Ολυμπιακός-Βόλος: Ο αμφιδέξιος ήρωας μιας σπάνιας ανατροπής

Από τις 6 Οκτωβρίου του 2019, πάνε 14 μήνες από το 1-2 στην έδρα του Άρη, ο Ολυμπιακός δεν είχε καταφέρει ανατροπή σε ματς που δέχθηκε πρώτος γκολ. Φαινόμενο, ούτως ή άλλως, ξένο για την κατά τεκμήριο κυριαρχική ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς, αλλά τις μόλις τρεις φορές που έλαχε να κυνηγά στο σκορ (τις δύο απέναντι στον ΠΑΟΚ πέρυσι και μία με τον ΠΑΣ Γιάννινα εφέτος) δεν είχε βρει κάτι περισσότερο από την ισοπαλία. Το 4-1 επί του Βόλου στο Φάληρο, για την έβδομη νίκη του στη Super League Intewetten, ήρθε 426 ημέρες αργότερα. Με δάκρυα, αίμα και (πάρα πολύ) ιδρώτα. Μ’ αυτήν τη χρονική σειρά.

Διότι -όπως συμφώνησαν οι δύο προπονητές- το τελικό αποτέλεσμα δεν αντανακλά με ακρίβεια ό,τι είχε συμβεί τουλάχιστον ως το 66′. Τα δάκρυα ανήκαν στον Μοχάμεντ Ντρέγκερ που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει καν 4 λεπτά στον αγώνα και αποχώρησε τραυματίας (θλάση η πρώτη εκτίμηση), αναγκάζοντας τον Πορτογάλο προπονητή του να παίξει με δύο εξτρέμ στα δεξιά της άμυνας, μια και ο βασικός Βρουσάι οπισθοχώρησε για να μπει μπροστά του ο Ραντζέλοβιτς. Το αίμα κύλησε στο ζυγωματικό του Γιώργου Μασούρα, ο οποίος πρόφτασε πριν ο Γκαραβέλης κάνει την muay thai έξοδο και τον βρει άσχημα με το πόδι στο κεφάλι να στείλει την μπάλα στα δίχτυα (από την υπέροχη μπαλιά του Μπουχαλάκη) για το 1-1 του 45′. Έχοντας κερδίσει, αφού δεν βγήκε νοκ άουτ, το δεύτερο γύρο της μεταξύ τους μονομαχία, αμέσως μετά τη χαμένη ευκαιρία της προηγούμενης φάσης.

Ο ιδρώτας ο ‘κρύος’ έτρεχε από το μέτωπο του Μαρτίνς που χρειάστηκε ν’ αντικαταστήσει στην ανάπαυλα τον Βινάγκρε (γιατί δεν στήριζε τον Μπα) με τον Χολέμπας και πριν από το 60′ τον Μπα (με τον Σισέ) για να βρει το σχήμα του την απαιτούμενη ισορροπία σ’ ένα παιχνίδι που φυσούσε κόντρα, αφού ο Δουβίκας στο 7′ είχε δοκάρι και στο 10′ κερδισμένο πέναλτι από τον Μπα, με συνέπεια το 0-1 του Μπαριέντος.

Ιδρώτα, φυσικά, έριξαν κι όσοι έτρεχαν λαχανιασμένοι ξοπίσω από τον Νίνη, τον Ουάρντα, τον Δουβίκα και λιγότερο τον Φερνάντες. Με το υπέροχο τρανζίσιον που παρήγαγε καταστάσεις στο ‘ένας εναντίον ενός’ οι Βολιώτες υπερτόνιζαν την ολοφάνερη έλλειψη ενέργειας και ‘καθαρού’ μυαλού από το ‘ερυθρόλευκο’ σύνολο και διεκδικούσαν με γενναιότητα ό,τι τους έδινε σταθερά ο αγώνας: χώρους, καλή κυκλοφορία και πατήματα στην αντίπαλη περιοχή. Μέχρι και δεύτερο γκολ βρήκαν, στο 53′ με τον Μπαρτόλο, δείγμα της μόνιμης επιθετικότητάς τους. Μόνο που ήταν ‘παράνομο’, διότι το φάουλ στον Σα ήταν ξεκάθαρο. Γι’ αυτό και ο Άγχελ Λόπεθ ξεκαθάρισε ότι “δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι περισσότερο από τους παίκτες μου”.

Κομβικό σημείο για να κάνει τον Μαρτίνς ν’ αναθεωρήσει τις αρχικές επιλογές του και στο φινάλε να μιλήσει για λανθασμένη νοοοτροπία. Όσο κομβικό ήταν, επίσης, το γλίστρημα του Ντεντάκη στην κάθετη του Μαντί Καμαρά προς τον Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός γκολτζής, πολύ πιο ενεργός πια και μ’ αυτήν την αδιαπραγμάτευτη ικανότητα να εκτελεί υπό διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες, άλλαξε ξαφνικά κατεύθυνση και σουτάροντας άπιαστα με το δεξί έδωσε στο 66′ το έναυσμα για την εξασφάλιση άλλης μιας μπάλας στη λήξη της αναμέτρησης (που τη χάρισε κατόπιν).

Την επόμενη φορά που βρέθηκε απέναντι στον Γκαραβέλη διάλεξε εναλλακτικό τελείωμα από το πλούσιο ρεπερτόριο. Σ’ άλλη περίπτωση ο Μαρτίνς θα τον είχε, μάλλον, αντικαταστήσει με τον Χασάν, αφού είχε κάνει τη δουλειά του, αλλά η απουσία του Αιγύπτιου (που θα επιστρέψει με το νέο έτος) και το ρευστό σκορ δεν επέτρεπαν πειραματισμούς με τον Κάιπερς. Άλλωστε, ο Ελ Αραμπί, έχοντας ανακτήσει πια τις δυνάμεις του και θυμίζοντας το ‘τανκ’ των πρώτων αγώνων της σεζόν, δεν κόπιασε να βγάλει 90λεπτο. Ήταν αυτός που σίγουρα ίδρωσε λιγότερο από τους 11 πρώτους. Φάνηκε στο τράβηγμα της φανέλας από τον Κολόμπο. Δεν έπεσε και πλάσαρε με το αριστερό.

Ο αμφιδέξιος φορ του Ολυμπιακού, άριστος στη χρήση των δύο ποδιών με την ίδια τρομερή ευχέρεια, είχε κάνει ήδη τη διαφορά στην αναμέτρηση προτού στο 92′ πετύχει το δεύτερο χατ τρικ του στο πρωτάθλημα (και τρίτο απ’ όταν αφίχθη στον Πειραιά), ύστερα απ’ αυτό με τον Ατρόμητο, και φτάσει στα 8 εφετινά γκολ στις πρώτες οκτώ συμμετοχές του. Στο ίδιο διάστημα πέρυσι είχε τα μισά, φτάνοντας εν τέλει τα 17 στην κανονική διάρκεια του. Επίδοση που με μαθηματική ακρίβεια θα επαναληφθεί.