Ο Κρίστοφερ Μαμπουλού είχε δει το θάνατό του όμως συνέχισε να παίζει
Τα σημάδια στη ζωή του Κρίστοφερ Μαμπουλού ήταν ξεκάθαρα από την αρχή. Μέσα του πάντα γνώριζε τον κίνδυνο, όμως ήταν αποφασισμένος να ολοκληρώσει την διαδρομή του σε αυτόν τον κόσμο όπως είχε ονειρευτεί. Παίζοντας ποδόσφαιρο. Και το έκανε. Στην πόλη που γεννήθηκε, παρέα με τους φίλους του.
Η ιστορία του Κρίστοφερ Μαμπουλού έγραψε το πρώτο της κεφάλαιο στις 19 Μαρτίου του 1990 και στην πόλη Μονφερμέιγ της Γαλλίας, όπου γεννήθηκε. Και ολοκληρώθηκε με τραγικό τρόπο, όταν ο Κονγκολέζος επιθετικός άφησε την τελευταία του πνοή την ώρα που έπαιζε ποδόσφαιρο σε συνοικία του Μονφερμέιγ με τους φίλους του. Η ζωή του έκανε έναν σύντομο κύκλο, μόλις 31 χρόνων, για να τελειώσει εκεί που ξεκίνησε.
Για τον Μαμπουλού ήταν από πολύ νωρίς ξεκάθαρο πώς θα πορευτεί. Παίζοντας μπάλα. Ξεπήδησε από την Ακαδημία της Σατορού, έφτασε ως την πρώτη ομάδα και κάπου εκεί το όνειρο του φλέρταρε με το χείλος του γκρεμού.
Όπως συνέβη και με πολλούς ακόμη νεαρούς από την περιοχή Μπερί της κεντρικής Γαλλίας, ήταν ο Φρεντ Ζαγκό, τότε υπεύθυνος του προπονητικού κέντρου, που είχε φέρει τον Μαμπουλού στη Σατορού. “Ο Πασκάλ Γκαμπίν, που είναι ατζέντης των Λαμίν Κονέ και Μπακαρί Σακό, ήταν αυτός που με συμβούλεψε να τσεκάρω τον παίκτη. Τον εμπιστεύτηκα και ο παίκτης υπέγραψε σε εμάς τον Ιανουάριο του 2009. Μετά από ένα εξάμηνο προσαρμογής και αφού τον είχαμε μετατρέψει σε μεσοεπιθετικό, ήταν πλέον έτοιμος. Είχε ξεκινήσει καλά, αλλά η ιστορία έμοιαζε να τελειώνει για εκείνον”.
Ο Μαμπουλού αγωνιζόταν κανονικά ως το 2011. Τότε, σε μια προπόνηση της Σατορού στο Βισί τον Μάρτιο του ίδιου έτους, έχασε την ανάσα του. Μετά από εξετάσεις, οι γιατροί τον συμβούλεψαν να μην ξαναπαίξει. Για την ακρίβεια, η ιατρική επιτροπή της Ομοσπονδίας τον είχε αποκλείσει από το ποδόσφαιρο. Όπως αποδείχθηκε, για να του σώσει τη ζωή. Μέχρι τον Ιούλιο του 2011, πέντε διαφορετικοί καρδιολόγοι είχαν κληθεί για να αξιολογήσουν την περίπτωση του. Όλοι είχαν την ίδια γνωμάτευση.
“Μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ακόμη ελπίζει να παίξει, είναι ανθρώπινο. Σκέφτεται να ασκήσει έφεση στην απόφαση… Ως ποδοσφαιριστής, είναι σα να δέχεται ένα απίστευτα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι. Αλλά ως άνθρωπος, πρέπει να σταθεί στα πόδια του και να το αντιμετωπίσει”, είχε υποστηρίξει χαρακτηριστικά ο Ζαγκό.
Για τα δύο επόμενα χρόνια και μέχρι το 2013, ο Μαμπουλού έμεινε εκτός δράσης. Τότε, ο αθλητικός διευθυντής της Σατορού, Σερζ Μαρκέτι, είχε αποκαλύψει πως ο παίκτης θα επιστρέψει για να περάσει εξετάσεις. “Θα κάνει τεστ. Ιατρικά και φυσικής κατάστασης, για δέκα μέρες. Η κατάσταση της υγείας του έχει βελτιωθεί τον τελευταίο χρόνο και μετά από σειρά εξετάσεων, πήρε το πράσινο φως για να επανέλθει στη δράση για μια σεζόν”.
Ο Μαμπουλού είχε προηγουμένως αγωνιστεί σε 16 παιχνίδια της Σατορού, σκοράροντας απέναντι στη Ρεμς την 1η Οκτωβρίου του 2010. “Αν ιατρικά είναι έτοιμος να παίξει, τότε είμαι έτοιμος να τον καλωσορίσω. Είναι καλός ποδοσφαιριστής”, είχε αποκαλύψει ο Ντιντιέ Τολό, ο άνθρωπος που τον είχε ρίξει στα βαθειά νερά του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Ο Μαμπουλού επέστρεψε στη δράση παίζοντας για μια ώρα με τις ρεζέρβες. Ήταν ξεκάθαρο πως η απουσία δύο ετών τον είχε επηρεάσει, ενώ αποκόμισε έναν μικρό τραυματισμό στον δικέφαλο. Ωστόσο έμοιαζε ήδη με θαύμα το γεγονός πως έπαιζε ξανά ποδόσφαιρο.
“Είχα νιώσει πως ξέμεινα από ανάσα. Ήμουν 21 ετών. Ήμουν πολύ καλά στην ομάδα. Τους είπα πως δυσκολεύομαι να αναπνεύσω. Έκανα πολλά τεστ, ήταν ένας εφιάλτης. Δεν γινόταν να τελειώσει έτσι. Το ποδόσφαιρο είναι η δουλειά μου, αυτό που αγαπώ. Γύρισα πίσω για να ζήσω με τους γονείς μου στο Παρίσι και απλά έκανε κάποιες ελαφριές προπονήσεις στην Αμιάν, χάρη στον Πάτρικ Άμπραχαμ, που με δέχτηκε στις ρεζέρβες και τον ευχαριστώ”, είχε τονίσει ο Μαμπουλού ενθυμούμενος την περιπέτεια του.
Τον Ιούλιο του 2014 έφυγε ως ελεύθερος για την Μπαστιά. “Ας μην ξεχνάμε ότι έρχεται από ένα δύσβατο δρόμο, δύο χρόνια εκτός δράσης. Από τη στιγμή που επέστρεψε το 2013, όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Αυτό φυσικά εξηγεί και το γεγονός πως δεν έπαιξε πολύ. Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ περήφανος που εκπροσωπεί το Κονγκό και ανυπομονεί να βρεθεί στην εθνική ομάδα. Ο ομοσπονδιακός προπονητής ξέρει πως οτιδήποτε άλλο σχετικά με την υγεία του είναι φήμες”, είχε υποστηρίξει ο μάνατζερ του, καθώς η τροπή της υπόθεσης τότε έδειχνε πως ίσως να ήταν λάθος η αρχική διάγνωση που τον ήθελε να αντιμετωπίζει πρόβλημα στην καρδιά.
Μετά από 49 εμφανίσεις με 10 γκολ και 3 ασίστ στη Σατορού, ο Μαμπουλού πραγματοποίησε 34 συμμετοχές με 3 γκολ και 1 ασίστ στη Μπαστιά, πριν η ποδοσφαιρική του μοίρα τον φέρει στην Ελλάδα. Αγωνίστηκε με τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα την σεζόν 2016-2017, με απολογισμό 4 γκολ και 3 ασίστ σε 27 ματς. Οι Ηπειρώτες είχαν πάρει τις σχετικές διαβεβαιώσεις από γιατρούς που γνώριζαν το ιστορικό του παίκτη και μαζί το ρίσκο της απόκτησης του. Ο Κονγκολέζος αποδείχθηκε λίρα εκατό στον αγωνιστικό χώρο, όμως υπέπεσε σε σωρεία πειθαρχικών παραπτωμάτων, έτσι οι δύο πλευρές έλυσαν από κοινού τη συνεργασία τους τον Αύγουστο του 2017.
Ο Μαμπουλού έμεινε χωρίς ομάδα όλη την υπόλοιπη σεζόν και υπέγραψε στη Νανσί τον Αύγουστο του 2018. Δεν ήταν εύκολο να βρει ξανά τα πατήματα του. Ο ίδιος είχε παραδεχθεί πως “πάλευα για να βρω ρυθμό στο γήπεδο. Δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Ήταν μια δοκιμασία. Δούλεψα αρκετά και είμαι καλύτερα. Έχω φτάσει κάπου στο 70%. Θα συνεχίσω την προσπάθεια, θέτω στον εαυτό μου στόχους. Η ομάδα δεν νιώθει αυτοπεποίθηση. Φοβόμαστε να πάρουμε τη μπάλα. Χρειάζεται ένα ‘κλικ’ για να αλλάξει η κατάσταση. Ένας βαθμός, ένα γκολ, μια νίκη. Κάτι που θα μας φέρει χαμόγελα και θα διώξει τους φόβους”.
Ο Μαμπουλού έφυγε από τη Νανσί το καλοκαίρι του 2019, έμεινε για έξι μήνες χωρίς ομάδα και τον Ιανουάριο του 2020 υπέγραψε στην Εβιάν, την τελευταία ομάδα της καριέρας του.
“Συντετριμμένη όλη η οικογένεια του ΠΑΣ έχασε το δικό της Christopher Maboulou που άφησε την τελευταία του πνοή παίζοντας ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Σε ευχαριστούμε για όλα και θα σε θυμόμαστε πάντα για όσα ζήσαμε μαζί”, ήταν ο τρόπος που ο ΠΑΣ Γιάννινα αποχαιρέτησε τον 31χρονο Κονγκολέζο.
Τα σημάδια στη ζωή του Κρίστοφερ Μαμπουλού ήταν ξεκάθαρα από την αρχή. Το ταλέντο και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο, όρισαν τον τρόπο που έζησε και έφυγε από αυτόν τον κόσμο. Μέσα του πάντα γνώριζε τον κίνδυνο, όμως ήταν αποφασισμένος να ολοκληρώσει την διαδρομή του όπως είχε ονειρευτεί. Και το έκανε. Στην πόλη που γεννήθηκε, παρέα με τους φίλους του.