Τα Paradise Papers αποκάλυψαν το… αεροπλανικό κόλπο του Λιούις Χάμιλτον

Το όνομα του Λιούις Χάμιλτον φιγουράρει στα Paradise Papers. Τα έγγραφα που αναφέρονται σε οικονομικούς – φορολογικούς παράδεισους, που εμμέσως πλην σαφώς επιτρέπουν τη φοροδιαφυγή – φοροαπαλλαγή και ήρθαν στον αφρό από μια ενδελεχή δημοσιογραφική έρευνα και στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν κατ’ αποκλειστικότητα από το News247, το Ραδιόφωνο 24/7 και το Έθνος.

Τι μας αποκάλυψαν για τον Βρετανό παγκόσμιο πρωταθλητή της Formula 1;

Πως δηλώνοντας στο Νησί του Μαν (εξαρτώμενο εδάφος του Βρετανικού Στέμματος στην Ιρλανδική Θάλασσα) το υπερπολυτελές αεροσκάφος που αγόρασε έναντι 27 εκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο απέφυγε την καταβολή του φόρου προστιθέμης αξίας, αλλά έλαβε… επιστροφή φόρου!

Το σχέδιο ήταν καλά μονταρισμένο.

Στις αρχές του 2013, σύμβουλος της εταιρίας λογιστικής “Ernst & Young” είχε ιδιωτική συνάντηση με το τελωνείο του Νησιού του Μαν, στην οποία συζητήθηκε η απαιτούμενη δομή του συστήματος, ώστε ο Χάμιλτον να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο.

Μέσα σε δύο εβδομάδες το πλάνο είχε εγκριθεί και ο Χάμιλτον μαζί πετούσε για το Νησί του Μαν.

Μετά την άφιξή του σε ευρωπαϊκό έδαφος, άρχισε η διαδικασία σύστασης εταιριών, προκειμένου οι πτήσεις να γίνονται χωρίς φορολογική επιβάρυνση. Η “Appleby”, με τη συνδρομή της “Ernst & Young”, χρησιμοποίησαν τη μέθοδο που εφαρμόζεται από όλους τους πελάτες τους που διαθέτουν κι αυτοί ιδιωτικά τζετ και γιοτ.

Τι έκαναν; Δήλωσαν ότι το αεροσκάφος ανήκει της “Stedata-alth Aviation Ltd”, εταιρίας με έδρα τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Με κόστος 140.000 ευρώ ετησίως, το τζετ επινοικιάστηκε στην εταιρία “Stedata-alth (IOM) Ltd” με έδρα το Νησί του Μαν, η οποία ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2013. Η “Stedata-alth (IOM) Ltd” συνέχισε το leasing, αυτήν τη φορά δίνοντας το αεροσκάφος σε μία κανονική επιχείρηση, η οποία ανήκει στον τομέα της αεροπλοήγησης. Το αντίτιμο του leasing του αεροσκάφους είναι περί τις 140.000 ευρώ, ώστε η “Stedata-alth (IOM) Ltd” να λογίζεται από την Εφορία του Ηνωμένου Βασιλείου ως κανονική επιχείρηση με σκοπό το κέρδος.

Η αγγλική εταιρία ήταν αυτή από την οποία ένας ιδιώτης – πελάτης θα μπορούσε να νοικιάσει το αεροσκάφος για να πραγματοποιήσει τα επαγγελματικά ή αναψυχής ταξίδια του. Ο μοναδικός που νοίκιασε τι κατακόκκινο Bombardier ήταν, ως διά μαγείας, ο Λιούς Χάμιλτον φυσικά.

Πλήρωνε δηλαδή τον εαυτό του και το μοναδικό πραγματικό έξοδο της συγκεκριμένης συνδιαλλαγής ήταν το ποσό που έμενε στα ταμεία της αγγλικής εταιρίας από την ενοικίαση του τζετ.

Από τη στιγμή που οι υπεράκτιες εταιρίες λογίζονταν ως επιχειρήσεις leasing από τις εφοριακές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου, θα έπρεπε να εξαιρεθούν από τον ΦΠΑ.

Όπως ισχύει με κάθε ελεύθερο επαγγελματία έτσι και οι εταιρίες του Χάμιλτον έκαναν αγορές χονδρικής σε είδη απαραίτητα για την εργασία τους, στην περίπτωση αυτή το αεροσκάφος, ενώ τους επιστρεφόταν το ΦΠΑ από τα τρέχοντα έξοδα. Εν προκειμένω, το ΦΠΑ που πληρώνει κάθε κάτοχος αεροσκάφους στα αεροδρόμια όλων χωρών στις οποίες χρησιμοποιεί αεροδιαδρόμους, τελωνεία, κέντρα εναέριου ελέγχου και γενικώς υπηρεσίες που υφίστανται από την φορολόγηση των πολιτών τους.