Χρονιά δουλειάς και όχι εντυπωσιασμού!

Τις ποδοσφαιρικές κουβέντες του καλοκαιριού τις ακούει ο χειμώνας και γελά. Πρέπει να είμαστε φειδωλοί και στα αρνητικά και στα θετικά σχόλια. Ήταν εκτός πραγματικότητας τα αρνητικά σχόλια και άδικη η γκρίνια που υπήρχε στην περίοδο της προετοιμασίας, θα είναι επικίνδυνο να δημιουργηθεί ενθουσιασμός λόγω της εύκολης επικράτησης απέναντι σε έναν αδύναμο αντίπαλο όπως η Λουκέρνη.

Πρέπει να παραδειγματιζόμαστε από το παρελθόν, να είμαστε μετρημένοι, ώστε να μην μας δημιουργεί έκπληξη το άμεσο μέλλον. Ο Ολυμπιακός άλλωστε πολύ σύντομα θα έχει μία πολύ πιο δύσκολή αποστολή απέναντι στην ομάδα που θα επικρατήσει από το ζευγάρι Μπασακεσχίρ-Μπέρνλι (0-0 το πρώτο ματς στην Τουρκία) και θα δοκιμαστεί σε ζητούμενα που δεν χρειάστηκε να δώσει εξετάσεις στο παιχνίδι με την Λουκέρνη, οπότε θα πρέπει να αφήσουμε τον χρόνο να δώσει απαντήσεις. Άλλωστε η φετινή χρονιά για τον Ολυμπιακό, είναι μια χρονιά δουλειάς και όχι εντυπωσιασμού.

ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΑΛΛΑΞΕ ΡΟΤΑ

Η διοίκηση πολύ σωστά κατάλαβε πως ήρθε ή ώρα να αλλάξει ρότα το καράβι. Πήρε κάποιες σημαντικές αποφάσεις με σκοπό να διορθώσει την κατάσταση και να ξανακάνει τον Ολυμπιακό ομάδα με σωστή καθημερινή λειτουργία.

Κατέβασε το μπάτζετ, απαλλάχτηκε από ποδοσφαιριστές που αποδεδειγμένα δεν είχαν ούτε την ποιότητα αλλά ούτε νοοτροπία να συμβαδίζουν με τα “θέλω” του συλλόγου, έβαλε περισσότερο ελληνικό στοιχείο στο ρόστερ, έφερε ποδοσφαιριστές που έχουν γνώση τι σημαίνει να αγωνίζεσαι στον Ολυμπιακό, προσπαθεί να δώσει με έμπειρους ποδοσφαιριστές προσωπικότητα που έλειπε στο γήπεδο και στα αποδυτήρια, πηγαίνει σε στοχευμένες μεταγραφές ουσίας και έδωσε τα κλειδιά σε έναν εργατικό προπονητή.

Ο Μαρτίνς και το επιτελείο του καλούνται να διορθώσουν ένα ποδοσφαιρικό έγκλημα που έγινε τα τελευταία δύο χρόνια στον Ολυμπιακό. Δεν επιτρέπεται να έχει δημιουργήσει η διοίκηση ένα σύγχρονο προπονητικό κέντρο για το οποίο καμαρώνει και το πρόβλημα της ομάδας να είναι πως οι ποδοσφαιριστές είναι αγύμναστοι. Επαναλαμβάνω πως η φετινή χρονιά για τον Ολυμπιακό είναι μια χρονιά δουλειάς και όχι εντυπωσιασμού και όταν δουλεύεις, χρειάζεσαι χρόνο, οπότε ούτε η απογοήτευση και η γκρίνια, ούτε ο υπερβολικός ενθουσιασμός που είναι ικανός να δημιουργήσει προσδοκίες που δεν μπορεί να ανταποκριθεί το ρόστερ της ομάδας, μπορεί να είναι σωστός σύμβουλος.

ΧΑΜΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ

Να κρίνουμε λοιπόν τι είδαμε στο παιχνίδι με την Λουκέρνη. Το ποδόσφαιρο είναι ένα απόλυτα ανταγωνιστικό άθλημα, μία μάχη επικράτησης, οπότε πάντοτε στις κρίσεις μας πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και τον βαθμό δυσκολίας του παιχνιδιού και τις δυνατότητες του αντιπάλου. Η Λουκέρνη είναι μία ομάδα που ποτέ δεν έχει κάνει πρόκριση σε προκριματική φάση και δεν έχει εκτός έδρας νίκη σε 12 εκτός έδρας συμμετοχές της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Μία ομάδα που αμυνόταν με ερασιτεχνικό τρόπο και δεν μπορούσε να επιτεθεί.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για παιχνίδια που γίνονται Αύγουστο και πρέπει να είσαι σοβαρός και να έχεις δουλέψει σωστά για να μπορέσεις να αναδείξεις τις αδυναμίες του αντιπάλου σου. Χαμηλής δυναμικότητας ήταν και η Αρούκα, αλλά ο Ολυμπιακός του Μπέντο είχε χρειαστεί παράταση για να περάσει, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και “σφαλιάρες” που έχουν πέσει από ομάδες που αρχικά δεν υπολογίζαμε.

Σίγουρα πρέπει πάντοτε να έχουμε στο μυαλό μας την χαμηλή δυναμική του αντιπάλου και το γεγονός πως η Λουκέρνη δεν έβαζε στο μυαλό των παικτών του Ολυμπιακού την δυσκολία πως πρέπει να αμυνθούν, γεγονός που έκανε πολύ πιο απλά τα πράγματα για τους παίκτες του Μάρτινς.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Όμως είναι πραγματικότητα πως ο κόσμος που πήγε στο γήπεδο και είδε τους ερυθρόλευκους από την τηλεόραση έμεινε ευχαριστημένος. Είδε μία ομάδα που μπορούσε να δημιουργήσει, που είχε καλά ανεβάσματα από τα άκρα, συνεργασίες από τις πλευρές, έβγαλε επιθετικά τρεξίματα και υπήρχε ποιότητα στην δημιουργία. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είχε ταλαιπωρηθεί να πηγαίνει στο γήπεδο και να βλέπει άτεχνους ποδοσφαιριστές σε δημιουργικές θέσεις, που δεν μπορούσαν να κάνουν το απλό κοντρόλ και έκαναν λάθος μία εύκολη πάσα δύο μέτρων.

Η τριάδα Φορτούνη, Χριστοδουλόπουλου, Ποντένσε έδειξε πως μπορεί να δώσει σημαντικά πράγματα στο δημιουργικό κομμάτι. Είχαν άψογη και εύκολη συνεργασία μεταξύ τους, με τον Γκερέρο και με τα δύο μπακ. Ο Φορτούνης είχε ένα γεμάτο παιχνίδι, έδειξε να ευχαριστιέται να έχει κοντά του τον Χριστοδουλόπουλο, ήταν γεμάτος διάθεση, έδωσε δύο ασίστ, είχε δύο δοκάρια και ήταν μέσα σε ολόκληρο το 90 λεπτό.

ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΗΓΗΘΕΙ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ

Ο Χριστοδουλόπουλος κέρδισε από το πρώτο παιχνίδι τον κόσμο, πέτυχε τα δύο πρώτα τέρματα και έκανε εύκολη την δουλειά, είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση. Έδειξε να ξέρει καλά το που βρίσκεται, πως θέλει και μπορεί να ηγηθεί της φετινής προσπάθειας και ότι βρίσκεται στην καλύτερη του ποδοσφαιρική του φάση. Υπάρχουν παίκτες που το καλύτερο ποδόσφαιρο στην καριέρα τους το παίζουν μετά τα 30 τους.

Είναι επαγγελματίες και κρατιούνται σε καλή φυσική κατάσταση, ωριμάζουν, μαθαίνουν καλύτερα το άθλημα, τον ίδιο τους τον εαυτό, διαβάζουν καλύτερα τον αντίπαλο και γνωρίζουν πώς να εκμεταλλευτούν τα δικά τους προσόντα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Χριστοδουλόπουλος, που κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό και σπάνιο, να κάνει όπλο την μεγάλη του αδυναμία.

Ο Λάζαρος ποιότητα είχε πάντοτε, όμως δεν είχε την αντίληψη πώς να κινείται μέσα στην περιοχή για να γίνει αποτελεσματικός και να τελειώνει με γεμάτα σε γκολ αλλά και σε δημιουργία νούμερα τις χρονιές. Πλέον βλέπουμε έναν απίστευτα ευφυή ποδοσφαιριστή στο να διαβάζει την φάση και το κενό στην αντίπαλη άμυνα, γεμάτος ποιότητα και αυτοπεποίθηση στην εκτέλεση.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΠΟΝΤΕΝΣΕ, ΦΙΛΟΤΙΜΟΣ Ο ΓΚΕΡΕΡΟ

Θετική ήταν η πρώτη επίσημη εμφάνιση και των Ποντένσε, Γκερέρο.Ο Πορτογάλος έχει το ποδοσφαιρικό στιλ του Φετφατζίδη, ήταν όμως απλός και βοηθούσε χωρίς υπερβολές την ανάπτυξη κάνοντας την σωστή επιλογή. Ο Γκερέρο πέτυχε δύο γκολ σε κενό τέρμα, δεν γίνεται να κριθεί σαν σκόρερ, πάντως έδειξε φιλότιμο, έτρεξε πολύ, πίεσε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο και έδειξε πως θα είναι μία καλή λύση. Δεν είναι ο φορ που θα βάλει πολλά γκολ σε μία σεζόν, αυτό το φωνάζει και το βιογραφικό του, όμως δείχνει εργατικό παιδί και θα δώσει λύσεις σε έναν rotation στον Μάρτινς.

ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΣΙΜΙΚΑ

Πολύ θετικά σχόλια ακούστηκαν γράφτηκαν για τον νεαρό Τσιμίκα. Όπως έκανα και πέρυσι τέτοια εποχή με τον Κούτρη, νιώθω την ανάγκη να γίνω ο κακός της υπόθεσης. Είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν πέρυσι. Ίδια θέση, ίδια δεδομένα, ακριβώς τα ίδια σχόλια, για παιχνίδια που είδαμε μόνο ένα μέρος της δουλειάς.

Ο ακραίος μπακ, δεν γίνεται να κριθεί συνολικά σε παιχνίδια που δεν απειλείται από τον αντίπαλο, που δεν χρειάζεται να έχει στο μυαλό του πως πρέπει να αμυνθεί. Είναι δεδομένο πως ένας ακραίος μπακ με θάρρος, τρεξίματα, καλή σέντρα σε παιχνίδι που δεν υπάρχει πίεση από τον αντίπαλο και πρέπει να λειτουργήσει μόνο επιθετικά θα τα πάει καλά. Υπήρχε και άψογη συνεργασία με τον πολύ απλό Ποντένσε που μπαίνοντας προς τα μέσα του άνοιγε και χώρο για ανέβασμα και πράγματι ο Τσιμίκας ήταν κομβικός στο να δημιουργήσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό τελικών ο Ολυμπιακός.

Όμως χρειάστηκε να κάνει την μισή δουλειά. Τον μπακ για να τον κρίνεις με ασφάλεια πρέπει να τον δεις πως λειτουργεί όταν πρέπει να μαρκάρει αντίπαλο εξτρέμ, όταν καλείται να αμυνθεί σε χαμηλά μέτρα, να λειτουργήσει σαν τρίτος στόπερ. Δεν λέω πως δεν πρέπει να υπολογίζουμε όσα είδαμε με την Λουκέρνη από το παιδί, τσεκάρουμε τα ανεβάσματα του, το θάρρος του, την αξιοποίηση του χώρου που δημιουργεί η κίνηση προς τα μέσα του εξτρέμ που είχε στην πλευρά του, την καλή του σέντρα και τα πολύ καλά κόρνερ που είδαμε να εκτελεί αλλά περιμένουμε να τον δούμε και σε παιχνίδια που πρέπει να κάνει ολοκληρωμένη την δουλειά του μπακ για να έχουμε σίγουρα συμπεράσματα, άλλωστε σε τέτοιες συνθήκες και ο Κούτρης μια χαρά δουλειά έκανε.

ΘΕΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Το στοιχείο που πρέπει να αφήνει πολύ ευχαριστημένο τον Μαρτίνς και σε μεγάλο βαθμό ήταν και αυτό που ικανοποίησε τον κόσμο του Ολυμπιακού, είναι πως είχαν οι ερυθρόλευκοι ένα απόλυτα ισορροπημένο παιχνίδι, έκαναν αυτό που οφείλουν αλλά σπάνια βλέπουμε να συμβαίνει.

Πολλές φορές δικαιολογημένα λόγω των πολλών παιχνιδιών και τις ανάγκης που υπάρχει για φρεσκάρισμα, άλλες λόγω σνομπισμού και διάφορων παθογενειών που μπορεί να υπάρχουν σε έναν σύλλογο. Είναι πολύ σπάνιο, να κερδίζει μία ομάδα με 3-0 από το ημίχρονο και οι ποδοσφαιριστές να βγάζουν την ίδια διάθεση σε όλο το 90λεπτό και να μην υπάρχει κοιλιά στην απόδοση τους.

Επειδή ένα από τα σημαντικά ζητούμενα στον φετινό Ολυμπιακό είναι η δημιουργία χαρακτήρα, είναι πολύ θετικό δείγμα αλλαγής νοοτροπίας η χθεσινή εικόνα, έχοντας όμως πάντα στο μυαλό πως μιλάμε για κρίσεις που γίνονται για ένα παιχνίδι που δεν πιέστηκε η άμυνα των “ερυθρολεύκων”.