Τα ‘γυμνάσια’ του Μαρτίνς στον Φορτούνη δεν θα τον κάνουν παρείσακτο

Όλα ανάποδα τα έκανε ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι του Σαββάτου. Με το ανάποδο πόδι έκανε την πάσα ο Ραφίνια στον Γιώργο Μασούρα, στη φάση του γκολ. Με το αριστερό, δηλαδή. Όπως και με το αριστερό σούταρε στο ‘Γ’ ο Κώστας Φορτούνης, που πήρε το ριμπάουντ και σημάδεψε σωστά, γράφοντας το 1-0 και υπογράφοντας τη νίκη της ομάδας του.

Ανάποδα το πήγαν οι ‘ερυθρόλευκοι’ όλο το ματς. Συνήθως ανέβαζαν απόδοση στο β μέρος, αυτή τη φορά, σχεδόν έσβησαν τη μηχανή, από το 35. Αλλά έτσι κι αλλιώς οι αναποδιές είχαν προκύψει μέσα στην εβδομάδα, με τα ματς των εθνικών ομάδων και εν μέσω κορωνοϊού που λιανίζει παντού. Ο Μαρτίνς είδε να χάνει τους δυο σέντερ-φορ (και πρώτους σκόρερ της ομάδας του), τους δυο κλασικούς μπακ από τα αριστερά, έναν πλάγιο που κέρδιζε χρόνο το τελευταίο διάστημα (Μπρούμα) και κυρίως τον εγκέφαλο όλης της “ερυθρόλευκης” ομάδας, Ματιέ Βαλμπουενά.

Δε νομίζουμε ότι ο κόουτς του Ολυμπιακού είχε άλλη φορά τόσα προβλήματα να λύσει, μέσα σε λίγες μέρες και έχοντας μπροστά του ένα ματς ιδιαίτερης σημασίας, έστω κι αν οι ‘πράσινοι’ δεν έχουν την ποιότητα ή τις δυνατότητες άλλων εποχών. Πάντα όμως ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός ελλοχεύει κινδύνους για όποιον το πάρει αψήφιστα, ή αντιμετωπίζει τόσα συσσωρευμένα προβλήματα όπως οι ‘ερυθρόλευκοι’ πριν από την σέντρα.

Θα λέγαμε ότι ανάποδα το πήρε το ματς κι ο Παναθηναϊκός, που καθυστέρησε ένα ημίχρονο να αντιδράσει, έδειξε ιδιαίτερα επιφυλακτικός (μην πούμε φοβισμένος) στα πρώτα σαράντα πέντε λεπτά και μέχρι ο προπονητής του να κάνει τις διορθωτικές κινήσεις, να ανεβάσει στροφές και να απειλήσει, ο Ολυμπιακός είχε πάρει κεφάλι.

Σε αυτό το ανάποδο ντέρμπι, λοιπόν, μέτρησαν περισσότερο οι βασικές αρχές των πρωταθλητών, όσες δηλαδή είχαν απομείνει στη φαρέτρα του Μαρτίνς:΅

✎ Ο ακλόνητος άξονας στη μεσαία γραμμή, όπου όσο είχαν δυνάμεις Ανδρέας Μπουχαλάκης, Γιαν Εμβιλά και Μαντί Καμαρά έκαναν παιχνίδι στη μεσαία γραμμή, κρατώντας την μπάλα και οργανώνοντας το παιχνίδι με συντριπτικά ποσοστά κατοχής. Από μια βαθιά μπαλιά του Εμβιλά (πίσω από τη σέντρα) άλλωστε ξεκίνησε η φάση του γκολ, όταν ο Ραφίνια πάτησε περιοχή (από δεξιά δεν το συνηθίζει τόσο, το έκανε … από τα αριστερά) και δημιούργησε τη φάση του γκολ. Η μακρινή πάσα του Γάλλου χαφ είναι ένα από τα όπλα του φετινού Ολυμπιακού κι όσο περνάει ο καιρός, ο Εμβιλά θα βρίσκει κι άλλες τέτοιες φάσεις.

✐ Κι η κλάση του Κώστα Φορτούνη. Ερχόμενος με φούρια από τα ματς της Εθνικής ο διεθνής άσος, έγινε το κεντρικό πρόσωπο του ματς, όσο κι αυτός είχε ανάσες, γιατί σταδιακά έχανε τις δυνάμεις του, λογική κατάληξη και του ενενηντάλεπτου γεμάτου ένταση και προσπάθειες που είχε την Τετάρτη στη Ριζούπολη. Όσο ο Φορτούνης αισθανόταν ακμαίος, πήρε την ομάδα στις πλάτες του, είτε οργανώνοντας, είτε κάνοντας δυο συνεχόμενα τάκλιν για να κερδίσει μια μπάλα, είτε πατώντας στην περιοχή. Στην πρώτη φορά δεν πρόλαβε την τελευταία στιγμή από τη λάθος απόκρουση του Σωκράτη Διούδη, στη δεύτερη βρέθηκε εκεί που έπρεπε για να βάλει το γκολ.

Ο Φορτούνης δεν πρόκειται να γίνει ‘παρείσακτος’ στον Ολυμπιακό, επειδή ο Μαρτίνς του κάνει γυμνάσια, είτε δικαιολογημένα, είτε (κάποιες φορές) υπερβολικά. Είναι από τους παίκτες που μάλλον ‘τρέφονται’ από αυτές τις διεργασίες (και στην Εθνική ομάδα, άλλωστε, σε μια άλλου είδους μεταχείριση από τον ομοσπονδιακό τεχνικό, αυτό έκανε) και βρίσκει, κάθε φορά, κίνητρα να δείξει την αξία του.

Η διαφορά των δυο ομάδων στο πρώτο μέρος ήταν σχεδόν χαώδης. Ο Ολυμπιακός των τόσων απουσιών έπαιζε με τεράστια αυτοπεποίθηση, με τους ‘πράσινους’ να μην μπορούν καν να κρατήσουν την μπάλα και να αποφεύγουν ακόμη και τη σκέψη να βγουν στην επίθεση. Αν είχε κανονικό σέντερ φορ (να υποδέχεται και να σπάει την μπάλα) ενδεχομένως το ματς να είχε πάρει άλλη τροπή, αν και έχουμε δει τους Πειραιώτες με τον Γιουσούφ Ελ Αραμπί, ή τον Αχμέτ Χασάν, να αφήνουν τα ημίχρονα να περνάνε ανεκμετάλλευτα. Αλλά είπαμε… όλα ανάποδα ήταν αυτή τη φορά…

Και δεν ήταν όλα τέλεια

Προφανώς δεν τα έκανε όλα τέλεια ο Ολυμπιακός. Πρώτα γιατί αντέδρασε ο αντίπαλος του κι ύστερα επειδή άρχισε η κούραση να επηρεάζει τους χαφ (Μπουχαλάκης και Καμαρά έδειξαν πολύ επηρεασμένοι) μετά τον Φορτούνη, με αποτέλεσμα να χαθεί η συνοχή και οπωσδήποτε η κυκλοφορία των πρώτων 45 λεπτών.

Με τις εναλλακτικές λύσεις περιορισμένες αλλά και ένα πανικό που φάνηκε να επικρατεί στο τελείωμα του ματς όταν ο Παναθηναϊκός προσπάθησε βγάζοντας πολλή ενέργεια να απειλήσει (χάνοντας δυο κλασικές ευκαιρίες με τον Τάσο Χατζηγιοβάννη και τον Φεντερίκο Μακέντα) ο Ολυμπιακός έδωσε χώρο, οπισθοχώρησε, δεν κράτησε την μπάλα και έχασε την αυτοκυριαρχία του.

Σίγουρα την εικόνα αυτή σημείωσε ο Μαρτίνς που προσπάθησε να φρεσκάρει την ομάδα, χωρίς όμως όσοι μπήκαν από τον πάγκο να του προσφέρουν τη σχετική βοήθεια. Υπό άλλες συνθήκες, με τον Παναθηναϊκό τόσο ψηλά και τεράστιους χώρους να υπάρχουν από τη μεσαία γραμμή και κάτω, ο Ολυμπιακός θα δημιουργούσε ένα σωρό καταστάσεις για δεύτερο γκολ.

Μόλις μια φορά, ωστόσο, κατάφερε να βγάλει μια αντεπίθεση που δημιούργησε (μικρή) ανησυχία στον Διούδη. Τότε που ο σχεδόν ξεχασμένος Θανάσης Ανδρούτσος πήρε την πάσα και έφυγε γρήγορα προς την περιοχή των ‘πρασίνων’, κάνοντας όμως ένα πολύ απογοητευτικό τελείωμα. Η έλλειψη ενός σέντερ-φορ που θα έσπαγε την μπάλα για τους πλάγιους ήταν πιο αισθητή από ποτέ σε αυτή την περίπτωση.

Το σερί και η Σίτι

Όταν παίρνεις νίκες με τόσο σπουδαίες απουσίες είναι πολύ σημαντικό, άλλωστε στο πρωτάθλημα μετράει πρώτα απ’ όλα η συγκομιδή των βαθμών. Ο Ολυμπιακός δεν στραβοπάτησε, ενώ την ίδια ώρα διευρύνει και το σερί του απέναντι στον Παναθηναϊκό. Τα αιώνια ντέρμπι του πρωταθλήματος που ο Ολυμπιακός παραμένει αήττητος έγιναν οκτώ. Οι ‘πράσινοι’ έχουν να νικήσουν από τις 28/10/2017 όταν ο Μάρκους Μπεργκ είχε δώσει τη νίκη με 1-0. Συμπληρώθηκαν δηλαδή 3 χρόνια, όπου ο Ολυμπιακός δεν χάνει από τον ΠΑΟ σε αγώνα πρωταθλήματος. Στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια οι Πειραιώτες έχουν τρεις νίκες (και μια ισοπαλία).

Το ρεκόρ πάντως σε αήττητο σερί, με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, είναι 12 αγώνες. Ο Ολυμπιακός είχε να χάσει πέντε χρόνια (από το 1972 μέχρι το 1977) όταν μέτρησε 6 νίκες και άλλα τόσα παιχνίδια έληξαν ισόπαλα.

Ο Μαρτίνς ξέρει ότι την Τετάρτη κόντρα στη Σίτι, που το Σάββατο είδε την Τότεναμ να την ρίχνει στο καναβάτσο και να την αφήνει 8 βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση της Premier League, η ομάδα του έχει πολύ δύσκολο έργο, προσπαθώντας να πάρει ό,τι καλύτερο μπορεί από το φαβορί του ομίλου. Κυρίως όμως τον ενδιαφέρει να δει και ποιοι σιγά-σιγά θα επιστρέψουν (δεν θα’ ναι πολλοί) ώστε να πάει την μεθεπόμενη εβδομάδα (1/12) για την δοκιμασία στη Γαλλία, καθώς απέναντι στη Μαρσέιγ θα κριθεί μάλλον η τρίτη θέση που αφήνει συνέχεια στην Ευρώπη, μέσα Europa League.