Πρώτα νίκησε ο Λουτσέσκου και μετά ο ΠΑΟΚ

Το ότι οι «ασπρόμαυροι» το ήθελαν περισσότερο φάνηκε από το ξεκίνημα. Μεγαλύτερο κίνητρο απέναντι σε μια ΑΕΚ που ήθελε ασφαλώς το νταμπλ, αλλά η όρεξη είχε περιοριστεί μετά από ένα πρωτάθλημα που ήρθε έπειτα από 24 χρόνια προσμονής.

Οι δύο κατά τεκμήριο καλύτερες ελληνικές ομάδες από το ξεκίνημα της σεζόν, αγωνίστηκαν στο ΟΑΚΑ και το πήρε εκείνη που το ήθελε περισσότερο, αλλά κι εκείνη που το είχε δουλέψει καλύτερα από τον πάγκο. Στα δικά μου μάτια, ο Ραζβάν Λουτσέσκου άνοιξε το δρόμο για την επικράτηση του ΠΑΟΚ, όχι επειδή έδρασε καταλυτικά στον ψυχολογικό τομέα, αλλά επειδή είχε διαβάσει καλύτερα το παιχνίδι, το δούλεψε περισσότερο, ενώ του βγήκε το τρικ… Μπίσεσβαρ.

Δεν περίμεναν πολλοί ότι ο παίκτης που το άκουσμα και μόνο του ονόματός του αποτελεί θέμα συζήτησης για το αν πρέπει να βρίσκεται στην ενδεκάδα ή όχι, θα ήταν το κρυφό χαρτί του Ρουμάνου στη σκακιέρα του αγώνα.

Ο Ολλανδός μεσοεπιθετικός ξεκίνησε -στα χαρτιά- αριστερός εξτρέμ, ως αντί-Μακ, αλλά δεν περιορίστηκε πάνω στη γραμμή. Δεν έχει, άλλωστε, ούτε τη σπιρτάδα, ούτε την εκρηκτικότητα της πρώτης νιότης. Αλλά έχει το μυαλό και την εμπειρία να κάνει τη διαφορά ακόμη και σε τέτοια παιχνίδια.

Για όσους δεν το πρόσεξαν, λόγω της κρισιμότητας του αγώνα που οι περισσότεροι είναι «καρφωμένοι» μόνο στο πού βρίσκεται η μπάλα, ο Μπίσεσβαρ έπαιξε ως κρυφός κυνηγός. Κάθε φορά που ο Πρίγιοβιτς είχε εντολή να γυρίζει πιο πίσω για να παίξει με πλάτη και να γίνει στήριγμα, έκλινε εσωτερικά και έβγαινε σε θέση βολής. Είτε ως φορ, είτε στις παρυφές της περιοχής, δεξιά ή αριστερά, ο 30χρονος άσος ήταν εκεί που έπρεπε. Για να δημιουργήσει υπεραριθμία, για να «σπάσει» τη γραμμή του οφσάιντ, για να πάρει το πέναλτι, για να απειλήσει, έστω και χωρίς ουσία στην τελική προσπάθεια.

Ο ΠΑΟΚ με πιο εύστοχο τον Πρίγιοβιτς θα μπορούσε να προηγηθεί από το πρώτο ημίχρονο, ή από τις αρχές του δεύτερου. Δεν το έκανε, αλλά νίκησε, μιας και στο β’ μέρος ήταν ακόμη πιο ορμητικός, πήρε περισσότερα μέτρα στο γήπεδο και περιόρισε την ΑΕΚ σε –ακόμη πιο- παθητικό ρόλο. Μια ομάδα του προπονητή, όπως είναι η φετινή ΑΕΚ του Χιμένεθ, μια ομάδα που ξέρει να μάχεται μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, έμοιαζε εγκλωβισμένη στο μεγαλύτερο διάστημα. Με κάποιους ποιοτικούς παίκτες, όπως ο Αραούχο, αναγκασμένους να γυρίζουν πολύ πίσω και να κουβαλούν για μέτρα τη μπάλα. Ο Αργεντινός, βέβαια, έχασε και τη μεγάλη ευκαιρία στο 89’, αλλά μπάλα είναι. Όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται…

Ο Λουτσέσκου θα μπορούσε να την πληρώσει μόνο λόγω της απόφασής του να γυρίσει πίσω την ομάδα του μετά το 1-0 του Βιεϊρίνια, καθώς έδωσε και πολύ γήπεδο στην ΑΕΚ, αλλά και πολλή μπάλα στα πόδια των παικτών της. Εκεί ρίσκαρε και δικαιώθηκε, αφού γλίτωσε το 1-1 στο «παρά ένα» και ήρθε το 2-0 στο «συν ένα».

Από την άλλη πλευρά, ο Χιμένεθ αντίδοτο στη «σφήνα» Μπίσεσβαρ δεν βρήκε. Ακόμη κι όταν μπήκε ο πιο φρέσκος Μακ ακριβώς για να εκμεταλλευθεί τα διαθέσιμα μέτρα που όσο περνούσε η ώρα γίνονταν περισσότερα. Ούτε οι αρχικές επιλογές με Μπακασέτα και Μάνταλο βοήθησαν στις πτέρυγες, ενώ και ο Λάζαρος που θα έπρεπε να βρίσκεται στην ενδεκάδα, μόνο και μόνο λόγω προσωπικότητας, αλλά και μομέντουμ, μπήκε καθυστερημένα. Έχω την αίσθηση ότι αν το παιχνίδι κυλούσε στο 0-0 ίσως να μην έπαιζε και καθόλου, για άλλους λόγους, όχι αγωνιστικούς…

Όσο για τη διαιτησία, ήταν σχεδόν άψογη με ελάχιστα λάθη. Ο έμπειρος Ισπανός δεν μάσησε, δεν εισέπραξε και την αμφιβολία που έχει δηλητηριάσει τα πάντα στην Ελλάδα, σφύριξε ό,τι είδε, όπως το είδε και «γεια σας». Όσο για τους βοηθούς ήταν κι εκείνοι σχεδόν αλάνθαστοι. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, με την πόλωση σε ακραία επίπεδα, θα ξαναδούμε ξένους διαιτητές στο εγγύς μέλλον. Να είστε σίγουροι. Αν ήταν χθες Έλληνας διαιτητής στο ΟΑΚΑ, όπως κι αν λεγόταν, πολύ φοβάμαι ότι από το πρώτο σφύριγμα θα τον πήγαιναν… καροτσάκι και θα έχανε το παιχνίδι μέσα από τα χέρια του. Ίσως να μην τελείωνε και ποτέ…

Τέλος, το γεγονός ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν ήταν στο γήπεδο, λειτούργησε υπέρ της ομάδας του. Πέρασε στους παίκτες το «παίξτε και για τον πρόεδρο». Αυτό δεν το είδαμε μόνο από τις μάσκες με το πρόσωπό του που εμφανίστηκαν έπειτα από το τελευταίο σφύριγμα, αλλά και από το πόσο λυσσασμένοι ήταν οι παίκτες του ΠΑΟΚ από το πρώτο λεπτό.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο φινάλε της σεζόν. Με την ΑΕΚ πρωταθλήτρια, τον ΠΑΟΚ Κυπελλούχο, όλοι ευχαριστημένοι σε τελική ανάλυση. Πλην του Ολυμπιακού που έχει τα παράπονά του, αλλά πολύ περισσότερα ήταν τα δικαιώματα που έδωσε με τις εμφανίσεις του κι αφαίρεσε έτσι πολλές από τις –δικαιολογημένες σε ένα βαθμό- δικαιολογίες… Καλό καλοκαίρι.