Η FIFA σήκωσε το γάντι στην Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα

Αν θέλουμε να συνοψίσουμε σε μια λέξη την ανακοίνωση που εξέδωσε η FIFA στις 21 Ιανουαρίου σχετικά με την Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα, αυτή είναι “πόλεμος”. Ανοιχτός και ολομέτωπος. Το κείμενο, το οποίο εκτός από την παγκόσμια ομοσπονδία, συνυπογράφουν και οι έξι μεγάλες συνομοσπονδίες, UEFA (Ευρώπη), CONMEBOL (Νότια Αμερική), CAF (Αφρική), CONCACAF (Βόρεια & Κεντρική Αμερική και Καραϊβική), AFC (Ασία) και OFC (Ωκεανία), είναι απόλυτα ξεκάθαρο ως προς τις προθέσεις της FIFA, στην περίπτωση που οι εμπνευστές της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας προχωρήσουν στην υλοποίηση του σχεδίου τους. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα, η παγκόσμια ομοσπονδία δεν είχε πάρει θέση, απλά παρακολουθούσε τις εξελίξεις.

Θορυβημένη όμως προφανώς, από διάφορες κινήσεις γνωστών παραγόντων και συλλόγων τον τελευταίο καιρό, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να καταστήσει σαφές πως δεν πρόκειται να ανεχτεί οτιδήποτε κινηθεί εκτός ορίων του δικού της καταστατικού και κατ’ επέκταση των καταστατικών των έξι συνομοσπονδιών. Πριν όμως περάσουμε να δούμε αναλυτικά το τί αναφέρεται σε αυτή την ανακοίνωση, ας δούμε πρώτα τί ακριβώς είναι αυτή η περίφημη “European Super League”, πώς ξεκίνησε, ποιοι προωθούν τη δημιουργία της και ποιοι σύλλογοι ενδιαφέρονται να γίνουν μέλη της. Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να εξετάσουμε με ποιους τρόπους η πιθανή σύστασή της, απειλεί το οικοδόμημα του ποδοσφαίρου όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα.

Ο ΦΛΟΡΕΝΤΙΝΟ ΠΕΡΕΘ ΚΑΙ ΤΟ “ΟΡΑΜΑ” ΤΟΥ

Η Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα είναι αρκετά παλιά ιστορία, αφού ως σκέψη, έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά στο τέλος της δεκαετίας του ’90. Η ιταλική εταιρεία Media Partners ασχολήθηκε πρώτη με την ιδέα μιας κλειστής λίγκας που θα την αποτελούσαν οι κορυφαίοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι, όμως το σχέδιο δεν προχώρησε, επειδή τότε η UEFA πρόλαβε τις όποιες εξελίξεις, με την επέκταση της διοργάνωσης του Champions League και την κατάργηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, το οποίο ενσωματώθηκε στο Κύπελλο UEFA. Όταν ο Φλορεντίνο Πέρεθ επανήλθε το καλοκαίρι του 2009 στην προεδρία της Ρεάλ Μαδρίτης, επανέφερε το θέμα στην επικαιρότητα, ασκώντας κριτική στον τρόπο διεξαγωγής του Champions League.

Το επιχείρημα του Φλορεντίνο, που σε μεγάλο βαθμό συνεχίζει να υφίσταται και σήμερα ως το βασικότερο για τη δημιουργία μιας τέτοιας λίγκας, ήταν το εξής: “Θέλουμε οι καλύτεροι να παίζουν πάντοτε με τους καλύτερους, κάτι που δε συμβαίνει στο Champions League. Αν η UEFA δεν κάνει αλλαγές στη διοργάνωσή της, ώστε να εγγυηθεί αυτό που ζητάμε, τότε προσωπικά θα επιδιώξω να δημιουργηθεί μια άλλη ευρωπαϊκή Λίγκα, όπου οι φίλαθλοι θα έχουν αυτήν ακριβώς την ευκαιρία, δηλαδή κάθε χρόνο να βλέπουν τους κορυφαίους συλλόγους να αναμετρώνται μεταξύ τους”. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της Ρεάλ, ήθελε τα “βαριά” ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου να έχουν εγγυημένη την παρουσία τους κάθε χρόνο στη διοργάνωση.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΕΘ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ

Για να το πούμε πιο απλά, ο Πέρεθ ήθελε ουσιαστικά να “αποκλείσει” από τη Λίγκα που είχε στο μυαλό του, όλες τις “μικρομεσαίες” ομάδες της δεύτερης και τρίτης ταχύτητας και να τις αντικαταστήσει αποκλειστικά και μόνο με τις πρωτοκλασάτες ομάδες, ασχέτως αγωνιστικής δυναμικής αυτών των τελευταίων. Δεν τον ενδιέφερε δηλαδή, αν σε μια δεδομένη χρονική περίοδο για παράδειγμα η Μίλαν ή η Άρσεναλ ή η Λίβερπουλ, δε βρίσκονταν σε καλή αγωνιστική κατάσταση, αφού το ζητούμενο θα ήταν η “αγοραστική” δυναμική αυτών των συλλόγων, που πάντοτε θα ήταν ανώτερη από τις “μικρομεσαίες”, λόγω του όγκου των φιλάθλων που διαθέτουν, άρα θα ήταν δεδομένο και το πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις τηλεοπτικές μεταδόσεις, κατ’ επέκταση και στα κέρδη.

Το σχέδιο του Πέρεθ προέβλεπε ότι όλοι αυτοί οι κορυφαίοι σύλλογοι, θα συνέχιζαν να συμμετέχουν στα εθνικά τους πρωταθλήματα, παράλληλα όμως η ομάδα που θα κατακτούσε το τρόπαιο θα ήταν κάθε χρόνο μια από αυτές, κάτι που όπως εύκολα καταλαβαίνουμε, θα άφηνε απέξω όλες τις υπόλοιπες, καταργώντας στην ουσία κάθε πιθανή έκπληξη στη διοργάνωση. Τα χρόνια πέρασαν, όμως η ιδέα δεν ξεχάστηκε. Αρκετές φορές στη δεκαετία που πέρασε, το ενδιαφέρον για μια τέτοια λίγκα έκανε την εμφάνισή του, όμως μέχρι τώρα είχε θεωρηθεί περισσότερο ως ένα μέσο πίεσης προς την UEFA, ώστε να αυξάνονται τα χρήματα που δίνονται στις ομάδες από το Champions League (σε νίκες, ισοπαλίες, προκρίσεις και κατακτήσεις).

ΠΕΡΕΘ ΚΑΙ ΑΝΙΕΛΙ, ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΔΕΣ ΣΤΗΝ “ΑΝΤΑΡΣΙΑ”

Όμως μέσα στο 2020 το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο, αυτή τη φορά πιο σοβαρά και δυνατά από ποτέ. Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά τα χρόνια, οι ενδιαφερόμενοι δεν αρκέστηκαν στην πίεση προς την UEFA και την αύξηση των εσόδων τους από το ChL, αλλά συνέχισαν να ψάχνουν την ενδεδειγμένη φόρμουλα, ώστε κάποια στιγμή να κάνουν αυτό το πρότζεκτ πραγματικότητα. Όλοι συμφωνούν πως οι “εγκέφαλοι” σε αυτή την πρωτοβουλία, είναι φυσικά ο Φλορεντίνο Πέρεθ, αλλά και ο Αντρέα Ανιέλι, πρόεδρος τόσο της Γιουβέντους, όσο και της ECA (European Club Assosiation), δηλαδή της Ένωσης Ευρωπαϊκών Συλλόγων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι δυο τους συναντήθηκαν πριν λίγες μέρες στην Ιταλία για να συζητήσουν τις εξελίξεις στο θέμα.

Ο Ανιέλι, πριν τέσσερα χρόνια είχε ήδη εκδηλώσει ανοιχτά τις αντιρρήσεις του σχετικά με τα χρήματα που διακινεί η UEFA μέσω της κορυφαίας της διοργάνωσης: “Τα τηλεοπτικά δικαιώματα του ChL κοστίζουν 1,7 δις ευρώ, ενώ εκείνα του NFL (Αμερικανικό ποδόσφαιρο) αγγίζουν τα 7 δις”. Και είχε συνεχίσει λέγοντας: “Σύμφωνα με έγκυρες έρευνες, από τα δυο δις φιλάθλους (συνολικά στον αθλητισμό), περίπου το 1,6 δις είναι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου και μόνο 150 εκατομμύρια του αμερικάνικου ποδοσφαίρου. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να επανεξετάσουμε την ανεκμετάλλευτη δυναμική στις τρέχουσες φόρμες των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων”. Και βέβαια, δεν είναι μόνο ο Ανιέλι που σκέφτεται έτσι, αλλά όλοι οι παράγοντες των μεγάλων συλλόγων της ηπείρου.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Βγάζοντας λοιπόν χαρτί και μολύβι και κάνοντας υπολογισμούς, είναι πεπεισμένοι ότι τα έσοδά τους με την καινούργια, κλειστή Λίγκα, θα είναι τρεις, ίσως και τέσσερις φορές περισσότερα από αυτά που εισπράττουν από το Champions League. Στη σεζόν 2018/19, την τελευταία για την οποία έχουμε επίσημα νούμερα από την UEFA, η ομάδα που έβαλε τα περισσότερα χρήματα στο ταμείο της, ήταν η Μπαρτσελόνα, με 117,73 εκ. ευρώ. Ο πρώην πρόεδρος των “μπλαουγκράνα”, Μπαρτομέου, πίστευε ότι στη Σούπερ Λίγκα, η Μπάρσα θα μπορούσε να φτάσει τα έσοδά της στα 500 εκ. ευρώ (που είναι ο μισός προϋπολογισμός του συλλόγου), αλλά και να τα ξεπεράσει, στην περίπτωση που κατακτούσε το τρόπαιο.

Ήταν μάλιστα ο ίδιος ο Μπάρτο, αυτός που στις 27 του περασμένου Οκτωβρίου, στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου (εκεί που ανακοίνωσε την παραίτηση του ιδίου και της διοίκησής του), αποκάλυψε ότι και η Μπαρτσελόνα είχε μπει στο κλειστό “κλαμπ” των συλλόγων που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στην καινούργια Σούπερ Λίγκα, υπογράφοντας μάλιστα και την απαραίτητη ρήτρα εμπιστευτικότητας, σύμφωνα με την οποία δε θα ανακοινώνονται δημόσια οι κινήσεις του “φορέα” προς τη δημιουργία αυτής της Λίγκας. Στην Ισπανία είχε γραφτεί τότε ότι ο Μπαρτομέου είχε συνεννοηθεί με τον Πέρεθ για να κάνει αυτή την ανακοίνωση. Και παρά το γεγονός ότι δεν είναι πλέον πρόεδρος, η καινούργια διοίκηση φαίνεται ότι θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.

Πριν λίγες μέρες, ο Τζουάν Λαπόρτα, υποψήφιος για την προεδρία στις επικείμενες εκλογές και μεγάλο φαβορί για να τις κερδίσει, δήλωσε σχετικά: “Η Σούπερ Λίγκα έχει πολλά σημεία που χρήζουν διευκρίνισης, αλλά τα έσοδα για τις ομάδες είναι πολύ μεγάλα, ανάμεσα στα 700 και τα 800 εκατομμύρια ευρώ για την καθεμία. Βέβαια, όλο αυτό θα επηρεάσει τα εθνικά πρωταθλήματα, που πιθανότατα θα χάσουν αρκετή από την αξία τους. Τα τρία πρώτα χρόνια η Λίγκα θα είναι κλειστή, από εκεί και μετά υπάρχει η σκέψη για υποβιβασμούς και ανόδους. Πρόκειται για ένα συμβόλαιο επτά χρόνων που θα κληθεί να υπογράψει η κάθε ομάδα-μέλος και η ρήτρα αποχώρησης θα είναι τεράστια. Νομίζω ότι θα είναι 18 οι σύλλογοι. Να προσέξουμε όμως μην αποδειχτεί φούσκα”.

Σε ό,τι αφορά πάντως τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα, έχουν κατ’ επανάληψη παραπονεθεί ότι το να ανταγωνίζονται ομάδες όπως η Μάντσεστερ Σίτι ή η Παρί Σεν Ζερμέν, που βρίσκονται στα χέρια Αράβων μεγιστάνων, γίνεται συνεχώς όλο και πιο δύσκολο. Έτσι λοιπόν, η δημιουργία μιας τέτοιας Λίγκας, μέσα στην οποία τα έσοδά τους θα πολλαπλασιάζονταν, θα έφερνε και μια μεγάλη εξισορρόπηση στα οικονομικά τους, σε σχέση πάντοτε με τους προαναφερθέντες συλλόγους. Πάντως, Πέρεθ και Ανιέλι, έχουν πλέον και την ανοιχτή υποστήριξη από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Λίβερπουλ, οι οποίες εδώ και κάποιους μήνες διαπραγματεύονται με την αμερικανική τράπεζα JP Morgan, πίστωση ύψους πέντε δις ευρώ!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΟΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Όμως δεν είναι όλοι οι μεγάλοι σύλλογοι αναφανδόν υπέρ της Σούπερ Λίγκας, όσο και αν ο “πειρασμός” λόγω των υπέρογκων εσόδων φαντάζει μεγάλος. Για παράδειγμα, ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε, πρόεδρος της Μπάγερν, δήλωσε πρόσφατα σχετικά με το πρότζεκτ: “Η δημιουργία μιας τέτοιας Λίγκας, θα προκαλούσε πολλά προβλήματα στα εθνικά πρωταθλήματα, γι’ αυτό και διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις. Αν θα έπρεπε να αποφασίσω σήμερα για την Μπάγερν, η απάντησή μου θα ήταν αρνητική”. Και δεν είναι μόνο ο Γερμανός παράγοντας που διστάζει να υποστηρίξει το σχέδιο του Πέρεθ, αλλά και αρκετοί ακόμα ομόλογοί του. Κάτι που διαπίστωσε και ο ίδιος ο Μπόρχα Πράδο στις συζητήσεις που είχε με τους προέδρους των υποψήφιων συλλόγων της Σούπερ Λίγκας.

Ο Πράδο, πρώην πρόεδρος της Endesa και προσωπικός φίλος του Φλορεντίνο, είναι αυτός που ταξίδεψε τους τελευταίους μήνες σε ολόκληρη την ήπειρο για να παρουσιάσει το πρότζεκτ στις διοικήσεις των μεγάλων ομάδων των πέντε κορυφαίων πρωταθλημάτων. Εδώ να πούμε ότι η Σούπερ Λίγκα θα αναπτυχθεί μέσα από δυο συνεταιρισμούς, έναν “μητρικό” με έδρα τη Μαδρίτη και έναν “θυγατρικό” με έδρα την Ολλανδία που θα διαχειρίζεται τα τηλεοπτικά δικαιώματα της καινούργια διοργάνωσης. Ο Πράδο, που προορίζεται από τον Πέρεθ για CEO (διευθύνων σύμβουλος) του κεντρικού συνεταιρισμού, δε συνάντησε ιδιαίτερο ενθουσιασμό στα ταξίδια του, κάτι που σίγουρα προβλημάτισε τους εμπνευστές της Σούπερ Λίγκας.

Μόνο η Μπαρτσελόνα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Λίβερπουλ, η Μίλαν και η Γιουβέντους, τάχθηκαν ανοιχτά στο πλευρό της Ρεάλ Μαδρίτης. Αντίθετα, επιφυλακτικές παρουσιάζονται, εκτός της Μπάγερν, η Παρί, η Μάντσεστερ Σίτι, η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Τσέλσι και η Ίντερ. Το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί όλους τους “διστακτικούς” συλλόγους, είναι φυσικά το οικονομικό, δηλαδή το πώς θα χρηματοδοτηθεί όλο αυτό το κολοσσιαίο εγχείρημα. Όπως γράψαμε πιο πάνω, Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ πήραν το πρώτο “οκ” από την JP Morgan για την πίστωση των 5 δις ευρώ, όμως ο Πέρεθ κοιτάζει ακόμα ψηλότερα. Ο πρόεδρος της Ρεάλ βρίσκεται σε επαφές με εταιρείες-γίγαντες, όπως είναι η Google, η Amazon, η Apple και η Facebook.

Επίσης κυκλοφορούν φήμες ότι ο μεγάλος επενδυτικός όμιλος CVC Capital Partners που εδρεύει στο Λονδίνο και το Λουξεμβούργο, έχει εκφράσει ενδιαφέρον να συμμετάσχει στο επενδυτικό σχέδιο της Σούπερ Λίγκας, στην περίπτωση που το πρότζεκτ προχωρήσει. Στην πραγματικότητα πάντως, η χρηματοδότηση της νέας διοργάνωσης αποτελεί ένα “μυστήριο”, αφού αν εξαιρέσουμε την πληροφόρηση για την JP Morgan, οι Πέρεθ και Ανιέλι κρατούν ως επτασφράγιστο μυστικό τις υπόλοιπες πηγές χρημάτων για το μεγαλεπήβολο σχέδιό τους. Ένα μυστικό που το μοιράζονται μόνο με όσους συλλόγους υπογράφουν τη ρήτρα εμπιστευτικότητας, όπως έκανε τον περασμένο Οκτώβριο η Μπαρτσελόνα δια χειρός Μπαρτομέου.

ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑΣ

Ας περάσουμε τώρα να δούμε το οργανόγραμμα της Σούπερ Λίγκας, αν και τα πράγματα δεν είναι ακόμα τελείως ξεκάθαρα. Για παράδειγμα, δε γνωρίζουμε πόσες ακριβώς θα είναι οι ομάδες, αφού άλλοι μιλούν για 16, άλλοι για 18 και άλλοι για 20. Το σίγουρο είναι ότι τα ιδρυτικά μέλη θα προέρχονται αποκλειστικά από τα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία). Ένα σημείο που σίγουρα χρήζει διευκρίνισης, είναι αν τελικά θα ισχύσει ο περιορισμός που προβλέπει να μην ξεπερνάει καμία χώρα τις πέντε ομάδες, γιατί σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει αναγκαστικά να μείνει εκτός Σούπερ Λίγκας μια εκ των “Big Six” της Πρέμιερ (Μαν. Γιουνάιτεντ, Μαν. Σίτι, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Τσέλσι, Τότεναμ).

Αν δεχτούμε ότι τα ιδρυτικά μέλη θα είναι 16, τότε θεωρητικά θα πρόκειται για τους εξής συλλόγους: Μάν. Γιουνάιτεντ, Μαν. Σίτι, Λίβερπουλ, Τσέλσι και Άρσεναλ από την Αγγλία, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης από την Ισπανία, Γιουβέντους, Μίλαν, Ίντερ και Ρόμα από την Ιταλία, Μπάγερν και Μπορούσια Ντόρτμουντ από τη Γερμανία και Παρί Σεν Ζερμέν και Λιόν από τη Γαλλία. Στο πρωτάθλημα θα παίζουν όλοι με όλους εντός και εκτός έδρας, άρα θα έχουμε είτε 30 αγωνιστικές (με 16 ομάδες), είτε 34 αγωνιστικές (με 18 ομάδες). Οι οκτώ πρώτοι θα παίζουν πλέι-οφ (μονά παιχνίδια) σε κοινή έδρα, όπως πέρυσι στην τελική φάση του Champions League στη Λισαβόνα.

Στα πρώτα τρία χρόνια της διοργάνωσης, όπως αποκάλυψε ο Τζουάν Λαπόρτα, δε θα υπάρχουν υποβιβασμοί, όμως μετά την παρέλευση της τριετίας, οι δυο τελευταίες ομάδες θα υποβιβάζονται και τη θέση τους θα παίρνουν κάποιες άλλες (χωρίς να διευκρινίσει πάντως αν και αυτές θα προέρχονται από τα 5 μεγάλα πρωταθλήματα), ώστε να “ανανεώνεται” το ενδιαφέρον. Κάποιες άλλες πληροφορίες μιλάνε για 20 ομάδες, οι οποίες θα χωρίζονται σε δυο ομίλους των δέκα, όπου η καθεμία θα παίζει με όλες τις άλλες του γκρουπ μέσα-έξω. Οι τέσσερις πρώτες κάθε ομίλου θα προκρίνονται στην προημιτελική φάση (διπλά ματς), θα ακολουθούν τα ημιτελικά (διπλά ματς) και ο μεγάλος τελικός (μονό παιχνίδι). Προφανώς, Πέρεθ και Ανιέλι γνωρίζουν το ακριβές φορμάτ της Σούπερ Λίγκας, όμως δεν το έχουν κάνει ακόμα γνωστό.

Είτε η Λίγκα έχει 16, είτε 18, είτε 20 ομάδες, το σίγουρο είναι ότι τα παιχνίδια θα παίζονται μέσα στην εβδομάδα, έτσι ώστε τα Σαββατοκύριακα να μείνουν διαθέσιμα για τα εθνικά πρωταθλήματα. Κάτι όμως που σημαίνει ότι το Champions League, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, θα πάψει να υφίσταται. Έτσι κι αλλιώς, η λογική της καινούργιας Σούπερ Λίγκας είναι να αντικαταστήσει (άρα να καταργήσει) το Champions League. Ακόμα όμως και αν συνέβαινε αυτό, θα προέκυπταν άλλα, πολύ σημαντικά προβλήματα, με πρώτο και καλύτερο την υποχρεωτική αύξηση των ρόστερ των ομάδων που θα συμμετέχουν στη Σούπερ Λίγκα και στο εθνικό τους πρωτάθλημα. Και αυτό, γιατί θα αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός των παιχνιδιών.

ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ VS CHAMPIONS LEAGUE

Για να γίνει αντιληπτή η διαφορά, μέχρι σήμερα, η εκάστοτε πρωταθλήτρια Ευρώπης δίνει 13 παιχνίδια στο ChL (εξαιρούμε την περσινή σεζόν, όπου λόγω της πανδημίας, η Μπάγερν πήρε το τρόπαιο με 11 ματς). Αυτός είναι ο ανώτερος αριθμός αγώνων που μπορεί να φτάσει μια από τις πρωτοκλασάτες ευρωπαϊκές ομάδες στην κορυφαία διοργάνωση (6 στον όμιλο, 2 στη φάση των “16”, 2 στα προημιτελικά, 2 στα ημιτελικά και 1 στον τελικό). Πλέον, στο υποθετικό σενάριο των 18 ομάδων στη Σούπερ Λίγκα (παίρνουμε τον μέσο όρο), οι συμμετέχοντες σύλλογοι, πέρα από τις 38 αγωνιστικές των εθνικών τους πρωταθλημάτων, θα έχουν άλλες 34 αγωνιστικές στη νέα διοργάνωση (χωρίς να υπολογίσουμε τα πλέι-οφ, αλλά και τα εθνικά Κύπελλα)!

Αν μια ομάδα φτάσει μέχρι τον τελικό της Σούπερ Λίγκας, θα είναι σαν να έχει παίξει δυο ολόκληρα πρωταθλήματα (το εθνικό και το καινούργιο), με το δεύτερο μάλιστα να αποτελείται αποκλειστικά και μόνο από ντέρμπι, χωρίς τους λεγόμενους “εύκολους” αντίπαλους που υπάρχουν είτε στο εθνικό πρωτάθλημα, είτε στο τωρινό ChL (τόσο στους ομίλους, όσο και στη συνέχεια της διοργάνωσης). Εδώ λοιπόν το πρόβλημα είναι τριπλό: πρώτα οι ημερομηνίες που θα πρέπει να βρεθούν για να χωρέσουν όλοι αυτοί οι αγώνες στο ετήσιο καλεντάρι, μετά η ανάγκη για αυξημένα ρόστερ ώστε να μπορούν οι ομάδες να ανταπεξέλθουν στις αγωνιστικές απαιτήσεις και τέλος η συνεχόμενη ένταση που απαιτούν τα συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής δυσκολίας.

Στην ουσία, οι σύλλογοι που θα συμμετέχουν στη Σούπερ Λίγκα, θα είναι υποχρεωμένοι να διαθέτουν τουλάχιστον δυο ισοδύναμες 18άδες, κάτι που με τη σειρά του θα οδηγήσει σε δυο ακόμα προβλήματα: από τη μια, στην κατακόρυφη αύξηση των εξόδων του κάθε συλλόγου τόσο για μεταγραφές όσο και για συμβόλαια των παικτών και από την άλλη, στη “μετωπική σύγκρουση” με το Financial Fair Play της FIFA. Βέβαια, σε αυτό το τελευταίο, “ασπίδα” των συλλόγων της Σούπερ Λίγκας, θα είναι τα υπέρογκα ποσά που ακούγεται ότι θα τους δοθούν από τη διαχειρίστρια εταιρεία, τόσο για το ξεκίνημα του εγχειρήματος, όσο και στη συνέχεια, αφού αρχίσει κανονικά η διοργάνωση. Ας δούμε ποια και πόσα είναι αυτά τα χρήματα.

Είναι προφανές, ότι η μεγαλύτερη πηγή εσόδων για τις ομάδες της Σούπερ Λίγκας, θα είναι τα τηλεοπτικά δικαιώματα και οι χορηγοί. Πάντα σύμφωνα με όσα έχουν διαρρεύσει τις τελευταίες εβδομάδες, τα 16 ιδρυτικά μέλη θα μοιραστούν αρχικά 3,5 δις ευρώ ως εφάπαξ χορηγία, χρήματα που θα μπορούν να ξοδέψουν σε γήπεδα, εγκαταστάσεις, αλλά και στην αναπλήρωση των ζημιών από την πανδημία. Πριν συνεχίσουμε, για να καταλάβετε την τεράστια διαφορά από τα όσα ισχύουν μέχρι σήμερα, να πούμε ότι η UEFA διαθέτει συνολικά περίπου 3 δις ευρώ ετησίως στις δυο διοργανώσεις της, Champions League και Europa League. Αυτά τα χρήματα μοιράζονται σε όλες τις ομάδες ανάλογα με τα αποτελέσματα, τις προκρίσεις και τη συνολική τους πορεία στα Κύπελλα Ευρώπης.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ

Από αυτα τα 3 δις, τα 2 προορίζονται για το ChL και αφορούν – θα το ξαναπούμε – όλες τις ομάδες που συμμετέχουν στη διοργάνωση. Αντίθετα, στη Σούπερ Λίγκα, τα 3,5 δις αφορούν μόνο 16 ομάδες (ή 18) και είναι μόνο η οικονομική “καλημέρα”, αφού από εκεί και πέρα, θα υπάρχουν σταθερά κέρδη από τα τηλεοπτικά και τις χορηγίες που υπολογίζεται πως θα ξεπερνούν το μισό δις για κάθε ομάδα ετησίως, πέρα από τα μπόνους νικών, ισοπαλιών, προκρίσεων και κατάκτησης του τίτλου. Ήδη αναφερθήκαμε στα 5 δις της JP Morgan και στο ενδιαφέρον της CVC Capital Partners, η οποία πέρυσι το καλοκαίρι διέθεσε 1,7 δις ευρώ για να αγοράσει το 10% της εταιρείας που διαχειρίζεται τα εμπορικά δικαιώματα του ιταλικού πρωταθλήματος.

Η Sky Sports, που επιβεβαίωσε τις κινήσεις της CVC Capital Partners, έδωσε μια ακόμα σημαντική είδηση πριν λίγες μέρες, αποκαλύπτοντας ότι ένας άλλος επενδυτικός όμιλος αραβικών συμφερόντων, προσφέρθηκε να πληρώσει 850 εκ. ευρώ ετησίως σε κάθε ομάδα που θα πάρει μέρος στη Σούπερ Λίγκα! Ο συνεταιρισμός που θέλει να ιδρύσει ο Πέρεθ για να διαχειρίζεται τα τηλεοπτικά δικαιώματα του νέου προϊόντος, κάνει υπολογισμούς για ποσά που θα ξεπερνούν τα 5 δις ευρώ, σε αντίθεση με το τωρινό 1,7 δις του Champions League. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, στο “καλάθι” της Σούπερ Λίγκας, συγκεντρώνεται ένας πακτωλός χρημάτων, που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο. Εκεί ακριβώς είναι που ποντάρουν Πέρεθ και Ανιέλι.

Στο οργανόγραμμα της καινούργιας διοργάνωσης, έχει αποφασιστεί και ο τρόπος με τον οποίο θα μοιράζονται όλα αυτά τα χρήματα στις ομάδες. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται η εφημερίδα “The Times”, η οποία δημοσίευσε ένα κείμενο 18 σελίδων, το οποίο υποτίθεται ότι είναι το τελικό σχέδιο της Super League. Σε αυτό παρουσιάζονται ως 15 τα ιδρυτικά μέλη, 5 ακόμα ομάδες που θα προσκληθούν (άγνωστο απο ποια πρωταθλήματα) και υιοθετείται το πλάνο που αναφέραμε πιο πάνω, δηλαδή αυτό με τις 20 ομάδες που θα χωριστούν σε δυο ομίλους των δέκα ο καθένας. Εκεί λοιπόν διαβάζουμε ότι τα έσοδα από τα τηλεοπτικά και τις χορηγίες, θα μοιραστούν ως εξής: το 32,5% του συνολικού ποσού, θα το πάρουν οι 15 σύλλογοι που αποτελούν τα ιδρυτικά μέλη (σύμφωνα πάντα με τους Times, αυτά θα είναι οι Big Six της Πρέμιερ, Ρεάλ, Μπάρσα και Ατλέτι από Ισπανία, Γιούβε, Μίλαν και Ίντερ από Ιταλία, Μπάγερν και Ντόρτμουντ από Γερμανία και Παρί από Γαλλία).

Από εκεί και μετά, το 20% θα δοθεί ως μπόνους στις 20 ομάδες για τα όσα πετύχουν στη διοργάνωση (νίκες, ισοπαλίες, προκρίσεις) και ένα 15% θα μοιραστεί ανάλογα με τον εμπορικό αντίκτυπο που έχουν τα brands τους στην αγορά. Τέλος, το υπόλοιπο 32,5% που απομένει, θα μοιραστεί ισόποσα στις 20 ομάδες, δηλαδή στα 15 ιδρυτικά μέλη και τις υπόλοιπες 5 που θα πάρουν μέρος στο τουρνουά. Επίσης, η καθεμιά από τις 20 ομάδες θα έχει το δικαίωμα να δείξει τέσσερις αγώνες από το δικό της τηλεοπτικό κανάλι και με εικόνα σε όλο τον κόσμο. Κάτι που προβλέπεται από το καταστατικό της Σούπερ Λίγκας, είναι ότι το 55% των εσόδων θα πηγαίνει σε μεταγραφές και πληρωμές (συμβόλαια, μισθούς, μπόνους κλπ) παικτών.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ FIFA ΚΑΙ ΤΩΝ 6 ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ

Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, αυτή είναι η πλέον οργανωμένη προσπάθεια που έχουμε δει μέχρι σήμερα για τη δημιουργία της ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας, άρα και η πιο επικίνδυνη (από όλες τις προηγούμενες) για το τωρινό status quo του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αυτός φυσικά είναι και ο λόγος που για πρώτη φορά κινητοποιήθηκε σε τόσο μεγάλο όσο και επίσημο βαθμό όχι μόνο η UEFA, αλλά ολόκληρο το “σύστημα” του αθλήματος, με την ανακοίνωση της FIFA, που όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου, συνυπέγραψαν οι έξι μεγάλες Συνομοσπονδίες. Αφού παρουσιάσαμε λοιπόν τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους θέλουν να κινηθούν Πέρεθ, Ανιέλι και λοιποί, ας δούμε τώρα την αντίδραση της παγκόσμιας ομοσπονδίας.

Στις 21 Ιανουαρίου έγινε γνωστή η θέση της FIFA, αφού στην ανακοίνωσή της, απέρριψε τη δημιουργία της Σούπερ Λίγκας, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτή η διοργάνωση δε θα αναγνωριστεί ποτέ και με κανένα τρόπο ούτε από την ίδια, αλλά ούτε και από καμία εκ των έξι Συνομοσπονδιών της. Πηγαίνοντας ακόμα πιο πέρα, η FIFA απείλησε ευθέως οποιονδήποτε σύλλογο ή ποδοσφαιριστή πάρει μέρος στη Σούπερ Λίγκα, πως δε θα έχει δικαίωμα να συμμετάσχει σε καμία διοργάνωση που διεξάγεται υπό την αιγίδα είτε της FIFA, είτε κάποιας από τις έξι Συνομοσπονδίες. Στη συνέχεια, η παγκόσμια ομοσπονδία έκανε σαφές ότι όλες οι διοργανώσεις πρέπει είτε να διοργανώνονται είτε να αναγνωρίζονται αποκλειστικά από την ίδια σε διεθνές επίπεδο, είτε από τις έξι Συνομοσπονδίες σε επίπεδο ηπείρων.

Με αυτή την έννοια, συμπληρώνει η FIFA στην ανακοίνωσή της, οι συνομοσπονδίες αναγνωρίζουν το Μουντιάλ Συλλόγων ως τη μοναδική διεθνή διασυλλογική διοργάνωση, ενώ η παγκόσμια ομοσπονδία αναγνωρίζει με τη σειρά της μόνο εκείνες τις διασυλλογικές διοργανώσεις που διεξάγονται υπό την αιγίδα των συνομοσπονδιών σε κάθε ήπειρο (όπως το Champions League, το Europa League, το Copa Libertadores κλπ). Η επεξήγηση, όπως βλέπουμε, στο κείμενο της FIFA, γίνεται αποκλειστικά για τις διασυλλογικές διοργανώσεις, όμως είναι προφανές ότι η παγκόσμια ομοσπονδία υπονοεί τόσο τα εθνικά πρωταθλήματα όσο και τις διοργανώσεις των εθνικών ομάδων. Σα να λέει δηλαδή, ότι οι παίκτες που θα αγωνίζονται στη Σούπερ Λίγκα, δε θα έχουν δικαίωμα να αγωνίζονται πουθενά αλλού!

Και αν θεωρήσουμε σχεδόν δεδομένο ότι κανένας από τους παίκτες των ομάδων της Σούπερ Λίγκας δεν πρόκεται να στεναχωρηθεί στο ελάχιστο, αν δεν μπορεί να αγωνιστεί στο Μουντιάλ Συλλόγων, το θέμα γίνεται πολύ πιο σοβαρό αλλά και περίπλοκο, αν οι ενδεχόμενες τιμωρίες της FIFA και των έξι Συνομοσπονδιών συμπεριλάβουν τελικά εθνικά πρωταθλήματα και διεθνείς διοργανώσεις όπως το Μουντιάλ, το EURO, το Copa America κλπ. Βέβαια εκεί, αν τα πράγματα φτάσουν σε τέτοιο σημείο, θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο στέκει νομικά να επιβληθούν τέτοιου είδους κυρώσεις και αποκλεισμοί. Πάντως, πέρα από τις έξι Συνομοσπονδίες, η FIFA έχει και τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Επαγγελματικών Πρωταθλημάτων (EPFL).

ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΕΥΡΕΣ ΕΤΟΙΜΕΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ

Η EPFL σε δική της ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα λίγες μόνο ώρες μετά από εκείνη της παγκόσμιας ομοσπονδίας, αναφέρει ότι “όλες οι ποδοσφαιρικές ενώσεις και τα επαγγελματικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, αναγνωρίζουν και ακολουθούν τα καταστατικά της FIFA και της UEFA και αυτός θα είναι ο οδηγός στις κινήσεις μας ώστε να σταματήσουμε αυτή την πρωτοβουλία”. Και καταλήγει η EPFL: “Είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε το υπάρχον μοντέλο και τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένο το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, όπως επίσης και τη λειτουργία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Αν τελικά αυτή η πρωτοβουλία προχωρήσει, θα συντονίσουμε τη δράση μας με τη FIFA και την UEFA”.

Βλέπουμε ότι όλες οι πλευρές δε διστάζουν πλέον να μπουν στα χαρακώματα, περιμένοντας τη σύγκρουση στην περίπτωση που αυτή καταστεί αναπόφευκτη. Αυτό που σίγουρα προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση και παράλληλα καταδεικνύει τη σοβαρότητα της κατάστασης, είναι η κοινή υπογραφή στην ανακοίνωση της FIFA, των Τζιάνι Ινφαντίνο και Αλεξάντερ Τσέφεριν, των δυο ισχυρών ανδρών δηλαδή της παγκόσμιας ομοσπονδίας και της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας αντίστοιχα. Και αυτό, επειδή είναι γνωστό πως εδώ και καιρό, FIFA και UEFA έχουν σχεδόν ανύπαρκτες σχέσεις, μπροστά όμως στον κοινό κίνδυνο, αποφάσισαν να στείλουν ένα σαφές μήνυμα, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι αποφασισμένες να αντιμετωπίσουν ενωμένες τη Σούπερ Λίγκα.

ΣΚΛΗΡΟ ΠΟΚΕΡ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

Εδώ να πούμε ότι η UEFA δεν περιορίστηκε μόνο στην ανακοίνωση, αλλά έχει ξεκινήσει ήδη τις κινήσεις της για την αναδιάρθρωση του σημαντικότερου προϊόντος της, που δεν είναι άλλο από το Champions League. Αυτές τις μέρες υπάρχουν τρεις ομοσπονδίες (η αγγλική, η ισπανική και η πορτογαλική) που βρίσκονται σε διαπραγμάτευση – εκπροσωπώντας την UEFA – με πέντε συλλόγους (Ρεάλ Μαδρίτης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Γιουβέντους, Μπάγερν και Φενέρμπαχτσε), για τη νέα μορφή που θα έχει το ChL στην περίοδο 2024-2034. Αλλά και η Ένωση Ευρωπαϊκών Συλλόγων (ECA) βλέπουμε ότι κινείται σε δυο ταμπλό. Από τη μια ακούει τις προτάσεις του Πέρεθ και του Ανιέλι, ενώ από την άλλη διαπραγματεύεται με τον Τσέφεριν, ώστε να μη δυσαρεστήσει τους συλλόγους δεύτερης και τρίτης γραμμής.

Στόχος της ECA είναι να πραγματοποιηθεί μια σαρωτική – εκ βάθρων – αλλαγή στο οργανόγραμμα του Champions League, έτσι ώστε αυτό να είναι στηριγμένο αποκλειστικά στην εμπορική εκμετάλλευση του προϊόντος, τελείως απαλλαγμένο από πολιτικές σκοπιμότητες που εκφράζονται μέσα από τους παράγοντες της UEFA. Η ECA θεωρεί ότι μπορεί να βρει στην αγορά πολύ μεγαλύτερα κεφάλαια για τα τηλεοπτικά από την UEFA, όμως προς το παρόν σταμάτησε τις προχωρημένες επαφές που είχε με ενδιαφερόμενους, περιμένοντας να δει τί θα συμβεί τελικά με τη Σούπερ Λίγκα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα και για τα δυο πρότζεκτ. Γι’ αυτό και όλες οι κινήσεις που γίνονται, αποσκοπούν στο να “στρατολογηθούν” μεγάλοι επενδυτές.

ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ

Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Amazon, την οποία “φλερτάρουν” όλες οι πλευρές: ο Πέρεθ και η Σούπερ Λίγκα, η UEFA, η ECA κλπ, γνωρίζοντας πως όποιος καταφέρει να αποσπάσει το ναι ενός τέτοιου “γίγαντα”, θα έχει εξασφαλίσει μια κολοσσιαία επένδυση-χορηγία, που θα τον φέρει σε πλεονεκτική θέση έναντι των “αντιπάλων” του. Παρακολουθούμε λοιπόν σε εξέλιξη μια πραγματική παρτίδα πόκερ, όπου όλοι μιλάνε με όλους, αλλά παράλληλα, κρατάνε κλειστά τα χαρτιά τους. Η FIFA και η UEFA δεν αντιμετωπίζουν πρώτη φορά τον κίνδυνο της δημιουργίας μιας κλειστής Λίγκας, η οποία θα λειτουργεί εκτός της δικαιοδοσίας τους και θα έχει τη μερίδα του λέοντος στα έσοδα της αγοράς.

Είναι όμως η πρώτη φορά που η απέναντι πλευρά είναι τόσο καλά οργανωμένη, τόσο σοβαρή στα θέλω της και τόσο αποφασισμένη να πετύχει το στόχο της. Μην ξεγελαστείτε. Ο στόχος δεν είναι ντε και καλά η δημιουργία της Σούπερ Λίγκας, αλλά τα χρήματα. Για την ακρίβεια, τα πολύ περισσότερα χρήματα. Με άλλα λόγια, αν η UEFA καταφέρει μέσα από την αναδιάρθρωση που σχεδιάζει, να ανεβάσει κατακόρυφα τα έσοδα των ομάδων, ειδικότερα δε των μεγάλων brands της παγκόσμιας αγοράς (Ρεάλ, Μπάρσα, Γιουνάιτεντ, Μπάγερν, Σίτι, Λίβερπουλ, Γιούβε, Μίλαν κλπ), τότε όλοι θα είναι ευχαριστημένοι και ο Πέρεθ με τον Ανιέλι θα “παρκάρουν” τις φιλοδοξίες τους για τη Σούπερ Λίγκα, περιμένοντας να την ξαναχρησιμοποιήσουν στην επόμενη ευκαιρία που θα χρειαστούν έναν μοχλό πίεσης, με παντοτινό – και μοναδικό – κριτήριο το κέρδος.