Βίκυ Αρβανίτη: Ο δικός μου ο δρόμος

Το “χρυσό” κορίτσι της άμμου, Βίκυ Αρβανίτη, μίλησε στο Contra.gr για τη συνεργασία της με την Πέννυ Καραγκούνη, τη λήξη της συνεργασίας με την Μαρία Τσιαρτσιάνη, τους στόχους της ομάδας, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο αλλά και για το 2020 που όπως είπε, θα είναι η χρονιά που θα αποχωρήσει από την άμμο.

Δεκατρία χρόνια στα γαλανόλευκα με διακρίσεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο και τρεις συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η Βίκυ είναι μέρος της “χρυσής” τριάδας στην ιστορία του ελληνικού beach volley, μαζί με την Έφη Σφυρή και την Βάσω Καραντάσιου.

Υπηρετεί το άθλημα που ακόμα και σήμερα, δεκατρία χρόνια μετά χωρίς καμία διακοπή, συνεχίζει να την συναρπάζει και να τις χαρίζει καινούργιες εμπειρίες.

-Σε βρίσκουμε μετά από μια περίοδο αλλαγών να ξεκινάς προετοιμασία με την Πέννυ Καραγκούνη. Σε τι κατάσταση είναι η ομάδα;

Εν όψει της επόμενης σεζόν, το 2016, ξεκινήσαμε προπονήσεις. Στόχος μας είναι τον Ιούνιο, που είναι το Continental Cup να είμαστε έτοιμες. Είναι το προ-Ολυμπιακό τουρνουά, όπου υπάρχουν ελπίδες για πρόκριση στο Ρίο. Είμαι πολύ αισιόδοξη, έχουμε ένα πολύ καλό team. Δουλεύουμε πολύ με τον προπονητής μας τον Κώστα Ποθητάκη και θα προπονηθούμε ώστε να παρουσιαστούμε όσο το δυνατόν καλύτεροι. Τώρα είμαστε στη φάση προπόνησης, τεχνικής, υπάρχει χρόνος να δουλέψουμε αρκετά πράγματα. ενδυνάμωση στο γυμναστήριο, με σκοπό οι πρώτες μας αγώνες να είναι τέλος Φεβρουαρίου που ξεκινάει το Παγκόσμιο. Δίπλα μας εκτός από τον προπονητής μας είναι και ο εργοφυσιολόγος μας, ο Γιώργος Βαβέτσης, ο φυσικοθεραπευτής μας ο Κώστας Ψαρογιώργος όπως και η ψυχολόγος μας η Μαρία Ψυχουντάκη. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κάθε έναν ξεχωριστά!

-Με την Πέννυ είχες συνεργαστεί πριν λίγους μήνες, δεν ξεκινάτε από το μηδέν τη συνεργασία.

Όχι, γνωρίζουμε η μία την άλλη. Αυτό είναι θετικό, γιατί ουσιαστικά είναι μια καινούργια αρχή τώρα,. Όχι τόσο καινούργια βέβαια, με την έννοια ότι γνωριζόμαστε με την Πέννυ στο γήπεδο. Σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που πρέπει να δουλέψουμε, αλλά μου είναι πολύ ευχάριστο γιατί έχω μια παίκτρια δίπλα μου που είναι πολύ μικρή, και βλέπω συνέχεια τη βελτίωση μέσα στις προπονήσεις, το οποίο είναι πολύ ενθαρρυντικό.

-Οπότε πιστεύεις ότι ταιριάζετε; Είναι πολύ σημαντικό, ειδικά στο beach volley, οι αθλητές να ταιριάζουν μέσα στο γήπεδο.

Σίγουρα ταιριάζουμε, και το γεγονός ότι η Πέννυ είναι μια πολύ ψηλή κοπέλα και μπορεί να παίξει στο μπλοκ, είναι αυτό που έψαχνα. Μια μπλοκέρ βοηθάει πάρα πολύ.

-Η Πέννυ πώς σε αντιμετωπίζει;

Είναι πολύ χαρούμενη, δουλεύει πολύ σκληρά και θέλει να πάει καλά αυτή η ομάδα. Και το 2013 που αγωνιστήκαμε μαζί για πρώτη φορά και μπήκαμε κατευθείαν στα βαθιά χωρίς να έχει ιδέα από το άθλημα, αλλά και τώρα που της δίνεται η ευκαιρία να κυνηγήσει την ολυμπιακή πρόκριση δουλεύει πολύ.

-Είναι εφικτός στόχος η πρόκριση; Έχετε εικόνα των ομάδων που θα αντιμετωπίσετε;

Ναι, δε θα είναι σίγουρα οι πρώτες 16 που έχουν ήδη προκριθεί από το World Tour. Θα είναι οι δεύτερες και οι τρίτες ομάδες κάποιων χωρών. Σίγουρα είναι πολύ καλές ομάδες, αλλά θεωρώ ότι με την εικόνα που έχω της ομάδας αυτή τη στιγμή μέσα στο γήπεδο, σίγουρα υπάρχουν πιθανότητες. Δε μπορώ να πω πόσες είναι αυτές γιατί είναι ένα τουρνουά.

-Μετά την ανακοίνωση της λήξης της συνεργασίας με την Τσαρτσιάνη, η Ομοσπονδία σε προσέγγισε για να δει τι σκέφτεσαι;

Σε πρώτη φάση εμείς ενημερώσαμε την Ομοσπονδία για την απόφαση ότι δε συνεχίζουμε μαζί. Από κει και πέρα περιμέναμε να γίνουν κάποιες συζητήσεις με τους Ομοσπονδιακούς προπονητές, αλλά φυσικά και εμείς οι ίδιοι οι αθλητές, παίζοντας τόσα χρόνια, έχουμε εικόνα του τι είναι καλύτερο για τη συνέχεια. Πιστεύω ότι συμφώνησαν και οι δύο πλευρές, και η δική μας και της Ομοσπονδίας, και έτσι γίνονται και οι νέες ομάδες.

-Το 2013, όταν ξεκίνησες τη συνεργασία με την Πέννυ, ήξερες ότι σε βάθος χρόνου μπορεί να επιστρέψει η Μαρία και ότι θα έχει μια “ημερομηνία λήξης”;

Όχι. Όταν ξεκίνησα τη συνεργασία με την Πέννυ, την ξεκίνησα με στόχο να πάμε μαζί μέχρι το 2016. Στην πορεία βέβαια τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Το γεγονός ότι για την Πέννυ ήταν η πρώτη χρονιά και μπήκε κατευθείαν στα βαθιά, ίσως και το ότι κάποιες καταστάσεις δε βοήθησαν στο να πάει αυτή η ομάδα καλύτερα, με έκανε να πάρω την απόφαση να συνεχίσω με τη Μαρία, η οποία μου έδειξε εκείνη πρώτη ότι ήταν πρόθυμη να μπει ξανά σε αυτή τη διαδικασία μετά το χειρουργείο και την εγκυμοσύνη που είχε. Έτσι πήρα την απόφαση να συνεχίσω με τη Μαρία με τη λογική ότι είμαστε πιο έμπειρες, ξέρουμε καλά τι κάνουμε μέσα στο γήπεδο, οπότε ίσως να ήταν και πιο εύκολο για αυτήν την Ολυμπιακή πρόκριση να το παλέψουμε μαζί. Αλλά σε κάθε περίπτωση την Πέννυ την είχα στο μυαλό μου σαν κάτι θετικό, ότι θα ήθελα να παίξω μαζί της στην πορεία.

-Εκ των υστέρων, σκέφτεσαι ότι αν τότε δεν είχατε διακόψει τη συνεργασία σας με την Πέννυ, θα ήσασταν σε ένα καλύτερο επίπεδο;

Όχι. Δε μετανιώνω για τις αποφάσεις που πήρα. Πιστεύω ότι εκείνη τη στιγμή τα πράγματα είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο το μόνο που θα μας έκανε ήταν να πηγαίνουμε χειρότερα. Όπως είπα, κάποιες καταστάσεις δε βοήθησαν τότε, δε θέλω να αναφερθώ συγκεκριμένα, αλλά νομίζω ότι τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για αυτή την ομάδα.

Αυτή τη στιγμή δεν έχω να συζητήσω κάτι με την Τσιαρτσάνη

-Με τη Μαρία Τσιαρτσάνη έχεις μιλήσει καθόλου για τα αγωνιστικά θέματα που έρχονται;

Όχι, γιατί από τη στιγμή που διαλύθηκε η συνεργασία, δεν έχουμε να πούμε κάτι εντός γηπέδου που να αφορά το κομμάτι της συνεργασίας μας. Από τη στιγμή που αυτή η συνεργασία έληξε, νομίζω ότι η κάθε μία τραβάει το δικό της δρόμο εντός ή εκτός γηπέδου. Από τη στιγμή που δεν παίζουμε πια μαζί, δεν έχω να συζητήσω κάτι αυτή τη στιγμή που να αφορά το αγωνιστικό κομμάτι.

-Γνωρίζεις αν θα κατέβει με κάποια άλλη κοπέλα;

Δε γνωρίζω αυτή τη στιγμή αν η Μαρία είναι πρόθυμη να παίξει, δεν έχω ακούσει αν θα συνεχίσει ή όχι τελικά, ούτε μου έχει δηλώσει η ίδια αν θα παίξει.

-Επόμενο τουρνουά που έχετε στόχο να πάρετε μέρος;

Το πρώτο τουρνουά που θέλουμε να συμμετάσχουμε είναι στη Βραζιλία, έτσι να πάρουμε λίγο τον αέρα! Οπότε τώρα προετοιμαζόμαστε με στόχο αυτό.

-Θα κάνετε φιλικά νωρίτερα;

Θέλουμε οπωσδήποτε. Την άλλη εβδομάδα θα έρθει και μια γερμανική ομάδα εδώ, τον Απρίλιο έχουμε κανονίσει να έρθουν κάποιες ομάδες, και το Φεβρουάριο θέλουμε να πάμε εμείς κάπου για προετοιμασία στο εξωτερικό, μάλλον στην Ισπανία.

-Σε όλα αυτά σας στηρίζουν οι χορηγοί;

Αυτή τη στιγμή βασιζόμαστε στο ότι να έρθουν οι ομάδες εδώ είναι ανέξοδο. Στην προετοιμασία που θέλουμε να κάνουμε στην Ισπανία, περιμένουμε τη στήριξη της Ομοσπονδίας. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κάποιους χορηγούς, έχω την Adidas,αλλά από κει και πέρα χορηγίες όπως υπήρχαν μέσω της Ολυμπιακής Επιτροπής αυτή τη στιγμή δεν υφίστανται. Οπότε στηριζόμαστε στην Ομοσπονδία για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας. Η Ομοσπονδία, όπως και όλοι οι φορείς γενικότερα, δεν είναι σε καλή κατάσταση, αλλά ελπίζουμε ότι κάνοντας όλοι ένα βήμα πίσω, να μπορέσουν να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Δηλαδή χωρίς πολλά έξοδα να κάνουμε κάποια πράγματα που είναι απαραίτητα.

-Βλέπουμε και τις εγκαταστάσεις εδώ στο ΣΕΦ που πραγματικά ήταν ένα στολίδι και δυστυχώς έχουν ερημώσει.

Δυστυχώς έχουν ερημώσει. Ευτυχώς που είμαστε εμείς εδώ και μένουν τα γήπεδα σε κάποια στοιχειώδη κατάσταση, υπάρχουν και οι ακαδημίες που λειτουργούν, οπότε κατά κάποιο τρόπο τα γήπεδα συντηρούνται ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε. Γενικότερα όμως φαίνεται να έχουν παρατηθεί τα πάντα.

Ανεπανάληπτη η τετραετια με την Καραντάσιου

-Με τα τρία ζευγάρια που έχει συνεργαστεί, η Κουτρουμανίδου, η Καραντάσιου και η Τσιαρτσιάνη ήταν δίδυμα που έφεραν πολλές και μεγάλες επιτυχίες. Τι είναι αυτό που κέρδισες από την κάθε μια συνεργασία ξεχωριστά;

Από όλες τις συνεργασίες που είχα κάνει, και με την Κουτρουμανίδου το 2004 και με την Καραντάσιου το 2005-2008,και με τη Μαρία το 2009-2012 είμαι ευχαριστημένη. Δεν θα γυρνούσα ποτέ το χρόνο πίσω για να αλλάξω πράγματα.

Με τη Θάλεια Κουτρουμανίδου είχαμε τρία χρόνια διαφορά, αλλά ένιωθα ότι είμαστε συνομήλικες, οπότε μαζί ζήσαμε αυτή την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα .Ήταν μια από τις καλύτερες συνεργασίες μου, γιατί ταιριάξαμε και είχαμε πάει καλά. Βγήκαμε ένατες, ήταν η καλύτερη θέση που έχω πάρει σε Ολυμπιακούς. Με τη Βάσω Καραντάσιου δεν το συζητώ, ήταν η έμπειρη τότε της υπόθεσης. Τη θαύμαζα από τότε που ξεκίνησα να παίζω beach volley. Μην ξεχνάμε ότι το δίδυμο Σφυρή-Καραντάσιου έφερε το beach volley στην Ελλάδα. Ήταν οι καλύτερές μας χρονιές.

-Τι σου είχε πει τότε η Καραντάσιου όταν ήρθε και σου έκανε την πρόταση;

Ένιωσα μεγάλη τιμή που μου ζήτησε να παίξω μαζί της. Ήμουν 19 χρονών, το 2005.Λόγω του ότι σταμάτησε η Σφυρή τότε, μου πρότεινε να συνεργαστούμε μαζί. Κέρδισα πάρα πολλά πράγματα από αυτή τη συνεργασία. Η Βάσω είναι μια από τις καλύτερες παίκτριες στον κόσμο. Νομίζω ότι κάναμε μια τετραετία ανεπανάληπτη. Μετά έπαιξα με την Τσαρτσιάνη από το 2009 μέχρι το 2012.

-Η κάθε συνεργασία σε έβρισκε και σε διαφορετική αγωνιστική κατάσταση. Με τη Κουτρουμανίδου ήσουν πολύ μικρή σε ηλικία , με την Καραντάσιου μάθαινες πράγματα και έφτασες στο τοπ επίπεδο, και με την Τσαρτσιάνη ήσασταν και η δύο σε ένα επίπεδο που θέλατε να συνεχίσετε τις επιτυχίες.

Ναι, ήμασταν από δύο διαφορετικές ομάδες. Γίναμε ομάδα το 2009 και ξεκινήσαμε με πάρα πολλές επιτυχίες. Ειδικά το 2009 ήταν η καλύτερή μας χρονιά με τη Μαρία, ήμασταν νούμερο 7 στην παγκόσμια κατάταξη. Πήραμε και ένα ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο και στην Ευρώπη. Και φυσικά καταφέραμε να προκριθούμε στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου μέσα από διάφορες δυσκολίες και τραυματισμούς που υπήρχαν τότε.

Η χημεία με την Πέννυ, οι Ολυμπιακοί της Αθήνας και τα χρήματα

-Έχεις συμμετάσχει συνολικά σε τρεις Ολυμπιάδες. Στην Αθήνα το 2004, στο Πεκίνο το 2008 και στο Λονδίνο το 2012.Τι κρατάς από την κάθε μία;

Κάθε Ολυμπιάδα θεωρώ ότι είναι ξεχωριστή. Μπορεί να το κάνω ξάνα αν προκριθώ στο Ρίο! Νιώθω σαν να είναι πάντα η πρώτη φορά. Ο ενθουσιασμός μου και η θέλησή μου γι’ αυτό είναι το ίδιο μεγάλη κάθε φορά. Αν ξεχωρίζω κάποια, είναι αυτή της Αθήνας, γιατί είναι κάτι ανεπανάληπτο να παίζεις μέσα στη χώρα σου. Ειδικά τότε που ήμουν τόσο πιτσιρίκι και τα έβλεπα όλα πολύ grande! Νομίζω ήταν από τις καλύτερές μου εμπειρίες.

-Βλέπεις ομοιότητες σε εσένα με την Πέννυ, συγκριτικά με το ζευγάρι Καραντάσιου-Αρβανίτη στο ξεκίνημα;

Είναι διαφορετικές ομάδες, γιατί με τη Βάσω τότε μοιράζαμε τις ευθύνες μέσα στο γήπεδο, παίζαμε και οι δύο μπλοκ, και οι δύο άμυνα. Ήταν και διαφορετικός και ο τρόπος παιχνιδιού τότε. Γενικότερα, το άθλημα εξελίσσεται. Πλέον εμφανίζονται πολύ ψηλές αθλήτριες, οπότε το γεγονός ότι παίζω τώρα με την Πέννυ που είναι 1.87, βοηθάει στο να είμαστε πάρα πολύ κοντά στο επίπεδο του 2016. Πλέον σε όλες τις αθλήτριες υπάρχει εξειδίκευση. Υπάρχει μια μπλοκέρ και μια αμυντικός. Οι μπλοκέρ συνήθως είναι από 1.80 και πάνω, και οι αμυντικοί κυμαίνονται περίπου στο ύψος μου, 1.75 περίπου.

-Πάντως πιστεύω ότι στο beach είναι πιο σημαντικό να υπάρχει σωστή νοοτροπία και χημεία, και μετά φυσικά παίζουν ρόλο και οι ικανότητες που έχει το ζευγάρι.

Πρέπει να υπάρχει ένα πακέτο. Φυσικά και να υπάρχει χημεία των αθλητών μέσα στο γήπεδο, γιατί είμαστε μόνο δύο, οπότε αναπόφευκτα πρέπει να επικοινωνείς σωστά με τον συμπαίκτη σου. Από τη στιγμή που περνάμε τόσο χρόνο μαζί στα ταξίδια και γενικότερα. Αλλά πρέπει να υπάρχουν και τα ανάλογα τεχνικά στοιχεία που χρειάζεται ο κάθε παίκτης στο δικό του κομμάτι, που να λειτουργούν μέσα στο γήπεδο.

-Σου έχει τύχει ποτέ να διαχειριστείς μια κρίση μέσα στην ομάδα; Να μην είστε καλά εκτός γηπέδου;

Και αυτό είναι επίσης αναπόφευκτο. Όταν σε μια ομάδα beach volley, και πόσο μάλλον γυναικεία, λόγω της φθοράς που υπάρχει, τυχαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Γι’ αυτό βέβαια έχουμε και τους ειδικούς, τους ψυχολόγους, όπου εκτός από τον κάθε αθλητή ξεχωριστά, δουλεύουν και για την ομάδα.

-Πώς το διαχειρίζεται ένας αθλητής αυτό μέσα στο γήπεδο;

Μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και βλέπεις τον συμπαίκτη σου σαν συμπαίκτη και όχι σαν αντίπαλο. Δε φτάνει μόνο ένας παίχτης για να κερδίσεις, χρειάζονται και οι δύο. Πρέπει να λειτουργείς σαν ενότητα, σαν ομάδα. Αν κάποιος δε μπορεί να το διαχωρίσει αυτό, απλά δε μπορεί και να συνεχίσει να παίζει.

-Το beach volley είναι ένα άθλημα που αν φτάσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο μπορείς να πεις “έβγαλα χρήματα”;

Μπορείς να βγάλεις χρήματα, ειδικά αν πας καλά σε μεγάλες διοργανώσεις, δηλαδή Grand Slam. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να είσαι σε πολύ καλό επίπεδο, να είσαι στην 16αδα της παγκόσμιας κατάταξης σταθερά. Κάποτε το είχαμε καταφέρει, αλλά φυσικά δε μιλάμε για ποσά όπως είναι του τένις και άλλων αθλημάτων. Απλά εξασφαλίζεις μια καλή ζωή για τη συνέχεια .Δε μπορείς να γίνεις πλούσιος από το beach volley.

-Σε ένα παιδί που ξεκινάει τώρα να ασχολείτε με το beach volley, τι θα του έλεγες;

Ότι φυσικά δεν είναι οικονομικό το κίνητρο, είναι να κάνει αυτό που αγαπάει. Είναι ένα συναρπαστικό άθλημα. Εγώ από το δεκαπέντε μου που σταμάτησα το βόλεϊ σάλας και ασχολούμαι αποκλειστικά, με έχει κρατήσει, και τώρα που είμαι πλέον τριάντα, έχω όρεξη και θέλω να συνεχίσω να βελτιώνομαι. Όπως όλα τα ομαδικά αθλήματα, έτσι και το beach volley έχει την επαφή με τη μπάλα. Στο beach volley όμως δεν έχεις εξειδίκευση και μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο. Νομίζω ότι δημιουργεί πιο ολοκληρωμένους αθλητές και αυτό αρέσει σε πάρα πολλούς.

Η Ομοσπονδία πρέπει να φτιάξει πρόγραμμα για τα κλιμάκια

-Το επίπεδο στην Ελλάδα πώς το βλέπεις; Βλέπουμε μεγάλο αριθμό συμμετοχών στα τουρνουά του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος.

Έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ το beach volley σε ερασιτεχνικό επίπεδο, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει η ίδια ανάπτυξη σε επαγγελματικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε αθλητές. Δεν υπάρχουν αθλητές, και δεν υπάρχει και κάποιο πρόγραμμα ανάπτυξης και υποδομής ώστε να βγουν αθλητές στο μέλλον. Εγώ είμαι η τελευταία αθλήτρια που βγήκε το 2000 από αναπτυξιακά προγράμματα, από τότε δεν έχει βγει κάποιος άλλος αθλητής. Αυτή τη στιγμή έχω παίξει με όλες συμπαίκτρια, και αν σταματήσω θα πρέπει να υπάρχει μια διάδοχη κατάσταση για την Πέννυ με όποιον συνεχίσει. Αυτό δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι και το λυπηρό στο άθλημα, όταν έχουν έρθει τόσες επιτυχίες, ειδικότερα στο γυναικείο επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια. Υπάρχει συνεχής εκπροσώπηση από το 2000 στο Σίδνεϊ μέχρι και το 2012,ανελλιπώς το beach volley είναι παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δυστυχώς αυτό δεν το έχουμε εκμεταλλευτεί όπως πρέπει.

-Ουσιαστικά δεν υπάρχουν κλιμάκια πλέον;

Όχι, δεν υπάρχουν όπως υπήρχαν. Γίνονται κάποιες συγκεντρωτικές τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι αρκετό. Εγώ όταν ξεκίνησα, έκανα προπόνηση χειμώνα καλοκαίρι σε κλιμάκια beach volley που υπήρχαν τότε, για να φτάσω στα 19 μου να παίζω σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

-Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;

Πιστεύω ότι αν δε γίνει κάποιο πρόγραμμα από την Ομοσπονδία, γιατί η Ομοσπονδία είναι ο κυριότερος φορέας του αθλήματος και όχι οι ακαδημίες όπου λειτουργεί ο καθένας ξεχωριστά, τότε δύσκολα θα βρεθούν αθλητές να στελεχώσουν τις Εθνικές Ομάδες στο μέλλον.

-Ξεχωρίζεις κάποιο από τα ζευγάρια που αγωνίζονται εντός Ελλάδας;

Υπάρχουν παιδιά που δουλεύουν, και υπάρχουν και παιδιά που δουλεύουν χειμώνα καλοκαίρι. Όπως είναι στη Θεσσαλονίκη, οι Μαναβή-Παρισάκη και κάποιες κοπέλες που έχουν διακρίσεις στα juniors .Αυτές είναι οι ομάδες που θεωρούνται ότι είναι σε ανάπτυξη αυτή τη στιγμή. Αλλά πιστεύω ότι πρέπει να αρχίσουν να ασχολούνται περισσότεροι αθλητές με το beach volley και το κίνητρο πρέπει να δοθεί από την Ομοσπονδία. Θεωρώ αδιανόητο ότι έχουν γίνει τόσες επιτυχίες στο άθλημα και δεν έχουμε πολλά παιδιά που να παίζουν και το χειμώνα beach volley.Βρέθηκα σε αυτή τη θέση το 2013, όταν η Μαρία σταμάτησε, και έψαξα μόνη μου με τον τότε Ομοσπονδιακό προπονητή να βρω κάποια παίκτρια από τη σάλα, που να μπορεί να αντεπεξέλθει στις συνθήκες του αθλήματος. Έτσι έφερα την Πέννυ από τη σάλα να μπει κατευθείαν στην άμμο. Δεν έχεις επιλογή και πρέπει με αυτό να πορευτείς και να το κάνεις όσο καλύτερα μπορείς.

-Συζητάτε καθόλου με την Ομοσπονδία; Φαντάζομαι ότι εσείς που βιώνετε τα προβλήματα μέσα στο γήπεδο, τα μεταφέρετε. Η αντιμετώπιση ποια είναι;

Τα συζητάμε, αλλά δυστυχώς δε βρίσκουν λύση για όλα τα προβλήματα που υπάρχουν. Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα.

-Έχεις στο μυαλό σου να ασχοληθείς μελλοντικά με την προπονητική;

Δεν το έχω σκεφτεί, γιατί αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου είναι ότι θα ήθελα να παίξω μέχρι και το 2020,με κάποιο break βέβαια. Νομίζω ότι χρειάζομαι και εγώ κάποια ξεκούραση, γιατί παίζω επαγγελματικά από το 2003 χωρίς να έχω σταματήσει ούτε μία σεζόν. Οπότε μετά το 2016 θα ήθελα να κάνω ένα μικρό break, αλλά θα ήθελα να συνεχίσω μέχρι το 2020.

-Οπότε τώρα ξεκινάτε με φιλικά και προετοιμασία για το Παγκόσμιο;

Τώρα προπονήσεις μόνες μας, και στην πορεία θα έχουμε και κάποια φιλικά παιχνίδια. Μέχρι να γίνει και το κύριο στάδιο της προετοιμασίας το Φεβρουάριο που θέλουμε να προπονηθούμε με άλλες ομάδες στο εξωτερικό, να είμαστε έτοιμες για το πρώτο Παγκόσμιο.

-Το καλοκαίρι σαφώς είναι πιο φουλ το πρόγραμμα, αλλά το χειμώνα που είστε λίγο πιο χαλαρές, πώς περνάς το χρόνο σου;

Το χειμώνα ας πούμε ότι είμαστε λίγο πιο χαλαροί γιατί τουλάχιστον δεν έχουμε τα ταξίδια. Ενεργητικά χόμπι δεν έχω. Μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά, να βλέπω τους φίλους μου που μέσα στη σεζόν τους χάνω, και τον φίλο μου εννοείται! Γενικότερα κάνω πράγματα που με ευχαριστούν. Ασχολούμαι και με τη σχολή μου, στο Παιδαγωγικό της Αθήνας. Μπήκα το 2012 βέβαια σε αυτή τη σχολή, τώρα είμαι στο τέταρτο έτος και μου έχουν μείνει λίγα μαθήματα, οπότε είναι και αυτός ένας στόχος για το 2016!

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson