H Napoli γιορτάζει σήμερα τον θεό της
Ο Diego Armando Maradona γίνεται σήμερα 58 χρόνων και στην πόλη που ο Pibe de Oro είναι ακόμα θρησκεία, έχουν γιορτή.
H Νάπολι είναι μια ιδιαίτερη πόλη που βρίσκεται στη Νότιο Ιταλία. Διαθέτει και ένα εκ των σημαντικότερων λιμανιών της χώρας. Πρωτίστως, όμως έχει έναν χαρακτήρα που δεν είναι εύκολο να βρεις αλλού. Μια επίσκεψη θα σε πείσει. Μια επίσκεψη θα σε βοηθήσει να καταλάβεις και τι σημαίνει για τους πολίτες αυτού του κομματιού γης ο Diego Armando Maradona, o oποίος έχει σήμερα γενέθλια και του εύχονται άνθρωποι από όλη η γη.
Αν δεν ‘βγαίνεις’ να πετάξεις στη Νάπολι (θα σου πρότεινα να τσεκάρεις τα εισιτήρια των low cost εταιρειών) ή δεν έχεις χρόνο, υπάρχει και εναλλακτική: να αναζητήσεις και να παρακολουθήσεις το ‘Maradonapoli’, ντοκιμαντέρ διάρκειας 75 λεπτών που δημιούργησε το 2017 ιταλική εταιρεία παραγωγής, για τη γεμάτη πάθος σχέση του Αργεντίνου θρύλου με την πόλη. Ο Alessio Maria Federici, εκ των σημαντικότερων σκηνοθετών της νέας γενιάς στη γείτονα, ανέλαβε να μεταφέρει στην οθόνη την απάντηση των κατοίκων στο “ο Maradona ήταν άγγελος ή διάβολος;”.
Ο σκηνοθέτης έκανε spoiler, εξηγώντας ότι “ήταν ο μόνος δαίμονας που μπορούσε να μας πάει στον παράδεισο, κάτι που συνέβη”. Και είχε πλήρη επίγνωση του παγανιστικού του πράγματος, αφού ζει σε μια χώρα που συνηθίζει να δίνει στα στάδια ονόματα αγίων. Το ντοκιμαντέρ ξεκινά με το τι σήμαινε για την Νάπολι η 30η Ιουνίου του 1984 “μια συνηθισμένη μέρα για όλον τον κόσμο, όχι όμως, για αυτήν την πόλη: ήταν η ημέρα που υποδέχθηκε τον Maradona”. Μια φιγούρα που παραμένει ζωντανή στα σοκάκια, στις πλατείες, στις οικογένειες (ουκ ολίγα παιδιά -το 25% των νεογέννητων στα χρόνια που ήταν κάτοικος της Νάπολι βαπτίστηκαν Diego). Παντού.
Προσοχή: αν σε ενδιαφέρει μόνο ό,τι έκανε στα γήπεδα ο Pibe de Oro (το χρυσό αγόρι) με τη φανέλα των Partenopei, θα απογοητευθείς. Δεν θα δεις πολλά γκολ ή στιγμές της ευφυίας του εντός των τεσσάρων γραμμών. Δεν υπάρχουν αναλύσεις του φαινομένου που οδήγησε την ομάδα στο πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Ήταν το πρώτο ομάδας από την ηπειρωτική νότια Ιταλία και αυτό το γεγονός, από μόνο του, εξέλιξε τον Maradona σε πολιτιστικό, κοινωνικό και… οριακά θρησκευτικό είδωλο.
Οι δημιουργοί εστίασαν στην αναδόμηση της σχέσης του με τη Νάπολι “που έδωσε και τη ψυχή της στη σχέση της με τον Αργεντινό. Μια εκ των πιο αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων του παγκοσμίου αθλητισμού, που αγαπήθηκε όσο λίγοι. Που μισήθηκε όσο λίγοι και εν τέλει, αναγνωρίστηκε από τους Ναπολιτάνους ως ηγέτης. Που λατρεύτηκε σαν θεός. Όπου είναι ακόμα θρησκεία.
Απλοί άνθρωποι αφηγούνται τη ζωή τους με τον μύθο. Ή καλύτερα πώς άλλαξε τη ζωή τους, πώς τους έδωσε ένα εξτρά ενδιαφέρον. Υπάρχει πληθώρα συναισθημάτων. Μεταξύ τους είναι και η νοσταλγία.
Δεν ήταν μόνο ο μεγαλύτερος παίκτης που φόρεσε ποτέ, την εμφάνιση της Napoli. Ήταν το έμβλημα ενός ποδοσφαίρου στο οποίο η φαντασία κυριαρχεί και η έμπνευση ανατρέπει κάθε τεχνικό πλάνο. Είναι ο λόγος που ο φτωχός ιταλικός Νότος λυτρωνόταν -συμβολικά- για ενενήντα λεπτά, κάθε Κυριακή και κυριαρχούσε του πλούσιου Βορρά που πάντα είχε την ηγεμονία, σε οικονομικό και ποδοσφαιρικό επίπεδο”.
Το “χρυσό αγόρι” λατρεύτηκε στη Νάπολι, όσο κανείς. Λάτρεψε τη Νάπολι, όσο λίγοι. Ήταν παρών στην κοινωνία, βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη, κυκλοφορούσε ανάμεσα τους. Τον αγκάλιασαν και τους αγκάλιασε. Mε δηλώσεις σαν το “δεν μου αρέσει το γεγονός ότι όλοι ζητούν από τους Ναπολιτάνους να είναι Ιταλοί και να στηρίζουν την εθνική ομάδα. Η πόλη ήταν πάντα στο περιθώριο από την υπόλοιπη Ιταλία. Έζησε ανυπόφορο και άδικο ρατσισμό”. Ήταν ο επαναστάτης. Ο ασυμβίβαστος. Ο λόγος που είχε γραφτεί στο νεκροταφείο της πόλης “δεν ξέρετε τι χάνετε”, την άνοιξη του 1987. Τότε που έγινε η πρώτη άρση τροπαίου. Τότε που οι Νότιοι βρέθηκαν στα ουράνια.
Από εκεί έπεσαν και γκρεμοτσακίστηκαν, όταν έπειτα από δυο πρωταθλήματα και ένα UEFA Cup, τον Μάρτιο του 1991 βρέθηκε κοκαΐνη, σε δείγμα που είχε δώσει για ντόπινγκ κοντρόλ. Ουσία που είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί μετά τον τραυματισμό του στη FC Barcelona, πριν πάει στον ιταλικό Νότο. Αποκαλύφθηκαν και οι σχέσεις του με την Camorra, της οποίας λόγω του εθισμού του ήταν δέσμιος. Τιμωρήθηκε με 15 μήνες αποκλεισμό. Λοιδορήθηκε όσο λίγοι, όταν η ομάδα του έχασε πρωτάθλημα που θεωρείτο δικό της (1987-88).
Ήταν μακράν η καλύτερη της Serie A, με τις πέντε τελευταίες αγωνιστικές να είναι ο ορισμός της κατολίσθησης. Τότε μίλησαν για δάχτυλο της Camorra, που αποκάλυψαν μέλη της, είχε ποντάρει στην απώλεια του τίτλου της πόλης που ήλεγχε. Είχε βαρεθεί να χάνει χρήματα από τα επιτεύγματα του Maradona και κάπως έπρεπε να ρεφάρει. Eκείνος αρνήθηκε τα πάντα. Οι αρχές επικεντρώθηκαν στις οικονομικές ατασθαλίες του. Ο κόσμος όμως, συνέχισε να τον λατρεύει και να τον στηρίζει. Να τον δέχεται με τα ελαττώματα του. Και να εξακολουθεί να τον αντιμετωπίζει ως θεό.
Photos: Associated Press
