Το video που ο Κόμπε Μπράιαντ αποκαλεί ‘θεό’ τον Ντιέγκο Μαραντόνα

Το 2020 θα ‘ναι μια καταραμένη χρονιά για τον παγκόσμιο αθλητισμό. Πέραν των πολλών άλλων θλιβερών απωλειών που υπήρξαν ως σήμερα, σε χρονική απόσταση μικρότερη των 11 μηνών (304 ημέρες) έφυγαν από τη ζωή ο Κόμπε Μπράιαντ και ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Δύο προσωπικότητες που χάραξαν βαθιά και σημάδεψαν για πάντα το σπορ που υπηρέτησαν με πάθος. Η μεταξύ τους σύνδεση τυχαία δεν είναι. Ο ‘Black Mamba’ ήταν φανερός λάτρης ποδοσφαίρου. Όχι του αμερικάνικου, του αυθεντικού ποδοσφαίρου. Του… soccer των ΗΠΑ. Όταν μάλιστα του το επέτρεπαν οι συγκυρίες φρόντιζε να παρακολουθεί ‘μεγάλους’ αγώνες.

Κόντρα στην οικογενειακή παράδοση, ήταν (το ποδόσφαιρο) το πρώτο άθλημα που είχε δοκιμάσει ενόσω μεγάλωνε στην Ιταλία. “Από τα 6 μου ως τα 14 έπαιζα σχεδόν καθημερινά“, είχε ομολογήσει σε συνέντευξή του, μια και στο μπάσκετ αφοσιώθηκε αφότου γύρισε τη Φιλαντέλφια για να γραφτεί στο λύκειο. Τερματοφύλακας ήταν μάλιστα κυρίως λόγω του μεγέθους χεριών, “όχι“, ωστόσο “κάτι το εκπληκτικό“, καθώς -όπως παραδεχόταν- “σε κάποιες στιγμές έκανα όντως κάποια τρελά πράγματα, αλλά δεν ήταν σκόπιμα, ήταν ακούσια“.

Σ’ αυτά τα 8 χρόνια της αδιάκοπης τριβής με την ιταλική καθημερινότητα και τα ερεθίσματα που λάμβανε ο Μπράιαντ κατέληξε να ‘ναι οπαδός τη Μίλαν των τριών Ολλανδών, προλαβαίνοντας όλες τις λαμπρές στιγμές της. Τούτο βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός πως ζώντας από κοντά τα κατορθώματα του ‘Ντιεγκίτο’ δεν θαμπωνόταν στον ίδιο βαθμό. Με τον πατέρα του να παίζει μπάσκετ σε διάφορες ομάδες της γείτονας, ο αδικοχαμένος σταρ των Λέικερς είχε περάσει ένα χρόνο στον παθιασμένο ιταλικό νότο (Ρέτζιο Καλάμπρια), μετά από την πρώτη διετία στο Ριέτι του κεντρικού τομέα, και τον συνέπαιρνε αναπόφευκτα όλη αυτή η έκσταση των ντόπιων για το ‘Χρυσό Παιδί’ που έφερνε τη Νάπολι στην ποδοσφαιρική κορυφή, ισοπεδώνοντας τον καθεστώς του ιταλικού βορρά. Συμβίωνε με παιδιά που τον προσκυνούσαν τον Μαραντόνα. Προφανέστατα επηρεάστηκε βλέποντας κι ακούγοντας.. Εξ ου και “ως αγόρι ονειρευόμουν να γίνω σαν τον Μαραντόνα“, όπως είχε εκμυστηρευτεί κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Γιοχάνεσμπουργκ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 κι ας πανηγύριζε τα κλασάτα τελειώματα του Μάρκο Φαν Μπάστεν.

Όταν δε κλήθηκε να επιλέξει εκείνη την αξέχαστη παιδική ανάμνηση που τον είχε εξιτάρει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, αυτός προτίμησε κάτι πολύ πιο ‘φρέσκο’. Τη στιγμή που στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου είχε συναντήσει το είδωλό του στ’ αποδυτήρια του ‘Beijing Workers’ Stadium’. H Team USA είχε ρεπό στις 19/8 και ο Κόμπε είχε αποφασίσει να περάσει ένα δίωρο από τον ελεύθερο χρόνο του παρακολουθώντας τον ημιτελικό του ποδοσφαιρικού τουρνουά μεταξύ της Αργεντινής και της Βραζιλίας. Το 3-0 της ‘αλμπισελέστε’, χάρη σε γκολ των Κουν Αγουέρο και Χουάν Ραμόν Ρικέλμε στο δεύτερο μισό του αγώνα, θα έδινε ούτως ή άλλως δίκιο στην επιλογή του, ωστόσο η τεράστια έκπληξη που ήρθε αμέσως μετά και η ιστορικότητα της στιγμής διέλυσαν την όποια αμφιβολία.

Ο Μπράιαντ συνυπήρξε στον ίδιο χώρο με τον Πελέ και τον Μαραντόνα! “Ήταν για μένα όπως ο θεός“, έλεγε στον δημοσιογράφο που του είχε απευθύνει το ερώτημα. Ως θαυμαστής του από πιτσιρικάς τού είχε ζητήσει, φυσικά, να βγάλουν μια αναμνηστική φωτογραφία που την τοποθέτησε με περηφάνια στο γραφείο του σπιτιού του – παράσημο και φυλαχτό μαζί.

Μόνο από τον τρόπο που στο video-ντοκουμέντο περιγράφει, ξαναζώντας, τη στιγμή εκείνη ο Κόμπε, γίνεται αντιληπτή η ακατέργαστη, ανόθευτη, άδολη και ακούσια επιρροή του Ντιέγκο στους γύρω του.

Ο Μαραντόνα είχε θρηνήσει τον αδόκητο χαμό του Μπράιαντ, στα τέλη του Γενάρη.