Ο Λιούις Χάμιλτον συμβιβάστηκε με 40 εκατ. και δεν είπε κουβέντα

Για όποιον το είχε βγάλει από το μυαλό του, δεδομένου ότι περυσινό πρωτάθλημα άρχισε κατακαλόκαιρο (5/7), τα πρώτα μαρσαρίσματα των μονοθεσίων της Formula 1 για το 2021 είναι προγραμματισμένο ν’ ακουστούν το τελευταίο ΠΣΚ του Μαρτίου στο Μπαχρέιν (26-28). Έως και τη Δευτέρα (8/2) οι 9 από τις 10 ομάδες είχαν τακτοποιήσει τις εκκρεμότητες που αφορούσαν τα δίδυμα των πιλότων τους και δούλευαν αποκλειστικά πάνω στη βελτίωση της πραμάτειας που θα παρουσιάσουν στην πίστα.

Ας δούμε ποιοι είχαν ήδη εξασφαλισμένη θέση στο grid (σε παρένθεση οι κινητήρες των ομάδων).

Alfa Romeo (Ferrari): Κίμι Ράικονεν, Αντόνιο Τζιοβινάτζι

Alpha Tauri (Honda): Πιέρ Γκασλί, Γιούκι Τσουνόντα

Alpin (Renault): Φερνάντο Αλόνσο, Εστεμπάν Οκόν

Aston Martin (Mercedes): Ζεμπάστιαν Φέτελ, Λανς Στρολ

Ferrari (Ferrari): Σαρλ Λεκλέρ, Κάρλος Σάινθ

Haas (Ferrari): Νικίτα Μαζέπιν, Μικ Σουμάχερ

McLaren (Mercedes): Ντάνιελ Ρικιάρντο, Λάντο Νόρις

Mercedes (Mercedes): Βάλτερι Μπότας

Red Bull (Honda): Σέρχιο Πέρες, Μαξ Φερστάπεν

Williams (Mercedes): Νικολά Λατιφί, Τζορτζ Ράσελ

Οι 15 από 19 ‘έτρεχαν’ και πέρυσι, οι τρεις (Τσουνόντα, Μαζέπιν, Σουμάχερ) είναι πρωτάρηδες και ο ένας (Αλόνσο) γύρισε ύστερα από διάλειμμα ενός έτους. Όχι λανθασμένα ή τυχαία από τη λίστα των 20 οδηγών έλειπε το όνομα του (υπερ)πρωταθλητή Λιούις Χάμιλτον. Του 36χρονου Βρετανού που με την κατάκτηση του έβδομου τίτλου του ισοφάρισε την επίδοση του Μίκαελ Σουμάχερ. Έχει συμβεί πρόσφατα (2016), στην περίπτωση του Νίκο Ρόσμπεργκ, ο κάτοχος του τίτλου να μην προφυλάσσει τα κεκτημένα του την επόμενη χρονιά και να πέφτει αμαχητί από το θρόνο του. Με τον Χάμιλτον και την πρόκληση του όγδοου πρωταθλήματος αυτό δεν θα συνέβαινε.

Η (καθυστερημένη) ανανέωση του συμβολαίου του με τη Mercedes ήταν η αναμενόμενη κατάληξη της επί μηνών κουβέντας πάνω στο πλαίσιο. Το γεγονός πως ο πολυνίκης οδηγός συμφώνησε για μόλις μία σεζόν καθρεπτίζει στον απόλυτο βαθμό την έλλειψη σύμπνοιας στη διάρκεια μιας σκληρής διαπραγμάτευσης που κράτησε μήνες. Εκ του αποτελέσματος η γερμανική ομάδα μοιάζει να ‘ναι η ωφελημένη της αργοπορίας. Ρίσκαρε -ως ένα βαθμό- να χάσει τον κορυφαίο του είδους που κυκλοφορεί εκεί έξω, αλλά κέρδισε πολλά περισσότερα απ’ όσα άφησε.

Ας δούμε γιατί:

• Πρώτα και κύρια, διατήρησε στις τάξεις τον πρωταθλητή και φυσικά τον πιλότο που της εξασφαλίζει, σ’ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, ότι δεν θα απωλέσει τα σκήπτρα στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών.
• Ναι μεν το συμβόλαιο που υπεγράφη έχει ισχύ ως το φινάλε του νέου πρωταθλήματος, επιτρέποντας στον Χάμιλτον να είναι ανοικτός σε προτάσεις από τρίτες δυνάμεις (Ferrari, Red Bull), αλλά όπως ο Τότο Βολφ άφησε να εννοηθεί η στρατηγική της Mercedes επικεντρώνεται αποκλειστικά στο μέλλον. Ως εκ τούτου ένας πιλότος που του χρόνου θα είναι στα 37 του είναι πιθανό να μην αφορά.
• Σ’ όλη αυτή τη διάρκεια της κουβέντας ο Λιούς Χάμιλτον απαιτούσε αύξηση που ξεκινούσε από τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Θεωρούσε το +25% στα χρήματα που λάμβανε κατά την προηγούμενη διετία μια άξια ανταμοιβή για όσα έχει φέρει σε βαθμούς, νίκες, τρόπαια. Συμβιβάστηκε εν τέλει με τα χρήματα που έπαιρνε (40 εκατομμύρια ευρώ), ως ο πλουσιότερος Βρετανός αθλητής, συν κάποια ποσοστά από χορηγούς, διότι η Mercedes, ποντάροντας στην οικονομική αβεβαιότητα της εποχής, δεν ανέβαινε ούτε σεντ παραπάνω.
• Η περίφημη ‘Verstappen clause’, σύμφωνα με την οποία ο Χάμιλτον έχει λόγο στην επιλογή του ομόσταυλού του, δεν επηρεάζει τις αποφάσεις της Mercedes, αν και εφόσον αυτή η ρήτρα εντάχθηκε στο συμβόλαιο. Διότι αφενός ο Ολλανδός δεσμεύεται με τη Red Bull ως το 2023 αφετέρου, ακόμη κι αν ενεργοποιήσει τη δυνατότητα αποχώρησής του από τους Αυστριακούς μετά το φινάλε της τρέχουσας σεζόν (προβλέπεται όρος), η γερμανική ομάδα θα έχει την ευελιξία ν’ αποφασίσει ποιον από τους δύο προτιμά. Ούτως ή άλλως υπάρχει η έτοιμη λύση του Ράσελ.

Η συμφωνία για το συμβόλαιο ενός έτους επικοινωνήθηκε ως μια κοινή απόφαση, βολική τόσο για τη μία όσο και την άλλη πλευρά. Αναμενόμενη, επικοινωνιακά, κίνηση όταν στον πυρήνα της έχει τον εν ενεργεία πρωταθλητή και διεκδικητή του απόλυτου ρεκόρ κατακτήσεων. Ό,τι κι αν ειπώθηκε πίσω από τους τοίχους, η Mercedes δεν θα εξέθετε, σε οποιαδήποτε περίπτωση, τον άνθρωπο που λειτούργησε ως η τουρμπίνα εκτόξευσής της.

Η τιμητική στάση αυτή, βεβαίως, δεν αναιρεί το γεγονός πως ο Χάμιλτον βγήκε ‘λαβωμένος’ από τη διαδικασία. Οικονομικά ξεκάθαρα, παρόλο που παραμένει ο πιο ακριβοπληρωμένος όλων, διότι δεν πήρε όσα ζητούσε πιστεύοντας ότι τ’ άξιζε. Ήταν στριμωγμένος, διότι -σε μια σκληρή οικονομική συγκυρία- δεν θα είχε τη δυνατότητα αλλού να βρει την ασφάλεια που του χαρίζει η παραμονή του στη Mercedes, έπαιξε κάποια χαρτιά του, αλλά στο τέλος συναίνεσε. Ότι ο ίδιος δεν κοινοποίησε οτιδήποτε στα social media, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, δεν πέρασε απαρατήρητο. Η τελευταία ανάρτησή του αφορούσε, πιθανόν όχι συμπωματικά, τον Τομ Μπρέιντι των επτά δαχτυλιδιών!