Μπαρτσελόνα-Εφές: Τελικός για μερακλήδες στην Ευρωλίγκα

Πρώτα απ’ όλα είδαμε δυο καταπληκτικούς ημιτελικούς. Το φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας, επανήλθε δριμύτερο, μετά από απουσία ενός χρόνου και μας αποζημίωσε … εις διπλούν. Και οι δυο αγώνες κρίθηκαν από τα τελευταία σουτ. Στο πρώτο έφτανε το άστοχο του Κλάιμπερν, για να παραμείνει το +3 της υπέρ της Εφές (89-86, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας), στο δεύτερο πρώτα αστόχησε ο Κέβιν Πάντερ και εν συνεχεία ο Κόρι Χίγκινς έγραψε το 88-86, υπέρ της Μπαρτσελόνα, σε βάρος της Αρμάνι Μιλάνου.

Δυο κλειστά ματς σοτ φινάλε, δυο συναρπαστικοί αγώνες, που ανέδειξαν το ζευγάρι του φετινού τελικού. Μπαρτσελόνα και Εφές θα διεκδικήσουν την Lanxess Arena της Κολωνίας τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης.

Σύμφωνα με τον … μανιακό των αριθμών Γιάννη Ψαράκη, οι φετινοί ημιτελικοί έγραψαν ιστορία, αφού η τελική διαφορά των πέντε πόντων στα δυο ματς είναι η μικρότερη όλων των εποχών. Μέχρι τώρα οι ημιτελικοί του 2009 και του 2012 με συνολικό χάντικαπ 6π, είχαν το σχετικό ρεκόρ.

Θα προσθέταμε σε αυτά που έγραψε ο Γιάννης στο twitter, ότι ήταν οι δυο πρώτοι ημιτελικοί, που είχαμε μπάζερ-μπίτερ και στους δύο αγώνες. Έπρεπε, δηλαδή, να φτάσουμε στα τελευταία σουτ, για να κριθεί ο νικητής, άσχετα αν στον πρώτο ημιτελικό, σε κάποια στιγμή η διαφορά υπέρ της -για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα-υπερηχητικής Εφές, έφτασε και στο +21.

Αν το μπάσκετ έχει μια ξεχωριστή γοητεία είναι επειδή μπορεί να εναλλάσσει τα συναισθήματά σου μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων. Ειδικά όταν ένα ματς πάει στο τελευταίο σουτ. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για αυτή την στιγμή. Οι πιο πολλοί νομίζουν ότι σε αυτές τις στιγμές, όπου ο χρόνος μετράει αντίστροφα, ο προπονητής σαν άλλος Λεονάρντο Ντα Βίντσι σχεδιάζει μικρά και μεγάλα θαύματα και οι παίκτες λειτουργούν όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Από ένα σουτ στο τέλος έχουν κριθεί τίτλοι, προκρίσεις. Αν μπει γίνεσαι ήρωας, αν βγει, μένεις με την πικρή γεύση στο στόμα και πας για άλλα. Ο Έτορε Μεσίνα ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου, μετά τον ημιτελικό, αν σκέφτηκε την ώρα του σουτ του Πάντερ, το αντίστοιχο του Ραμούνας Σισκάουσκας στον τελικό του 2009 με τον Παναθηναϊκό (τότε ήταν προπονητής της ΤΣΣΚΑ Μόσχας). Η απάντηση στον “κύριο μηδενιστή” όπως αποκάλεσε τον δημοσιογράφο ο Ιταλός κόουτς δείχνει και το τι ακριβώς συμβαίνει, τελικά:

Δεν θα αυτοκτονήσει, φυσικά, ο Μεσίνα που έχασε ένα ματς ακόμη και τόσο σημαντικό, όπως ένας ημιτελικός. Όπως δεν αυτοκτόνησε το 2009 όταν ο “Σίσκα” αστόχησε κι ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης. Η ζωή συνεχίζεται μέχρι την επόμενη φορά που κάποιος θα σουτάρει στην τελευταία φάση. Και τότε από χαμένος, μπορεί να είσαι νικητής.

Οι ημιτελικοί ενθουσίασαν όλο τον κόσμο. Ο Οθέλο Χάντερ τα έβλεπε από την τηλεόραση και τουίταρε

Ξαναπέστο Οθέλο. Το μπάσκετ που παίχθηκε την Παρασκευή είναι η καλύτερη διαφήμιση της διοργάνωσης, που έφτασε, πλέον, στην κορύφωσή της. Και ενδεχομένως ο τελικός να προσφέρει ακόμη πιο έντονα συναισθήματα, καθώς:

✍ Από τη μια έχουμε την κατά τεκμήριο καλύτερη ομάδα της διετίας, την τρομερή Εφές, που θα παίξει στον δεύτερο τελικό μέσα σε τρία χρόνια. Ο Αταμάν ξέρει ότι την ομάδα του, που πολλές φορές παίζει υπέροχο μπάσκετ, την κατατρέχει ο χαρακτηρισμός του φαβορί, της ομάδας που πρέπει να κερδίσει πάση θυσία, απαγορεύεται να κάνει λάθος. Η ομάδα που ο ίδιος έφτιαξε, διαλέγοντας έναν προς έναν τους παίκτες του (και δεν λάθεψε σχεδόν σε κανέναν) είναι ανίκητη όταν κάνει παιχνίδι, αλλά πολλές φορές νιώθει τα φαντάσματα του παρελθόντος να την καταδιώκουν, χάνοντας διαφορές όπως κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Ο καταπληκτικός Μίτσιτς, ωστόσο, δεν θέλει να αφήσει την Ευρώπη, χωρίς να την έχει κατακτήσει. Αυτά που έκανε στον ημιτελικό δεν υπάρχουν, καθώς ανάγκασε τον Ιτούδη να βγάλει από το αμυντικό του οπλοστάσιο ό,τι είχε και είχε. Ο Σέρβος είναι σε τρομερή κατάσταση, το ίδιο κι ο Μπομπουά που το χε δείξει από τα πλέι-οφ, αν και η αποκάλυψη της Εφές είναι ο ψηλός της, Σερτάκ Σανλί.

✍ Κι από την άλλη έρχεται η Μπαρτσελόνα η ομάδα που φτιάχτηκε για να κατακτήσει φέτος την Ευρωλίγκα, δίνει 4 εκατομμύρια δολάρια στον Μίροτιτς, 2.5 στον Χίγκινς, χρύσωσε το καλοκαίρι και τον Καλάθη, ενώ έφερε και τον βετεράνο Πάου Γκασόλ από το ΝΒΑ. Πάνω απ’ όλα όμως, έχει στον πάγκο της τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που αν την Κυριακή πάρει τη νίκη θα γίνει ο πρώτος που θα έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα τόσο σαν παίκτης, όσο και σαν προπονητής. Η Μπάρτσα είναι η καλύτερη ομάδα της κανονικής περιόδου, ωστόσο, θα πρέπει να υπογράψει τις αποδείξεις στον τελικό και απέναντι σε μια ομάδα που έχει να κερδίσει τρία χρόνια. Και δεν ξέρει αν ο Νικ Καλάθης που τραυματίστηκε στον ημιτελικό, θα μπορέσει να είναι έτοιμος για το τζάμπολ. Ο βιονικός Νικ, που μετράει 120 συνεχόμενα ματς της Ευρωλίγκας, έπαθε διάστρεμμα, η μαγνητική, που έβγαλε ήταν καθαρή, αλλά όπως είπε ο Σάρας “η απόφαση για την συμμετοχή του, θα ληφθεί την τελευταία στιγμή”.

Πίεση έχει και η Μπάρτσα, έστω κι αν δεν είναι η τελευταία της ευκαιρία, όπως μπορεί να θεωρήσει κανείς το ματς για την Εφές, ο κύκλος της οποίας κλείνει αυτό το καλοκαίρι υπολογίζοντας κανείς την αποχώρηση του Μίτσιτς για το ΝΒΑ αλλά και τις ηλικίες βασικών της παικτών (36 ο Σίμον, 35 ο Ντάνστον, 34 ο Μοερμάν).

Ο Πάου Γκασόλ, πάντως, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ενθαρρύνει τους συμπαίκτες του. Είτε στο γήπεδο, είτε στο twitter

Η Μπαρτσελόνα τους νίκησε όλους φέτος. Μόνο την Εφές δεν κατάφερε να την βάλει κάτω, καθώς η τουρκική ομάδα νίκησε δυο φορές στην κανονική περίοδο. Τόσο τον Δεκέμβριο στην 16η αγωνιστική, εντός έδρας, με 86-79 (23π, ο Σέιν Λάρκιν, που έδωσε ακόμη και 8 ασίστ) όσο και μέσα στη Βαρκελώνη στο τέλος του Φλεβάρη. Τότε που η Εφές είχε τον έλεγχο, προηγήθηκε 4:50 πριν από το τέλος με +13π (80-67), αλλά λίγο έλειψε να το χάσει (τι σας θυμίζει;) όταν η Μπάρτσα με επικεφαλής τον Μίροτιτς (24π0 έκανε μια (σχεδόν) ολική επαναφορά, μένοντας όμως στο … σχεδόν (86-88).

Αν έλεγε κανείς ότι στον τελικό θα έπαιζαν Μπαρτσελόνα-Εφές, δεν θα είχε κάνει καμιά τρελή πρόβλεψη. Και λογικός θα ήταν και θα ήξερε ότι είχε δώσει ένα πόντο για τις δυο κορυφαίες ομάδες της χρονιάς, φέρνοντας την Ευρωλίγκα στα καλύτερά της…