Οι Μπακς του Γιάννη θέλουν υπερέκταση ομάδας

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν ασυναγώνιστος στο Game2 των τελικών του ΝΒΑ, το πηλίκο έγραψε πάλι μηδέν. Πέτυχε 42 πόντους, ρεκόρ καριέρας στην post season, είχε την καλύτερη επιθετική επίδοση σε ένα δωδεκάλεπτο μετά τον Μάικλ Τζόρνταν το μακρινό 1993, όμως οι Σανς πήραν ξανά αυτό που ήθελαν, επικρατώντας με 118-108. Σημείωσαν ακριβώς τους ίδιους πόντους σε διάστημα δυο ημερών, έχοντας τον αέρα μιας ομάδας που πατάει καλύτερα στο γήπεδο και κυρίως βάζει την μπάλα στο καλάθι με το χέρι των παικτών της να είναι “αλφάδι”.

Με 50% τρίποντα (20/40) οι “Ηλιοι” του Φίνιξ ήταν αδύνατο να χάσουν, ακόμη κι αν τα “Ελάφια” έπαιζαν την καλύτερη άμυνα του κόσμου. Όταν δεν σάρωναν τους Μπακς με τα κεντρικά πικ εν ρολ, είχαν την λύση του μακρινού σουτ. Σαράντα τρίποντα σε ένα ματς είναι αν μη τι άλλο, μια υπερβολή. Ο Κρις Πολ, πάντως, όταν ρωτήθηκε σχετικά, θύμισε το πιο … τρελό παρελθόν του “Μη ξεχνάτε ότι έχω παίξει στο Χιούστον”.

Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτό. Από την μια ο Αντετοκούνμπο έμοιαζε να κυνηγάει μόνος του ανεμόμυλους, σαρώνοντας τους προσωπικούς αντιπάλους, νικώντας ακόμη και το κοινό που μετρούσε αντίστροφα σε κάθε ελεύθερη βολή κι από την άλλη οι good fellas των Σανς, έδιναν ρεσιτάλ. Συνήθως στο μπάσκετ, οι πολλοί νικούν τον έναν και η πολυφωνία του Φίνιξ υπερίσχυσε της μονοφωνίας του Γιάννη.

Ο Έλληνας άσος πάλευε με πάθος. Ακόμη και τις μάχες σώμα, με σώμα άντεξε, πιάνοντας αρκετές φορές το λαβωμένο γόνατό του, που σε κάθε σκληρή επαφή είτε με τον Άιτον, είτε με τον Κρόουντερ, ήταν φανερό ότι τον ενοχλούσε. Το ιατρικό τιμ και οι φυσιοθεραπευτές των Μπακς έχουν πέσει με τα μούτρα πάνω στον Γιάννη, αν και ο σουπερ-σταρ της ομάδας, έχει βαλθεί να τους τρελάνει: “Πόσο δούλευα για να είμαι έτοιμος; Εικοσιπέντε ώρες το εικοσιτετράωρο…” είχε απαντήσει μια μέρα πριν από τον δεύτερο αγώνα.

Ο Γιάννης χόρευε πάνω στο παρκέ, δεν είχε αντίπαλο μέσα στη ρακέτα, έχοντας 14/17 προσπάθειες. Έβαζε τέλεια το κορμί του, σκόραρε σε σχεδόν όλα τα σουτ χωρίς ισορροπία, ζήταγε συνέχεια την μπάλα, την οποία έβαζε με μαεστρία στο καλάθι των Σανς. Καταπληκτικός, όπως και οι 42 πόντοι, τα 12 ριμπάουντ, οι 4 ασίστ, το 1 κλέψιμο και τα 3 κοψίματα που επιχείρησε παίζοντας είτε στο “4”, είτε στο “5” (στο σχήμα χωρίς τον Λόπεζ) είτε … παντού, όπως έμοιαζε να βρίσκεται, ειδικά στο τρίτο δεκάλεπτο.

Ήταν η περίοδος, που ο Greak Freak, πετούσε πάνω από τους προσωπικούς αντιπάλους του, φόρτωνε το καλάθι των Σανς με συνεχόμενους πόντους και έμοιαζε να μην μπορεί κανείς να τον σταματήσει

Η υπερέκταση που έπαθε ο Γιάννης, δεν είναι εν τέλει εμπόδιο για να παίξει σαν Αντετοκούνμπο. Εδώ, όμως, που τα λέμε οι Μπακς χρειάζονται … “υπερέκταση ομάδας”, για να μπορέσουν να απειλήσουν ουσιαστικά τους Σανς, που προηγούνται 2-0 και άκουγαν τους φίλους τους να ουρλιάζουν “Suns in four”. Δηλαδή σκούπισμα των Μπακς σε μόλις τέσσερις αγώνες. Διότι, ενώ ο Γιάννης πετούσε πάνω στο παρκέ, οι συνοδοιπόροι του, έβαζαν χειρόφρενο.

• Ο Κρις Μίντλετον είχε 11π με 5/16 σουτ
• Ο Τζρου Χολιντέι τελείωσε με 17π και 7/21
• Ο Μπρουκ Λόπεζ έμεινε μόλις στους 8π

Χωρίς υποστήριξη, ο Αντετοκούνμπο έμοιαζε σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μάταια έκανε τον … σούπερμαν στο γήπεδο, κάρφωνε, έπαιζε με πλάτη, μοίραζε ασίστ, πηδούσε στον Θεό για να σταματήσει τους αντιπάλους, μέχρι και τον προπονητή υποδύθηκε σε ένα τάιμ-άουτ για να ξυπνήσει τους συμπαίκτες του

Όπως είπε, όμως, μετά τον αγώνα δεν ήταν θέμα ενός ή δύο παικτών, ή του κόουτς Μπουντελχόζερ: “Αλλά αυτό δεν αφορά τον καθένα μας ατομικά. Αφορά όλη την ομάδα, όλοι δούλεψαν για να βρεθούμε εδώ. Και πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους εαυτούς μας και πρέπει να βγούμε στο παρκέ και να απολαύσουμε το παιχνίδι στο μέγιστο. Δεν έχουμε βρεθεί σε αυτό το σημείο από το 1974 ως ομάδα. Κάναμε μία σπουδαία πορεία και πρέπει να απολαύσουμε αυτό το κομμάτι. Είναι δύσκολο να απολαύσεις το παιχνίδι όταν χάνεις, αλλά θα βρούμε την λύση. Θα την βρούμε. Θα συνεχίσουμε να είμαστε ενωμένοι, είτε νικήσουμε είτε χάσουμε. Θα βρούμε τρόπους να βάλουμε τους εαυτούς μας σε θέση να νικήσουμε. Δεν έχω αλλάξει πάντως, απλώς έχω μεγαλώσει” είπε στη συνέντευξη Τύπου, προσθέτοντας ότι αυτό που πρέπει να κάνει η ομάδα του είναι να προστατεύει την έδρα της.

Αν το Μιλγουόκι πάρει τους δυο αγώνες στο Fiserv Forum, αρχής γενομένης από τον αγώνα της Κυριακής, τότε η συζήτηση ξεκινάει από την αρχή. Για να συμβεί, ωστόσο, κάτι τέτοιο θα πρέπει να δούμε μια άλλη ομάδα, περισσότερο αποφασισμένη και ενεργητική στις κρίσιμες στιγμές. Ό,τι δηλαδή ήταν οι Φίνιξ Σανς στους δυο πρώτους αγώνες.

“Προσωπικά πιστεύω ότι για να νικήσουμε την σειρά πρέπει να είμαστε σκληροί πνευματικά. Υπάρχει ταλέντο και στις δύο ομάδες, οπότε είναι πνευματικό το θέμα. Θα έχουμε συνεχή πίεση. Εγώ θέλω να ασκήσω πίεση στην αντίπαλη ομάδα. Προφανώς κουράζονται και αυτοί και εμείς. Ο Μίντλετον κουράζεται, εγώ κουράζομαι, αλλά πρέπει να είμαστε συνέχεια επιθετικοί ως ομάδα. Να συνεχίσουμε να ασκούμε πίεση, να πιέζουμε τους Σανς. Αυτό προσπαθούσα λοιπόν να κάνω και εγώ. Ελπίζω στο Game 3 να κάνουμε περισσότερα ως ομάδα, εγώ απλώς θα προσπαθώ να είμαι επιθετικός” τόνισε ο Γιάννης

Ο Ντέβιν ή Ντέβιλ Μπούκερ

Αλλά η σειρά δεν βρίσκεται στα χέρια των Μπακς. Το 2-0 των Σανς και κυρίως η εμφάνιση των δυο πρώτων αγώνων δίνουν παράσταση τίτλου στο Φίνιξ, που παίζουν, πλέον, με την αυτοπεποίθηση στα ύψη. Ό,τι κι αν μηχανεύονταν οι παίκτες του Μιλγουόκι, οι “Ηλιοι” είχαν κάθε φορά μια απάντηση. Ακόμη και σε άμυνες που έλεγες, αποκλείεται να βγει σουτ, το Φίνικ έβρισκε ένα τρόπο να σκοράρει

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν, βέβαια, ο διάβολος Ντέβιν Μπούκερ. Η απλά Ντέβιλ Μπούκερ. Είχε 7/12 τρίποντα (!) σουτάροντας από οπουδήποτε, με δυο και τρία χέρια κρεμασμένα πάνω του, με στεπ μπακ, με στεπ απ, με ό,τι μπορεί να εμπνευστεί ένας μπασκετμπολίστας.

Ο 25χρονος σταρ, ήταν έτοιμος όχι μία, αλλά τρεις φορές να ρίξει τους Μπακς στο καναβάτσο κι ενώ η διαφορά έπεφτε στους πέντε και στους έξι πόντους. Αυτά τα μεγάλα σουτ, επί της ουσίας, καθάρισαν το παιχνίδι για λογαριασμό του Φίνιξ, με τον Μόντι Γουίλιαμς να βγάζει για μια ακόμη φορά το καπέλο στο νεαρό αρχισκόρερ: “Γι αυτές τις στιγμές ζει. Μόλις του παρουσιαστεί η ευκαιρία, στέκεται και απλά σουτάρει”. Ο Μάικ Μπρίτζες που με 27π ήταν εξαιρετικός και στις δυο πλευρές του γηπέδου, παραδεχόταν: “Κάθε φορά τους έριχνε νοκ-άουτ με ένα τρίποντο. Δεν ξέρω πως, αλλά ήταν πάντα εκεί την στιγμή που έπρεπε”.

Όπως έγραψε το ESPN, ο Μπούκερ πέτυχε για όγδοη φορά στα πλέι-οφ, 30+ πόντους, φτάνοντας συνολικά στους 490 στην πρώτη του εμφάνιση σε post season. Μόνο ο Ρικ Μπάρι (521) και ο Τζούλιους Έρβινγκ (518) είχαν περισσότερους. Πολύ σύντομα θα τους αφήσει πίσω του.

“Τι μετράει περισσότερο στον Ντέβιν; Ότι σουτάρει το ίδιο είτε στο πρώτο, είτε στο τελευταίο δωδεκάλεπτο. Έχει βάλει τόνους δουλειάς πάνω στο σουτ και ταυτόχρονα είναι απίστευτα ήρεμος. Είμαστε όλοι ευγνώμονες για τις στιγμές που μας προσφέρει…” υπογραμμίζει ο κόουτς Γουίλιαμς

“Εγώ θα έλεγα ότι παίξαμε ομαδικά σήμερα, δηλαδή δεν έκρινα εγώ το ματς” αντέτεινε ο Μπούκερ, που έδειξε το πως σκέφτεται όταν ρωτήθηκε για τον τρίτο αγώνα: “Το σκορ είναι 0-0. Έτσι θα πάμε στο Μιλγουόκι, χωρίς καν να σκεφτόμαστε τις δυο νίκες μας”.

Κι εκεί, βέβαια, ο Μπούκερ θα’ ναι έτοιμος να σουτάρει στις κρίσιμες στιγμές. Κι όπως λέει ο Κρις Πολ “όταν σουτάρει ο Μπουκ, ξέρω ότι θα ευστοχήσει. Τρελαίνομαι μόνο όταν δεν σουτάρει”!