Ο Φορτούνης δεν είναι εκεί για να δίνει απαντήσεις, αλλά γκολ και ασίστ

Από το ‘Ε, όχι να γίνει ο Φορτούνης θέμα και στην Εθνική’ μέχρι το κυριακάτικο ματς με την Μολδαβία μεσολάβησε ένας μήνας, αλλά τόσο η αφετηρία όσο και το φινάλε έχουν κοινό παρονομαστή τον Κώστα Φορτούνη.

Στο ματς του ΟΑΚΑ με τον ίδιο αντίπαλο κορυφώθηκε η κουβέντα για τη χρησιμότητα του ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού στην Εθνική ομάδα. Στο κυριακάτικο παιχνίδι της Μολδαβίας ήρθε η… απόδειξη με την υπογραφή του Κώστα Φορτούνη. Ένα γκολ, μία ασίστ, μια αρχηγική απόδοση και μία διάθεση να ‘καθαρίσει’ μόνος του την μπουγάδα. Έτσι κι αλλιώς, ήταν από τους πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές μέσα στο χορτάρι. Και από τους 22. Και επειδή το ματς ‘φώναζε’ για game changer όταν η φλύαρη κατοχή δεν απέδιδε καρπούς, ο Φορτούνης ‘πήρε τ’ όπλο’ του.

Αλήθεια, όμως, το βασικό θέμα συζήτησης για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πρέπει να είναι αυτό; Και για να τεθεί διαφορετικά το ερώτημα, χρειάζεται ο Φορτούνης για να κερδίζεις παιχνίδια όπως αυτό με τη Μολδαβία.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει εκτός κάδρου ποδοσφαιριστές σαν τον 28χρονο μέσο ακόμα και αν οι αντίπαλοι υπολείπονται της προσωπικής του ποιότητας. Ναι, το ποδόσφαιρο δεν είναι στα 80s και τα 90s για να παίζουν όλη τη χρονιά, αδιάκοπα, τα μεγάλα σου αστέρια, αλλά επειδή μιλάμε για την Εθνική, που έτσι κι αλλιώς είναι σε μεταβατικό στάδιο ακόμα και ως προς την αναγνώριση από πλευράς κόσμου, πρέπει να ‘θυσιαστεί’ ο Φορτούνης για να έρθουν τα αποτελέσματα που τόσο έχει ανάγκη. Άλλο, βέβαια, αν ο τρόπος διεξαγωγής του Nations League παραμένει ένα άλυτο μυστήριο για τους περισσότερους και θα είναι η ‘σπαζοκεφαλιά’ για τους ιστορικούς του μέλλοντος στην προετοιμασία για τις Πανελλαδικές.

Σημασία δεν έχει το διπλό στη Μολδαβία ούτε ότι την προσεχή Τετάρτη έχουμε ‘τελικό’ με τους Σλοβένους για την πρωτιά του ομίλου. Σημασία έχει ο Κώστας Φορτούνης και ο κάθε Κώστας Φορτούνης που μπορεί να ανοίξει τη κουβέντα που αγγίζει περισσότερο τους συλλόγους και όχι την Εθνική. Κι εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Ουδείς χάρηκε για το αποτέλεσμα της Κυριακής ή για την εμφάνιση του Φορτούνη επί του αντικειμενικού του πράγματος. Η ουσία, για την πλειοψηφία είναι ότι ο Κώστας Φορτούνης ‘μοίρασε απαντήσεις’. Σε προπονητή, συμπαίκτες κτλ κτλ. Μία ατέρμονη διαδικασία που χαρακτηρίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο που έτσι κι αλλιώς βάζει σε δεύτερη μοίρα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Ο Φορτούνης είναι ένας στρατιώτης της Εθνικής. Ο πιο ποιοτικός, ναι! Αλλά και πάλι μέλος συνόλου.

Η Εθνική βαδίζει το δρόμο της. Με τον Φαν’τ Σχιπ μπροστάρη, με συγκεκριμένες αρετές, με εξίσου συγκεκριμένα μειονεκτήματα, με μία ηλιαχτίδα να αχνοφαίνεται όσον αφορά στο μέλλον. Πάντως συνεχίζει το δρόμο της. Στο θέμα της νοοτροπίας, όμως, εξακολουθεί να βρίσκεται έτη φωτός πίσω από αυτό που όρισε για κάποιο διάστημα η Εθνική του 2004, αλλά χωρίς να κερδίσουμε ούτε σε αυτό μέσα στις τόσες ευκαιρίες που χάσαμε μετά το έπος της Πορτογαλίας.

Ας κρατήσουμε τη νίκη επί των Μολδαβών, ας δώσουμε βάση στο επικείμενο παιχνίδι με τους Σλοβένους και ας σταματήσουμε να αναζητούμε εναγωνίως πρόσωπα για να διατηρείται στο αφρό μία συζήτηση που απλά διατηρεί τη γενικότερη εσωστρέφεια του ελληνικού ποδοσφαίρου ως προϊόν. Ο Κώστας Φορτούνης δεν χρειάζεται θαυμαστές και υποστηρικτές. Ένα σουτ σαν αυτό το βράδυ της Κυριακής φτάνει για να δείξει την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του. Αντίθετα, η Εθνική χρειάζεται θαυμαστές και υποστηρικτές για να μπορέσει να αποκτήσει οντότητα στην ποδοσφαιρική μας καθημερινότητα.

Μέχρι να γίνει αυτό, βολευόμαστε με βράδια σαν αυτό του Φορτούνη. Για την ποιότητα, την ομορφιά και την αξία να έχει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα τέτοιους ποδοσφαιριστές. Μετά τη Σλοβενία τα υπόλοιπα.