Ο νέος ρόλος του Θανάση Αντετοκούνμπο στους Μπακς δεν εξαρτάται από τον Γιάννη

Από τον Ιούλιο του 2019, όταν οι Μπακς τού έδωσαν ένα από τα εγγυημένα συμβόλαιά τους για 3.150 εκατομμυρίων δολαρίων σε βάθος διετίας, δεν ήταν κρυφό πως ο ρόλος του Θανάση Αντετοκούνμπο στο ροτέισον πρόκειται να ‘ναι περιορισμένος. Όχι πως δεν κρυβόταν ένας σημαντικός λόγος πίσω από τη συμφωνία. Ούτε η ένταξή του στα ‘ελάφια’ ως το 2021 αφορούσε μόνο τις φωτογραφίες. Στα 27 του (τότε, 28 από τις 18 Ιουλίου) ο αδερφός του Γιάννη φρόντιζε να ξεφύγει από το χορό των δειλών και επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη να θυμίσει στους Νικς τι είχαν χάσει όταν τον απέρριπταν. Προτού μπει στη διαδικασία να κυνηγήσει εκείνο τον δειλό Έλληνα οπαδό των Λέικερς που χυδαιολογούσε στην πλάτη του Γιάννη.

Πολύ, ομολογουμένως, δεν έπαιζε. Σύμφωνα με τις μετρήσεις του ‘Cleaning The Glass’ που έχει αφαιρέσει από το άθροισμα τον garbage time των παικτών, έμεινε στο παρκέ 61 λεπτά. Παρόλα αυτά το σημάδι του το άφησε σ’ αυτά τα 20 ματς της κανονικής περιόδου που πήρε χρόνο από τον κόουτς Μπουντενχόλζερ – ουχί στην post season της ‘Φούσκας’ στο Ορλάντο. Ειδάλλως δεν θα εμφάνιζε 21.6% στο usage (ελάχιστα κάτω από τον Έρικ Μπλέντσο) ούτε θα έγραφε γι’ αυτόν το behindthebuckpass πως “έχει αποδείξει ότι είναι ένας ευέλικτος αμυντικός σε διαφορετικές θέσεις, μια εκρηκτική απειλή στην αδύναμη πλευρά της μπάλας και ένα συνολικά σημαντικό κομμάτι σ’ αυτήν την ομάδα“. Τον παρομοίαζε με ελβετικό σουγιά ο συντάκτης του άρθρου, πολυεργαλείο σε τιμή κόστους. Πολύ πριν από τους 9 πόντους και τα 6 ριμπάουντ απέναντι στους Νάγκετς.

Στη δεύτερη σεζόν του στο Μιλγουόκι η αγωνιστική συγκυρία δεν θα διαφοροποιηθεί τρομερά για τον Θανάση. Όπως όμως ήρθαν τα πράγματα κατά τις πρώτες ημέρες της free agency και των μεταβολών που υπέστη το ρόστερ των Μπακς στο ίδιο διάστημα προς όφελος της επέκτασης του συμβολαίου του αδερφού του με τις super max απολαβές ως δις MVP, συνδυαστικά πάντα με ό,τι συνέβη τη βραδιά του draft, ο Έλληνας φόργουορντ συναντά μια ευκαιρία που πιθανόν δεν θα ‘χε σ’ άλλη περίπτωση: να ανέβει θέσεις στο ροτέισον και ν’ αποκτήσει πιο ενεργό, όσο αυτό είναι δυνατόν, ρόλο στο πλάνο του προπονητικού σταφ. Να εξασφαλίσει μια αναβάθμιση.

Ο Θανάσης δεν θα γίνει ποτέ σουτέρ τριών πόντων για να παίρνει θέση στις γωνίες και να εκτελεί με συνέπεια. Όπως δεν θ’ απαλλαγεί εύκολα από τρανταχτές αδυναμίες που κουβαλά ως παίκτης (εύκολη χρήση των φάουλ, ισορροπία συναισθημάτων, μικρό μέγεθος για φόργουορντ που προσπαθεί να καλύψει με αθλητικότητα και πείσμα). Αυτό βέβαια δεν αναιρεί πως είναι ο δρόμος του από το τρίτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη που αρχίζει το νέο πρωτάθλημα για μια πιο συχνή παρουσία μοιάζει να είναι πιο βατός.

Άλλωστε, έχει ήδη γίνει εξέχον κομμάτι του οργανισμού και όπως γράφουν στις ΗΠΑ ποτέ ως σήμερα “δεν υπήρχαν ιστορίες που διέρρευσαν εκφράζοντας αντιπάθειες για τον Γιάννη που πήρε τον αδερφό του στο ρόστερ“. Τουναντίον έχει ενταχθεί ομαλά και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις λογίζεται ως απαραίτητος για το ευχάριστο κλίμα στ’ αποδυτήρια. Το ότι μάλιστα είχε αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή στην κουβέντα με τον Μπογκντάνοβιτς ενισχύει τα παραπάνω.

Η αναδόμηση του ρόστερ

Αγωνιστικό ωστόσο είναι το θέμα. Με βάση τις επιλογές που έγιναν ως τώρα (δίχως να υπολογίζονται άλλες μελλοντικές συμφωνίες), οι Μπακς δεν θα ‘χουν πλέον τον Ερσάν Ιλιασόβα, τον Κάιλ Κόρβερ (free agents), τον Μάρβιν Γουίλιαμς (σταμάτησε) ή τον Ντράγκαν Μπέντερ (που παίζει στη Μακάμπι). Ούτε καν τον Ουές Μάθιους (που πήγε στους Λέικερς) και τον Στέρλινγκ Μπράουν, ο οποίος μετά τα πρώτα τρία χρόνια του στο Μιλγουόκι υπογράφει στους Ρόκετς για να βρει το χρόνο που απαιτεί. Η αναπάντεχη έκβαση, δε, της υπόθεσης του Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, που προτίμησε τα χρήματα των Ατλάντα Χοκς αντί μιας προοπτικής πρωταθλήματος, αφήνει τον ΝτιΒιτσέντζο να συναγωνίζεται με τον νεοφερμένο Φορμπς για το χρίσμα του βασικού και όχι κάποιον παίκτη από το ψηλότερο ράφι. Στο οποίο δεν ανήκει, με βεβαιότητα ούτε ο Νικ Στάουσκας (που παρουσιάζεται ως η επόμενη ροσθήκη). Παίκτης που ούτως ή άλλως δεν προτιμάται για τις αμυντικές αρετές του.

Αντιθέτως και αδιαμφισβήτητα ο Τόρι Κρεγκ έρχεται από το Ντένβερ στο Μιλγουόκι για ν’ αναλάβει τις δύσκολες αμυντικές αποστολές, απέναντι κοντύτερους ή ψηλότερους αντιπάλους, κάτι που ανήκει στο ρεπερτόριο του Θανάση, και ο Μπόμπι Πόρτις για να χαρίσει ενέργεια μεταξύ του ‘4’ και του ‘5’ κι ένα τρίποντο καριέρας που κυμαίνεται πάνω από το 35%. Λογίζονται δηλαδή ως λύσεις άμεσης αξιοποίησης και σίγουρα καθοριστικές για την εύρυθμη λειτουργία του νέου συνόλου που θα ‘χει κουμανταδόρο τον Τζριου Χολιντέι, σταθερό πυλώνα τον Γιάννη και μια πιο «σκληρή» προσέγγιση στο παρκέ.

Κάτι που δεδομένα βολεύει τον Θανάση Αντετοκούνμπο, ο οποίος θα βρει το χώρο να διεκδικήσει έναν διαφορετικό χειρισμό της μπασκετικής περσόνας τους, ιδίως στην περίπτωση που οι δύο ρούκις των ‘ελαφιών’, σε πρώτο βαθμό ο Τζόρνταν Νούορα (Νο45 από το Λούιβιλ) και σε δεύτερο ο Σαμ Μέριλ (Νο60 από το Γιούτα Στέιτ), δεν προσαρμοστούν ευθύς εξ αρχής και αποτύχουν να βρουν τον τρόπο ανταπόκρισης στις ανάγκες μιας ομάδας που επαναπρογραμματίζει την πυξίδα της για να μην μείνει λίγο μετά τα μισά της διαδρομής, όπως τις δύο προηγούμενες σεζόν, αλλά να φτάσει στο τέλος της, διεκδικώντας τουλάχιστον το τρόπαιο. Όσο απαιτητική κι αν είναι η αποστολή της σε μια ενισχυμένη Ανατολή.

Τα δύο αυτά παιδιά, στο μέγεθος του Έλληνα φόργουορντ πάνω-κάτω, καλύπτουν σε διάφορες παραλλαγές τον ίδιο χώρο και προερχόμενα από δύο καλές χρονιές στο κολεγιακό πρωτάθλημα θα δοκιμαστούν σ’ εντελώς άλλη ένταση και άλλες συνθήκες. Να προβλεφθεί όμως η πορεία τους δεν είναι εφικτό κι αποτελούν ερωτηματικά. Το βέβαιο είναι πως υστερούν σε εμπειρίες, ενώ ουδείς μπορεί να ξέρει αν διαθέτουν αυτό που στον μεγάλο Αντετοκούνμπο περισσεύει: τη δίψα. Διότι αποδεδειγμένα πέρυσι ‘δεν υπήρξε ούτε μια βαρετή στιγμή με τον Θανάση στο γήπεδο’. Ένα παράσημο που κουβαλά στην προσπάθεια προαγωγής.