Σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, δεν περισσεύει κανείς

Πριν ξεσπάσει σε κλάματα για τη μητέρα του, σε μία συγκινητική στιγμή που μας υπενθύμισε ότι το ποδόσφαιρο είναι πάνω απ’ όλα συναισθήματα, ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης φρόντισε να ‘κλέψει’ την παράσταση με το γκολ που πέτυχε και με την υπενθύμιση ότι είναι κι αυτός διαθέσιμος να βοηθήσει σε μία δύσκολη περίοδο για τον Παναθηναϊκό.

Το οξύμωρο είναι ότι αν ο Πανιώνιος δεν υποβιβαζόταν ίσως να μην τον βλέπαμε το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο να σκοράρει εναντίον της ΑΕΛ. Το τέλος του δανεισμού, τον επανέφερε το καλοκαίρι στο Κορωπί και από τότε έως χθες βράδυ περίμενε υπομονετικά όχι μόνο την ευκαιρία του, αλλά και τη στιγμή που θα σκοράρει. Κάθε γκολ είναι για τη μητέρα του, όπως είπε ο ίδιος, αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι κάθε γκολ μετράει σε πόντους για το ‘κάδρο’ του Λάζλο Μπόλονι.

Ο Εμμανουηλίδης βρέθηκε στην ενδεκάδα όπως βρέθηκε και ο Ιωαννίδης, όπως βρέθηκαν τόσοι και τόσοι με βάση τις απουσίες που είχε ο Παναθηναϊκός. Εννέα συνολικά, παρακαλώ, δείγμα ότι το ματς με την ΑΕΛ του Κούγια -πάντα πρέπει να γίνεται αυτός ο προσδιορισμός- δεν θα ήταν εύκολο. Όπως εύκολο δεν ήταν και στον πρώτο γύρο που ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε χειρότερη, αγωνιστικά την ομάδα από τη Λάρισα και άφησε δύο βαθμούς στην πρώτη γνωριμία του κοινού με τον Πινάκα. Ένα γύρο μετά και με τον Τάτση στον πάγκο να προσπαθεί να κακτακτήσει βαθμούς με τη δικαιοσύνη του ποδοσφαίρου -βάσει της εικόνας των ‘βυσσινί’ στα τελευταία ματς- ο Παναθηναϊκός βρέθηκε σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να μην κερδίσει όπως ακριβώς συνέβη με τον Αστέρα Τρίπολης. Μόνο που εδώ, σε αυτή την περίπτωση, οι ‘πράσινοι’ είχαν τα πρόσωπα να το κάνουν.

Ο Καρλίτος επέστρεψε και σκόραρε, ο Εμμανουηλίδης επέστρεψε και σκόραρε, δύο ωραίες ιστορίες σε ένα βραδινό παιχνίδι στο υπό την αφρικανική σκόνη ‘Απόστολος Νικολαΐδης’ ανάμεσα σε δύο ομάδες που αναζητούν την αίγλη του παρελθόντος και παραμένουν βυθισμένες στα λάθη και στην εσωστρέφεια.

Ωραία είναι και η ιστορία του Μπουζούκη σε ένα μήνα… αφιερώμενο σε εκείνον. Με τη συζήτηση για το αν θα αποχωρήσει και αν θα δοθεί δανεικός για να κάνει το restart του ώστε να θυμίσει τον Μπουζούκη της πρώτης χρονιάς του Δώνη, μπήκε στο χορτάρι της Λεωφόρου και έκανε μία μικρή, σε χρονική διάρκεια, επανεκκίνηση εν είδει απάντησης πρωτίστως στον εαυτό του. Προφανώς ο Λάζλο Μπόλονι δεν έχει αποκτήσει ξάφνου εμμονές με τον Μπουζούκη, προφανώς και θέλει τον Μπουζούκη που εμφανίστηκε το βράδυ της Κυριακής, προφανώς αν αλλάξει μπορεί να αλλάξει γενικότερα η κατάσταση.

Μέχρι, όμως, να οριστικοποιηθεί το restart και να μην αποδειχθεί απλώς μία… καλή παρένθεση, ο MVP παραμένει ο Εμμανουλίδης. Για ό,τι συναίσθημα προκάλεσε με τις δηλώσεις, όσα ψέλλισε τέλος πάντων, προκαλώντας μία γενικότερη, πανελλαδική, επιθυμία να τον πάρουμε όλοι μία αγκαλιά -20 χρονών είναι ο πιτσιρικάς, μη το ξεχνάτε- αλλά και για την εικόνα του στην κυριακάτικη αναμέτρηση με το γκολ να αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα.

Αν ο Μπόλονι του δώσει κι άλλες ευκαιρίες και ο μικρός τις εκμεταλλευτεί -την ταχύτητά του δεν την έχει άλλος στον Παναθηναϊκό- τότε δεν θα λογίζεται ως αλλαγή όταν οι ‘πράσινοι’ θα αντιμετωπίζουν σωρεία απουσιών. Και -το κυριότερο- θα έχει την ευκαιρία να είναι πιο κοντά στο γκολ για να συνεχίσει τις αφιερώσεις εκεί ψηλά…

Τώρα, για επιμύθιο, ο Άρης. Μία εβδομάδα προετοιμασίας για το παιχνίδι στο ‘Κλεάνθης Βικελίδης’ που έχει μεγαλύτερη σημασία από το βαθμολογικό κομμάτι. Κίνητρα υπάρχουν πολλά, ο σεβασμός, όμως, το ένα. Για να παραφράσουμε μία παλιά, κλασική, διαφήμιση. Ψυχολογικό είναι το θέμα και αυτό πρέπει να δουλευτεί ενόψει του αγώνα την ερχόμενη Κυριακή.