OPINIONS

Στον Ολυμπιακό πρέπει να υποκριθούν ότι αυτό το παιχνίδι δεν έγινε

Στο Φάληρο ας μην είναι κορόιδα. Ας μην υπάρξουν νουθεσίες και συμβουλές και οτιδήποτε άλλο. Ο κυνισμός στον επαγγελματικό κόσμο ενδείκνυται, οπότε εκ του αποτελέσματος ο Ολυμπιακός έκανε τη δουλίτσα του. Γράφει ο Λευτέρης Ελευθερίου.

Στον Ολυμπιακό πρέπει να υποκριθούν ότι αυτό το παιχνίδι δεν έγινε
Ο Πέδρο Μαρτίνς, ως προπονητής του Ολυμπιακού, οφείλει να κοιτάξει μπροστά Eurokinissi Sports

Για πρώτη φορά στη μακρόχρονη ιστορία του στους ομίλους του Champions League, ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στη φάση των 32 του Europa League με ενεργητικό που ολοκληρώθηκε την… 1η αγωνιστική. Στο πλαίσιο της πρακτικότητας, αυτό είναι το μόνο νέο. Και αυτό είναι το μόνο που πρέπει να απασχολεί στον Πειραιά. Μια καλή ιδέα θα ήταν να υποκριθούν ότι αυτό το ματς με την Πόρτο δεν έγινε ποτέ. Ήταν τέτοια η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες που, ακόμα κι αν ο καλόπιστος τονίσει ότι δεν αντανακλά στην πραγματικότητα, γίνεται να δημιουργήσει απελπισία.

Ο Ολυμπιακός τελείωσε ένα ματς πρόκρισης με ένα παραχωρηθέν πέναλτι δίχως νόημα και… μία τελική στην εστία. Μία. Ο αδιάφορος, μια και γράφτηκε ένα σχετικό κείμενο για τους λόγους που μία ομάδα δεν θα άφηνε ποτέ ένα παιχνίδι την 6η αγωνιστική δίχως να παραταχθεί σοβαρή σε αυτό, ήταν ο ίδιος, με όποιες απουσίες και ατυχίες είχε στην πορεία του ως αυτό. Η Πόρτο, μία ομάδα που έχει δεχθεί 13 γκολ σε 9 ματς στην Primeira Liga, δημιουργώντας ένα ιστορικό αρνητικό παθητικό, παρόμοιο με τη σεζόν 1976-1977, όχι απλώς νοιάστηκε για το παιχνίδι παρά τους 8 αναπληρωματικούς, αλλά, διαπίστωσε ότι ήταν πολύ εύκολο να παίξει με έναν τέτοιο αντίπαλο, πως τα κενά του στις επιστροφές ήταν τέτοια που τα τρεξίματα των δικών της ποδοσφαιριστών στους διαδρόμους, τα οποία, στην τελική, της είχαν εξασφαλίσει γκολ στο ‘Έτιχαντ’, αποκλείεται να μην ευοδώνονταν σε κάτι εξαιρετικά ευπρόσδεκτο στο Φάληρο. Κατέληξε να βάλει γκολ σε αντεπίθεση με μεταβίβαση από τον τερματοφύλακα.

Πλην της φάσης του Γιώργου Μασούρα κι εκείνης του Γιουσέφ ελ Αραμπί, σε επίπεδο που αφορούσε σε αυτό που ήθελαν οι ‘ερυθρόλευκοι’ να πετύχουν, η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς ουδόλως απειλητική ήταν. Δεν είχε διαύγεια και αυτό φάνηκε από τη 2η κίτρινη του Ρούμπεν Σεμέδο, με την ιστορία του ματς να έχει γραφτεί: ο Πορτογάλος, αν δεν φύγει ή πάει σε ομάδα που συνεχίζει σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, θα χάσει τα παιχνίδια στη φάση των 32 του Europa League (ή των ’16’ του Champions League) άνευ λόγου και αιτίας, αφού ουδείς μπορεί να θεωρήσει ότι οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο δεν ήξεραν τι συνέβαινε στο Μάντσεστερ. Είναι η στιγμή-επιτομή της βραδιάς.

Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, ο Ολυμπιακός είχε αφήσει τις τύχες του στη Μάντσεστερ Σίτι κι εκείνη τη δήλωση του Πεπ Γουαρδιόλα, ότι ”από σεβασμό τόσο στον Ολυμπιακό όσο και στη Μαρσέιγ θα πάρουμε το παιχνίδι στα σοβαρά”. Και η Σίτι περίπου το έκανε, μια και θα ήταν αποκύημα της φαντασίας να χάσει οτιδήποτε από αυτήν τη Μαρσέιγ, αλλά έπρεπε να φτάσει το 48′ για να ακουστεί ο αναστεναγμός στον Πειραιά. Ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι άφησε την πρόκρισή του σε έναν γίγαντα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αντί να φροντίσει να την εξασφαλίσει ο ίδιος παντί τρόπω.

Η φθορά, που ούτως ή άλλως υπήρχε, δεν εμφανίστηκε από την υπερπροσπάθεια, η οποία εξ ορισμού συμβαίνει, αλλά δεν έφτασε σε ένα πιο… υπερβατικό επίπεδο, αν επιτρέπεται η υπερβολή. Η διαφορά του ματς στο ‘Ντραγκάο’ και εκείνου στο Φάληρο ήταν ότι ο Ολυμπιακός έμοιαζε καλύτερος στην πρώτη περίπτωση, αλλά αν κάνεις τη σύνδεση, υπήρχε τόσο ευκρινές το στοιχείο της νομοτέλειας, που ο Ανδρέας Μπουχαλάκης δεν άξιζε να επικριθεί για το λάθος του: όλα συνέβησαν με βάση μαθηματικούς νόμους και μάλιστα εφαρμοσμένων μαθηματικών.

Για αυτήν την αποκαρδιωτική εικόνα, υπάρχει λύση, ειδικά τώρα φανερή: αυτή η Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου, έστω κι αν γιόρταζαν οι Άννες, ας μη βρίσκεται στο ημερολόγιο. Ο αναγνώστης που έχει γεννηθεί στις 29 Φεβρουαρίου μπορεί να ταυτιστεί. Από Τρίτη, ας ξύπνησαν Πέμπτη.

Η πλάκα είναι ότι στο Φάληρο τους παίρνει να το κάνουν. Απέναντι στην Πόρτο, ο Ολυμπιακός ήταν ξανά πολλές ταχύτητες κάτω, σε φρεσκάδα και θέληση -και με τον Μαντί Καμαρά νωρίς εκτός, έχασε το μόνο παίκτη που ‘έχει’ τρεξίματα σε όλο το ματς. Η τριβή είναι ξεκάθαρη, οι απώλειες το ίδιο, οι ποδοσφαιριστές παίζουν αδιάκοπα και αυτό, έστω επαναλαμβανόμενο, είναι δικαιολογία για μία ομάδα που δεν προοριζόταν να το κάνει και μπήκε η ίδια σε εκείνον τον μπελά, χωρίς να το ξέρει, με το ‘διπλό’ επί της Άρσεναλ στο ‘Emirates’ στις 27 Φεβρουαρίου. Η Πόρτο, από τη μεριά της, έκανε την προετοιμασία της κι αυτός ο πρώτος κύκλος τελειώνει εδώ: ο Ολυμπιακός θα έχει την ευκαιρία να ανακτήσει τη φρεσκάδα του, να ξαναβρεί τις λύσεις του, να προστατέψει τους παίκτες που χρειάζεται. Είναι πρώτος στη Super League Interwetten με δύο παιχνίδια λιγότερα κι έχει δύο μήνες, ως τις 18 Φεβρουαρίου, να βρει μια φόρμα ώστε να είναι έτοιμος για να παίξει με ισχυρούς όπως Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άγιαξ, Μπριζ, Σαχτάρ, Ρόμα, Άρσεναλ, Βιγιαρεάλ, Ντίναμο Ζάγκρεμπ, Χόφενχαϊμ.

Απλώς, στο Φάληρο ας μην είναι κορόιδα. Ας μην υπάρξουν νουθεσίες και συμβουλές και οτιδήποτε άλλο. Ο κυνισμός στον επαγγελματικό κόσμο ενδείκνυται, οπότε εκ του αποτελέσματος ο Ολυμπιακός έκανε τη δουλίτσα του. Και να νικούσε, θα ήταν στους αδύναμους στο Europa League, αν αρχίσουν οι αναζητήσεις και τα ερωτήματα η φασούλα θα χαλάσει. Εννιά Φλεβάρηδες στο ευρωπαϊκό βάσανο τους τελευταίους 10 δεν είναι λίγο. Ό,τι πρόκειται να κάνει αυτή η ομάδα, θα το πράξει με την επίγνωση ότι την Τετάρτη έφτασε το τέλος του πρώτου κύκλου και τη δεύτερη περίοδο θα έχει τα 3 ενδέκατα διαφορετικά στο βασικό σχήμα, αλλά και διαφορετική λογική στη διαχείριση του δυναμικού, οπότε τότε θα δουλέψει ο μεταγραφικός σχεδιασμός.

Κι αν, εν πάση περιπτώσει, κάποιος θέλει να τοποθετήσει το παιχνίδι με την Πόρτο σε ένα χρονικό πλαίσιο, το πλέον ορθό είναι να το βάλει στο τέλος μίας σεζόν που άρχισε από τον Ιούλιο του 2019, δηλαδή διήρκεσε 17 μήνες, κατά το οποίο η ομάδα του Μαρτίνς, που έπρεπε να κάνει τη δουλειά, να μείνει ανεπηρέαστη και να διεκδικήσει στόχους, έχασε τους δύο πυλώνες της στα άκρα, τον ένα στο κέντρο, άρα ένα μεγάλο κομμάτι της συνοχής και της ομοιογένειάς της, και ουσιαστικά η αντικατάσταση ήταν ελλιπής, όχι γιατί οι αντικαταστάτες είναι ανάξιοι αλλά, διότι δεν γινόταν διαφορετικά. Για ομάδες που επιδιώκουν να παίζουν στο επίπεδο του Ολυμπιακού και είναι ο Ολυμπιακός, δηλαδή κάποιος που οι στόχοι του και το ταβάνι του προκύπτουν από το να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, οτιδήποτε άλλο φέρνει συγκεκριμένα αποτέλεσματα. Είναι ονειροπόληση οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ