Ο Στέφανος Τσιτσιπάς ανταμώνει με την ιστορία στη Μελβούρνη
Το όνειρο συνεχίζεται! Από τη μία με την ορμή της πρόκρισης επί του Φέντερερ και από την άλλη με το ένστικτο ο Στέφανος Τσιτσιπάς προκρίθηκε στην κορυφαία τετράδα του Αυστραλιανού Όπεν.
Οι Αυστραλοί σχολιαστές, λίγα δευτερόλεπτα μετά την πρόκριση του Στέφανου Τσιτσιπά επί του Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγκούτ 3-1 (7-5, 6-4, 4-6, 7-6 [2]), δεν φείσθηκαν ενός χαρακτηρισμού που μοιάζει ιεροσυλία: “Βρισκόμαστε μπροστά στον πιο σημαντικό τενίστα από την εποχή του Ρότζερ (Φέντερερ) και του Ράφα (Ναδάλ). Είναι η φυσιογνωμία, το χάρισμα”.
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς προφανώς και είναι ο πρώτος Έλληνας που θα παίξει στα ημιτελικά ενός Major, αλλά είναι και ο νεότερος τενίστας που θα παίξει στα ημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν από το 2003, όταν έφτασε σε αυτά ο Άντι Ρόντικ.
Η επικράτηση του υπέροχου διασκεδαστή Ιρανού Μανσούρ Μπαϊράμι και του Αυστραλού Μαρκ Φιλιππούση έναντι του Κροάτη Γκόραν Ιβανίσεβιτς, του μόνου wild-carded που έχει κατακτήσει το Γουίμπλεντον, και του Νοτιοαφρικανού Γουέιν Φερέιρα στο διπλό Ανδρών των βετεράνων, σε 57 λεπτά (το σετ στους βετεράνους λήγει στα 4 games) σηματοδότησε την αντίστροφη μέτρηση του σπουδαιότερου παιχνιδιού στην ιστορία του ελληνικού τένις.
Είναι η ευχή και η κατάρα του πρωταθλητισμού, η μνημειώδης δήλωση του Νίκου Γκάλη μετά την πρόκριση της Ελλάδας επί της Ιταλίας στον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του 1987: “Η πιο μεγάλη μέχρι την επόμενη”.
Στη ‘Rod Laver Arena’, λοιπόν, έπιασαν στασίδι ο Στέφανος Τσιτσιπάς και ο Ισπανός Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγκούτ, δύο από τα πρόσωπα που καθιστούν ξεχωριστό το τρέχον Αυστραλιανό Όπεν, για τον πρώτο προημιτελικό, με τον καλοκαιρινό ήλιο της Μελβούρνης κυρίαρχο σε κάθε περίπτωση, λίγο πριν φτάσει το μεσημέρι στην πόλη. Κι ενώ ο Ράφα Ναδάλ ήταν προγραμματισμένο να αντιμετωπίσει τον γερό Αμερικανό Φράνσις Τιαφόε τη νύχτα, αφού η εθνική ηρωίδα (και νικήτρια στο ματς του τρίτου γύρου επί της Μαρίας Σάκκαρη, αλλά και θύτης στο πρόωρο αντίο της Μαρία Σαραπόβα) Άσλεϊ Μπάρτι επρόκειτο να ανταμώσει, στην αρχή του απογευματινού προγράμματος, με την Τσέχα Πέτρα Κβίτοβα, τα ξημερώματα της Τρίτης, για την Ελλάδα, αντάμωσαν δύο τενίστες οι οποίοι έπαιζαν τον πρώτο ημιτελικό της καριέρας τους.
Κι αν για τον Στέφανο Τσιτσιπά αυτό προέκυψε από έναν άνευ προηγουμένου θρίαμβο επί του Ρότζερ Φέντερερ το πρωί της Κυριακής, σε ένα ματς για το οποίο πολλά δάχτυλα σε όλο τον κόσμο πληκτρολόγησαν χιλιάδες λέξεις, ο Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγκούτ, στα 30 του, έσπασε μία γρουσουζιά, τρόπον τινά, με το επικό 3-2 επί του περυσινού φιναλίστ Μαρίν Τσίλιτς και αφού απέκλεισε τον Άντι Μάρεϊ: έχει σε κάθε Major (Ρολάν Γκαρός, Γουίμπλεντον, US Open) από δύο φορές συμμετοχή στον τέταρτο γύρο, πλην του Αυστραλιανού Όπεν, που είχε μία, το 2016. Τότε είχε αποκλείσει τον… Τσίλιτς στον τρίτο γύρο και είχε αποκλειστεί στα 5 σετ από τον Τόμας Μπέρντιχ, ο οποίος, με τη σειρά του, έχασε από τον Ρότζερ Φέντερερ, που έχασε από τον Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος νίκησε τον Άντι Μάρεϊ για να πάρει το έκτο Αυστραλιανό Όπεν του και 11ο Major της καριέρας του.
Ο Αγκούτ έκανε σχετικά αργά το ξεπέταγμά του στο τένις, ουσιαστικά κάπου στα 25 του και τώρα, στα 30, είχε ήδη πετύχει την πιο σημαντική διάκρισή του.
Top spin
Την οποία από την αρχή της αναμέτρησης θέλησε να επεκτείνει. Ο Τσιτσιπάς, που κατανοούσε λιγότερες από 48 ώρες πριν ότι έπρεπε να κρατήσει το πρώτο game της αναμέτρησης με τον Ρότζερ Φέντερερ, έπεσε σε ατραπό. Ο Αγκούτ βασίστηκε στο γεγονός ότι από τα έξι σερβίς του αντιπάλου του στο πρώτο game τα πέντε ήταν δεύτερα και μάλιστα σχετικά μικρού δείκτη δυσκολίας. Τα πρώτα return forehand του Αγκούτ έπιασαν τον Τσιτσιπά απροετοίμαστο και ο παίκτης που κράτησε σε 14 break points τον Ρότζερ Φέντερερ διψασμένος βρέθηκε να έχει δεχθεί break στο πρώτο game του παιχνιδιού.
Αυτό τον ξύπνησε από το λήθαργο, αν και ο Αγκούτ, που είχε ήδη παίξει τρεις five-setters στο Αυστραλιανό Όπεν και, άρα, πολύ περισσότερο χρόνο (843 λεπτά έναντι 736) από τον Τσιτσιπά, έμοιαζε να ξέρει πώς να χειριστεί τις καταστάσεις. Βεβαίως, υπήρχε ένας αστερίσκος. Η ανάγκη να κρατήσει ο Τσιτσιπάς το πρώτο game επί του Αγκούτ ήταν λιγότερο έντονη από το προηγούμενο παιχνίδι του. Αυτό που υπήρχε ανάγκη να κάνει, ήταν να λύσει το πρόβλημα του δεύτερου σερβίς, που δεν πήγαινε καλά, αφού ο Ισπανός βρισκόταν συνεχώς σε επιθετική θέση.
Οι επιστροφές στα πόδια του Τσιτσιπά έδιναν στον Αγκούτ την ευκαιρία να ανοίγει το κορτ και να βάζει τον αντίπαλό του να παίζει slice backhand πολύ ψηλότερα από το ύψος του φιλέ, που σήμαινε ότι θα έβρισκε το χρόνο, ακόμα κι αν το μπαλάκι προσγειωνόταν στην πλευρά του backhand του, να κινηθεί ώστε να το βρει στο forehand. Αυτά τα inside out forehands ήταν που του έδωσαν εξαρχής το προβάδισμα, πριν, τουλάχιστον, ο Τσιτσιπάς χρησιμοποιήσει με μεγαλύτερη συνέπεια το top spin, βρει εύκολους πόντους στο πρώτο σερβίς του -όπως οι τρεις διαδοχικοί άσοι στο πέμπτο game- και γίνει πιο ακριβής με το backhand στην ευθεία, ώστε να του δώσει winners και όχι απλώς να χρησιμεύει ως χτύπημα προσέγγισης.
Όσο ο Τσιτσιπάς βελτίωνε το παιχνίδι του, ο Αγκούτ γινόταν λίγο πιο φανερό ότι η πίεση από έναν πιο ψηλό και δυνατό αθλητή τον δυσκόλευε. Τα βαριά φάλτσα έδωσαν εξ αρχής την ευκαιρία στον Τσιτσιπά να ανέβει στο φιλέ. Τον πρώτο break point του στο 2-1 διαδέχθηκαν άλλοι δύο στο 4-3, μία ευκαιρία που, με μία θαυμάσια λόμπα σε αμυντική κίνηση, η οποία υποχρέωσε τον Αγκούτ σε ένα εναέριο forehand που έφυγε έξω από την πλάγια γραμμή, δεν άφησε να πάει χαμένη. Ο Τσιτσιπάς βρήκε ένα άνετο game στο σερβίς του και έπειτα, συνεχίζοντας να πιέζει τον Αγκούτ στο backhand του, βάζοντάς τον σε στάση ανισορροπίας, μειώνοντας το χρόνο αντίδρασής του και αναγκάζοντάς τον να επιστρέφει με το σώμα του μπροστά από το μπαλάκι, έφτασε και στο δεύτερο break, το οποίο του έδωσε, αν όχι ανέλπιστα τουλάχιστον όχι προσδοκώμενα, το πρώτο σετ, 7-5.
Οι φόβοι ότι άδειασε από την αναμέτρηση με τον Ρότζερ Φέντερερ ήταν πια παρελθόν, αλλά θέματα συγκέντρωσης παρέμειναν, τα οποία ο Τσιτσιπάς πλήρωσε στο δεύτερο σετ. Το χαμένο smash που έδωσε στον Αγκούτ την ευκαιρία να πάρει το πρώτο game, επαναλήφθηκε στο δεύτερο, μαζί με ένα double fault στο 15-15 του 1-1, που έδωσε το προβάδισμα στον Ισπανό και τον οδήγησε στο break, το οποίο ήταν ζωογόνο για τον ίδιο.
Ο Τσιτσιπάς ασφαλώς είχε τις στιγμές του, κάποια υπέροχα drop shots κυρίως, το ένα μάλιστα δημιουργημένο από slice, αλλά το δεύτερο σερβίς ήταν το κακό σπυρί. Στην πλειοψηφία των ράλι που έπαιξαν από δεύτερο σερβίς, ο Αγκούτ υπερίσχυε. Ο Αγκούτ τού χαλούσε και το σερβίς στη μέση του δικού του μέρους του κορτ, ενώ και το backhand δεν βίωνε πιένες. Χαρακτηριστική είναι μία στιγμή στο πρώτο game του τρίτου σετ, με τον Αγκούτ να έχει ήδη ισοφαρίσει, 6-4, όταν προτίμησε να παίξει ένα διαγώνιο backhand πάνω στον Ισπανό αντί να το ρίξει στην ανοικτή ευθεία.
Κι ενώ τελείωσε το δεύτερο σετ με το καταπληκτικό 32/35 στο πρώτο σερβίς και το καταστροφικό 11/28 στο δεύτερο, το τρίτο σετ αποδείχθηκε εκατόμβη και για το πρώτο, το οποίο έχασε το βάθος του και, άρα, την πίεση που ασκούσε στον Αγκούτ. Στο game που έβαλε τον Ισπανό μπροστά, 3-2, ο Τσιτσιπάς έκανε double fault νωρίς, ενώ είχε ήδη χάσει στο τρίτο σετ 6 πόντους στο πρώτο σερβίς του, τους διπλάσιους σε σχέση με τους 3 που είχε απεμπολήσει στα δύο πρώτα. Επίσης, από το πέμπτο game του τρίτου σετ είχε μείνει χωρίς challenges, κάτι που όπως φαίνεται και από τις δύο περιπτώσεις που χρειάστηκε να χτυπήσει δεύτερο σερβίς εξαιτίας της ποινής για το ότι άργησε, τον απελευθέρωσε.
Ο Μπαουτίστα Αγκούτ, που μπορούσε μέχρι το 4-3 του σετ να υπερηφανεύεται για το ότι ‘υπνώτισε’ τον Τσιτσιπά, αναγκάζοντάς τον σε κάποιες περιπτώσεις να παίζει νωθρά, μπορεί να έμεινε πιστός στο πλάνο του, αλλά ο αντίπαλός του γύρισε στο box του και εξέφρασε την πεποίθησή του ότι θα του σπάσει το σερβίς. Άλλος τενίστας επέστρεψε στον αγωνιστικό χώρο της Rod Laver, γεμάτος εμπιστοσύνη για τα χτυπήματά του. Ο Τσιτσιπάς άρχισε και πάλι να γεμίζει με πίεση τον Αγκούτ, να του δίνει όλα τα χτυπήματα που μπορούσε να αντέξει και, κυρίως, να αφήσει έξω το παιχνίδι επίδειξης που του είχε κοστίσει δύο βόλεϊ και ένα είδος ραθυμίας.
Σχεδόν όπως τελείωσε το πρώτο σετ, ο Τσιτσιπάς βρέθηκε να ανεβάζει επίπεδο συγκέντρωσης στους πόντους που μπορούσε να διεκδικήσει, να κάνει πολλά σπριντ ειδικά στη δική του εξωτερική γραμμή και σε θέση άμυνας και να βάζει τον Αγκούτ, που είχε ήδη σχεδόν 14 ώρες τένις και ακουμπούσε τις 16,5, σε διλήμματα που δεν μπορούσε να αποφασίσει. Από τη στιγμή που βρήκε το βάθος στο backhand του και επανήλθε σε ένα δείκτη έντασης που δεν… αγοράζεται, αλλά πάει μαζί με τη νεότητα, έκλεισε σε έναν κυκλώνα τον Ισπανό και όταν πρόλαβε το τελευταίο drop shot του σετ, ‘κλείδωσε’ το προβάδισμά του, 6-4, με ένα θαυμάσιο slice πάνω στη γραμμή.
Αυτήν τη φορά το προβάδισμα ήταν ανέλπιστο, αλλά έδειξε ότι όταν ο Τσιτσιπάς ανέβαζε την εξαγωγή ενέργειας ο Αγκούτ, που έκανε εξαιρετική διανομή δύναμης, δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει. Το μείζον ερώτημα ήταν: θα παρουσίαζε το ίδιο πρόσωπο στο τέταρτο σετ ή θα υπέβαλε τον εαυτό του στη διαδικασία του ρίσκου ενός πέμπτου σετ; Δεν υπήρχε ερώτημα για το ότι σχεδόν επένδυε στην απελπισία, όταν τα πάντα φαίνονταν χαμένα και ότι ανέβαζε το παιχνίδι του όταν ένιωθε την απειλή.
Η ανάσταση του σερβίς
Σε όλους τους δείκτες που απεικονίζουν την ποικιλομορφία ενός τενίστα, ο Τσιτσιπάς, που είχε εξ αρχής το αυστραλιανό κοινό με το μέρος του, λες και μετά τον Φέντερερ έγινε το αγαπημένο παιδί της Μελβούρνης, της πόλης που κατοικούν οι περισσότεροι Έλληνες πλην της Αθήνας, υπερείχε του Αγκούτ. Στους άσους, στους winners, ακόμα και στα αβίαστα λάθη, που όσο δείχνουν το επίπεδο συγκέντρωσης αναδεικνύουν και τους κόπους που είναι διατεθειμένος να πληρώσει ένας τενίστας.
Ο Αγκούτ, ένας αθλητής εμπιστοσύνης, μπροστά στον αντίπαλό του ήταν συμβατικής τεχνολογίας, ακόμα κι αν υπερείχε στο κομμάτι του forehand ή έστω της μηχανικής κίνησής του. Ο Τσιτσιπάς, από την άλλη, είχε ένα αναμμένο σπίρτο στο χέρι και ήταν έτοιμος να το ρίξει στο λαδωμένο δάπεδο ενός βενζινάδικου.
Στο έκτο game του τέταρτου σετ έκανε δύο συνεχόμενες challenges, καταδικασμένες να αποτύχουν, λες και προέβη σε αυτήν την κίνηση από πρόληψη. Ο Αγκούτ, από τη μεριά του, δεν έχασε το κουράγιο του. Ό,τι η κούραση έφερε μαζί της το αγκάλιασε και συνέχισε να ψάχνει τις ευκαιρίες του, να κερδίζει όλους τους πόντους που μπορούσε, να εκμεταλλεύεται ακόμα και την ορμή του Τσιτσιπά, υπολογίζοντας τους φυσικούς νόμους. Ακόμα και στο γεγονός ότι το σετ είχε γρήγορη ροή μπορούσε να το βαφτίσει πλεονέκτημα, υπό την έννοια ότι όσο πιο γρήγορα τελείωναν οι πόντοι τόσο περισσότερη ενέργεια μπορούσε να διαφυλάξει. Το τέταρτο σετ δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Στα έξι games που σέρβιρε, ο Έλληνας τενίστας παραχώρησε τρεις πόντους, μεταξύ αυτόν μόλις έναν σε 11 δεύτερα σερβίς.
Το tie break
Ο Τσιτσιπάς έφτασε στον πρώτο match point με ένα double fault του Αγκούτ, ο οποίος ανταπέδωσε στο επόμενο καταπληκτικό ράλι με ένα εντυπωσιακό, για τη στιγμή, forehand στην ευθεία πάνω στη γραμμή. Την αμέσως επόμενη στιγμή, ο μακρυμάλλης τενίστας σπατάλησε την τελευταία challenge του και οι δύο τους πήγαν στο tie break. Ο Τσιτσιπάς, έχοντας νικήσει σε 4 στα 5 στο τουρνουά, είχε το προβάδισμα απέναντι στον Ισπανό, που είχε 0 στα 4. Και φάνηκε, ειδικά στο smash που το μπαλάκι ήταν πίσω του και έκανε το mini break, ότι η ακολουθία θα τηρούνταν.
Το θαυμάσιο backhand στην ευθεία, αμέσως μετά, τον έφερε 4 πόντους μακριά από την πρόκριση στα ημιτελικά. Όμως, έδωσε και τα δύο mini break πίσω, με δύο αβίαστα λάθη στο σερβίς του. Ο Αγκούτ χρεώθηκε με ποινή για καθυστέρηση στο σερβίς και ο Τσιτσιπάς έκανε ξανά mini break, με ένα υπέροχο forehand στην ευθεία. Όταν η λόμπα του προσγειώθηκε μέσα στο χώρο του Αγκούτ, ο οποίος δεν τόλμησε το smash, το βόλεϊ στην ευθεία τον έβαλε μπροστά 6-2.
Ο Τσιτσιπάς σέρβιρε τόσο ώστε ο Αγκούτ να μην μπορέσει να επαναφέρει στο νομότυπο χώρο δράσης, ενώ μετά τα ‘σήκωσέ το το γ…νο’, η προσπάθεια του Ισπανού για drop shot κατέληξε στο φιλέ, ο Έλληνας ξάπλωσε στο έδαφος και αργότερα, στη συνέντευξη με τον παλαίμαχο Τζίμι Κούριερ, σχολίασε ότι “το μόνο που λείπει είναι ο Αντετοκούνμπο εδώ”, ενώ παρακίνησε το κοινό στη ‘Rod Laver Arena’ να κάνει subscribe στο λογαριασμό του στο youtube, που είναι γεμάτος από ταξιδιωτικά βίντεο.
Μακριά από στειρότητες, ο Στέφανος Τσιτσιπάς ζει τη μοναδική στιγμή που είναι νέος, σπουδαίος και που το ονοματεπώνυμό του και η χώρα καταγωγής του ταξιδεύει πιο γρήγορα από e-mail στα πέρατα του πλανήτη. Αυτό το μείγμα καθιστά σπάνια την αντάμωσή του με την αθλητική Ιστορία.
Photo credits: AP Photo/Andy Brownbill, AP Photo/Mark Schiefelbein
