Πώς θα ήταν η Χρυσή Μπάλα αν οι παίκτες την κατακτούσαν μία φορά
Κριστιάνο Ρονάλντο και Λιονέλ Μέσι τέθηκαν νοκ άουτ από τη φετινή Χρυσή Μπάλα. Πώς θα ήταν η λίστα με τους νικητές αν επιτρεπόταν να την κατακτήσουν μόνο μια φορά; Ποιοι θα έπαιρναν τη θέση τους;
Η Χρυσή Μπάλα δεν θα καταλήξει στα χέρια του Κριστιάνο Ρονάλντο ή του Λιονέλ Μέσι για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία. Ο δρόμος ανοίγει για κάποιον άλλον ποδοσφαιριστή για να κατακτήσει τη σημαντικότερη ατομική διάκριση στο ποδόσφαιρο.
Το δίπολο που τα τελευταία χρόνια δώσει ένα μονότονο χρώμα στην εκδήλωση σπάει και μάλιστα για λογαριασμό ποδοσφαιριστή που δεν έχει κατακτήσει ποτέ στο παρελθόν το βραβείο, αφού όλοι οι προηγούμενοι νικητές από το 2007 και πίσω έχουν εγκαταλείψει τη δράση.
Ο νέος νικητής θα είναι ο 26ος σε 63 απονομές. Από τους προηγούμενους 25 νικητές, οι 10 το έχουν κατακτήσει τουλάχιστον 10 φορές, περιορίζοντας με την κυριαρχία τους άλλους σπουδαίους ποδοσφαιριστές να χαρούν αυτό το βραβείο.
Πλην των Ρονάλντο – Μέσι, οι Μισέλ Πλατινί, Γιόχαν Κρόιφ και Μάρκο Φαν Μπάστεν έχουν από 3 τρόπαια και υπάρχουν οι Φραντς Μπέκενμπαουερ, Ρονάλντο, Αλφρέδο ντι Στέφανο, Κέβιν Κίγκαν και Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε με 2 βραβεύσεις.
Το ερώτημα είναι απλό: πώς θα ήταν ο πίνακας των νικητών σε περίπτωση που κάθε παίκτης επιτρεπόταν να κατακτήσει μόνο μία φορά τη Χρυσή Μπάλα; Ποια θα ήταν η εικόνα αν οι 19 διπλές, τριπλές, τετραπλές και πενταπλές βραβεύσεις κατέληγαν σε παίκτες που δεν είχαν κατακτήσει ξανά τη διάκριση;
Για τον υπολογισμό, απαλείφθηκαν οι κανονικοί νικητές μετά από κάθε νίκη τους και τη θέση τους πήραν οι επόμενοι στην ψηφοφορία. Αν και ο 2ος της κατάταξης του έτους είχε πάρει στο παρελθόν τη Χρυσή Μπάλα, τίθεται κι αυτός νοκ άουτ, μέχρι να συμπληρωθεί η τριάδα με… παρθένους από τρόπαια παίκτες και φυσικά τον νικητή.
Με αυτούς τους περιορισμούς δεν αλλάζουν πολλά πράγματα στα πρώτα 15 χρόνια του θεσμού, μέχρι να φτάσουμε στην εποχή των ‘μεγάλων’ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Με δεδομένο ότι από το 1956 και την πρώτη έκδοση μέχρι το 1995, δεν συμμετείχαν στη διαγωνιστική διαδικασία παίκτες εκτός Ευρώπης, οι Πελέ, Μαραντόνα, Γκαρίντσα, Μάριο Κέμπες και λοιποί εκπληκτικοί Λατινοαμερικανοί παίκτες εκείνων των εποχών απουσίαζαν από τις λίστες, με συνέπεια να αφήνουν… χώρο σε Ευρωπαίους συναδέλφους τους.
Όταν μπήκαν στο παιχνίδι τη δεκαετία του ’70 οι Κρόιφ και Μπεκενμπάουερ, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι άρχισαν να… ασφυκτιούν. Ακολούθησαν οι απανωτές κατακτήσεις από Πλατινί και Φαν Μπάστεν τη δεκαετία του ’80 που επισκίασαν τις προσπάθειες άλλων ποδοσφαιριστών.
Με αυτόν τον ειδικά διαμορφωμένο πίνακα, όμως, εξαλείφονται τέτοιες… αδικίες, αφού αστέρια που ήρθαν δεύτερα, τρίτα ή τέταρτα στην ψηφοφορία λόγω της κυριαρχίας ορισμένων παικτών, τώρα δικαιώνονται.
Οι μεγαλύτερες αλλαγές εμφανίζονται την τελευταία δεκαετία, αφού δίχως τους Ρονάλντο και Μέσι στον διαγωνισμό, αναγνωρίζονται οι αξίες παικτών όπως ο Αντρές Ινιέστα, ο Τσάβι, ο Γουέσλεϊ Σνάιντερ, ο Ρανταμέλ Φαλκάο κ.ά.
Ιδού η επίμαχη λίστα με τις κατακτήσεις
Photo credits: AP Photo/Manu Fernandez