Η ΑΕΚ δεν έγινε… Παναθηναϊκός

Από τη στιγμή που η Βίντι απέκλεισε τη Μάλμε, η ομάδα του Ουζουνίδη είχε την πρόκριση στα χέρια της. Θα έπρεπε να αυτοκτονήσει για να αποκλειστεί από μία τόσο χαμηλού επίπεδου ομάδα και η ΑΕΚ της επιστροφής¨ δεν πετά τις ευκαιρίες που τις δίνονται.

Η ΑΕΚ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Η ΑΕΚ είχε μία δύσκολη αποστολή. Συμβαίνει σε πολλές ομάδες με κόσμο κάποια στιγμή να χάνουν το δρόμο τους. Το γεγονός όμως πως υπάρχει κόσμος που τις ακολουθεί βοηθά ώστε να μένουν ζωντανές, χρειάζεται όμως σχέδιο και καθοδήγηση ώστε να ξαναμπούν στις σωστές ράγες και να ξαναφτάσουν στο επίπεδο που ανήκουν.

Η ΑΕΚ τα κατάφερε. Σ’ αυτήν την προσπάθεια χρειάζεται ρεαλιστικό πλάνο, τη βοήθεια και την υπομονή του κόσμου, ενώ την ίδια ώρα είναι πολύ σημαντικό να μην βγεις από το σχέδιο. Η ιστορία της ΑΕΚ θυμίζει σε συγκεκριμένα σημεία τον Παναθηναϊκό του 2013. Τη χρονιά που η ΑΕΚ ζούσε τον εφιάλτη της Γ’ Εθνικής ο Παναθηναϊκός άρχισε μία καινούρια προσπάθεια με τον Αλαφουζο να στηρίζεται από τους οργανωμένους και να επιλέγει τους Νταμπίζα – Αναστασίου για να δουλέψουν μεθοδικά μ’ ένα μικρότερο μπάτζετ και στοχευμένες επιλογές. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε σιγά – σιγά να μεγαλώσει ξανά, να βρει το χαμένο στάτους του, όχι μέσα από χρήμα, αλλά μέσα από σωστό σχέδιο που θα φέρει αγωνιστική επιτυχία. Η συνέχεια είναι γνωστή, η πρώτη χρονιά πήγε περίφημα, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε με την πρώτη σεζόν το κύπελλο, όπως κατά σύμπτωση και η ΑΕΚ με το που ανέβηκε την πρώτη της σεζόν κατέκτησε το κύπελλο.

Η συνέχεια όμως γράφτηκε με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Υπήρξαν δύο διαφορές: η διοίκηση του Παναθηναϊκού χάλασε το σχέδιο και ανέβασε τα έξοδα χωρίς να έχει πετύχει να δημιουργήσει περισσότερα έσοδα. Εκεί ήρθε η καταστροφή, αντίθετα στην ΑΕΚ, έκαναν υπομονή και βελτίωναν το πλάνο. Σημαντικό στοιχείο έπαιξε στο να βρίσκεται στα σημερινά χάλια ο Παναθηναϊκός πως δεν τα κατάφερε στην Ευρώπη. Απέτυχε ο Αναστασίου να βάλει την ομάδα σε έναν όμιλο Champions League και να μαζέψει βαθμούς στην Ευρώπη.

Θέλω να είμαι δίκαιος: δεν ήταν εύκολο εκείνη την εποχή από τη δεύτερη θέση να βγει ο Παναθηναϊκός στο Champions League, όμως δεν διαχειρίστηκε σωστά τις ευρωπαϊκές παρουσίες του, μάζευε λίγους βαθμούς στους ομίλους, αποκλείστηκε και στοίχισε χρήματα κόντρα σε ομάδες που ήταν σε ένα επίπεδο μία αξιόλογη Ελληνική ομάδα να τις καταφέρει, όπως η Μπριζ, η Σταντάρ και φυσικά δεν συζητώ καν για την Καμπάλα. Μπορεί ο πρόλογος να φαίνεται άνευ ουσίας, αλλά αν κάποιος κάνει τη σύγκριση στο μυαλό του, θα καταλάβει πόσο σημαντικό είναι και πόσο βοήθησε την εξέλιξη της το γεγονός πως αυτά τα δύο χρόνια οι προπονητές και οι παίκτες της ΑΕΚ κατάφεραν να προκριθούν σε νοκ άουτ παιχνίδια (Μπριζ, Σέλτικ), ενώ πέρυσι έφτασαν στους 32 του Europa League.

Φυσικά από την ανάποδη μπορεί κανείς να σκεφτεί σε πόσο σημαντικό σημείο θα μπορούσε να έχει αλλάξει η ιστορία για τον Παναθηναϊκό αν είχε κάνει εκείνα τα χρόνια κάτι αντίστοιχο με ομάδες παρόμοιας δυναμικότητας. Είναι οξύμωρο, αλλά τον Παναθηναϊκό τον τραυμάτισε (έγραψα αρχικά τον σκότωσε και άλλαξα την λέξη, γιατί πάντοτε πρέπει να αφήνεις περιθώριο ελπίδας) η Ευρώπη, που είναι η περηφάνια του κόσμου του. Ας αφήσουμε όμως πίσω τον Παναθηναϊκό και ας συνεχίσουμε με την ΑΕΚ.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΘΕΛΕΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Οι ομάδες μεγαλώνουν, όταν παίρνουν τίτλους και όταν αυξάνουν τα έσοδα τους. Η ΑΕΚ έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα, θα παίξει στους ομίλους του Champions League και ο χρόνος πλέον μετρά αντίστροφα για να μπει στο νέο γήπεδο.

Ασφαλώς και ποτέ δεν σταματά η προσπάθεια, για κάθε νέο δεδομένο πρέπει να είσαι έτοιμος να το ακολουθήσεις με το σωστό τρόπο, να περιμένεις την εξέλιξη και να έχεις ετοιμάσει το επόμενο βήμα.

Πιστεύω πως στην ΑΕΚ ήρθε η ώρα να δουν τα νέα δεδομένα, τα έσοδα που δημιουργούνται, σε τι οικονομικό περιβάλλον και σε πόσο πιο μεγάλη αγορά θα βρίσκεται πλέον η ομάδα, τι χρήμα κινείται γύρω από το ποδόσφαιρο και να παίξει μπάλα. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει στους ομίλους του Champions League, να δείξει ένα αξιοπρεπή πρόσωπο, αλλά και στη μάχη του πρωταθλήματος να είναι σε θέση να ανταγωνιστεί τον ΠΑΟΚ που δουλεύει με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ και τον Ολυμπιακό που εκτός από πιο μεγάλο μπάτζετ, εφέτος κατάλαβε πως χρειάζεται προσοχή στην λεπτομέρεια.

Πιθανότατα να μην κάνω τίποτα άλλο από το να γράφω κάτι που είναι έτσι κι αλλιώς προαποφασισμένο, απλά θέλω να επισημάνω πως η ΑΕΚ χρειάζεται μεταγραφές. Μου είναι εύκολο να γράψω ένα διθυραμβικό κείμενο, το έχω κάνει άλλωστε πολλές φορές για την ΑΕΚ, μ’ έχει αναγκάσει η ίδια με τις επιτυχίες της τα τελευταία χρόνια, θα το ξανακάνω την επόμενη εβδομάδα όταν και θα σφραγίσει την πρόκριση της στους ομίλους.

Νιώθω την ανάγκη να γράψω πως η ΑΕΚ για να μπορέσει να διεκδικήσει την παραμονή της σε αυτά τα επίπεδα, που για Ελληνική ομάδα είναι πολύ υψηλά, να κατακτά δηλαδή ή να δίνει μάχη για το εγχώριο πρωτάθλημα, να μπαίνει στους ομίλους του Champions League ή ακόμα να είναι σε θέση να παίρνει την πρόκριση από τους ομίλους του Europa στους 32, χρειάζεται ενίσχυση. Όπως είναι λάθος ν’ αυξάνεις τα έξοδα σου δίχως να έχεις φροντίσει να μεγαλώσεις τα έσοδα σου όπως έκανε στον Παναθηναϊκό ο Αλαφούζος, έτσι είναι λάθος να μην αυξάνεις το μπάτζετ για μισθοδοσία στο ποδοσφαιρικό τμήμα όταν πετυχαίνεις να εκτοξεύσεις τα έσοδα σου.

ΤΡΕΙΣ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΑΙΚΤΕΣ 11ΑΔΑΣ

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, δεν περιμένω ούτε χρειάζονται υπερβολές, Η ΑΕΚ όμως χρειάζεται 3 με 4 παίκτες ενδεκάδας.

Η αλήθεια είναι πως έφυγαν ποδοσφαιριστές που δεν αντικαταστάθηκαν. Ο Οικονόμου ήταν μία σωστή μεταγραφή για να αποκτήσει μ’ ένα έμπειρο Έλληνα ύψος και βάθος το κέντρο άμυνας. Όμως δεν είναι Βράνιες και αυτό όσο περνά ο χρόνος θα φαίνεται όλο και περισσότερο. Ο Μπογέ μπορεί να είχε την δυνατότητα να αντικαταστήσει τον Χριστοδουλόπουλο, αλλά έχει σύνδρομο προσαγωγών, οπότε είτε θα κάνει επέμβαση είτε θα πηγαίνει συντηρητικά, ενώ ο Πόνσε ακόμα κι αν είναι καλύτερος απ’ όσο κατάλαβαν οι άνθρωποι της Λιλ και έδειξε στη Γαλλία δεν έχει τα τρεξίματα και την ένταση που έβγαζε στο παιχνίδι του ο Αραούχο.

Έχοντας αυτά τα δεδομένα, ο Ουζουνίδης για να έχει τα υλικά να βελτιώσει σε σχέση με πέρυσι την ΑΕΚ, βελτίωση που πρέπει οπωσδήποτε να συμβεί για να είναι όσο γίνεται ανταγωνιστικός στο Champions League, αλλά κυρίως για να κοντράρει στην Ελλάδα τον σαφώς βελτιωμένο ΠΑΟΚ και τον πιο ορθολογικά δουλεμένο Ολυμπιακό χρειάζεται τρεις με τέσσερις πρωτοκλασάτες μεταγραφές. Έναν στόπερ υψηλού επιπέδου, έναν δημιουργό από τα άκρα, έναν γρήγορο φορ – ο Ουζουνίδης ζητά και κεντρικό χαφ.

Οι μέρες περνούν, αυτή τη στιγμή το ρόστερ είναι κατώτερο από πέρυσι. Καταλαβαίνω πως είμαι εκτός κλίματος, αλλά η ΑΕΚ έπαιζε με χειρότερη ομάδα και από τη στιγμή που απέκλεισε την Σέλτικ ήταν δεδομένο πως θα περάσει τη Βίντι.

ΑΥΤΑ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ

Το ρόστερ που διαχειρίζεται ο Ουζουνίδης αυτή την στιγμή είναι κατώτερο από αυτό που είχε ο Χιμένεθ, με τη δουλειά του ο Εβρίτης τεχνικός μπορεί να το ισορροπήσει. Φαίνεται άλλωστε πως θα πάρει πολλά περισσότερα γκολ από τον Κλωναρίδη και τον Μπακασέτα, απ’ όσα τουλάχιστον πήρε πέρυσι ο Χιμένεθ.

Αυτό είναι δεδομένο πως θα συμβεί, όπως και πως η ΑΕΚ στο δημιουργικό κομμάτι θα έχει περισσότερους αυτοματισμούς. Είδαμε άλλωστε πόσο ωραία δούλεψε όλη η ομάδα στo πρώτο τέρμα όταν ο Μάνταλος πήρε την μπάλα από την αριστερή πλευρά, μπήκε προς τα μέσα πέρασε μία εκπληκτική πάσα στο ανέβασμα του Χουλτ, αυτός ντρίπλαρε πρώτα τον προσωπικό αντίπαλό του και μετά πάσαρε στον Σιμόες που είχε κάνει κίνηση κάθετη, έδωσε στον Μπακασέτα που είχε φάτσα στο τέρμα να εκτελέσει και ο Κλωναρίδης έτρεξε εκεί που έπρεπε για να σκοράρει σε κενό τέρμα.

Όλα μέσα από το σχέδιο του προπονητή που θέλει τους δύο ακραίους να είναι οι δημιουργοί, τους μπακ να έχουν ανεβάσματα και να δίνουν αυτοί το πλάτος, που επιμένει να δείχνει στον Μπακασέτα πως θα βρίσκεται με πρόσωπο για εκτέλεση στην αντίπαλη εστία και πώς να κινείται ο Κλωναρίδης ώστε με όπλο τα τρεξίματα του να έχει σε κάθε παιχνίδι καθαρές επιθέσεις για γκολ.

Ο Ουζουνίδης θα δώσει ένα σχέδιο, όμως είδαμε πως δεν υπήρχαν οι επιπλέον λύσεις που θα πρόσφεραν από τον πάγκο διάρκεια και περισσότερη ποιότητα. Οι προσθήκες θα δώσουν στην ΑΕΚ διάρκεια, τη δυνατότητα ν’ αντέξει και την πιθανότητα να είναι καλύτερη από πέρυσι.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΜΕ ΤΗ ΒΙΝΤΙ

Το παιχνίδι με τη Βίντι δεν χρειάζεται πολλή κριτική.

Χωρίζεται σε τρία σκέλη. Στο πρώτο, όσο δηλαδή έπαιζαν και οι δύο ομάδες με 11, οι Ούγγροι ήταν φανερό πως έπαιζαν για το 0-0, η ΑΕΚ είχε εύκολα τον έλεγχο στην κατοχή, δεν πιεζόταν και έμοιαζε πως θα ψάξει το “χρυσό” γκολ με ασφάλεια. Η αποβολή ήταν ένα δώρο και απόλυτα σωστή. Οι διαιτητές έχουν εντολές να τιμωρούν με κόκκινη μαρκαρίσματα που είναι ικανά να μπορούν να φέρουν τραυματισμό και το πάτημα με τις τάπες στον αστράγαλο του αντιπάλου τιμωρείται από τους σοβαρούς διαιτητές με κόκκινη. Εντύπωση μου έκανε το πώς γίνεται και ο Μπακασέτας να έκανε ακριβώς την ίδια ενέργεια με αυτήν που συνέβη στο δικό του πόδι και είδε τον διαιτητή να την τιμωρεί με κόκκινη κάρτα. Αν δεν είχε πάρει πλεονέκτημα δύο τερμάτων η ΑΕΚ, θα ήταν εγκληματικό το λάθος του.

Το δεύτερο μέρος ήταν αυτό κατά το οποίο η ΑΕΚ είχε παίκτη παραπάνω και ήταν εύκολα διαχειρίσιμο. Ο Ουζουνίδης δουλεύει πολύ περισσότερο στις προπονήσεις στο επιθετικό κομμάτι απ’ όσο στο αμυντικό, ο αντίπαλος με παίκτη λιγότερο άφηνε την κατοχή στην ΑΕΚ και δεν είχε και τη συγκέντρωση να είναι συνεπής σε ένα αμυντικό σχέδιο, βλέπαμε τους παίκτες της Βίντι να πηγαίνουν σε άσκοπα τάκλιν και να χάνουν τις θέσεις τους. Χρειαζόταν λοιπόν απλά καθαρό μυαλό και ψυχραιμία για να νικήσει η ΑΕΚ με καθαρό σκορ. Όλα έδειχναν πως θα ερχόταν, η ΑΕΚ έκανε το 2-0, αλλά η αποβολή του Μπακασέτα έφερε το τρίτο μέρος.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Στο 10 εναντίον 10 η ΑΕΚ παίρνει χαμηλό βαθμό. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης πιθανότητα για να δώσει ύψος αποφάσισε να βάλει τον Άλεφ στην θέση του Γαλανόπουλου, ενώ ο τεχνικός της Βίντι να περάσει τον Σκέποβιτς και να παίξει με δύο επιθετικούς. Η ΑΕΚ σε αυτό το σημείο έμεινε από δυνάμεις, δεν υπήρχε κάποιος στον πάγκο να μπει και να κρατήσει μπάλα, έχασε την ενεργεία του αγώνα και δυσκολεύτηκε πολύ από το γεγονός πως η Βίντι είχε δύο επιθετικούς. Οι παίκτες της Βίντι περνούσαν συνεχώς την μπάλα στον Σκέποβιτς, τα μαρκαρίσματα στο κέντρο άμυνας έγιναν δύο με δύο και ο Άλεφ για έναν περίεργο λόγο δεν ήταν ποτέ κοντά στο στόπερ. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια να φθάνει η μπάλα στους δύο επιθετικούς της Βίντι και να είναι εύκολο να βρεθεί επιπλέον παίκτης της που έκανε κίνηση αμαρκάριστος. Θα μπορούσε το συγκεκριμένο διάστημα να το πληρώσει πιο ακριβά η ΑΕΚ. Δεν έγινε και πλέον μοιάζει αδύνατον να χάσει την πρόκριση.

Η ΑΕΚ δεν κάνει δώρα, ξέρει να αξιοποιεί τις ευκαιρίες και η αλήθεια είναι πως ο αντίπαλος της δεν έχει την δυνατότητα να ανατρέψει το αποτέλεσμα στο ΟΑΚΑ.