Ο κορονοϊός παίζει μεγάλη μπάλα
Οι διοργανώσεις ξεκίνησαν, αλλά ο κορονοϊός παίζει μεγάλη μπάλα. Και με εκείνη του ποδοσφαίρου και με εκείνη του μπάσκετ. Όποιος είναι τυχερός και προσέχει περισσότερο, θα έχει τα μικρότερα προβλήματα, αφού δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι... ΝΒΑ.
Το πόσο δύσκολο είναι να υπάρξει μια -έστω και στα λόγια- κανονική σεζόν εν μέσω κορονοϊού, το κατανοούν σιγά-σιγά όλοι. Με δεδομένη τη γενικότερη επίθεση του ιού που δεν υποχωρεί, η ζωή των επαγγελματικών ομάδων γίνεται πολύ δύσκολη, με έναν αστάθμητο παράγοντα να… παίζει μπάλα, μπάσκετ, βόλεϊ κλπ. Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια, αλλά κυρίως τύχη, για να αποφευχθούν ομαδικά κρούσματα, τη στιγμή που το περιβάλλον των αθλητών δεν είναι αποστειρωμένο, είναι υποχρεωμένοι να ταξιδεύουν, έχουν κοινωνικές συναναστοφές και λοιπά.
Επίσης, είναι διαφορετική η διάδοση του ιού από χώρα σε χώρα, άρα και ο κίνδυνος μόλυνσης. Πρόσφατα, στο ποδοσφαιρικό τμήμα της Μακάμπι Τελ Αβίβ ανακοινώθηκαν 13 κρούσματα που έκαναν άνω κάτω την ομάδα του Γιώργου Δώνη και ο αποκλεισμός από τη Ζάλτσμπουργκ στα playoffs του Champions League έμοιαζε λογικός.
Στη Λίβερπουλ τα κρούσματα ήταν συνεχόμενα. Στην αρχή ο Κώστας Τσιμίκας, μετά ο Τιάγκο Αλκάνταρα και τώρα ο Σαντιό Μανέ. Στην Ευρωλίγκα, μόλις στην 1η αγωνιστική, είχαμε σχεδόν μια δεκάδα από κρούσματα! Τρεις παίκτες της ΤΣΣΚΑ (Νίκολα Μιλουτίνοφ, Γιαν Στρέλνιεκς, Σεργκέι Αντόνοφ), άλλοι τόσοι της Χίμκι (Γιάνις Τίμα, Τζόρνταν Μίκι, Εβγένι Βορόνοφ) και το προπονητικό σταφ της Μπαρτσελόνα, με θύματα τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και τους δυο συνεργάτες του. Ολόκληρη η ομάδα της Μπαρτσελόνα μπήκε σε καραντίνα, με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα που ισχύουν στην Ισπανία.
Απουσίες 2-3 εβδομάδων
Πρώτα απ’ όλα, ευχή όλων είναι να περάσουν άπαντες τον ιό χωρίς βαριά συμπτώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό συμβαίνει, αν και θυμίζουμε ότι ο Δημήτρης Ιτούδης, που προσβλήθηκε το καλοκαίρι, νοσηλεύτηκε για λίγο στο νοσοκομείο “Σωτηρία”. Κανείς δεν είναι βέβαιος, όσο υγιής κι αν είναι ή νέος σε ηλικία, ότι ο ιός θα τον προσπεράσει αβρόχοις ποσί. Ας δεχθούμε, όμως, ότι άπαντες θα έχουν από ήπια έως μηδενικά συμπτώματα. Αυτό θα τους δώσει το δικαίωμα να επιστρέψουν άμεσα στη δράση.
Μόνο που δεν είναι ακριβώς τόσο… άμεσα. Με το που προσβάλλονται από τον ιό, θα πρέπει να μείνουν σε καραντίνα για ένα δεκαπενθήμερο. Δυο εβδομάδες χωρίς προπόνηση με την ομάδα τους δεν είναι ευκαταφρόνητο χρονικό διάστημα. Όσοι γυρίζουν υγιείς, θα χρειαστούν κι άλλες 5-6 μέρες μέχρι να επιστρέψουν στην πρότερη κατάσταση και να βοηθήσουν τους συλλόγους τους, ξαναπαίζοντας σε φουλ-ρυθμούς.
Στο ποδόσφαιρο, βέβαια, μια-δυο απουσίες ενδεχομένως να μην είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα, ειδικά σε ρόστερ μεγάλων ομάδων, όπου οι επιλογές είναι πιο πολλές. Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε παραδεχθεί στο ξεκίνημα της χρονιάς ότι φέτος αναγκαστικά διευρύνθηκε το ρόστερ, αφού υπάρχει πιθανότητα να λείψουν παίκτες λόγω κορονοϊού (ο Ολυμπιακός είχε ήδη δύο κρούσματα από το καλοκαίρι και μετά). Ακόμη κι έτσι όμως, δεν ξέρεις ποτέ πόσους και πότε θα χτυπήσει ο ιός, ενδεχομένως και τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές κάθε ομάδας.
Σε ένα σπορ όπως το μπάσκετ, δυο και τρεις απουσίες κάνουν το πρόβλημα πιο έντονο. Οι 3 παίκτες που λείπουν από τη Χίμκι, ας πούμε, είναι πολύ σημαντικοί (ειδικά αν απουσιάσουν και οι τραυματίες Αλεξέι Σβεντ και Γκρεγκ Μονρό, οι οποίοι δεν αγωνίστηκαν στην πρεμιέρα εναντίον του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ) εν όψει του εντός έδρας αγώνα με την Ζαλγκίρις. Η Μπαρτσελόνα από την πλευρά της θα πάει να παίξει με τη Ζενίτ, προερχόμενη από καραντίνα και χωρίς τους προπονητές της. Η ΤΣΣΚΑ θα αναγκαστεί να αγωνιστεί χωρίς τον βασικό (και ακριβοπληρωμένο) σέντερ, αλλά και δυο συμπληρωματικούς που υπολόγιζε ο Ιτούδης.
Υπάρχουν φυσικά και ακραίες περιπτώσεις όπως αυτή της Ορτέζ, η οποία ανακοίνωσε ότι όλοι οι παίκτες της βρέθηκαν θετικοί στον ιό!
‘Εχει επιδράσει ήδη!
Βλέπουμε ότι ξαφνικά ο κορονοϊός μπαίνει ως βασικός αστάθμητος παράγοντας που αλλάζει τα δεδομένα, ειδικά σε μια διοργάνωση όπως η Ευρωλίγκα, όπου οι αγώνες είναι συνεχόμενοι. Μια ομαδική μόλυνση από τον ιό μπορεί να φέρει βαριά πλήγματα στη βαθμολογική συγκομιδή ενός συλλόγου. Προσθέστε δε ότι στη Euroleague, λόγω της συχνότητας των αγώνων και των ταξιδιών, είναι πιο πιθανοί μυϊκοί και όχι μόνο τραυματισμοί.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η ακριβής διάγνωση. Για παράδειγμα, οι 3 παίκτες της Χίμκι ανακοινώθηκε ότι βρέθηκαν θετικοί στα τεστ τα οποία υποβλήθηκαν μετά τον αγώνα εναντίον του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ. Έπαιζαν έχοντας μολυνθεί ήδη την περασμένη Παρασκευή; Και πόσο σημαντικός είναι ο κίνδυνος να κολλήσουν τους αντιπάλους τους; Τα μέλη της “πράσινης” αποστολής, πάντως, επιστρέφοντας από τη Μόσχα, υποβλήθηκαν ως όφειλαν σε τεστ και όλα βρέθηκαν αρνητικά.
Όμως, ο κορωνοϊός έχει επιδράσει ήδη με άλλον τρόπο. Ειδικά στο ποδόσφαιρο. Η καθυστερημένη ολοκλήρωση των διοργανώσεων, η σύμπτυξη της περιόδου προετοιμασίας, αλλά κι η έλλειψη φιλάθλων από τα γήπεδα έχει κάνει τελείως διαφορετικούς τους αγώνες. Δείτε τα πρώτα αποτελέσματα της Premier League, όπου σε δυο Σαββατοκύριακα είδαμε τη Μάντσεστερ Σίτι να δέχεται 5 γκολ, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 6 γκολ και τη Λίβερπουλ 7 γκολ!
Αδύνατο να γίνουν ΝΒΑ
Ο κίνδυνος να παίξει μπάλα ή μπάσκετ ο κορονοϊός είναι ορατός. Όμως θα πρέπει να πούμε ότι τόσο η UEFA όσο και η Euroleague το ήξεραν εξ αρχής. Ο στόχος είναι να γίνουν οι διοργανώσεις, όσο κι αν η πανδημία δυσκολεύει τα πάντα, ώστε να εκπληρωθούν κυρίως τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια με την τηλεόραση. Τώρα, αν διακυβεύεται η υγεία των αθλητών είναι ένα… θεματάκι που δεν απασχολεί επί της ουσίας τις διοργανώτριες αρχές (στα λόγια ναι, στην πράξη όχι τόσο πολύ). Σε αυτό το σκεπτικό συμπεριλαμβάνονται κι οι αποφάσεις για τα όρια κάθε ομάδας. Πόσους παίκτες μπορεί να έχει διαθέσιμους (13 στο ποδόσφαιρο, 8 στο μπάσκετ) ώστε να γίνονται κανονικά οι αγώνες. Αν δεν μπορούν να συμπληρώσουν αυτόν τον αριθμό, τότε χάνουν τα ματς στα χαρτιά.
“Και γιατί δεν ακολουθούν το παράδειγμα του ΝΒΑ, που κατάφερε να ολοκληρώσει τη χρονιά του με μια εντυπωσιακή διοργάνωση στο Ορλάντο και στην περίφημη φούσκα;”, είναι ένα επιχείρημα που ακούγεται τελευταία. Οι Αμερικανοί κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη χρονιά στις εγκαταστάσεις της Ντίσνεϊλαντ, σώζοντας έτσι ένα μεγάλο μέρος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και κρατώντας τον ανταγωνισμό στα ύψη.
Εδώ πάντως να προσθέσουμε ότι:
✎ Ο απολογισμός από το ΝΒΑ για το τι πέτυχε ή όχι η “φούσκα” δεν έχει γίνει ακόμη. Η συμπίεση των δυο αγωνιστικών περιόδων είναι δεδομένη, καθώς πήγαν πίσω όλες οι καλοκαιρινές διαδικασίες (ντραφτ, φρι έιτζενσι κλπ.) και η επόμενη σεζόν δεν ξέρουμε ακόμη πότε θα ξεκινήσει. Λένε τον Γενάρη, θα είναι κουτσουρεμένη και ο στόχος του ΝΒΑ είναι να διεξαχθεί με κόσμο, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου σίγουρο. Αφήστε να γίνουν κανονικά οι… προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το Νοέμβριο.
✐ Σίγουρα η ολοκλήρωση της χρονιάς είναι εντυπωσιακή, το ΝΒΑ σκέφτηκε έναν ξεχωριστό τρόπο για να προστατεύσει το προϊόν του, από την άλλη όμως το να παίζουν οι ομάδες best-of-seven πλέι-οφ, χωρίς ουσιαστικό πλεονέκτημα έδρας, είναι λίγο παράταιρο. Αλλά τα τηλεοπτικά δικαιώματα των πλέι-οφ είναι σαφώς πολύ μεγάλα, άρα έπρεπε να τηρηθεί απαρέγκλιτα το σύστημα κι ας είναι η έδρα… εικονική πραγματικότητα.
✎ Η συμπίεση της χρονιάς έχει αφήσει κάποιες ομάδες ανενεργές από τον περασμένο Μάρτιο. Θα ξαναπαίξουν (;) μπάσκετ σχεδόν ύστερα από έναν χρόνο (τον Ιανουάριο του 2021). Είναι κι αυτό ένα μικρό θεματάκι. Επίσης, αν η νέα σεζόν ξεκινήσει τον Ιανουάριο, θα πρέπει να ξεχάσουμε τη συμμετοχή των ΝΒΑερ τόσο στο προολυμπιακό τουρνουά (του Γιάννη Αντετοκούνμπο, δηλαδή), όσο και στο Τόκιο με την Team USA.
✐ Η σωστή σκέψη του ΝΒΑ κι η επιτυχημένη διεξαγωγή των αγώνων στη φούσκα ήδη συζητείται στις ΗΠΑ, σε σύγκριση με τα άλλα σπορ, όπου η κατάσταση με τον κορονοϊό ξεφεύγει από τον έλεγχο.
Πόσο εύκολο θα ήταν στην Ευρώπη να γίνουν διοργανώσεις αλά ΝΒΑ; Ουσιαστικά είναι αδύνατο. Υπάρχουν στη μέση τα εθνικά πρωταθλήματα, τα οποία επίσης συνεχίζονται κανονικά, υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων (κυρίως στο ποδόσφαιρο, όπου υπάρχει και το Euro, το οποίο αναβλήθηκε πέρσι), άρα δεν μπορούν οι ομάδες να απομονωθούν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και να δώσουν τους αγώνες τους. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε συνέργεια με τις λίγκες και πάλι όμως θα ‘ταν αδύνατο να βρεθεί λύση, αφού τηλεοπτικά δικαιώματα πληρώνουν (και πολλά μάλιστα) και για τα εθνικά πρωταθλήματα.
Τύχη και προσοχή
Άρα; Ο κορονοϊός θα παίξει… μπάλα. Και του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ. Η τύχη να μην κολλήσει κανείς είναι ένα βασικό ζητούμενο. Φυσικά, την τύχη σου δεν πρέπει να την προκαλείς. Η προσεκτική διαβίωση των αθλητών πρέπει να αποτελέσει βασικό μέλημα και των ίδιων αλλά και των ομάδων τους. Προφανώς και ουδείς γνωρίζει πώς και πότε μπορεί να προσβληθεί από τον ιό, ωστόσο θα χρειαστεί να περιορίσει τις επαφές του στο ελάχιστο. Η έκθεση του στον κίνδυνο να είναι η μικρότερη δυνατή κι έτσι να ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να γίνει θύμα της πανδημίας, προσφέροντας ουσιαστική βοήθεια στην ομάδα του. Δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο. Κάποιοι αθλητές έχουν οικογένειες, κάποιοι έρχονται αναγκαστικά σε επαφή με άλλους ανθρώπους, εκτός ομάδας. Όμως, είναι μια πραγματικότητα, στην οποία πρέπει να προσαρμοστούν για το δικό τους συμφέρον.
