Το deal για τον Χάρντεν κάνει διεκδικήτρια την Ιντιάνα του Σαμπόνις
O ρούκι head coach που απενοχοποίησε τα τρίποντα και έβαλε τέλος στην ακινησία, οι ηγέτες που έχει 'ανεβάσει' το παιχνίδι τους και το στοίχημα που έβαλαν το 2016, αλλά το δέχθηκαν με χαρά πριν λίγες ημέρες. Ας δούμε πώς οι Ιντιάνα Πέισερς μπορούν να γίνουν οι Μαϊάμι Χιτ της σεζόν 2020-21.
Οι Πέισερς δεν ήθελαν πολλά από τον αγώνα τους με τους Μπλέιζερς. Εννοώ δεν ήθελαν να σταματήσουν τον Ντάμιαν Λίλαρντ. Τους αρκούσε να τον περιορίσουν. Είχαν καταλήξει πως αν ‘έκοβαν’ κάτι από όσα είχε κάνει στα τέσσερα προηγούμενα -νικητήρια- ματς του Πόρτλαντ, θα είχαν μια κάποια τύχη. Είχαν δίκιο (118-87) αν και προφανώς βοηθήθηκαν και από τη μοίρα -με τον τραυματισμό και την έξοδο του Γιουσούφ Νούρκιτς. Να σου δείξω μια εικόνα του τι πέρασε ο Λίλαρντ, πριν συνεχίσω στο θέμα μας. Που είναι η Ιντιάνα.
Η λύση στο πρόβλημα ‘Λίλαρντ’ ήταν η ομαδική δουλειά ‘για να κρατήσουμε την μπάλα μακριά από τα χέρια του, όσο περισσότερο μπορούσαμε’ εξήγησε ο Νταγκ ΜακΝτέρμοτ, ανήμερα της παράδοσης του Βίκτορ Ολαντίμπο στους Ρόκετς και πήρε τον Κάρις ΛεΒερτ, στο πλαίσιο της blockbuster ανταλλαγής. Αυτή που έκανε τον Τζέιμς Χάρντεν τον ηγέτη της επανάστασης των ΝΒΑers, παίρνοντας το στέμμα από τον Άντονι Ντέιβις.
Ο τρόπος που αντιμετώπισαν τον Λίλαρντ οι Πέισερς ήταν η τελευταία σημείωση στη λίστα που ‘χουν φτιάξει με τους τρόπους που θα τους κάνουν φέτος επιτυχημένους. Στο Νο1 είναι το ‘παλεύουμε για τα πάντα, όλοι μαζί’.
Ενόσω ο Στιβ Νας πρέπει να αποδείξει τη θεωρία του χάους, προκειμένου να φορέσουν δαχτυλίδι οι Νετς, ο Νέιτ Μπιόρκγκρεν, επίσης ρούκι head coach του ΝΒΑ έχει ξεκάθαρα πιο εύκολη δουλειά. Αφενός γιατί ήταν ‘στρωμένη’ (οι περισσότεροι παίκτες είχαν περάσει το στάδιο του ‘έχουμε γνωριστεί’ και ήταν έτοιμοι για το επόμενο βήμα), αφετέρου είχε έτοιμο ένα επιθετικό πλάνο που το Δεκέμβρη χαρακτηρίστηκε ως ‘ανάσα δροσιάς που χρειάζονταν οι Πέισερς’. Επίσης, δεν έχει να διαχειριστεί προσωπικότητες του τύπου Έρβινγκ, Ντουράντ και Χάρντεν, μηδέ το ‘αυτό το πρωτάθλημα δεν χάνεται’.
Ο βασικός άξονας ήταν να παίζει η ομάδα πιο γρήγορα, μεν, με πειθαρχία δε και να κάνει τους αντιπάλους να νιώθουν άβολα. Ο -καλύτερος screener της παρέας- Σαμπόνις είχε εξηγήσει πως ‘έχουμε διαφορετική ροή, που δεν αφορά τόσο πολύ τα pick and rolls. Όλοι έχουμε το σημείο μας και το ρόλο μας. Όταν ένας ξεκινά drive, όλοι έχουμε μια συγκεκριμένη δουλειά. Και έτσι παίζουμε πιο γρήγορα’. Η τελευταία έκδοση της ομάδας έχει πολύ κίνηση και κυκλοφορία. Κανείς δεν ‘αράζει’, όταν έχουν την μπάλα οι Σαμπόνις ή Ουόρεν ή Μπρόγκντον.
Eπίσης, το τρίποντο δεν είναι πια εχθρός, αλλά φίλος. Αρκεί να προκύπτει και να γίνεται σωστά. Από την τελευταία θέση στον πίνακα των προσπαθειών της σεζόν 2019-20 (με 28 σε κάθε ματς και τους πρώτους Ρόκετς να ‘χουν 45.3), φέτος οι Πέισερς είναι στο Νο21, με 33.2 (οι πρώτοι Ράπτορς έχουν από 43.5).
Το Indy Star είχε εξηγήσει πως ‘υπό τις οδηγίες του Νέιτ ΜακΜίλαν επωφελήθηκαν ατομικά όλοι -ο Σαμπόνις έγινε για πρώτη φορά All Star-, όπως και το ατομικό παιχνίδι -ο Μπρόγκντον είχε 34 πόντους, 14 ασίστ και 7 ριμπάουντ στο τρίτο ματς με τους Χιτ για τα πλέι οφ. Αλλά το usage% ήταν πολύ υψηλό και αυτό επηρέαζε αρνητικά τη γενική λειτουργία, στη διάρκεια ενός αγώνα, μιας σεζόν και μιας σειράς αγώνων της postseason‘.
Στο παιχνίδι που ο Μπρόγκντον είχε 34 πόντους και 14 ασίστ, η Ιντιάνα έχασε με 9 πόντους -ο Μπρόγκντον ήταν αυτός που είχε διαχειριστεί το 43.4% των pick and rolls ως χειριστής. ‘Τα πολλά pick and roll, χωρίς κίνηση στην ‘αδύνατη’ πλευρά επέτρεπε στους αμυντικούς που ήταν εκεί να ξεκουράζονται ή να βοηθούν αλλού. Το πολύ pick and roll στο ξεκίνημα των κατοχών και το isolation των χειριστών επίσης, δεν λειτούργησε‘. Από την πρεμιέρα της σεζόν 2020-21 έγινε ξεκάθαρο πως φέτος οι Πέισερς δεν θα επικεντρώνονταν στην κανονική περίοδο, αλλά σε όλη τη χρονιά, για να προκριθούν στα πλέι οφ -για πρώτη φορά μετά το 2014. “Και για να το κάνουν αυτό, έπρεπε να ξεφορτωθούν τον προβλέψιμο τρόπο παιχνιδιού τους”.
Κατά ομολογία των παικτών, ο Μπιόρκγκρεν τους αφήνει να διασκεδάσουν ενώ δουλεύουν πολύ σκληρά. “Μας κάνει να θέλουμε να δουλέψουμε, γιατί περνάμε ωραία” εξήγησε ο ΜακΝτέρμοτ. Κάτι άλλο που απολαμβάνουν είναι η ατομική προσοχή της οποίας τυγχάνουν. Ο νέος κόουτς φροντίζει να μιλάει με τον κάθε ένα ξεχωριστά, κάθε μέρα -κάτι που απέφευγε ο προκάτοχος του. Πριν ‘πιάσει’ δουλειά είχε επισκεφτεί τους παίκτες του και πέρασε μια μέρα μαζί τους ‘για να τους γνωρίσω‘ είπε ο ίδιος, ‘δεν μιλήσαμε για μπάσκετ. Τους ρώτησα πώς μπορούσα να τους βοηθήσω, αν χρειάζονταν κάτι από εμένα γενικά‘. Αυτό ήταν κάτι που έμαθε να κάνει από τον Νικ Νερς, στα χρόνια που συνεργάστηκαν στο Τορόντο.
Ο Τζάστιν Χόλιντεϊ πρόσθεσε ότι η επικοινωνία είναι πια, γενικό χαρακτηριστικό της ομάδας. “Δεν φοβόμασταν ποτέ να μιλήσουμε μεταξύ μας οι παίκτες, αλλά τώρα προσπαθούμε να το κάνουμε όλοι με περισσότερο σεβασμό. Γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας. Πλέον συγχαίρουμε ο ένας τον άλλον, ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον και όταν χρειάζεται, κριτικάρουμε ο ένας τον άλλον. Αυτά θα μας βοηθήσουν να αλλάξουμε επίπεδο”.
Από την πρώτη μέρα του training camp ο Μπιόρκγκρεν εξήγησε πως ο ρυθμός είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού, το να μην τον χάνουν όταν γυρίζουν από τάιμ άουτ ή το ημίχρονο. Η προτεραιότητα ήταν να έχουν πάντα τα μάτια τους στο στόχο, που είναι το τέλος της διαδρομής, όπως έκαναν οι Ράπτορς το 2019 όταν δεν έδωσαν δεκάρα για την πρώτη θέση της ανατολής (αν θα την πάρουν ή όχι οι Μπακς) και φόρεσαν δαχτυλίδι. Τους εξήγησε ότι και να χάσουν κάποια ματς της κανονικής περιόδου, δεν θα γινόταν και κάτι. “Το σημαντικό είναι το πώς θα χειριστούμε όλη τη σεζόν, γιατί παίζουμε για την postseason. Στην regular season ‘χτίζεσαι’”.
Ο Νερς είπε το Δεκέμβρη πως “αυτό που με εξέπληξε ήταν πως η Ιντιάνα μπαίνει στο γήπεδο και λέει ‘έτσι θα παίξουμε’. Έχει γίνει πολύ καλή στο να κάνει τα σωστά πράγματα για τα 48 λεπτά. Παίζει δυνατά και οι παίκτες της είναι όπου χρειάζεται να βρίσκονται -ό,τι και αν τους εμφανίζει ο αντίπαλος. Δεν φοβάται να πειραματιστεί”, γιατί ο Μπιόρκγκρεν δεν έχει πρόβλημα με το να κάνει λάθος. Αν δοκιμάσει κάτι και δεν του ‘βγει’, έχει έτοιμο το εναλλακτικό πλάνο -καθώς λατρεύει την ποικιλία, όπως επιδιώκει να μη γίνει προβλέψιμος. “Όταν είσαι προπονητής είναι σημαντικό να αναμειγνύεις πράγματα, κατά τη διάρκεια του όποιου αγώνα. Θα μας δείτε να αμυνόμαστε στην μπάλα, με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Οι ΝΒΑers είναι εξαιρετικοί παίκτες. Αν τους δίνεις συνέχεια το ίδιο πρόβλημα, είναι θέμα χρόνου να βρουν τη λύση”.
Αυτός που ‘χει αλλάξει πιο εξώφθαλμα από όλους, είναι ο μόνος All Star του ρόστερ, Ντομάτας Σαμπόνις, ο οποίος δεν κατάφερε να βοηθήσει στη ‘φούσκα’ λόγω τραύματος, αλλά μπήκε φουριόζος στην τρέχουσα σεζόν, γιατί όπως είπε ‘δεν είχα παίξει από τον Μάρτιο. Είναι το σπορ που αγαπώ και νιώθω φανταστικά που μπορώ να ασχολούμαι κάθε μέρα’. Παρεμπιπτόντως, υπό τις οδηγίες του νέου κόουτς έχει βελτιώσει όσα έκανε στο pick and roll, την ταχύτητα του και τις πάσες, μετά την ντρίμπλα. Όπως ‘άνοιγαν’ οι αποστάσεις των Πέισερς, εκείνος έγινε αυτός που ‘φτιάχνει’ όσα κάνουν στην επίθεση (με σκριν, πάσες, ποστ απ ή δημιουργία σουτ για τον εαυτό του). Στην άμυνα πετάγεται να αρπάξει κάθε ριμπάουντ, αφότου ο Μάιλς Τέρνερ έχει κάνει deflection. Το NBA.com έγραψε πως “προσφέρει την επαφή στο ένα άκρο και την απορροφά στο άλλο. Ο αναλυτής των Σανς και πρώην γκαρντ του ΝΒΑ, Έντι Τζόνσον είχε πει σε μετάδοση του αγώνα με τους Σανς πως “είναι δυνατός τύπος. Δεν θα προσπαθήσει να σε ‘νικήσει’ στον αέρα. Θα το κάνει στο έδαφος. Πρέπει να είσαι έτοιμος να τα βάλεις μαζί του, γιατί έχει τρόπους να κάνει αυτό που θέλει. Όσοι είχαν την ευκαιρία να δουν τον πατέρα του, καταλαβαίνουν πως το παιδί αυτό διασκεδάζει. Σε κάποιες φάσεις απλά δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς, κάτι που ίσχυε και για τον Άρβιντας. Έχει εξαιρετικό footwork και στο δεύτερο ημίχρονο και καταστρέφει τις άμυνες”.
Σημείωσε επίσης, πως έχει το δεύτερο μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής όλων: παίζει για 37.8′ ανά ματς, με τον RJ Μπάρετ να είναι ο μόνος που βρίσκεται από πάνω του, με 37.9, ενώ ο συμπαίκτης του Λιθουανού, Μάλκολμ Μπρόγκντον είναι στο Νο3 της λίστας (36.9).
Εξυπακούεται πως έχει περιθώρια εξέλιξης. Έχει δουλίτσα να κάνει, όταν τον ‘σημαδεύουν’ στην άμυνα πιο κοντοί και έξυπνοι αντίπαλοι. Κάνει 3.5 λάθη κάθε βράδυ (όσα και οι Αντετοκούνμπο και ΛεΜπρον Τζέιμς, με αυτόν που κάνει τα περισσότερα να είναι ο Ντόντσιτς και αυτά να είναι 4.4). Μια βελτίωση τη θέλει και από τη γραμμή των βολών όπου τον στέλνουν 5 φορές σε κάθε ματς και έχει 68.8% (είναι στην 13η θέση από το τέλος, με τον Γκομπέρ να ηγείται λόγω του 48% και το Greek Freak να είναι στη μέση με 61.8%).
Το μόνο θέμα που υπήρχε, ήταν ο ο Βίκτορ Ολαντίμπο συνέχισε να δείχνει με όλους τους τρόπους πως δεν ήθελε να μείνει στην Ιντιάνα.
Δεν ήταν θέμα τραυματισμού ή συμβολαίου -που λήγει-, αλλά συμπεριφοράς που κάποια στιγμή οι Πέισερς αποφάσισαν πως δεν θέλουν να ανέχονται πια. Τον έβαλαν έτσι, στην blockbuster ανταλλαγή που είχε στο επίκεντρο τον Χάρντεν, στο πλαίσιο της οποίας πήραν πίσω τον Κάρις ΛεΒερτ. Ο 26χρονος έγινε μέλος του ΝΒΑ στο 2016 NBA Draft, όταν τον διάλεξε στο Νο20 η Ιντιάνα, μολονότι προερχόταν από κάταγμα στο αριστερό πόδι και επέμβαση (στο τέλος της λαμπρής καριέρας του στο Michigan), ως το αποκορύφωμα διαφόρων θεμάτων που είχε με τα πόδια του στο κολέγιο. Μέσω επιστολής είχε διαβεβαιώσει όλους τους GM της λίγκας πως είναι αρκετά δυνατός και ψυχικά ανθεκτικός, για να αντιμετωπίσει και αυτήν την πρόκληση. Δεν ήταν μόνο λόγια. Έδωσε και ένα παράδειγμα για το πώς έμαθε, από πολύ μικρός πως δεν έχεις επιλογή, κάνεις τα πάντα για να προχωρήσεις.
Μεταξύ άλλων, είχε γράψει πως “όταν ήμουν 15 χρόνων η ζωή μου άλλαξε άρδην. Ήταν το πρωινό του Πάσχα του 2000. Το προηγούμενο βράδυ, ο μικρότερος αδελφός μου, Ντάριλ και εγώ είχαμε πάει στο σπίτι ενός φίλου να παρακολουθήσουμε τους αγώνες του Final Four. Όταν φτάσαμε στο σπίτι, όλα ήταν ήρεμα. Η μητέρα μου ήταν εκτός πόλης. Ο πατέρας μου ήταν ξύπνιος και μιλήσαμε για λίγη ώρα, πριν πάω για ύπνο. Ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπα ζωντανό. Οκτώ ώρες αργότερα, είχε ‘φύγει’. Ο Ντάριλ ήταν εκείνος που τον βρήκε. Έτρεξε στο δωμάτιο μου και με ξύπνησε. Θα πηγαίναμε όλοι μαζί στην εκκλησία. Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε. Πήγα στο δωμάτιο των γονιών μου και τον βρήκα να ελέγχει τον μπαμπά μας. Τότε είδα εκείνον. Τον πατέρα μου. Ξαπλωμένο στον καναπέ. Ακίνητο.
Ο Ντάριλ, ο οποίος είναι μόλις 11 μήνες πιο μικρός από εμένα, έκλαιγε. Δεν ήξερα τι να κάνω. Εννοώ ήμασταν παιδιά και στεκόμασταν εκεί, μόνοι με τον πατέρα μας ακίνητο, να μην αναπνέει. Με κάποιον τρόπο συγκροτήθηκα και κάλεσα την αστυνομία. Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν ήλθαν οι αστυνομικοί, για να δηλώσουν τον πατέρα μου νεκρό. Ήταν μόλις 46 χρόνων. Ήταν νέος και δυνατός. Μπορούσε να με νικήσει ακόμα στην ντρίμπλα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ‘φύγει’ τόσο νωρίς. Δεν πεθαίνουν οι άνθρωποι σε αυτές τις ηλικίες, αλλά αυτό συνέβη. Έπαθε ανακοπή, εν μέσω της νυχτός. Ήταν απροσδόκητο. Τίποτα δεν είχε λογική. Όταν μάθαμε πως ‘έφυγε’ και δεν θα ξαναγύριζε, τηλεφώνησα στη μητέρα μου. Κλάψαμε μαζί.
Μετά τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα -υπήρχαν περισσότερα που έπρεπε να χειριστώ. Έπρεπε να επικοινωνήσω με την υπόλοιπη οικογένεια, να πω τα νέα. Φανταστείτε να τηλεφωνώ στις θείες και τους θείους μου, ανήμερα του Πάσχα για να τους πω ότι ο πατέρας μου είχε πεθάνει. Όλοι απαντούσαν με τεράστια χαρά στις κλήσεις. Νόμισαν πως έπαιρνα για ευχές. Και έπρεπε να τους ενημερώσω, χωρίς να καταρρεύσω. Τη μια στιγμή μοιραζόμασταν με τον πατέρα μου ιστορίες για αγώνες μπάσκετ και την άλλη δεν ήταν μαζί μας. Δεν θα ήταν ποτέ ξανά μαζί μας. Και δεν είχαμε πει καν ‘αντίο’. Οπότε ναι, ξέρω τα πάντα για το ψυχικό σθένος”.
Oι Πέισερς ήταν εκείνοι που τον διάλεξαν στο NBA Draft, εν τούτοις λίγες μέρες μετά (7/7) τον έδωσαν στους Νετς, για τον Θαντίους Γιανγκ. Στους Νετς -όπου τον κάλεσε ο Σον Μαρκς, ο άνθρωπος που έσωσε τον οργανισμό, γιατί ‘μετά τη συνέντευξη που κάναμε, κατάλαβα πως είναι η επιτομή όσων θέλαμε’– ήταν και ο γιατρός που του είχε κάνει την επέμβαση στο πόδι. Πήρε το ΟΚ να αγωνιστεί στις 4/12. Έκανε ντεμπούτο στις 7/12, εναντίον των Νάγκετς. Είχε 0/3, 4 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα σε 9 λεπτά. Το συνέχισε από εκεί.
Σύμφωνα με το Indy Star o ΛεΒερτ θα δώσει στους Πέισερς περισσότερα από όσα πρόσφερε ο Ολαντίμπο (τα νούμερα τους είναι σχεδόν ίδια, αλλά ο νέος δεν έχει φτάσει ακόμα στο πικ του). Στην επισήμανση ‘ο ΛεΒερτ διαχειρίστηκε τους Κάιρι Έρβινγκ και Κέβιν Ντουράντ. Θα είναι μια χαρά στην Ιντιάνα‘, τελειώνουν όλα. Αν θες λίγα περισσότερα, σημείωσε ότι ‘το ντουέτο Μπρόγκντον-Ολαντίμπο προκαλούσε ανησυχίες, γιατί ο πρώτος ήταν ο alpha-ηγέτης εντός και εκτός γηπέδου. Ο δεύτερος δεν ήταν πουθενά, αλλά πίστευε πως είναι. Ο ΛεΒερτ είναι ρολίστας, γνωστός για τον αλτρουισμό και την ταπεινότητα του’.
Το Dead Spin ειδοποίησε πως ‘η πεντάδα με τους Μπρόγκντον, Λεβερτ, Τζάστιν Χόλιντεϊ, Σαμπόνις και Μάιλς Τέρνερ θα είναι από τις πιο ισορροπημένες της Ανατολής. Αν ο ΛεΒερτ σηκώνεται από τον πάγκο, θα ‘ανεβάσει’ το σκοράρισμα του πάγκο. Μη ξεχνάτε πως οι Πέισερς ‘χτίζονται’. Δεν ‘ανακατασκευάζονται. Οι ΛεΒερτ, Σαμπόνις και Μπρόγκντον είναι ‘κλειδωμένοι’ έως το 2023 -στην περίπτωση του Λιθουανού έως το 2024. Στη λίστα είναι και ο Τέρνερ, αλλά υπάρχει το ενδεχόμενο ανταλλαγής του. Οι τέσσερις τους είναι από 24 έως 28 χρόνων. “Τη σήμερον ημέρα δεν είναι διεκδικήτρια του τίτλου η Ιντιάνα. Μπορεί όμως, να γίνει φόβητρο για όλους στην Ανατολή, στα πλέι οφ. Όπως μπορεί να γίνουν οι Χιτ του 2020-21”. Αρκεί ο ΛεΒερτ να παραμείνει υγιής.
