Η ΑΕΚ είναι πρωταθληματική αλλά δεν το κατάλαβε
Η νίκη επί του Άρη και επί της Βόλφσμπουργκ είναι δύο τα παιχνίδια που στο τέλος της χρονιάς θα πρέπει να 'αφισοκολληθούν' στα αποδυτήρια της ΑΕΚ για να τα βλέπουν οι ποδοσφαιριστές και να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο.
Πέτρος Μάνταλος, Μάρκο Λιβάγια, Νέλσον Ολιβέιρα, Γεβγέν Σάκχοφ, Μουαμέρ Τάνκοβιτς. Υπό άλλες συνθήκες, σε μία ιδεατή ΑΕΚ, αυτοί ίσως να ήταν οι MVP του ντέρμπι στο ‘Κλεάνθης Βικελίδης’. Σε αυτήν την ΑΕΚ όμως, που οι συνθήκες δεν είναι ιδεατές παρά μόνο ειδικές, ο Μανόλο Χιμένεθ πήγε να παίξει με τον Άρη με τον Ζίγκα Λάτσι, με τον Ιονούτς Νεντελτσιάρου να είναι το τελευταίο πλήγμα, με τον Θεοδόση Μαχαίρα βασικό και με το… μαχαίρι στα δόντια.
Με τους παλμούς στο ‘κόκκινο’ και τις φλέβες να πετάγονται από τον λαιμό, ο Ισπανός προπονητής έκλεισε την ονειρική βραδιά της Πέμπτης με την ατάκα “θα πεθάνω ως οπαδός της ΑΕΚ”. Ήταν η ονείρωξη για τους φιλάθλους, σαν το κερασάκι στην ‘τούρτα’, ο επίλογος του ‘βιβλίου’ του θριάμβου της ΑΕΚ στην έδρα του Άρη. Ναι, θρίαμβος. Δεν λογίζεται ως τέτοιος μόνο όταν το σκορ είναι μεγάλο, αλλά όταν υπάρχει κι η τακτική νίκη, ο χαρακτήρας, το πάθος και αυτό το κάτι που έλειψε από την ΑΕΚ και είχαμε να το δούμε από τον αγώνα με τη Βόλφσμπουργκ.
Ένα lockdown, ένα click away και ένα δεύτερο κύμα πανδημίας αργότερα, οι ‘κιτρινόμαυροι’ πήγαν στο ‘Κλεάνθης Βικελίδης’ για να παίξουν ένα δυσκολότερο παιχνίδι από αυτό με τον Ολυμπιακό, ένα πιο σημαντικό βαθμολογικά και ένα παιχνίδι κόντρα στον πραγματικό αντίπαλο αυτήν την περίοδο.
Ο Χιμένεθ δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στον Άκη Μάντζιο. Πολύ καλός ο προπονητής του Άρη, εξαιρετική η εφετινή δουλειά του στον πρωταθληματικό Άρη, αλλά ο Ισπανός προπονητής τέτοια παιχνίδια θέλει για να δείξει τις προπονητικές ικανότητές του και πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος τους όρους ενός αγώνα.
Πριν από τη σέντρα, ο ίδιος είχε φροντίσει να αποτινάξει κάθε τι από το πρόσφατο παρελθόν της Ένωσης. Διαφώνησε ανοιχτά με τον σχεδιασμό Μάσιμο Καρέρα-Ίλια Ίβιτς και όχι σαν άλλοθι σε περίπτωση στραβοπατημάτων που θα χρησιμοποιηθεί ως “εγώ τα έλεγα”, αλλά για να δείξει ότι αυτή η ΑΕΚ που ανέλαβε στην πολλοστή επιστροφή του είναι η πιο περίεργη και αλλοπρόσαλλη από αυτές που έχει ζήσει.
Τα συμβόλαια που ‘έκατσαν’ στον πάγκο το βράδυ της Πέμπτης δεν ήταν ‘μήνυμα’ για το μέλλον, αλλά η ξεκάθαρη διάθεση του Χιμένεθ να βάλει στην εξίσωση όλους τους ποδοσφαιριστές που έχει στη διάθεσή του και να τους χρησιμοποιεί ανάλογα την περίσταση. Τέτοια ήταν η Θεσσαλονίκη. Ήθελε τρεξίματα, positioning και ένταση στο παιχνίδι, κυρίως στο ανασταλτικό κομμάτι, έχοντας παράλληλα όλα τα βαριά ‘χαρτιά’ σε επιφυλακή για να μπουν στο ματς. Στρατηγική προσέγγιση που θύμιζε περισσότερο με ρουλέτα (ξεκινάω με λίγα για να βάλω στη συνέχεια περισσότερα), αλλά ουχί ‘ρώσικη’. Είχε πλάνο, το είχε στο μυαλό του, φάνηκε το διάβασμά του στον Άρη, μπλοκάροντας, μεταξύ άλλων, τον τρομερό εφέτος Χαβιέρ Ματίγια και του βγήκε. Σήκωσε την ‘μπάνκα’ στον αέρα.
Η ΑΕΚ έφυγε νικήτρια από την έδρα του Άρη όχι γιατί της έκατσε το παιχνίδι, αλλά γιατί το διεκδίκησε και το πήρε. Και επειδή φέραμε ως παράδειγμα την προηγούμενη παλικαρίσια νίκη της, στα πλέι οφ του Europa League με τη Βόλφσμπουργκ, πλέον είναι δύο τα παιχνίδια που στο τέλος της χρονιάς θα πρέπει να ‘αφισοκολληθούν’ στα αποδυτήρια για να τα βλέπουν οι ποδοσφαιριστές και να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο.
Η ΑΕΚ είναι πρωταθληματική, έχει το ρόστερ να το κάνει, αλλά δεν το έκανε. Άφησε να ανοίξει η ‘ψαλίδα’ από τον Ολυμπιακό όχι μόνο λόγω διαφοράς δυναμικότητας, αλλά γιατί η ίδια ποτέ δεν κατάλαβε, μέχρι να έρθει ο Χιμένεθ, τι ακριβώς θέλει από την τρέχουσα χρονιά. Κι αν ο Ολυμπιακός μοιάζει μία ταχύτητα παραπάνω από τους υπόλοιπους, η ΑΕΚ θα μπορούσε να είναι πιο κοντά σε αυτόν, αν για μία φορά, από το πρωτάθλημα του ’18 κι έπειτα, λειτουργούσε ως σύνολο που θα υπηρετήσει το πλάνο της. Το θέμα, όμως, δεν είναι αν το υπηρετεί, αλλά αν υπάρχει πλάνο.
Με τον Χιμένεθ απαντήθηκε τουλάχιστον αυτό που αφορά το αγωνιστικό πλάνο. Το δημοσιογραφικό κλισέ που χρησιμοποιούν και οι προπονητές θέλει αυτό το περιβόητο ‘μαγικό ραβδάκι’ που δεν το έχει κανένας τεχνικός όταν αναλαμβάνει μία ομάδα. Μόνο που ο Χιμένεθ δεν είναι ο ‘κανένας τεχνικός’, είναι ο τεχνικός των ειδικών αποστολών. Κι αν σε αυτήν την πάροδο των ετών και την ιδιαίτερη σχέση που έχει αναπτύξει με την ΑΕΚ έχει ακούσει πολλά κι έχει δεχθεί κριτική, ουδείς γίνεται να μην παραδεχθεί ότι τον ρόλο του ‘προπονητή ειδικών συνθηκών’ δεν μπορεί να τον υπηρετήσει άλλος σαν τον Ισπανό.
Και μόνο ότι η ΑΕΚ έφυγε νικήτρια από μία δύσκολη έδρα, κόντρα σε μία ομάδα που θέλει να δημιουργήσει περισσότερους εχθρούς από θαυμαστές για την εφετινή αξιοπρόσεκτη πορεία της, με τα αστέρια της στον πάγκο, αγγίζοντας το συναίσθημα του μέσου οπαδού που είδε κάτι από ‘παθιασμένη ΑΕΚ’, αυτό λέει πολλά ως προς το μομέντουμ της παρουσίας του Χιμένεθ στον ‘κιτρινόμαυρο’ πάγκο. Προς το παρόν, ζει ως οπαδός της ΑΕΚ και τούτη τη στιγμή είναι κι αυτό στα υπέρ του.
