Η Μπάγερν βρήκε χάρη στο Brexit τον ρέκορντμαν του 8-0 επί της Σάλκε

Το δίλημμα που έθεσε ο υπέροχος αγγλόφωνος λογαριασμός της Μπάγερν στο twitter αμέσως μετά το υπερηχητικό 8-0 επί της Σάλκε στην πρεμιέρα της Bundesliga ήταν ‘Sanabry ή ‘Gnane’. Εμπνευσμένος -ο διαχειριστής- από το ‘Robbery’ που περιέγραφε πανέξυπνα την εποχή που οι Άριεν Ρόμπεν και Φρανκ Ριμπερί, έχοντας σε 30 λεπτά μέσα συνθέσει ένα ακαταμάχητο δίδυμο στα άκρα της επίθεσης, λατρεύονταν σαν θεοί στο Μόναχο, ένωσε με δύο εναλλακτικές τα επώνυμα των νέων αστέρων του γερμανικού κλαμπ (Σανέ, Γκνάμπρι) και ζήτησε την επικύρωση των χρηστών για το ποιο ταιριάζει καλύτερα.

Το πρώτο κέρδισε δικαιωματικά τη μάχη, με αδιαμφισβήτητα ποσοστά μάλιστα.

Αν ήταν εφικτό και φυσικά εύηχο, κάτι δύσκολο, θα έπρεπε κάπου εκεί ανάμεσα να μεσολαβεί μια συλλαβή από το επώνυμο του Τζαμάλ Μουσιάλα. Προτού συμπληρώσει τη 206η ημέρα του 18 έτους της ηλικίας του, ο -ακόμη λογιζόμενος- 17χρονος μεσοεπιθετικός κατέρριπτε το ρεκόρ του νεαρότερου σκόρερ στην ιστορία της Μπάγερν. Με τον φωτεινό πίνακα να δείχνει ήδη 7-0, ο ‘βενιαμίν’ της αποστολής των πρωταθλητών έμπαινε στο γήπεδο αντί του Γκνάμπρι και 9 λεπτά αργότερα (στο 81′) έστελνε την μπάλα στα δίχτυα για πρώτη φορά απ’ όταν μετά την επανέναρξη της σεζόν εντάχθηκε στην πρώτη ομάδα, ‘αρπάζοντας’ την επίδοση που κρατούσε για δύο δεκαετίες ο Περουβιανός Ρόκε Σάντα Κρους.

Κινούμενος από τα αριστερά και συγκλίνοντας προς τα μέσα, ο μικρός σημάδεψε και εκτέλεσε χαμηλά στην εστία.

Τη στιγμή εκείνη καταλάμβανε την πέμπτη όλων των εποχών ξεπερνώντας τον Κρίστιαν Πούλισιτς, αλλά όχι τον Τίμο Βέρνερ, τον Γιούλιαν Ντράξλερ, τον Νούρι Σαχίν και τον Φλόριαν Βιρτζ της Μπάγερ Λεβερκούζεν, ο οποίος στις 6 του περασμένου Ιουνίου σημείωνε την απόλυτη επίδοση σε ηλικία 17 ετών και μόλις 32 ημερών.

Πάντως ο Μουσιάλα είχε προλάβει να ‘γράψει’ κιόλας τα πρώτα 2 λεπτά του στο γερμανικό πρωτάθλημα, παίζοντας την περασμένης σεζόν στον αγώνα με τη Φράιμπουργκ, όντας εκ νέου ο ‘μικρότερος’ παίκτης της Μπάγερν που εμφανιζόταν στην ελίτ του γερμανικού ποδοσφαίρου.

‘Σπόρος’ ενός έρωτα Γερμανίδας με Νιγηριανό, ο ήρωας της ιστορίας μεγάλωσε ως τα 7 του στην πόλη Φούλντα, όχι μακριά από την Φρανκφούρτη, αλλά το ποδόσφαιρο το εξάσκησε κυρίως στην Αγγλία. Έπαιζε ήδη σε μια τοπική ομάδα της περιοχής που γεννήθηκε, αλλά αφότου η οικογένεια μετανάστευσε στη Βρετανία ο μικρός βρήκε χώρο και εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του στη Σαουθάμπτον. Από ‘κει εξασφάλισε το δικαίωμα να δοκιμαστεί στα τμήματα υποδομής της Τσέλσι. “Ήταν το καλύτερο για εμένα, αφού το κλαμπ διαθέτει από τις πιο οργανωμένες ακαδημίες στην Αγγλία“, έλεγε τον περασμένο Φλεβάρη ως έφηβος πια κι αφού πλέον είχε καταλήξει πως η επιστροφή στη Γερμανία ήταν η κατάλληλη επιλογή για την ποδοσφαιρική καριέρα του.

Τον οδήγησαν σ’ αυτό το συμπέρασμα διάφοροι παράγοντες. Ένας από τους ήταν “το Brexit” που κυρώθηκε στη χώρα, όπως εξήγησε, μια και καθένας σκεφτόταν έκτοτε διπλά τι θα πράξει για το μέλλον του. Η πολιτική της ηγεσίας της Μεγάλης Βρετανίας προκάλεσε αναπόφευκτη αβεβαιότητα στην οικογένειά του και μολονότι ο πατέρας του παρέμεινε για εργασία, οι υπόλοιποι επέστρεψαν κι εγκαταστάθηκαν σε μια από τις γειτονιές του Μονάχου. Η Μπάγερν, δουλεύοντας σωστά, είχε επωφεληθεί της ευκαιρίας και με ενδιάμεσο τον Μπράντλεϊ Χάντσον-Οντόι, αδερφό του επιθετικού της Τσέλσι και ‘κολλητό’ φίλο του Μουσιάλ, έκλεισε τη δουλειά. Στο μεσοδιάστημα είχε λάβει κλήσεις από τις μικρές εθνικές της Αγγλίας, αλλά και της Γερμανίας, μετρώντας συμμετοχές σε αμφότερες.

Άπταιστα γερμανικά ο ίδιος ο Μουσιάλα δεν μιλούσε, αλλά “τη γλώσσα την καταλαβαίνω“, συμπλήρωνε. Αρκούσε που αντιλαμβανόταν τη ‘γλώσσα’ του ποδοσφαίρου, δεκτικός σε όποιες παρατηρήσεις. Γιατί δουλεύοντας αρχικά με τον Μίροσλαβ Κλόζε στην U17 και κατόπιν τους Ντεμιτσέλις-Σβαρτζ στην U19, ο νεαρός μεσοεπιθετικός εμφάνισε τρομερή εξέλιξη σε πολύ σύντομο διάστημα. Τέτοια που έφτασε με συνοπτικές διαδικασίες να ενταχθεί στη δεύτερη ομάδα της Μπάγερν, η οποία έπαιζε στην τρίτη κατηγορία του εγχώριου ποδοσφαίρου. Στο δεύτερο παιχνίδι του, απέναντι στη Ζβικάου, σκόραρε και η προώθησή του στην ανδρική ομάδα δεν καθυστέρησε πολύ.

Οι Γερμανοί έχουν την άποψη πως οι πιτσιρικάδες αξίζει να δουλεύουν με ποδοσφαιριστές μεγαλύτερης ηλικίας για να ωριμάσουν γρηγορότερα και να δείξουν αν αξίζουν να πάρουν από νωρίς το βάπτισμα του πυρός. Ο Μουσιάλα δεν ήθελε χρόνο. Μόνο μια-δυο ευκαιρίες. Το ότι ταξίδεψε μ’ όλους τους υπόλοιπους στη Λισαβόνα για την τελική φάση του Champions League και σήκωσε την κούπα ήταν άλλη μια ανταμοιβή της προόδου του.

Σε κορμοστασιά θα σου θυμίσει τον Ντέλε Άλι. Παίζει είτε πίσω από τον επιθετικό, όπως ο Μίλερ, είτε ως φορ. Εκτελεί κυρίως με το δεξί, δουλεύοντας όμως το αριστερό, κι αυτό που θέλει πια είναι να δυναμώσει μυοσκελετικά για ν’ ανταποκρίνεται σ’ ένα χώρο που οι μονομαχίες, χαμηλά ή ψηλά, είναι αμέτρητες. Α, και να διαλέξει σε ποια εθνική θ’ ανήκει ως άνδρας. Σ’ αυτήν της γενέτειράς του ή σ’ αυτήν της ποδοσφαιρικής πατρίδας του.

Αυτό είναι δίλημμα με βαρύτητα. Όχι το ‘Σανάμπρι ή Γκανέ’.