε στην 'ασφυξία' που προκάλεσε η ζώνη του ΠΑΟΚ στο 2ο μέρος του τελικού, βρήκε τις λύσεις και πήρε το Κύπελλο Ελλάδος για 19η φορά στην ιστορία του.
Η ζώνη 2-3 του ΠΑΟΚ αποδείχθηκε μια καλή ιδέα του Ηλία Παπαθεοδώρου, όχι τόσο όμως για να πάρει η ομάδα του το τρόπαιο. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε αντίδραση, βρήκε τις λύσεις κυρίως με τα επιθετικά ριμπάουντ και την ευστοχία του από τη γραμμή των βολών και πήρε το Κύπελλο Ελλάδος για 19η φορά στην ιστορία, επικρατώντας στον τελικό με 79-73.
Ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει τα περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα στη διαδρομή του θεσμού από το 1976 και μετά, κανείς όμως δεν είπε ότι βαρέθηκε. Ειδικά σε μια χρονιά όπου η Ευρώπη δεν είναι τόσο… ευχάριστη για τους ‘πράσινους’, οι εγχώριοι τίτλοι αποτελούν ένα ισχυρό αντιβιοτικό. Δεν θεραπεύει πλήρως τις ασθένειες, ρίχνει όμως τον πυρετό και την… γκρίνια.
Ο ΠΑΟΚ έμεινε με την … όρεξη και την προσπάθεια που κατέβαλλε, ομολογουμένως σπουδαία μετά από το 1ο ‘καταστροφικό’ δεκάλεπτο, όπου βρέθηκε να χάνει ακόμη και με 19 πόντους διαφορά (8-27).
Ήταν το διάστημα της απόλυτης κυριαρχίας των ‘πρασίνων’ που έδειχναν ότι θα ‘καθαρίσουν’ εύκολα τον τελικό, επιβεβαιώνοντας εξ αρχής τα προγνωστικά. Ο Παναθηναϊκός, με οδηγό τον Καλάθη, φουριόζο τον Τόμας και τον Λάνγκφορντ μετά από καιρό σε φουλ εγρήγορση, έμοιαζε να μην έχει κανένα πρόβλημα. Καθώς, μάλιστα, ο Γκιστ έδειξε (στο ξεκίνημα) να έχει δυνάμεις, το ματς παρά λίγο να εξελιχθεί σε μια προπόνηση της αθηναϊκής ομάδας.
Προφανώς, ο χρόνος για να ανασκουμπωθεί ο ΠΑΟΚ υπήρχε. Και η διάθεση εκ μέρους των παικτών του να επιστρέψουν. Ο προπονητής τους, ξέροντας ότι το μακρινό σουτ δεν είναι… η σπεσιαλιτέ των αντιπάλων του, επιστράτευσε τη ζώνη. Νωρίτερα, χάρη στα επιθετικά ριμπάουντ, είχε ρίξει τη διαφορά κάτω από τους 15 πόντους, με τον Γκάρετ να κάνει θραύση και να κουράζει τον Γκιστ.
Ταυτόχρονα, ο ΠΑΟΚ έδειξε για μια ακόμη φορά ότι του αρέσει το ζην επικινδύνως. Οι δυο περιφερειακοί του, Χάτσερ και Γκος, δεν διστάζουν να σουτάρουν κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Το… μπουμπουνάνε το τρίποντο και όποιον πάρει ο Χάρος. Αν αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, πραγματικά είναι ασυναγώνιστοι.
Το σύνθημα, μάλιστα, έδωσε ο Τζόουνς με τα επίσης ‘τρελά’ σουτ του, ειδικά εκείνο στην εκπνοή του 3ου δεκαλέπτου όταν μείωσε στον πόντο και οριστικοποίησε την αίσθηση ότι θα βλέπαμε ένα τελευταίο δεκάλεπτο γεμάτο από σασπένς.
Με αυτά τα μεγάλα σουτ ζει και πεθαίνει ο ΠΑΟΚ. Τα περισσότερα είναι… εκτός προγράμματος, οπότε ένα τέτοιο επιχείρησε και ο Γκος στα 36”, προσπαθώντας να μειώσει στον πόντο.
Ο Παναθηναϊκός έδειχνε στατικός απέναντι στη ζώνη, δοκίμαζε χωρίς λόγο να σουτάρει άστοχα τρίποντα, πέφτοντας στην παγίδα της συγκεκριμένης άμυνας, που απαιτεί κίνηση χωρίς την μπάλα και περισσότερο την μπάλα μέσα (παρά έξω) στη ρακέτα.
Τα επιθετικά ριμπάουντ (από Παπαπέτρου-Τόμας), ένα καλάθι του Γκιστ από ασίστ του Καλάθη συν τις βολές που πήρε και ευστόχησε, κράτησαν τον Παναθηναϊκό σε θέση ισχύος, έστω κι αν κάποια στιγμή βρέθηκε στο -3 (70-67).
Ο Καλάθης ήταν για μια ακόμη φορά ο ‘μαέστρος’ και έπρεπε να μείνει σχεδόν 35 λεπτά στο παρκέ (με πρόβλημα στο πέλμα μάλιστα) ενώ στο απόλυτο μηδέν του Κιλπράτρικ, αντιπαρατάχθηκαν οι 17 πόντοι του Λάνγκφορντ που είναι και ‘μανούλα’ σε τέτοια παιχνίδια. Ο Χάτσερ ήταν ο κορυφαίος του ΠΑΟΚ που συνήλθε από το κάκιστο ξεκίνημά του και αντέδρασε κάνοντας τον τελικό συναρπαστικό για τα 4.000 παιδάκια που το παρακολούθησαν…
Photo credits: Eurokinissi, Motion Team
