H δουλειά έγινε και το θαύμα της φύσης έρχεται!

Στα προκριματικά παιχνίδια πάνω από όλα μετρά η πρόκριση και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο στόχος επετεύχθη. Ο Ολυμπιακός μπήκε στους ομίλους και μπορεί να συνεχίσει να δουλεύει ο Μάρτινς με ηρεμία, με σωστό κλίμα και δίχως ο σύλλογος να βγει εκτός προϋπολογισμού.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΤΑΝ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΑΣ

Έχουμε δει τον Ολυμπιακό που δουλεύει ο Μάρτινς σε 5 παιχνίδια και έχουν βγει ξεκάθαρα συμπεράσματα. Η ρεβάνς με την Μπέρνλι, ήρθε απλά για να βάλει σφραγίδα, να αποτυπωθεί και σε εικόνα η αίσθηση που υπήρχε, πως βάση τον προσόντων των ποδοσφαιριστών, λειτουργεί καλύτερα σε παιχνίδι που του επιτρέπουν να έχει την εύκολη κατοχή. Όταν το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του αντιπάλου ανεβαίνει και οι “ερυθρόλευκοι” χρειάζεται να αμυνθούν βγάζουν προβλήματα. Ασφαλώς περιμένουμε να μπουν μέσα στο σύνολο οι Νάτχο, Γκιγέρμε και φυσικά την έλευση Τουρέ. Και οι τρείς είναι ποδοσφαιριστές που ενισχύουν το προφίλ που έχει η ομάδα, είναι όμως σε θέση, να την κάνουν ακόμα πιο αποτελεσματική στην δική της κατοχή, να δημιουργήσουν φόβο σε μεγαλύτερο ποσοστό αντιπάλων και ασφαλώς να κάνουν μεγαλύτερο τον αριθμό των ομάδων που θα αναγκαστεί να αμυνθεί και να πάρει παθητικό ρόλο απέναντι τους.

ΑΦΗΝΑΝ ΤΟΝ ΒΟΟΥΚΣ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΠΑΛΕΣ

Η Μπέρνλι όμως ανέδειξε προβλήματα που τον Ολυμπιακό πρέπει να τον απασχολήσουν. Το αποτέλεσμα ήρθε, δεν πήρε όμως καλό βαθμό. Για έναν περίεργο λόγο, όλα ξεκινούσαν από την υπερβολική βιασύνη που έδειξαν στο να αξιοποιήσουν την κατοχή τους, τελείωναν γρήγορα τις επιθέσεις και έδιναν το δικαίωμα στην Μπερνλι να είναι το αφεντικό του αγώνα, από εκεί και πέρα, φάνηκαν οι αδυναμίες σε χαμηλά μέτρα όλης της αμυντικής 6άδας του Ολυμπιακού.

Απέναντι σε μία ομάδα που είχε ένα στιλ ποδοσφαίρου και το ακολουθούσε με διάρκεια και χωρίς ντροπή, οι Μιράντα, Βούκοβιτς άφηναν τον Βόουκς να γίνει κυρίαρχος στον αέρα. Το λάθος ξεκίνησε από την περίεργη απόφαση να παίξουν ένα βαρύ κορμί με απόσταση. Όποιος είδε προσεχτικά το παιχνίδι θα παρατήρησε πως όταν γινόταν η σέντρα, μέχρι και που έφθανε η μπάλα στον Βόουκς που ήταν με πλάτη έτοιμος να σπάσει την μπάλα στον Μπάρνς, ο Μιράντα δεν ήταν στην πλάτη του αλλά του άφηνε μέτρα.

Αποτέλεσμα ήταν να μπορεί ο υψηλόσωμος φορ, να υποδεχτεί σε ένα απίστευτο ποσοστό μεγάλες μπαλιές και να φέρει την μπάλα μέσα στην περιοχή του Ολυμπιακού. Η Μπέρνλι επειδή στηρίζεται σε έναν μονοδιάστατο παλαιολιθικό τρόπο ανάπτυξης, έχει σαν όπλο τα στημένα, σε ροή αγώνα δεν συνηθίζει να βρίσκει μεγάλο αριθμό ευκαιριών όπως βρήκε απέναντι στον Ολυμπιακό. Δεν έχει λογική να σου σηκώνει μία ομάδα την μπάλα από όλα τα σημεία του γηπέδου και εσύ να δέχεσαι τόσες πολλές επιθέσεις, αφήνοντας τον φόρ της να υποδέχεται την μπάλα και να την περνά μέσα στην δική σου περιοχή.

ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΣΤΟΠΕΡ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΧΑΦ

Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε πρόβλημα, από την παθητικότητα των δύο στόπερ, έπαιζαν και οι δύο βάθος, δεν έβγαινε κανένας επιθετικά πάνω στην μπάλα, γεγονός που τον οδηγούσε μέσα στην περιοχή του και τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Είχε θέμα από την παρουσία και τον τρόπο που λειτούργησαν τακτικά οι δύο κεντρικοί του χαφ. Δεν μπορώ να ξέρω, αν είχε εντολή ο Καμαρά να πιέζει πιο ψηλά, η λογική λέει πως επειδή έχει τα προσόντα δεν δημιούργησε αυτός το πρόβλημα, αλλά η μη κάλυψη του Μπουχαλάκη. Αυτό που συνέβαινε πάντως, ήταν ο Καμαρά να βγαίνει πιο ψηλά να πιέσει και ο Μπουχαλάκης να μην δίνει τις απαιτούμενες βοήθειες στην θέση 6, με αποτέλεσμα να είναι πολλές οι φορές που οι στόπερ είχαν αμέσως πάνω τους, τους Βόουκς Μπέρνς και την βοήθεια την έπαιρναν από τους Τσιμίκα, Ομάρ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ

Ασφαλώς και με τις μεταγραφές που έχουν γίνει επηρεάζεται περισσότερο ο Μπουχαλάκης. Από την στιγμή που ήρθαν οι Τουρέ, Νάτχο που παίζουν στον άξονα με μπάλα, δεν βλέπω πως θα βρει χώρο για να παίξει ο Μπουχαλάκης, από την στιγμή που θα είναι καλά οι δυο ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που έφερε η διοίκηση του Ολυμπιακού. Αντίθετα όπως χτίζεται ο Ολυμπιακός με τις μεταγραφές που έγιναν θεωρώ κομβικό να βγει ο Καμαρά. Ο κεντρικός χαφ από την Γουινέα έκανε αρκετά λάθη στις μεταβιβάσεις, δυσκολεύεται ακόμα στο να δώσει σιγουριά στην επιλογή του όταν πιέζεται στην δική του κατοχή, είναι ο μόνος όμως με αθλητικά προσόντα που έχει το κέντρο του Ολυμπιακού. Ο μοναδικός που μπορεί να πάει επιθετικά στο μαρκάρισμα και να βγει πρώτος στην μπάλα, όπως είναι φτιαγμένος ο Ολυμπιακός, πίεση στην μπάλα ψηλά χωρίς να έχει τον Καμαρά στο γήπεδο δεν μπορεί να βγάλει. Το γκολ που έδωσε και την ηρεμία στον Ολυμπιακό, ήρθε από αυτήν την φυσική ικανότητα του Καμαρά να πιέσει ψηλά, έκλεψε την μπάλα κι από εκεί και πέρα μίλησε η ικανότητα των μεσοσεπιθετικών του Ολυμπιακού να συνεργαστούν.

ΤΟ ΑΞΙΖΕ Ο ΠΟΝΤΕΝΣΕ

Αυτό είναι και το μεγάλο όπλο της φετινής ομάδας που δημιουργεί η διοίκηση κι ο Μαρτίνς, που ακόμα και σε μία άσχημη ημέρα έκανε την διαφορά. Ο Καμαρά κέρδισε την μπάλα, ο Χασάν την έδωσε στον Χριστοδουλόπουλο, αυτός στον Φορτούνη, που την έσπασε στον σωστό χρόνο στην κίνηση του Ποντένσε που ντρίπλαρε τον αντίπαλο του και έκανε μία εκπληκτική εκτέλεση. Τέρμα που το δικαιούτο ο Πορτογάλος. Ο Ποντένσε είχε κάνει υπέροχα παιχνίδια, κέρδισε τον κόσμο, όμως του έλειπε κάτι, για λεπτομέρειες δεν είχε καταφέρει αυτός να σκοράρει, οι συνεργασίες γινόντουσαν με την τριάδα των μεσοεπιθετικών, τα γκολ όμως ερχόντουσαν από τους Φορτούνη, Χριστοδουλόπουλο.

Επειδή ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει κάποιον φορ που να εγγυάται μεγάλο αριθμό τερμάτων είναι απαραίτητο να βρει τέρματα από τις υπόλοιπες θέσεις. Και για ψυχολογικούς λόγους, αλλά και για ουσιαστικούς ήταν πολύ σημαντικό νέο που ξεκόλλησε ο Ποντένσε και πέτυχε ένα όμορφο και δύσκολο τέρμα. Είναι επίσης δείγμα της ποιότητας αυτής την ομάδας, που σε ένα παιχνίδι, που δεν έκανε η δημιουργική τριάδα την διαφορά, που δεν βρέθηκε η ομάδα συνολικά σε καλή ημέρα, μπορεί να λύνεται το πρόβλημα με μία τόσο όμορφη συνεργασία. Ανεξάρτητα τι θα πετύχει ο Ολυμπιακός την φετινή σεζόν, είναι δεδομένο πως δημιουργεί μία ομάδα που ο οπαδός του θα την χαρεί, με την προσθήκη και των Τουρέ, Νάτχο, Γκιγέρμε αναμένονται στιγμές μαγείας.

ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ

Τα δύσκολα ασφαλώς πέφτουν πάνω στον Μαρτίνς, με την διοίκηση να του κάνει ένα δώρο στην θέση που του έφερε την μεγαλύτερη μέχρι εκείνη την στιγμή μεταγραφή. Ασφαλώς από την στιγμή που κατάλαβε η διοίκηση του Ολυμπιακού πως μπορεί να φέρει τον Τουρέ έκανε καλά και τον απέκτησε. Αν θες να λέγεσαι μεγάλη ομάδα, πρέπει να μπορείς να φέρνεις και μεγάλους παίκτες, επίσης δημιουργείς μία απίστευτη αναμονή τον κόσμο και βάζεις ασφαλώς έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή στο ρόστερ σου.

Δεν παύει όμως τα προσόντα του Νάτχο, με τον Τουρέ, σε συνδυασμό με το γεγονός πως μπροστά βρίσκεται ο Φορτούνης κάπου να τρακάρουν. Νομίζω πως το μυστικό είναι ότι στον φετινό Ολυμπιακό δεν πρέπει να υπάρχει μία βασική ενδεκάδα. Έτσι κι αλλιώς θα υπάρχει το δύσκολο Πέμπτη-Κυριακή που απαιτεί rotation. Η διοίκηση με τις μεταγραφές που έχει κάνει, δίνει το δικαίωμα στον Μαρτίνς, να έχει στην διάθεσή του μεσοεπιθετικά, απίστευτα πολλές για Ελληνική ομάδα λύσεις.

ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Ασφαλώς και ο Τουρέ δεν χρειάζεται συστάσεις, όλοι γνωρίζουν την ποιότητα του, τη σπάνια τεχνική κατάρτιση και ικανότητα να πηγαίνει την μπάλα όπου θέλει που δεν ταιριάζει με τον σωματότυπό του και τον κάνει να μοιάζει με θαύμα της φύσης. Όπως επίσης είναι κατανοητό, πως από ένα σημείο και μετά έχασε σε τρεξίματα, ο ίδιος αποφάσισε να λειτουργεί και να κάνει την διαφορά με την μπάλα και να αγνοεί τα αμυντικά του καθήκοντά, κάτι που στην Αγγλία δημιουργούσε συχνά προβλήματα.

Εύκολα μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως στην Ελλάδα, δεν θα υπάρχει αυτό το θέμα, το ποδόσφαιρο μας είναι αρκετά αργό, ο Τουρέ μόνο με τον όγκο που πιάνει στο γήπεδο θα δημιουργεί φόβο. Σίγουρα αυτό θα συμβαίνει και όταν θα βρεθεί σε καλή ατομική κατάσταση θα ζήσουμε στιγμές μαγείας, απλά υπάρχουν πολλές φορές που ο Τουρέ βλέπει να περνά ο αντίπαλος από δίπλα του και είναι προκλητικά αδιάφορος. Ένας τρόπος για να μην υπήρχε αυτό το πρόβλημα, θα ήταν να πάει πιο ψηλά, αλλά υπάρχει ο Φορτούνης και ο Χριστοδουλόπουλος.

Ασφαλώς και όλοι οι καλοί χωράνε και στην προκειμένη περίπτωση ήρθε ένας πραγματικά μεγάλος ποδοσφαιριστής, που μπορεί αν βρεθεί σε ικανοποιητικό ατομικό επίπεδο, να κάνει απίστευτη διαφορά. Σίγουρα όμως δημιουργεί ένα μεγάλο πονοκέφαλο στον Μαρτίνς και τον υποχρεώνει να βγει από κουτάκια. Οι αποφάσεις που θα πρέπει καθημερινά να παίρνει θα είναι δύσκολες καθώς ή θα πρέπει μόνιμα να αφήνει κάποιους μεγάλους σε ποιότητα και με έντονη προσωπικότητα ποδοσφαιριστές στον πάγκο, είτε για να έχει όσο δυνατόν περισσότερη ποιότητα στο γήπεδο να δοκιμάσει ποδοσφαιριστές σε θέσεις που δεν είναι 100% δικές τους.

Αυτά είναι πράγματα που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον, ο Μάρτινς έχει την ευλογία να μπορεί να δουλεύει με μεγάλους παίκτες, αλλά και τον πονοκέφαλο να πρέπει να δουλέψει αρμονικά με μεγάλους ποδοσφαιριστές που τρακάρουν τα προσόντα τους.