Γιατί δεν στέριωσε ο γάμος του Γιάγια Τουρέ με τον Ολυμπιακό
Ο Γιάγια Τουρέ ετοιμάζεται να αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό. Ποιοι είναι οι λόγοι; Γιατί δεν κατάφερε να αντέξει ούτε τον χρόνο του συμβολαίου του; Το Contra.gr ρώτησε 6 πρόσωπα και πήρε απαντήσεις.
Η επιστροφή του Γιάγια Τουρέ στον Ολυμπιακό δεν ήταν όπως πολλοί την είχαν φανταστεί. Ο μέσος από την Ακτή Ελεφαντοστού ετοιμάζεται να πει για 2η φορά αντίο στην Ελλάδα (όπως επιβεβαίωσε και το Sport24 Radio 103,3) και 7 συντάκτες του Contra.gr συζητούν για τον γάμο, που δεν στέριωσε.
Γιάννης Φιλέρης
Το κανονικό ερώτημα είναι αν θα μπορούσε να ταιριάξει;
Σε ένα άλλο Ολυμπιακό, ενδεχομένως. Στον φετινό, όπου ο Μαρτίνς ξεκίνησε με Καμαρά-Μπουχαλάκη, όπως ο Γκουαρδιόλα τους Τσάβι-Ινιέστα και του προέκυψαν Γκιλιέρμε και Νάτχο, πως να χωρέσει ο Γιάγια; Είχε την πολυτέλεια ο Ολυμπιακός να περιμένει πότε ο Γιάγια θα βρισκόταν στην επιθυμητή φυσική κατάσταση και πότε θα ήταν σε θέση να δώσει πραγματική βοήθεια; Λίγο δύσκολο, έτσι όπως εμφανίστηκε ο Ιβοριανός. Βαρύς, χωρίς τρεξίματα, χωρίς ανάσες.
Ο Μαρτίνς θα πρέπει να μετάνιωσε δις για την χρησιμοποίησή του. Η πρώτη ήταν στο Ηράκλειο, εναντίον του ΟΦΗ όταν τον έριξε από την αρχή του ματς και η δεύτερη στο Μιλάνο, καθώς θέλησε να στηριχτεί πανω του, για 82 λεπτά.
Και στις δυο περιπτώσεις ο προπονητής είδε έναν παίκτη να μην μπορεί να βοηθήσει επί της ουσίας. Από τότε τον “εκπαραθύρωσε” και φαίνεται να μην τον υπολογίζει. Είναι κρίμα βέβαια για την ιστορία και το όνομα του παίκτη, που αλλιώς ήρθε, αλλιώς διαφημίστηκε κι αλλιώς θα φύγει.
Σταύρος Καραΐνδρος
Ο Ολυμπιακός δεν πήρε τον Γιάγια Τουρέ για να παίζει με τον Λεβαδειακό και τον Απόλλωνα Σμύρνης, αλλά ούτε τον πήρε για να είναι μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Ο 35χρονος σούπερ σταρ ήρθε στην Ελλάδα με την ορμή του Ριβάλντο και την υποδοχή των δημοσιογράφων πως ‘ο κορυφαίος στην Αγγλία ποδοσφαιριστής θα έχει για πλάκα το ελληνικό πρωτάθλημα’. Βέβαια, ποτέ δεν θα μάθουμε από την πλευρά του Ολυμπιακού και του Πέδρο Μαρτίνς τον πραγματικό λόγο που αποκτήθηκε ο ποδοσφαιριστής.
Αποκτήθηκε για τον κόσμο και μόνο; Αποκτήθηκε για να βοηθήσει σε βάθος χρόνου και τελικά η υπομονή εξαντλήθηκε νωρίτερα του αναμενόμενου; Αποκτήθηκε ως επιβολή στον Πορτογάλο προπονητή μόνο και μόνο για να βγει προς τα έξω η μεταγραφική υπέρβαση του καλοκαιριού;
Ο Τουρέ ποτέ δεν προσέφερε στον Ολυμπιακό όσες φορές αγωνίστηκε και σε αυτές ήταν ‘τραβηγμένη από τα μαλλιά’ η κριτική που αφορούσε το αγωνιστικό του πρόσωπο. Μία έμμεση επιβολή προς τον κόσμο πως δεν πήγαν χαμένα τα λεφτά που δόθηκαν για την απόκτησή του.
Εκτός αυτού, ο Ολυμπιακός ήξερε ακριβώς τι αγόρασε. Δεν πήρε μόνο τον παίκτη Τουρέ, αλλά και τον χαρακτήρα Τουρέ και μαζί τον μάνατζέρ του. Αρα αυτομάτως έβαζε ο ίδιος ο Ολυμπιακός παραπάνω πίεση από αυτή που χρειαζόταν σε μία περίοδο που το σημαντικότερο ήταν η δημιουργία μίας νέας ομάδας που θα επιστρέψει στον ανταγωνισμό και το καλό ποδόσφαιρο.
Ο καλός Τουρέ θέλει και τις σχετικές βοήθειες. Να τρέχουν οι άλλοι γι’ αυτόν. Στον εφετινό Ολυμπιακό τούτο είναι πολυτέλεια. Οπως, εκ των υστέρων, πολυτέλεια ήταν η απόκτησή του. Δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από λύσεις.
Ηλίας Ευταξίας
Μία μεταγραφή με το backround του Γιάγια Τουρέ είναι το ίδιο εύκολο και συνάμα δύσκολο να χαρακτηριστεί αποτυχημένη. Δύσκολο γιατί ακόμα και στα 35, ένας ποδοσφαιριστής με τα στοιχεία του μέσου από την Ακτή Ελεφαντοστού μπορεί να προσφέρει σε ένα πρωτάθλημα με την ταχύτητα και την ένταση της Superleague (δεν μπορεί να αμφισβητηθεί αυτό).
Παράλληλα όμως, είναι εύκολο αν δεν ξέρεις πως να χειριστείς μία τέτοια περίπτωση και στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό έχει συμβεί.
Ο Ολυμπιακός δεν έκανε λάθος που πήρε το καλοκαίρι τον Γιάγια Τουρέ, έκανε λάθος που τον απέκτησε χωρίς να ξέρει γιατί τον θέλει. Όπως αποδείχθηκε, ο 35χρονος μέσος δεν ήταν στα πλάνα του προπονητή, δεν ήταν στα πλάνα της ομάδας γενικότερα και φυσιολογικά δεν έδεσε ποτέ το γλυκό.
Ποτέ δεν δημιουργήθηκε ουσιαστικός χώρος για τον Τουρέ στον Ολυμπιακό και η επιστροφή του στην Ελλάδα ζημίωσε και τις δύο πλευρές. Αμφότεροι θα συνεχίσουν χωρίς κανένα πρόβλημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο συγκεκριμένος γάμος δεν θα μπορούσε να είναι επιτυχημένος, αν οι ερυθρόλευκοι είχαν ένα πλάνο πίσω από τη μεταγραφή. Δεν είχαν και ο Τουρέ φεύγει χωρίς να καταλάβουμε ποτέ πως επέστρεψε.
Κώστας Μπράτσος
‘Στο 2ο ημίχρονο και ιδίως από το 52:00 και μετά, άρχισε να φαίνεται και το… αναμενόμενο πρόσωπο του Τουρέ. Βαριά πόδια, ελάχιστες κινήσεις χωρίς την μπάλα, περίμενε πάσα για να κάνει μερικά μέτρα και να τη δώσει αμέσως. Δεν είχε άλλη ενέργεια, κάτι φυσιολογικό για έναν παίκτη που αγωνίστηκε για τελευταία φορά στις 9 Μαΐου και που δεν είχε πραγματοποιήσει θερινή προετοιμασία με κάποια ομάδα. Παρ’ όλα αυτά, θύμισε τον Τουρέ που δέχθηκε κριτική τον τελευταίο 1,5 χρόνο στους ‘πολίτες’ για τη νωθρότητα στο παιχνίδι του‘.
Στο κείμενο ‘Οι επτά ενέργειες του Τουρέ που φανέρωσαν τι θα δούμε φέτος‘ για το ντεμπούτο του μέσου από την Ακτή Ελεφαντοστού (και σε καμία περίπτωση ‘Ιβοριανού’, αφού δεν υφίσταται ως ελληνική λέξη), η κατάληξη λίγο πολύ έμοιαζε προδιαγεγραμμένη, έστω και όχι τόσο σύντομα. Ο Τουρέ είχε υπογράψει μονοετές συμβόλαιο και το τέλος περίμενα να έρθει το καλοκαίρι του 2019.
Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή περιττό, ακριβό και ανίκανο να προσφέρει αυτά που μπορεί. Ένας ακίνητος Τουρέ είναι πολύ καλός παίκτης, αλλά ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να παρέχει τις συνθήκες ώστε ο 35χρονος πρώην πρωταθλητής Ευρώπης και Αφρικής να μην χρειάζεται να τρέξει στους αγώνες και να αξιοποιεί τα υπόλοιπα χαρίσματά του (μεταβιβάσεις, μακρινό σουτ, διορατικότητα κλπ).
Ως εκ τούτου, είτε ο Ολυμπιακός έδινε σε μένα τα 2.000.000 ευρώ είτε στον Τουρέ, το αποτέλεσμα που θα έπαιρνε θα ήταν ίδιο, εφόσον η ομάδα δεν ‘χτίστηκε’ με σκοπό να καλυφθούν οι αδυναμίες του, αλλά με σκοπό να εξυπηρετήσει (ορθώς) το πλάνο του Πέδρο Μαρτίνς.
Γιώργος Περπερίδης
Η απάντηση δεν μπορεί ποτέ να είναι απλή, ξεκάθαρη, ή να έχει μόνο μια οπτική. Το δεδομένο είναι πως την ποιότητα, την αξία και τις παραστάσεις του Γιαγιά Τουρέ δεν τις έχει η μισή Super League. Δεδομένο ωστόσο είναι πως αυτό δεν ήταν αρκετό για να βρει ρόλο βασικού στον Ολυμπιακό. Οξύμωρο; Μπορεί. Ωστόσο ο Ιβοριανός ήρθε εντελώς απροετοίμαστος, χρειαζόταν μίνιμουμ ένα δίμηνο για να έρθει στα καλά του και η αλήθεια είναι πως κάθε άλλο παρά κορόιδευε στο Αθλητικό Κέντρο Ρέντη.
Την ίδια στιγμή ωστόσο ο Μαρτίνς δούλευε με έναν 22χρονο από την Γουινέα στον οποίο βλέπει το μέλλον. Ετοίμαζε τον Γκιλιέρμε για την ενδεκάδα και έσπαγε το κεφάλι του για να βρει πως θα πάρει όσα περισσότερα μπορεί από τον Νάτχο. Θέλοντας από την ομάδα του ένα ποδόσφαιρο με υψηλή ένταση. Αυτό το τελευταίο δεν είναι και πολύ… φίλος του Γιαγιά. Ο Πορτογάλος τεχνικός ήταν δύσκολο να κλέψει χρόνο από τον Καμαρά, τον Γκιλιέρμε, τον Φορτούνη, μέχρι να βρει πως θα “κολλήσει” τον Τουρέ. Στο “8”; Στο “10”; Και με ποιους δίπλα/γύρω του; Και να πειραματιστεί πότε ακριβώς; Εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων, όπου ο Ολυμπιακός δεν είχε περιθώρια λάθους από το ξεκίνημα;
Το “γλυκό έδεσε” με τις δηλώσεις του Σέλουκ. Ο Ουκρανός νόμιζε πως είμαστε μια δεκαετία και βάλε πίσω, όπου θα μπορούσε να εκβιάζει τον Ολυμπιακό για τον ανερχόμενο Ιβοριανό σταρ. Εκεί τελείωσαν όλα. Γιατί η αλήθεια είναι ότι αν δεν ήταν ο Σέλουκ, ο Τουρέ πιθανότατα θα έβγαζε τη σεζόν με τα ερυθρόλευκα, προσφέροντας όπου, όταν και όποτε έκρινε ο προπονητής του. Ωστόσο και οι ποδοσφαιρικές επανασυνδέσεις, είναι όπως αυτές στη ζωή: τις περισσότερες φορές ξεφτίζουν γρήγορα, άνοστα και κυνικά.
Γιάννης Ζωιτός
Δεινόν το γήρας, ου γαρ έρχεται μόνον! Τα 222 λεπτά του Γιαγιά Τουρέ σε 5 εφετινούς αγώνες όλων των διοργανώσεων κρύβουν μια αδυσώπητα ωμή αλήθεια: ένας ποδοσφαιριστής στα 35 του δεν θα ήταν ρεαλιστικό να ‘βγάζει’ το ίδιο άνετα τα 2.572 λεπτά που ‘έβγαζε’ ενόσω ήταν 23 – κατά την πρώτη θητεία του στον Ολυμπιακό – τη στιγμή μάλιστα που τη σήμερον η ταχύτητα και η ένταση στο ποδόσφαιρο είναι προαπαιτούμενα για οποιονδήποτε προπονητή.
Ίσως ο βετεράνος κεντρικός χαφ να ήταν συμβιβασμένος πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό του και κατ’ επέκταση με το ρόλο και το χρόνο του στο σύνολο που έχει ενταχθεί, αν δεν είχε ακόμη μια τέτοια εξάρτηση από την ‘αυλή’ του. Πριν από 12 χρόνια ο Ντιμίτρι Σέλουκ ήταν ο ατζέντης που θα μεσολαβούσε για μια περήφανη πώληση σε μεγάλο ευρωπαϊκό κλαμπ και θα έφερνε πολύ χρήμα στο ‘ερυθρόλευκο’ υπερταμείο. Όλοι τότε ήταν πολύ πιο ανεκτικοί, προβλέποντας το μέλλον. Τώρα γιατί να κάνουν τα στραβά μάτια;
