Ο Ρικ Πιτίνο και οι Αμερικανοί θέλουν να αναστήσουν τον μύθο της Ορτέζ

Η είδηση της επένδυσης που ετοιμάζει η αμερικάνικη εταιρεία Counterpoint Sports Group στην οποία συμμετέχουν ο Ρικ Πιτίνο, ο πρώην παίκτης του στο Κεντάκι και μετέπειτα ΝΒΑερ Τζαμάλ Μάσμπερν και ο άλλοτε προπονητής και αντιπρόεδρος του ΝΒΑ Στου Τζάκσον με στόχο την Πο Ορτέζ, ήταν μια έκπληξη. Όχι τόσο μεγάλη, πάντως, αφού το γαλλικό μπάσκετ αποδεικνύεται ελκυστικό για επενδυτές από τις ΗΠΑ. Ο Τόνι Πάρκερ είναι το αφεντικό της Βιλερμπάν, ενώ Αμερικανούς επενδυτές έχει η Παρί. Η ομάδα της πρωτεύουσας αν και αγωνίζεται στην δεύτερη επαγγελματική κατηγορία, έχει στο τιμόνι της τον Ντέιβιντ Καν (πρώην πρόεδρος των Μινεσότα Τίμπεργουλφς) ο οποίος συνεργάζεται με τον Έρικ Σβαρτζ (άλλοτε ιδιοκτήτης των Ατλάντα Χοκς)

Σίγουρα, πάντως, φέρνει ξανά στο προσκήνιο την ομάδα από τα Πυρηναία, που ζει με το χρυσό παρελθόν της, αλλά πρέπει να κοιτάξει και το μέλλον της, που αυτή τη στιγμή μοιάζει αβέβαιο. Η συγκεκριμένη εταιρεία ειδικεύεται στην παροχή υπηρεσιών σε ευρωπαϊκά κλαμπ (κυρίως ποδοσφαίρου) και τη δημιουργία τους σε κερδοφόρες αθλητικές επιχειρήσεις.

Η Ορτέζ που έχει να πάρει το πρωτάθλημα στη Γαλλία από το 2004 και ενδιάμεσα έχει υποβιβαστεί στην δεύτερη κατηγορία, βρήκε την πρόταση των Αμερικανών πολύ ενδιαφέρουσα και η συμφωνία αναμένεται να οριστικοποιηθεί πολύ σύντομα. Ο Πιτίνο αποκάλυψε ότι η εταιρεία του αρχικά ενδιαφέρθηκε για επένδυση στην Ελλάδα, αλλά δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος και έτσι αποφάσισε να πάει στην Γαλλία, χτυπώντας την πόρτα μιας εκ των ιστορικότερων ομάδων του γαλλικού μπάσκετ.

“Θέλουμε να ξαναδώσουμε στην Ορτέζ τη χαμένη της αίγλη” δήλωσε στην “Εκιπ” ο 67χρονος προπονητής, που δεν θα κάτσει, βέβαια, στον πάγκο της γαλλικής ομάδας αφού παραμένει κόουτς του κολεγίου Αϊόνα. Η εμπειρία του όμως από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, χάρη στην διετή θητεία του στον Παναθηναϊκό, μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη στην οργάνωση μιας ομάδας που προφανώς δεν στοχεύει … κατευθείαν στην Ευρωλίγκα. Εκεί έχει προλάβει να μπει ο Τόνι Πάρκερ και η Βιλερμπάν, που έχει πάντως και ένα μπάτζετ περίπου 10 εκατομμυρίων ευρώ.

Πιο εύκολα μπορεί να γίνει μια ανταγωνιστική ομάδα στο BCL ή το Eurocup και σίγουρα διεκδικήτρια του γαλλικού τίτλου. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα ευοδωθεί, εν τέλει, η συνεργασία των Αμερικανών με τους Γάλλους. Στα λόγια είναι εύκολο, η πράξη πάντα διαφοροποιείται. Η Ορτέζ είναι ένα κλαμπ των Πυρηναίων, έχει πολύ μεγάλη απήχηση στην τοπική κοινωνία, άσχετα αν τα τελευταία χρόνια επισκιάζεται από τη δημοτικότητα της ομάδας ράγκμπι του Πο που μετέχει στην ελιτ του γαλλικού πρωταθλήματος και εκείνης του ποδοσφαίρου (παίζει στην Ligue 2).

Το να μπει μια αμερικάνικη εταιρεία και να αρχίσει να σαρώνει τα πάντα, μπορεί να μην είναι και μια τόσο καλή ιδέα για ένα σύλλογο, οι οπαδοί του οποίου είχαν στείλει … απειλητικές επιστολές στον εμβληματικό πρόεδρο και ιδιοκτήτη για περισσότερο από 40 χρόνια, Πιερ Σεγιάν, όταν είχε σκεφτεί να μετακομίσει από το Πο. Δε νομίζουμε, ωστόσο, ότι οι Αμερικανοί έχουν τέτοια πρόθεση, άλλωστε η επιλογή της Ορτέζ έγινε με βάση και την ιστορία της στο μπάσκετ.

Είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή στην εταιρεία, η παρουσία του Τζαμάλ Μάσμπερν, του πρώην δυναμικού φόργουορντ πρώτα στο Κεντάκι και μετά στο ΝΒΑ (Ντάλας Μάβερικς, Μαϊάμι Χιτ και Σάρλοτ Χόρνετς) κι ενός πολύ επιτυχημένου επιχειρηματία, μετά το τέλος της καριέρας του. Ο Μάσμπερν είναι ιδιοκτήτης 90 εταιρειών στις ΗΠΑ, έχοντας επενδύσει σε αλυσίδες φαστ-φουντ, εστιατόρια αλλά και ακριβές αντιπροσωπείες αυτοκινήτων.

Λέβινγκστον, Φασούλας και … Φάνης

Κάπως έτσι θυμηθήκαμε ξανά την Ορτέζ, μια ομάδα που μάθαμε από την δεκαετία του 80, ενώ στα 90’s πρωταγωνίστησε και στην Ευρωλίγκα, χωρίς πάντως να φτάσει στο φάιναλ-φορ, όπως έκαναν οι άλλες δυο μεγάλες γαλλικές ομάδες. Η Λιμόζ που το κατέκτησε το 1993 και η Βιλερμπάν, η οποία συμπλήρωνε την τετράδα το 1997 στη Ρώμη, στον θρίαμβο του Ολυμπιακού.

Με τη Λιμόζ έχει μια μεγάλη αντιπαλότητα (στις περασμένες δεκαετίες ήταν το αιώνιο ντέρμπι του γαλλικού πρωταθλήματος) ενώ ήταν συχνά και αντίπαλος των ελληνικών ομάδων. Η Ορτέζ έγινε η δεύτερη ομάδα από τη Γαλλία, μετά τη Λιμόζ, που κέρδισε το Κύπελλο Κόρατς (το 1984). Στην πορεία της, μάλιστα, μέχρι τον τελικό εναντίον του Ερυθρού Αστέρα (97-73) είχε αποκλείσει τόσο την ΑΕΚ, όσο και τον ΠΑΟΚ.

Τότε η Ορτέζ έπαιζε ακόμη στη La Moutete, το γραφικό γήπεδο που το πρωί ήταν… η κλειστή αγορά της μικρής κωμόπολης. Έχει μείνει στην ιστορία ο δεύτερος αγώνας με τον ΠΑΟΚ, όταν μετά την άνετη επικράτηση της γαλλικής ομάδας με 73-58 και την πρόκρισή της στα ημιτελικά και στη μίνι δεξίωση που διοργάνωσαν οι Γάλλοι μετά το τέλος του ματς, ο Φαίδων Ματθαίου τραγούδησε με την στεντόρεια φωνή του τη … Μασσαλιώτιδα! Με κόουτς τον Τζορτζ Φίσερ (αργότερα κάθισε στον πάγκο του Άρη) η Ορτέζ είχε αποκλείσει στα ημιτελικά την Αντίμπ και επικράτησε του Ερυθρού Αστέρα του Ράνκο Ζαράβιτσα (και του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς) στον μονό τελικό, έχοντας για πρωταγωνιστές τον Φεντερίκ Ιφναγκέλ και τον Μπεκελί Καμπά, τον Ντιντιέ Γκαντού στο ξεκίνημά του και ξένους τους Τζον Μακάλοχ και Πολ Χέντερσον.

Η ίδια σχεδόν ομάδα, με ψηλό τον Τομ Σέφλερ που ένα χρόνο πριν είχε φορέσει τη φανέλα του Άρη, την περίοδο 1986-87, έκανε μια τρομερή πορεία στην τελική φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τερματίζοντας στην 3η θέση με ρεκόρ 6-4, χάνοντας την πρόκριση στο τσακ για τον τελικό (όπου πήγαν με 7-3 η Τρέισερ Μιλάνου και Μακάμπι).

Το 1991 η Ορτέζ μετακόμισε στο νεόκτιστο γήπεδο της στην πόλη του Πω (η Ορτέζ είναι μια μικρή πόλη 12.000 κατοίκων), χωρητικότητας 7.700 θεατών και έγινε αμέσως κεντρικό σημείο αναφοράς όλης της περιοχής. Σε αυτό το γήπεδο, την σεζόν 1991-92, ο Φάνης Χριστοδούλου έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του. Ο ίδιος τη θεωρεί την κορυφαία που έκανε ποτέ σε ευρωπαϊκό ματς, όταν έπαιζε … μόνος του απέναντι στους Γάλλους αφού είχαν αποβληθεί με πέντε φάουλ οι Πρτέντραγκ Μπένατσεκ και Τζον Χάτσον. Είχε σκοράρει 27 πόντους και γνωρίσει την αποθέωση από το γαλλικό κοινό, που πανηγύρισε και τη (δύσκολη) νίκη της Ορτέζ με 87-82. Η φωτογραφία του Φάνη από εκείνο το ματς, κοσμούσε για αρκετά χρόνια την είσοδο του Παλέ Ντε Σπορ του Πο.

Κάμποσους μήνες αργότερα, ο ΠΑΟΚ παίζει με την Ορτέζ πλέι-οφ για την πρόκρισή του στο φάιναλ-φορ της Αθήνας. Η γαλλική ομάδα είναι καλή, όχι τόσο δυνατή όμως για να απειλήσει την σπουδαία ομάδα που είχε τότε ο Δικέφαλος. Το ματς λήγει 86-103 υπέρ των Θεσσαλονικέων και μένει στην ιστορία για δυο λόγους. Πρώτα για το καταπληκτικό κάρφωμα του Κλιφ Λέβινγκστον μπροστά στον γίγαντα Γκιόργκι Μουρεσάν. Δείτε το στο βίντεο (το δεύτερο κατά σειρά)

Κι ύστερα για την περίφημη δήλωση του Παναγιώτη Φασούλα μετά το ματς. Ο “ψηλός” έχει παίξει λιγότερο από κάθε άλλο παίκτη της πεντάδας (23 λεπτά) έχει σκοράρει 17 πόντους, ευστοχώντας μάλιστα και στο μοναδικό τρίποντο που σημείωσε ποτέ σε ευρωπαϊκό παιχνίδι! Όταν οι δημοσιογράφοι τον ρωτάνε για τον χρόνο του, δηλώνει “ρωτήστε τον σοφό”, αφήνοντας αιχμή για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά και … βαφτίζοντας με το παρατσούκλι που έγινε σχεδόν συνώνυμο του Ντούντα!

Από τον Γκαντού στον Μπορίς Ντιαό

Η Ορτέζ θα είναι πάντα η ομάδα του Ντιντιέ Γκαντού (και του αδερφού του Τιερί), που ακόμη βρίσκεται στο Πο (με την ιδιότητα του τζένεραλ μάνατζερ). Σαράντα χρόνια στην Ορτέζ, πρώτα παίκτης, μετά προπονητής και τώρα τζένεραλ μάνατζερ έχει συνδέσει το όνομά του με την ιστορία της ομάδας, τους τίτλους που κατέκτησε. Αν ο Πιερ Σεγιάν έβαλε τα θεμέλια της ομάδας από το 1967 όταν ανέλαβε τα ηνία σε διοικητικό επίπεδο, ο Ντιντιέ Γκαντού έγινε ο μηχανοδηγός του τρένου της Elan Bearnais Pau Orthez όπως έγινε γνωστή στα χρόνια της ακμής της.

Δεν ήταν, βέβαια, ο μόνος Γάλλος διεθνής που φόρεσε τη φανέλα της Ορτέζ. Από το Πο έχουν περάσει ορισμένοι από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες της χώρας, κάποιους εκ των οποίων είδαμε και στην Ελλάδα: Φεντερίκ Ιφναγκέλ, Μπεκελί Καμπά, Βαλερί Ντεμορί, Φεντερίκ Φοτού, Λοράν Φουαρέ, Αντουάν Ριγκοτό, Στεφάν Ριζασέ, Λοράν Σκιαρά, Μουσταφά Σονκό, Φλοράν και Μικαέλ Πιετρούς, Αλέν Ντιγκμπέ και βέβαια ο Μπορίς Ντιαό.

Ο Μπορίς μαζί με τους δυο Πιετρούς ήταν οι πρωταγωνιστές της τελευταίας μεγάλης ομάδας της Ορτέζ, στο ξεκίνημα της νέας χιλιετίας. Ο Ντιαό ήταν και MVP στο πρωτάθλημα του 2003, ένα χρόνο δηλαδή πριν μετακομίσει στο ΝΒΑ σε ηλικία μόλις 21 ετών. Μπορεί στη διαδρομή του χρόνου ο Ντιαό να βάρυνε και να μην πηδούσε εφημερίδα, τότε όμως ήταν πραγματικά ιπτάμενος και ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που εμφανίστηκαν ποτέ στο γαλλικό μπάσκετ.

Αυτή η ομάδα και η αντήχησή της κράτησε μέχρι τη σεζόν 2006-07, όταν έπαιξε και τελευταία φορά στην Ευρωλίγκα. Οι Αμερικανοί με τον δαιμόνιο Ρικ Πιτίνο επικεφαλής είναι έτοιμοι να αναστήσουν τον μύθο της, σε σύγχρονα πρότυπα και σε ένα μπάσκετ που αλλάζει ραγδαία. Αν το πετύχουν, να είστε σίγουροι ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες επενδύσεις…