Υπάρχει ταλέντο και ελπίδα στον Παναθηναϊκό

Στην Ξάνθη η ομάδα του Δώνη ήταν εντυπωσιακά καλύτερη απ’ όσο την αναμέναμε. Δικαίωσε τον έμπειρο τεχνικό που τις τελευταίες ημέρες δήλωνε σίγουρος στο φιλικό περιβάλλον του για τη δουλειά που έχει γίνει όλο αυτό το διάστημα και τόνιζε πως έχει δημιουργεί ένα σύνολο ικανό να παίξει πολύ γρήγορο ποδόσφαιρο και να κάνει την έκπληξη βγάζοντας πολύ καλή εικόνα.

Όλα αυτά τα είδαμε να γίνονται πράξη στην Ξάνθη. Ήταν ένα γεμάτο παιχνίδι, με αμυντικό έλεγχο, δημιουργία με γρήγορο κάθετο ποδόσφαιρο, που θα έπαιρνε θετικά σχόλια ακόμα και για έναν κανονικό Παναθηναϊκό που θα είχε ως στόχο να κάνει πρωταθλητισμό. Φυσικά δεν χρειάζονται υπερβολές, όμως αξίζει να αναδειχτεί το επίπεδο της εμφάνισης του Παναθηναϊκού.

ΤΟ 3-4-2-1 ΤΟΥ ΔΩΝΗ

Ο Δώνης, με σκοπό να έχει την σιγουριά ενός ποδοσφαιριστή παραπάνω στο κέντρο άμυνας, να δώσει την δυνατότητα στους Ινσούα – Κουλιμπαλί να έχουν περισσότερα ανεβάσματα και να εκμεταλλευτούν τον διασκελισμό τους, δούλευε στην προετοιμασία το 3-4-2-1. Ένα σύστημα σύγχρονο το οποίο αν υπάρχει ταχύτητα και δημιουργία βγάζει αυτοματισμούς. Εφέτος΄μάλιστα το παρουσιάζει σε υψηλό επίπεδο ο Ματσίν στην Σεβίλλη και όχι μόνο. Ασφαλώς το συγκεκριμένο σύστημα χρειάζεται τρεξίματα και ποιοτική δημιουργία.

Για να είμαι ειλικρινής μού έκανε εντύπωση το γεγονός πως στην προετοιμασία δεν δοκίμασε καθόλου ως τακτική επιλογή με τέσσερις στην άμυνα, από την άποψη πως θεωρώ ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό παιχνιδιών στην Ελλάδα που είναι υπερβολικό να έχεις καθαρή τριάδα στα μετόπισθεν. Σίγουρα θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πως το έχει στο μυαλό του, ποιους θα επιλέξει για τριάδα, τα μέτρα αλλά και τις εντολές που θα δοθούν. Σε κάθε περίπτωση στα εκτός έδρας παιχνίδια που ήταν και το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια, ο επιπλέον στόπερ είναι δεδομένο πως θα προσφέρει μία ασφάλεια.

ΕΙΧΕ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Στην Ξάνθη η τριάδα των Πούγγουρα – Κολοβέτσιου – Οικονόμου εξαφάνισε στο πρώτο ημίχρονο τον Κάστρο, οδήγησε τον Ράσταβατς να τον κάνει αλλαγή στο ημίχρονο και να περάσει στην κορυφή το όπλο του, τον Γέντριτσεκ. Ούτε όμως ο Σλοβάκος δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα. Το μοναδικό θέμα που αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός ήταν η διαχείριση του γρήγορου Κίκε από την πλευρά του Ινσούα, κυρίως λόγω της ανόητης κίτρινής κάρτας που κουβαλούσε ο Αργεντινός από το 5ο λεπτό.

Για να καταλάβουμε πόσο σημαντική δουλειά έχει γίνει από το προπονητικό επιτελείο πρέπει να θυμηθούμε την εικόνα του στα περσινά εκτός έδρας παιχνίδια, όταν και στην πλεινότητά τους ο Παναθηναϊκός ήταν ασύνδετος, έδειχνε αγύμναστός και φοβισμένος.

Για μία καινούρια ομάδα, με αρκετούς άπειρους ποδοσφαιριστές είναι πολύ σημαντικό σε εκτός έδρας παιχνίδι, να νιώσεις ότι δεν κινδυνεύεις και η παθητικότητα, η χαμηλή ένταση που έβαζε στο παιχνίδι της η απογοητευτική Ξάνθη του Ράσταβατς έδινε ασφάλεια και αυτοπεποίθηση στους παίκτες του Δώνη. Οι οποίοι όσο περνούσε η ώρα γίνονταν καλύτεροι, αφεντικά του αγώνα κι έδειχναν το πόσο καλή δουλειά έχουν κάνει.

ΙΔΑΝΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Η εικόνα του Παναθηναϊκού είχε ένα συναίσθημα που ήταν διαρκώς αυξανόμενο και στο γκολ του Μπουζούκη έφτασε στην κορύφωση. Στην αρχή τον έβλεπες με συμπάθεια, καθώς παρουσιαζόταν αξιοπρεπέστατος και σοβαρός, σιγά-σιγά η εικόνα άρχιζε να γλυκαίνει και από το πουθενά δημιουργούνταν προσδοκίες, με αποτέλεσμα στο μυαλό των περισσότερων να καρφωθεί η σκέψη πως αυτή η εμφάνιση πρέπει να επισφραγιστεί με νίκη. Μια νίκη που ήρθε με την γκολάρα του Μπουζούκη, δένοντας με ιδανικό τρόπο το γλυκό.

Είχε πολύ μεγάλη ανάγκη ο απλός κόσμος της ομάδας να δει αυτό σενάριο. Σ’ ένα καλοκαίρι που μικραίνει περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στην ιστορία του. Που βλέπει τους αντιπάλους του να προοδεύουν, ν’ ανεβάζουν το επίπεδο ανταγωνισμού στην Ευρώπη, να γεμίζουν με έσοδα, να δημιουργείται ένα κλίμα με τον Παναθηναϊκό να γίνεται ο φτωχός συγγενής και απομακρύνεται από τους ανταγωνιστές του.

Το γκολ ενός νέου δικού του παιδιού και η συνολική εικόνα του πρόσφερε μία μικρή αφορμή να ξεφύγει λίγο από το κλίμα της μιζέριας βλέποντας πως αυτός ο αναγκαστικός δρόμος μπορεί κάπου να οδηγήσει. Να βοηθηθεί ο σύλλογος από την ανάδειξη κάποιων νεαρών ποδοσφαιριστών μέσα από τα σπλάχνα του. Σημασία έχει η νίκη, πολλές φορές όμως υπάρχει μία στιγμή, ένα γεγονός που δίνει σε αυτήν την επιτυχία πολύ μεγαλύτερη δυναμική και η γκολάρα του Μπουζούκη που ήρθε να σφραγίσει μία συνολική καλή εμφάνιση δική του και της ομάδας ήταν μία τέτοια στιγμή.

ΈΦΤΙΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Μπορεί να μοιάζει υπερβολικό, όμως είναι και πραγματικότητα, η ομάδα του Δώνη, στην Ξάνθη δεν έπαιζε ένα συνηθισμένο παιχνίδι, αλλά έναν τελικό. Είχαν μία ευκαιρία να κερδίσει τον κόσμο και να τον πείσει πως αξίζει να πάει την επόμενη αγωνιστική στο ΟΑΚΑ και να υποστηρίξει αυτήν την προσπάθεια. Αν ερχόταν μία εμφάνιση σαν τις περσινές εκτός έδρας και μία εύκολη ήττα, το παιχνίδι με την Λαμία θα ήταν δύσκολα διαχειρίσιμο.

Σε μία εποχή που συμβαίνουν απίστευτα πράγματα, σε μια εποχή που ο Παναθηναϊκός έγινε η πρώτη ομάδα πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας στην Ευρώπη που φοβάται να βγάλει εισιτήρια διαρκείας, ο Δώνης και οι παίκτες του έδωσαν στον απλό κόσμο το δικαίωμα ν’ ασχοληθεί ξανά στην καθημερινότητα του με την αγαπημένη ομάδα του. Μία ενασχόληση που στον οπαδό δίνει χαρά, έντονα συναισθήματα την οποία για μεγάλο διάστημα δεν μπορούσε ο σύλλογος να του προσφέρει.

Αυτός νομίζω πως πρέπει να είναι και ο ρεαλιστικός στόχος του φετινού Παναθηναϊκού: να πετύχει δηλαδή αυτό που δεν κατάφερε η περσινή ομάδα, να δώσει το δικαίωμα στον υγιή οπαδό του συλλόγου να ασχοληθεί και με το αγωνιστικό κομμάτι και να παρακολουθήσει ένα σύνολο που δουλεύει καλά και εξελίσσεται.

Η πρώτη εικόνα αυτής της ομάδας δείχνει πως γίνεται καλή δουλειά από το προπονητικό επιτελείο, τούς αξίζει συγχαρητήρια γι’ αυτό που παρουσίασαν και πως στο ρόστερ υπάρχει ταλέντο. Ασφαλώς και θα υπάρξουν και δύσκολες βραδιές, σημασία όμως έχει να υπάρχει ένα σύνολο που δουλεύει σωστά, ξέρει τι παίζει και προοδεύει.